Oke, ik zit met een probleem... Ik heb een tijdje ergens gewerkt op stage, waar ik leuke mensen heb ontmoet. Echt vrienden. Ze kwamen uit het hele land en dat maakte het ook leuk. Ik wist wel dat na die stage ik dus weinig contact zou houden, want ze wonen niet bepaald dichtbij. Af en toe zag ik ze nog wel na mn stage, maar dat was meer omdat die net wat dichterbij woonden. Nu is er iemand, een jongen, met wie ik het goed kon vinden. Destijds had ik nog geen vriend, maar mijn huidige vriend, heb ik op het werk leren kennen, een andere afdeling welliswaar. Dus die vriend, G. om het maar zo te noemen, wist dat later pas. Niks aan de hand, want niemand wist het, het was niet toegestaan om tijdens mijn stage te daten. Achteraf wist mijn baas het en toen hij zag dat mijn vriend en ik serieus waren, was het wel ok. Die vriend dus, G. die hoorde het later ook en was erg blij voor ons. Hij mocht mijn vriend ook en het was altijd erg gezellig om slap te ouwehoeren over met een biertje in de hand. Na mijn stage heb ik G. niet meer gezien, heel af en toe gesproken. Het was voor mij niks meer dan een oud collega, maar wel een gezellige. Buiten die groep collega's om heb ik niet zoveel vrienden dus ik vond het een leuke afwisseling. Die G. belt nu nog steeds wel eens en hij smst regelmatig of ik wat met hem ga drinken. Ik heb eens gezegd dat ik niet kon, omdat mijn vriend moest werken die dag, ik ging ervan uit dat hij samen met mij en mijn vriend wilden stappen, maar dat bleek niet zo. Hij vond het niet erg om alleen wat met mij te gaan drinken. Ik ook niet, maar omdat mijn vriend het niet zo leuk vond, heb ik afgeslagen. Nu belt en smst hij continu. Heel leuk zou je denken, maar ik vind het wat veel worden. Ik zit nu in een verhuizing en heb niet te tijd om steeds maar weer te antwoorden en plannen te maken, terwijl ik vaak moet afzeggen voor makelaarsafspraken e.d. Aan de ene kant wil ik graag afspreken, omdat ik dus weinig vrienden heb en het wel gezellig vind, af en toe even tegen iemand anders aanlullen. Maar ik hou van mijn vriend en hij staat op nummer 1. Moet ik dan blijven afslaan, omdat mijn vriend het niet leuk vind als ik alleen wat met hem ga drinken? Hij kan namelijk niet vaak mee, vanwege zijn werk. Maar ik vind het wel lullig om die G. zo af te slaan, omdat ik het tijdens mn werk erg goed kon vinden met hem. Ik zit in dubio, wie weet raad?
Je zegt het zelf al: je vriend/relatie is het belangrijkst, en hij voelt zich er niet goed bij. Dus ik zou sowieso niet alleen met die andere vriend afspreken. Enkel als m'n eigen vriend erbij zou zijn. Blijft die andere vriend er toch over doorgaan is dat jammer maar helaas voor hem.
Klopt, jammer maar helaas dan. Maar hoe zeg je dat? Ik wil niet meteen als een tutje overkomen. Dan maar gewoon zeggen dat ik er geen behoefte aan heb momenteel? Hoewel we het hiervoor wel leuk hadden, dus dan komt het al gauw over als "vreemd".. Hoe zeg je dat zonder grof te worden? Heb de laatste tijd zn smsjes ookal niet beantwoord.. ( niet netjes, i know.)
Dat ligt er aan of mijn vriend een verdomd goede rede heeft waarom ik niet zo mogen gaan. Ik vind mijn partner ook heel belangrijk maar ik maak nog altijd mijn eigen keuzes. Als ik graag een bakkie wil gaan doen bij een oude vriend dan doe ik dat gewoon omdat ik dat gezellig vind. Zou ik geen vrienden mogen hebben en dan maar in huis moeten blijven zitten omdat mijn partner niet wil dat ik alleen ga.
Ik snap niet waarom je vriend t niet oke vindt. Vertrouwd hij jullie relatie niet? Mijn vriend heeft nog nooit gezegd dat ik niet mag gaan stappen met vrienden zonder hem. Vooral doen zegt hij. Maar hij vertrouwd onze relatie dan ook volledig. Ik ga dus ook af en toe op stap met vrienden of 1 ervan. Vroeger ging ik heel vaak stappen en ook geregeld met stapvrienden die hij niet eens kende. Ik zou t toch bespreekbaar maken, ik zou het niet oke vinden dat mijn vriend gaat bepalen met wie en wanneer ik op stap mag. Voor je het weet mag je niet meer alleen naar de winkel (met een smiley erachter, het zal bij jullie niet zo zijn hoop ik, maar voor veel vrouwen eindigt de vrijheidsberoving zo wel)
Het is meer zo dat die ene vriend, nogal vaak met mij omging. Telkens afspreken na stagedag. Toen ik nog niet met mijn vriend had, kon dat dus makkelijk. Maar toen ik iets met mijn vriend kreeg, ging ik meer met hem mee. Na stage verwachtte ik dat ik die ene jongen toch niet meer zou zien, hij woont immers een aardig eindje hiervandaan. Zeker als ik straks ga verhuizen, dan is het nog verder. Mijn vriend had de indruk dat die ene jongen mij wel zag zitten. Zelf zie ik het niet zo, waarom kan je iemand niet gewoon erg aardig vinden, een vriendschap is wat mij betreft niet gebonden aan een geslacht. Ik ga ervan uit dat die jongen dat ook zo ervaart. Zou het jaloezie zijn, of ziet mijn vriend iets wat ik niet zie? Waarom wil die ene jongen dan zo graag met zn 2-en afspreken, als hij het ook goed kan vinden met mijn vriend? Mijn vriend heeft niks tegen mijn vrijheid, en dat ik wat leuks wil doen met iemand, het gaat meer om deze ene persoon..
