Al van ver voor de zomer vakantie werd er gesproken over de kinderen n weekje laten logeren bij opa en oma op de camping. Opa en oma hadden al speciaal een extra voortent willen kopen voor de sleur hut. Maar net voor de vakantie kwamen ze op de camping een hele leuke sta caravan tegen die ze erg beviel...EN die groot genoeg was voor af en toe eens n kind of 2 op logee. Helemaal te gek dus! Ze hadden er al een weekendje door gebracht (vrijdag op zondag) deels om te kijken hoe dat zou gaan (mn oudste heeft pdd-nos) en deels omdat de buurman een verjaardags tuinfeest zou geven waar hij ons netjes n week van te voren op attent had gemaakt. En nu zouden ze dus voor n weekie weg. Maar oma en opa hadden er stiekem ook erg veel zin in (en let op...dit zijn mijn man zn ouders....en hij is dus NIET de biologische vader van deze 2 aapies....al doet hij er niet voor onder. Ben zo ontzettend blij met hem EN opa en oma ) en hadden maandag dus al opgebeld of ze niet eerder konden komen. Maarja dan moesten wij ze wel brengen...en mn man werkt de zomer vakantie door zodat hij vrij heeft als de baby er is. Nu moesten we vandaag naar de bascule voor een diagnose voor mn jongste (de diagnose luid: geen autisme en geen adhd...gewoon lekker druk manneke met soms n beetje te spontane neigingen...zoals ik al jaaaaaren beweer ) en had mn vriend dus vrij vandaag. Dus werd ik ineens gister geconfronteerd met dat mn kinderen er vanaf vandaag niet meer zouden zijn en niet voor n weekie maar voor anderhalve week! Nou moet ik er bij vertellen dat mn kinderen mede door de problemen rondom mn oudste zn pdd-nos nooit echt ergens gelogeert hebben...ja soms n avondje bij mijn ouders ofzo. Of de oudste alleen in n logeerhuis voor autisten om de jongste te ontzien toen ik alleenstaand was. Maar zo lang zijn ze nog nooit weg geweest bij me. Wel andersom trouwens. Dat ik n weekie in amerika zat (zakenreis van vorige man) maar dat is toch anders...merk ik nu Lekker rustig voor je nu! Roept iedereen. Even rust voor je moet bevallen...lekker toch! Hele dag voor je eigen alleen. Geen ruzieende kinderen om je heen. Geen rond slingerent speelgoed of gezeur om vanalles. Lekker ff rusten en je op jezelf en die dikke buik concentreren. Ja daar hebben ze gelijk in... Maar t voelt meer alsof ik n deel van mezelf weg gestuurt heb. Mn hele leven al bijna 12 jaar draaid om mn kinderen. Kan je me zielig vinden. Maar als je depressie hebt (en dat heb ik) heb je n drijfveer nodig. Zij zijn het die me door mn diepe depressie gesleurt hebben. Ze hadden me nodig. Ik kon niet in mn bed blijven liggen al zou ik t willen. Ze hadden ontbijt nodig en moesten optijd op school zijn. Ik kon niet bij de pakken neer zitten en mn huishouden laten verslonzen...dat kan je niet maken met 2 van die ukken. Ik kon mezelf niet opsluiten in mn huis want ik moest boodschappen doen anders hadden de kinderen geen eten. En...ik kon niet doen alsof er niks was want ze hadden al 1 ouder verloren aan depressie en ik moest en ik zou zorgen dat ze er iig nog 1 hadden! Dus meer voor hun als voor iets anders ben ik ook naar de dokter gegaan voor anti depressiva toen. En op die toer is het feitelijk door gegaan. Ik heb nu geen diepe depressie meer. Maar wel n gronische waarbij t af en toe nog best diep kan gaan. Gelukkig heb ik er de medicatie voor voor als t weer eens de diepte in gaat met me. Maar eigenlijk is het toch nog steeds t zelfde wat me op de been houd. De dag indeling door de kinderen. Nu ben ik sinds ik zwanger ben al tijden niet meer depressief. Om de een of andere reden val ik