Ruggenprik vs. pompje remifentanil

Ik zelf heb dat pompje gekregen bij inleiding, verliep nogal heftig en snel..

Ik heb nooit een ruggenprik gehad maar kan je wel mijn ervaring delen.
Als ik kijk hoe ik er voor de bevalling over dacht, had ik ook voor pompje gekozen. Ruggenprik leek me gewoon niks zo half verdoofd en niet meteen je gevoel weer terug e.d.

Bij aansluiting van het pompje werd ik wat duizelig, dit schijnt normaal te zijn. Ik had geloof ik al een cm of 8 ontsluiting. Je merkt dat de weeën gewoon net draagbaarder worden en je kunt tussen de weeën wat wegdoezelen, je voelt je een beetje in een roesje.
De piek van de weeën was wat verzacht, zo ervaarde ik het zelf. Als de persweeën komen koppelen ze het apparaatje af, dus je voelt gewoon goed wanneer je moet persen.
Als het kindje geboren is merk je niets meer van het feit dat je het pompje überhaupt gehad hebt, het is meteen weer uitgewerkt. Wat dat betreft is het wel goed spul.
Het is dus snelwerkend, kwestie van een infuus aansluiten op elk gewenst moment en je hebt verzachting.

 

Geen ervaring met pompje maar vond de ruggeprik ideaal, nam meteen de scherpe pijn van de weeën weg terwijl ik mijn onderlichaam wel gewoon kon bewegen en toen ik een spoed keizersnede nodig had hoefden ze hem alleen maar even op te toppen en kon ik zo de ok in.

 

Bij mij werd de keuze gesteld tussen prik met petidine of ruggeprik...geen pompje? Maar dit is het verhaal:

Bij mijn oudste was het op woensdag gaan rommelen met lichte weeen. Op donderdag verloor ik vruchtwater en 's avonds om 21 uur constateerde de vk dat onze dochter erin gepoept had. Ik moest naar het ZH. De hele dag al weeen gehad, maar nog geen ontsluiting. Hele nacht weeen, volgende ochtend 0.5 cm ontsluiting. Ik moest aan de wee-opwekkers. Om 12 uur weer controle: 1 cm ontsluiting. Omdat de baby die dag geboren moest worden i.v.m. gebroken vliezen en infectiegevaar moesten de wee-opwekkers vol open. Ik mocht toen dus kiezen tussen petidineprik of ruggeprik, waarbij de arts-assistent me aanraadde om de ruggeprik te nemen vanwege de vermoeidheid en de extreme hoeveelheid wee-opwekkers.
Ruggeprik viel 100% mee, alleen het zetten tijdens weeen is even niet makkelijk.....je moet nl. stilzitten!
Daarna heerlijk rust en daardoor vorderden eindelijk de ontsluiting een beetje. Helaas bleek om 21 uur tijdens het beginnen van de persfase dat ze niet paste en werd het een spoedks.

 

Ik had een morfineprik gekregen. Het haalde de scherpe kantjes van de pijn weg. Ik kon wat rusten tussen de weeen door. Toch had ik nog flink veel pijn en kon daardoor de weeen maar moeilijk opvangen, en wilde alsnog een ruggenprik. Helaas mocht dit toen niet meer omdat ik op dat moment 9 cm ontsluiting had. Achteraf wel blij mee dat dat niet meer kon!

Toch denk ik dat ik bij de volgende (als het ons gegund wordt) wel zou kiezen voor een ruggenprik als ik de pijn net zo heftig vindt als de vorige keer.

 

Pompje vond ik niet zo fijn als ruggenprik - neemt de pijn niet weg. Ruggenprik wel.. beide hebben nadelen en voordelen. Nadelen van de ruggenprik zijn echter beter bekend dan die van remifentanil.

Volgende bevalling geen remifentanil voor mij (hopelijk ook geen ruggenprik uiteraard maar als het nodig blijkt te zijn heb ik dat liever, dat helpt tenminste)

 

De ruggenprik vond ik hels, dus ik zou dan nu eventueel voor dat andere gaan.

 

Ik ben 2 keer zonder pijnbestrijding bevallen, maar als ik het nodig had gevonden zou ik voor de ruggenprik gekozen hebben.

Dat roezige van remifentanil leek me helemaal niks. Bij m'n tweede bevalling viel ik uit mezelf al half weg tussen de weeën in (lang leve de aanmaak van endorfinen en zo) en ik vond dat verschrikkelijk. Ik werd steeds opnieuw overvallen door de volgende wee, omdat ik hem niet voelde aankomen (maar eerst even 'wakker moest worden' uit die roes). Ik weet niet of je dit met zo'n pompje net zo ervaart, maar als ik ervaringen van anderen lees kan dat wel zo. Ik zou dat echt niet willen.