Ik kan het best begrijpen wanneer vrouwen roepen dat er niets mis is om met een oude vriend te gaan stappen/koffie drinken of weet ik het. Zo denk ik er ook over. Maar vraag me wel af hoeveel van die vrouwen dat nog zouden roepen als hun partner met de mededeling komt dat hij met een vriendin wat gaat drinken/stappen. Of ze dan nog zouden zeggen dat het gaat om het vertrouwen wat je in elkaar hebt. Ik persoonlijk zou dat denk ik zooo niet trekken Ik zou het hem niet verbieden, want tuurlijk is dat niet eerlijk, ik wel en hij niet maar blij zou ik er ook niet van worden. En dan zou het niet eens zozeer betekenen dat ik geen vertrouwen heb in mijn partner, maar gewoon iets meer in mezelf. Ik ken mezelf door en door en als ik zeg dat ik met een vriend koffie ga drinken dan weet ik dat het daar bij blijft. Terwijl ik, hoe erg ik mijn partner ook zou vertrouwen, niet 100% zou weten hoe het daarmee zou aflopen. Overigens ben ik zo verknipt gaan denken na de ervaringen die ik met mn ex heb hoor. Daarvoor had ik het hardst geroepen dat er helemaal niets verkeerds aan zou zijn, zowel voor mij als voor mijn partner. Dus aan mijn advies heb je eigenlijk vrij weinig Misschien een gesprek aangaan met je vriend en je laten uitleggen waarom hij er zo op tegen is? Misschien dat dat wat duidelijkheid verschaft. Succes!
Amen. Dat bedoel ik. Als ik het van mijn kant bekijk, zou ik het niet relaxed vinden. Ookal weet ik dat er niks gebeurd, bij mij niet en bij mijn vriend niet. Maar zou dat betekenen dat er geen vriendschappelijke relaties mogen bestaan tussen mannen en vrouwen? Beetje raar toch..
@lien, het is idd wel raar als hij alleen met z'n 2 af wil spreken. Het kan zijn dat je vriend iets ziet wat jij niet ziet, maar hij kan het natuurlijk ook gewoon mis hebben. Ik denk dat je daar snel genoeg achter komt als je met z'n 2 op stap gaat. Mocht hij andere plannen hebben dan trek je je conclusie. @jessy, ik begrijp helemaal wat je bedoelt hoor. Ik heb meer vrienden dan vriendinnen, kan beter met mannen opschieten. Dat is altijd al zo geweest en zo heeft mn vriend mij ook leren kennen. Hij weet dus niet anders dan dat ik vrienden heb. Mijn vriend ken ik alleen maar met vrienden, geen vriendinnen dus. Ik zou het wel heel raar vinden als hij nu opeens een vriendschap zou krijgen met een vrouw. Ik denk dat het anders zou zijn als hij vanaf het begin al vriendschappen had gehad met vrouwen. (en ik zeg altijd, ik vertrouw mn vriend wel, maar die vrouwen niet.. haha)
Ik mag toch aannemen dat er genoeg vrouwen zijnd ie hun partner voor 100% vertrouwen. Ik heb er geen moeite mee als mijn partner gaat stappen met wie dan ook. Sterker nog hij werkt bij Groningen in de buurt en gaat regelmatig met zijn collega's stappen. Meiden genoeg hoor om hun heen maar ze zijn allemaal bezet en allemaal even trouw aan hun vriendinnen. Als je je eigen partner niet vertrouwd als hij een bakkie gaat doen bij een oude vriendin of gaat stappen met zijn maten dan moet je je voor mijn gevoel eens achter je oren krabben. Terug komend op de ts, Misschien voelde die jongen meer voor jou dat kan. Toch vind ik het niet raar als hij gewoon alleen met jou af wil spreken want wie weet heeft hij wel zin om gewoon bij te kletsen zonder je vriend. Hij mag je vriend maar dat betekend niet dat hij dikke maatjes is met hem maar was dit wel met jou. Ik vind er niets raars aan dat hij gewoon gezellig even wil bij kletsen met jou. Hij zal je niet meteen ontvoeren of je voor het altaar slepen.
Ik denk dat je zeker omdat je het druk hebt, vooral even bij jezelf moet nagaan hoe graag JIJ hem nog wilt zien. Dit gaat niet alleen om je vriend, maar ook om wat jijzelf graag wilt. Je zegt dat je nog verder weg verhuist, dus misschien moet je toch nog een keer tijd maken om hem nog een (laatste) keer te ontmoeten, ongeacht wat je vriend vindt. Het is JOUW vriend, dus JOuw vriendschap. Daarom moet jij ook beslissen of je hem wil ontmoeten. Als i het maar voor de allerlaatste keer. Je moet geen spijt krijgen achteraf, omdat je hem nooit meer gezien hebt. Dus vraag jezelf: Wil JIJ hem nog een keertje zien?