Ik lees in Dirksmama's woorden niets vijandigs. Er is niemand die zegt dat jullie (degenen die het wel toegepast hebben) niet al vanalles geprobeerd hebben. Er is niemand die zegt dat jullie de methode opgedrongen hebben. Maar helaas heb ik het vaak wel in mijn omgeving gezien. Kindjes voldoen niet aan de volgorde die men aan Ria Blom ontleent en in plaats van te kijken naar andere mogelijkheden, wordt het het kindje opgedrongen. Onder andere in het artikel dat Nemo aanhaalde staat omschreven waarom inbakeren een uiterste redmiddel is. Omdat het wel degelijk de afstand met je kindje kan vergroten: er is minder noodzaak dat je je kindje vasthoudt, omdat het door het inbakeren al stil is. Daarnaast wordt het voor je kindje moeilijker om de hongersignalen te laten zien. Daar zijn onder andere de handjes voor nodig. Je kindje kan het minder goed duidelijk maken en zo loop je het risico signalen te missen. Ik geloof en dat wordt bevestigd uit onderzoeken die gedaan zijn, dat kindjes veel baat hebben bij vasthouden en aanraking. Daarom hebben wij in het begin onze zoon vaak in een draagdoek gehad. Hij kon daar lekker in slapen, was bij ons, en wij konden (met enige oefening ) onze gang gaan. Nu slaapt hij vrijwel nooit in de draagdoek, maar in zijn bedje, op zijn eigen kamertje (omdat hij niet meer goed sliep bij ons op de kamer) en dat gaat prima. Tuurlijk wordt hij weleens wakker, dan ga ik naar hem toe, even troosten en binnen een kwartier slaapt hij weer. Het grote nadeel van methodes in het algemeen (dus niet alleen van deze methode maar ook van anderen!) vind dat het vaak tot norm voor alle kindjes verheven wordt. Ik denk dat het veel belangrijker is naar je kindje te leren kijken en aan te sluiten bij zijn of haar behoeften.
ben jij bij al die mensen langs gegaan dan om te vragen wat ze gedaan hebben? vind het heel knap dat jij dat allemaal over andere dat weet... je zou er bijna voor op de kermis gaan staan in een caravan. ff serieus hoe weet jij dat nou? kijk jij stiekum met iemand anders mee hoe hun lezen en wat voor manieren ze gebruikt hebben? elke ouder kijkt naar hun kind en je merkt en ziet al heel snel wat wel en niet werkt. werkt het ga je ermee door,werkt het niet dat stop je ermee. inbakeren werd vroeger al gedaan en nu nog steeds in andere landen! in ziekenhuizen en kraamhotel hier ook nog. je heb verschillende methodes van inbakeren. wij gebruiken hier de SwaddleMe.. (alleen zijn armpjes liggen wat vaster er mee zodat hij niet om zich heen slaat en zijn gezicht pakt en het belangrijkste het geeft hem een veilig gevoel ,dat zie je want hij ligt nu teminste rustig i.p.v dat ie om het kwartier tegen het plafond aan spring ) perfect voor mijn zoontje op aanraden van een kinderarts geprobeert en HIJ niet ik maar HIJ vind het fijn. en dat zie ik ja.. aan mijn kind. hij eet weer normaal en rustig, slaap rustiger enz enz... hij word nog steeds wakker als ie honger heeft hoor en uitgeslapen is hoor. als het voor jou of andere mensen niet werkt..pech.. dan was het niks voor je kind. er zijn genoeg kinderen die er wel baat bij hebben. heel veel kinderen met ``opstart problemen``(zoals mijn zoontje) worden ingebakerd mee en niks mis mee! en uitspraken dat het een kind met ontwikkelen zou belemmeren.. dan moet ik de doek van luca toch iets strakker doen dan waarschijnlijk.. hij is sneller met dingen doen als mijn dochter die niet ingebakerd was. en die was al snel! De ene is sneller met dingen dan het andere kind en dat belemmer je echt niet omdat iemand ingebakerd ligt. onze voorouders konden toch ook praten en lopen. ieder zijn eigen oordeel maar ga niet uitspraken over dingen neer zetten als je niet weet waar je het over heb! dat het waarschijnlijk niet bij jou of je omgeving werkt en dat je dan een eigen oordeel heb okee.. maar doe niet hier net alsof je bij duizenden mensen in hun huis en ogen heb gekeken.