 

Ik ben in het WKZ in Utrecht bevallen en daar hebben ze alleen ruggenprik, geen pomp. Ik had ervoor kunnen kiezen in het ziekenhuis in Woerden te bevallen, want daar hebben ze wel een pomp, maar vond WKZ prettiger.

Ruggenprik vond ik heerlijk! Voelde me helemaal niet gek verdoofd oid en de persweeën voelde ik ook goed. De ruggenprik begon te werken vlak na de start van een weëënstorm, toen even heerlijk kunnen bijkomen, wat ik ook nodig bleek, want ik heb daarna nog 1,5 uur moeten persen met gruwelijke pijnen... Weet niet hoe ik een weeënstorm én 1,5 uur persen had moeten overleven....

 

Toch lees ik geen ervaringen verder met remifentanil hier..

@ Bri
Ik voelde me net stoned.. ik raakte niet weg tussen de weeën, maar had dan ook amper tijd om op adem te komen. Ik ervaarde dat niet zo met het pompje - was bezig met niet te stoned zijn tussendoor dat wel

 

hier nam het de pieken af, en naarmate de tussenruimte van de weeen veranderde kreeg ik ook dat stoned gevoel tussen een paar weeen , maar even weer afstellen op het juiste en het was ok. Nadeel is wel, dat hij werd aangesloten met 3 cm, maar de weeen worden zwaarder, dat is dan toch nog wat moeilijk op een gegeven moment, maar ik was ook echt heel erg moe, dat speelt ook mee

 

Eerste bevalling ruggeprik gehad. Ideaal, geen pijn meer. Ik heb er ook mee geperst en alles heel bewust meegekregen omdst ik niet verdoofd was door de pijn.

Tweede bevalling pompje gehad. Heerlijk stoned, maar het deed NIETS tegen de pijn! Heb ook echt gaten in mijn geheugen van de bevalling en daar baal ik van.

Voor mij dus absoluut de ruggeprik.

 

ik ben ook bevallen met een ruggeprik.
ik voelde op het eind alleen nog een druk van de weeen maar geen pijn. ik vond het ze fijn dat ik bij een eventuele 2de weer voor een ruggeprik zou kiezen

 

Geen van twee ik zou geen risico willen lopen dat ik stoned of iets ben of iets niet merk en wil ook de complicaties van een ruggenprik niet (langere bevalling, meer complicaties bij uitdrijving e.d.) dus dan is het simpel..

 

Ik heb het gelukkig zonder pijnbestrijding kunnen doen, maar vooraf had ik wel besloten dat als ik iets zou gebruiken, dat het dan een ruggeprik zou zijn. Dat pompje (en de prik in je been) zijn allebei op morfine-basis en komen volgens mij meer via je bloedbaan in contact met je kindje. Een ruggeprik werkt rechtstreeks op je eigen zenuwstelsel, en dit lijkt mij (overigens niet gehinderd door enige medische kennis ) minder belastend voor de baby.

 

Is het nou zo dat je bij een ruggenprik een catheter krijgt of niet altijd? Dat is voor mij echt een grote angst. En van het idee dat ze tussen je ruggenwervels gaan zitten porren wordt ik al naar...dus als ik zou moeten kiezen denk ik maar het pompje. Kans bestaat natuurlijk dat ik er tijdens de bevalling heel anders over denk eerst maar eens zwanger worden..

 

Tja, als je zonder kan is dat natuurlijk altijd beter......

 

Ruggenprik geeft toch geen kans op langere bevalling? Tenzij je 'm voor 4 cm ontsluiting krijgt, maar da's niet gebruikelijk toch?
Hier ging het juist snel toen de ruggenprik zat.

Ik wilde liever ook geen pijnbestrijding, maar bij een inleiding waarbij je lichaam absoluut nog geen zin heeft in bevallen en 0% endorfines aanmaakt, dan kan je het wel nodig hebben,
Het idee van die enorme naalden tussen mijn wervels vind ik nu eng, en toen was het het heerlijkste wat ik me voor kon stellen. Tsja, je gedachten erover veranderen wellicht als je aan het bevallen bent (hier wel!)

 

Ouders Online - serie "Pijn en pijnbestrijding bij de bevalling"- deel 2 - de ruggenprik