Ria Blom...wat zal ik zeggen...mijn vriendin is het niet Ik heb haar boek gelezen, maar ik kon niks met haar rijte. Persoonlijk vind ik dus ook dat Ria Blom niet naar het kind kijkt. Het alleen laten huilen als het moet 2 uur lang is voor mij onacceptabel. Het ritme wat ze aan geeft kan best werken, maar doordat zij het zo schrijft overschaduuwt dat ritme het zelf denkend vermogen van de ouder. Ouders wiens kindje veel huilt zijn tot veel bereid en als Ria zegt dat slapen-wakkerworden-voeden-samenspelen-alleen spelen-slapen het ritme is danis dat het ritme. Ik kan me dat als moeder van 2 extreem veel huilende kinderen heeeeeeel goed voorstellen. Natuurlijk zijn er meer wegen die naar Rome leiden, maar als je er zelf doorheen zit zie je die niet meer. Dan ben je blij met alles wat je aangereikt krijgt. Maar inbakeren op zich kan dus ook zonder de methode van Ria Blom. Ik ben geen inbaker fan, maar ook geen tegen stander. Vroeger werden babies ook ingebakerd, in oost en zuid europa gebeurd het ook nog tsandaard. het is ook niet niks om vanuit die begrensde baarmoeder in de wijde wereld terecht te komen. En inbakeren met beleid lijdt in mijn ogen zeker niet tot minder ouder-kind contact. In tegen deel, als je bewust bezig bent met inbakeren dan kan het het contact juist vergroten. Het is het strak vasthouden aan regeltjes zoals voorgeschreven door Ria Blom dat contact verminderd, borstvoeding makkelijk omzeep geholpen wordt en er te weinig naar het kind gekeken wordt. Nee ik ben geen voorstander van de methode van Ria Blom. Hoewel ik geen tegenstander ben van rgelmaat en voorspelbaarheid, dat kan voor een kindje zeker helpen.
En dit zag ik dus al aankomen: wéér die persoon die alles beter weet en de perfecte moeder is omdat zij nooit wat fout doen doordát ze alles weet! Hier zakt mijn broek (alwéér) van af! Glenn sliep ook veeeeeeeeel beter door de Swaddle Me! Vond het vooral een voordeel dat je ook mét de doek om, je kind kon verschonen. Zo kreeg hij niet de extra prikkels van het loszijn en weer 'ingebonden' worden. Na een paar weken wist ie gewoon wat ie 'moest doen'. Zijn armpjes gingen al langs zijn lichaampje, werd al rustiger..... Dat doet je goed! Je hoeft niet elk moment dat de kleine met zijn armen begint te zwaaien en daardoor wakker word er heen om te troosten. En toen ons mannetje weer in het ziekenhuis lag en óók ingebakerd werd, de slangen/draadjes door het riemlusje/gaatje heenkonden en zo niet alles los kon trekken. (waar hij al vroeg een ster in was)
Even voor de duidelijkheid: ik zeg niet dat ik in dirksmama's woorden iets vijandigs lees, maar wel iets ongenuanceerds en belerends. Verder ben ik blij dat je dat artikel aanhaalt. Ik ken het artikel niet maar ik had al bij beide punten stilgestaan, sterker nog, daar heb ik het uitgebreid met mijn vriend overgehad: 'het inbakeren moet geen 'stilhoudertje' worden' en 'ik zie haar nu niet sabbelen aan haar handjes dus ik moet goed in de gaten houden dat ze signalen van honger geeft'. (persoonlijk vind ik dit een sterk staaltje van naar mijn kind kijken en luisteren en (pro-)actief bezig zijn met de behoeftes van mijn kind). En op beide punten zijn wij alert en hebben wij onze manieren gevonden. Overigens is mijn kind zelf briljant in dingen aangeven en meen ik haar goed genoeg te kennen om dingen in te kunnen schatten. Als zij slaapt hoeft zij niet te eten en niet geknuffeld te worden. Tussen inbakeren en in slaap vallen zit bij Lize hooguit een paar minuten. Als zij lang zou huilen, zou ik haar absoluut troosten en knuffelen, maar als zij jengelt valt ze toch vanzelf in slaap. Daar vind ik dus niks mis mee. He jammer, nu ben ik me toch aan het verdedigen.. Maar goed, ik vind deze punten wel degelijk de inhoudelijke discussie waard. Met de nadruk op 'deze'. En ik snap de reacties heel goed, want ik vind dat je ERG voorzichtig moet zijn met uitspraken doen over hoe vrouwen hun kind verzorgen en opvoeden. Iedere moeder weet hoe gevoelig dat ligt en ongenuanceerde uitspraken komen dan provocerend over. En ja, dan kun je voorspellen dat dat verkeerd valt. Dus ik blijf bij mijn mening. groet Amber
Oh jammer dat je dat zo ziet, op mij komt het meer over als uitleggen... en dat vind ik heel interessant. Overigens had ik het over het algemeen en wat ik in mijn nabije omgeving gezien heb... (weet niet of dat duidelijk overgekomen is). Ik heb ook mijn best gedaan om genuanceerd te zijn en vind het jammer als ook dat niet overgekomen is. Ikzelf zou echt niet durven inbakeren, om tekenen te missen. Mijn zoontje heeft namelijk in de kraamweek stille ondervoeding gehad: hij gaf niet aan als hij eten wilde en ging, om energie te sparen, in een soort slaapstand. Alleen maar slapen, we moesten hem wakker maken voor een voeding. Daarom zou ik echt niet durven inbakeren, bang om herhaling. Hoewel hij nu echt wel duidelijk aan kan geven wanneer hij welk eten wil. Maar dit heeft zoveel indruk op mij gemaakt dat ik het nooit zou durven... Dus eh ja bij mij ligt het ook gevoelig... @ Lina: wat is een Swaddle Me?
Hier geen fan van Ria... sluit me redelijk aan bij Bumbaloe. Vooral mn dochter huilde ong. de eerste 7 maanden voortdurend, sliep nooit overdag behalve in mn armen. Heb toen het boek gelezen en gauw weer verkocht. Druist helemaal tegen mn moedergevoel in. Als een baby huilt moet die getroost worden vind ik... Na 7 maanden verranderde mn dochter in een rustige tevrenden meid die van de 1 op de andere dag perfect sliep en nogsteeds en dat is op een veel fijnere manier gegaan vind ik dan Ria met dr adviezen voor elkaar had kunnen krijgen. Inbakeren ong. net zo... volgens het cb moest ik daar met mn dochter echt aan want ze was zoooo onrustig. Ook dat vind ik zo onnatuurlijk... ik kan me goed voorstellen dat de grote wereld nogal groot is voor een baby en dat ze behoefte hebben aan grenzen, veiligheid enz. maar ipv doeken gebruikte ik daar mn eigen armen voor. Voelt toch een stuk natuurlijker vind ik.
Ik ken de methode Ria Blom, maar gebruik hem bij Siem niet, omdat het niet helpt. Siem is er meer bij gebaat dat hij zelf aangeeft wanneer hij in bed ligt en wanneer hij eruit komt. Hij meldt zich keurig iedere 4 uur voor een voeding (met wat speling) en soms slaapt hij daartussen ruim 2 uur en soms helemaal niet. Voor Siem ligt de regelmaat hem in het feit dat er vóor iedere voeding de Pamper wordt verschoond, direct na de fles spelen we samen en na een kwartiertje speelt hij alleen, altijd in dezelfde volgorde ('s morgens wipstoel, 's middags speelkleed, late middag box). Slapen doet hij wanneer hij daaraan toe is, anders niet. 's Nachts slapen doet hij toch wel. Ik wens de TS'er veel succes met een keuze te maken voor wel of niet Ria Blom. Als door alle andere berichtjes en aanvallen op de persoon nog de ervaringen terug te vinden zijn. Sorry dames, maar mij zakt de broek af van het regelmatig zo 'hard spelen' op dit forum. Ik wil niemand beoordelen, maar vind het jammer voor TS dat haar topic deze discussie moet bevatten.
Juud, je hebt ook wel een beetje gelijk. Er werd wat bij me geraakt en ik was fel. Mijn mening is helder, maar het is zeker niet de bedoeling om het TS moeilijk te maken. Stranger, ik vond jou ook niet ongenuanceerd hoor. (daarom ging ik ook in op de punten die je aansneed) Amber
Ik heb 2 weken bakerzak aangedaan bij mijn dochter maar dat was ook niet echt een succes omdat ze graag op haar vuistjes sabbelde. En er echt niet langer op sliep. Ik heb wel het boekje gelezen maar mijn dochter nooit langer dan 5 minuten laten huilen. Als ze moeite heeft om in slaap te vallen dan help ik haar wel maar dat is misschien 1keer per week nog anderen keren slaapt ze zelf in. Regelmaat is echt van groot belang, de volgorde van de dagelijkse dingen zijn zo belangrijk voor de kleintjes want dan weten ze waar ze aan toe zijn. Rust en regelmaat zijn voor elke baby's van groot belang. Inbakeren heb ik niet echt verstand van,alleen dat op mijn werk (kdv) dat we niet mochten doen ivm risico's. Maar kan me zeer goed voorstellen dat als je een baby hebt die continu moe is en alleen maar huilt en niet wilt slapen dat dat je laatste redmiddel is. En als het helpt prima toch. Ik denk dat moeders die inbakeren wel eerst van alles en nog wat hebben geprobeerd.
Stranger, een Swaddle Me is een inbakerdoek die al helemaal voorgevormd is. Ik zal eens kijken of ik een plaatje kan vinden. Kijk hier maar eens. Staat gelijk een uitleg bij.
Toe dames, voel je niet zo aangevallen! Ik heb nergens gezegd dat jullie niet van alles en nog wat geprobeerd hebben! Ik schreef alleen maar dat je inbakeren als een laatste redmiddel moet zien, als de andere dingen niet werken. Ik ga er vanuit dat jullie andere dingen geprobeerd hebben, en dat julllie zo op inbakeren als laatste redmiddel terechtgekomen zijn. Ik vind het ook gewoon jammer voor jullie dat je kindje niet op een andere manier stil wilde zijn hoor! Maar iets dat een laatste redmiddel is moet je niet als middel voor elke baby aanprijzen! Als je hoofdpijn hebt werkt een paracetamolletje al, dan grijp je toch ook niet meteen naar de morfine? M.a.w. je schiet niet met een kanon op een mug. Jammer genoeg worden babies niet met een gebruiksaanwijzing geboren, en jammer genoeg bereidt onze samenleving aanstaande ouders onvoldoende voor op het feit dat kinderen de eerste maanden van hun leven heel intensief om aandacht vragen en al je tijd kunnen opslokken. Lees de volgende links eens na, die geven je wat meer inzicht in waarom ik schrijf dat ik geen Ria Blom fan ben (tenminste niet van de manier waarop ze 'gebruikt' wordt): waarom liever niet inbakeren: http://www.eurolac.net/index.php?p=14 wat helpt als je kind huilt: http://www.portareipiccoli.it/trial_hunziker.htm waarom je je kind niet moet laten huilen: http://www.aaimhi.org/documents/positio ... crying.pdf
Ik heb het eerste artikel gelezen, maar ik lees teveel dingen waar ik het niet mee eens ben. Sterker, er staan schokkende stellingen in. Ik vind het nogal wat om iets te voorspellen over de hechting tussen moeder en kind bijvoorbeeld. Tevens worden er dingen uit het boekje gequote waarbij gezegd wordt dat er 'iets mee gesuggereerd wordt' (zwaaiende armpjes). Ben ik het ook al niet mee eens. Dus waar te beginnen? Ik behandel zelf mensen met (ernstige) hechtingsproblematiek. Ik ben bekend met de literatuur en de bronnen, dus ik mag mezelf geen leek noemen. Ik wil de artikelen niet wegwuiven, maar erop ingaan zou een heeeel laaaange discussie betekenen. Lijkt me niet zo'n goed idee. Ieder zijn mening. Amber
Een heel goed boek over deze materie is 'The Baby Sleep Book" van Dr. William Sears (zijn zoon zit de laatste tijd vaak bij Dr. Phil als adviseur).
De link die je geeft, dirksmama, van Eurolac is een artikel geschreven door Gonneke die inbakeren volledig vanuit haar eigen standpunt benaderd. Niks mis mee op zich, alleen het is maar 1 visie op inbakeren. Hier een link met vraag/antwoord onderwerpjes die de schrijfster ervan n.a.v. het stuk van Gonnke des tijds gemaakt heeft http://www.inbakeren.nl/bakerpraatjes.htm In deze link wordt veel van wat Gonneke zegt weerlegd met goede argumenten. (onderbouwd door wetenschappelijke artikelen) Overigens, gooien met linken is eigenlijk een erg makkelijke manier van je gelijk probren te halen want voor vrijwel elk argument voor is wel een link te vinden wat het tegendeel weer zou bewijzen. Maar goed, ik doe lustig mee
William Sears is veel duidelijker en genuanceerder en geeft ook heel goede opties om een 'high need baby' aan te pakken.
Nou ja zeg, die site probeert ons -moeders die inbakeren- een schuldgevoel aan te praten, tenminste zo voel ik dat wel..
heel veel mensen en artsen zijn het niet mee eens met ria blom. artsen niet,cb sommige ook niet en op heel veel punten ik ook niet. laten huilen doe ik niet aan! inbakeren doe ik alleen snachts zodat mijn zoontje goed tot rust komt. iedereen kan wel een boek gaan schrijven met hun eigen belevenissen en oordelen. maar je kent als geen ander je eigen kind het beste! je moeder gevoel dat is het beste daar kan geen boek of schrijf(ster) tegen op,elk kind is anders. Je kan een boek lezen,luisteren naar andere hun goede maar soms ook minder goede adviezen maar vind als moeder dat je toch nog naar je eigen gevoel moet luisteren en goed moet kijken wat je baby wilt en nodig heeft. ik kan niet over andere oordelen en andere totaal niet over mijn kind. kunnen we idd allemaal linken neerzetten maar dat heeft geen nut. dat zou idd een hele lange duscussie dan gaan worden. want godzijdank heeft iedereen een eigen mening en oordeel maar val niet andere aan of keur andere niet af! we hebben als het goed is allemaal het beste beentje voor met onze kinderen! de ene doet het zo en de andere op een andere manier toch?
vond ik ook al.. maar niet doen hoor! ik doe het ook niet vind zo onzin dat het alleen maar gezien word als troost. dat is het niet! ik troost hem,wieg hem alles... maar ik kan moeilijk 24 uur zijn handjes vasthouden. ik moet ook wel eens slapen en eten enz.