niet meer weg...ik voel het wel hoor...stiekem op de achtergrond alsof t achter n glaze wandje naar me kijkt. Het is zeker niet weg. Maar het komt ook niet dichterbij. En ik weet eigenlijk ook niet of t dit is waar ik bang voor ben? Of gewoon simpel weg dat ik ze zo vreselijk mis (ze zijn verdorie nog geen 30 minuten weg!) of...weet ik t waarom. Maar vanaf dat ze de deur uit stapten net zit ik te huilen. Lekker de kinderen n weekje of anderhalf weg...heb je eindelijk rust. Nou ik doe dit echt NIET voor mezelf...echt niet. Ik doe dit zodat ze toch n beetje vakantie hebben omdat mama niet veel meer kan met dr dikke buik. Maar kijk stiekem al uit naar volgende week zaterdag als ze weer thuis zijn. Dan schreeuwen ze en ruzieen ze maar lekker tot ik er ziek van wordt...zal allemaal wel. Maar dan zijn ze er wel weer Het zal best wel beter gaan met me morgen ofzo. Maar voel me nu zo ontzettend klote...en een in en in zielig persoon (wat ben ik toch n aansteller...dr is helemaal niks!). Heb totaal geen problemen om ze los te laten....maar ze missen... Nou...ik heb rust dus ik denk dat ik maar even ga liggen...ofzo. En nu hoop ik dat t wel lekker weer blijft (ondanks dat ik al 35 weken ben). Dan ben ik maar moe en blegh en dikke voeten en wat niet meer. Dan kunnen hun lekker in het water spelen op t strandje daar....zand kastelen bouwen...wandelen met opa en oma...weet ik t. Lekker ravotten en gek doen. Ben ik toch n muts....en wat moeten jullie ins hemels naam met dit hele geklets?
Aanhoren en je een dikke knuffel geven? Heerlijk voor je kinderen dat ze een moeder hebben die voor ze door ´t vuur gaat, en heerlijk voor ze dat ze nu toch op vakantie kunnen. Super dat je ze dat (ondanks dat je ze mist) gunt. Enne.. even goed uithuilen en daarna aftellen tot volgende week zaterdag dan maar?
heel logisch, als je nooit zonder je kindjes bent geweest mis je ze eigenlijk al vlak voor ze weg zijn. en eerst ga je dan lekker uitgebreid op de bank zitten janken en niets doen en bedenken wat je allemaal niet hoeft te doen. maar als het goed is trek je jezelf wel weer overeind, misschien niet vandaag of morgen, maar je moet toch wat deze week. misschien kan je lekker het hele huis soppen, dan is het helemaal schoon als ze terugkomen, en kijk of je met je man fijn op visite kan gaan halverwege. En verder ga je lekker hier zitten sippen, en we hijsen je wel weer op. knuf, en succes deze week.
Meid ik kan me het helemaal voorstellen, het is ook niet niks als je kids anderhalve week weggaan. Is het misschien een optie als je over een paar dagen ook gezellig een dagje heen gaat? Wel heel lief van opa en oma dat ze dit doen, hopelijk genieten je kinderen ervan, en voor de kids is anderhalf week op de camping zo voorbij, helemaal met dit weer.
Oef wat een mooi verhaal zeg! Ik vind het super van je dat je je kindjes zo mist, en ook heel erg begrijpelijk! Dapper ook dat je ze wel laat gaan, zou niet iedereen kunnen! Kan je niet lekker op de koffie gaan (een paar keer ofzo)? Heb je ze toch gezien en toch ook rust, misschien kan je dan wat meer genieten?
je mag je kinderen echt wel vreselijk missen hoor En wat zijn nou dingen die je graag zou willen doen waarbij het stiekem wel lastig is met je kinderen normaal gesproken? Lekker uitgebreid uiteten? Goede kappersbeurt Bioscoopje? knutselen? (cadeautjes maken voor je kinderen bijvoorbeeld voor als ze terugkomen) De administratie bijwerken (ook leuk whahaha, maar ik vind dat toch prettiger als mijn kinderen niet thuis zijn om te doen) Dus plan je 1,5 week gewoon een beetje lekker vol, dan gaat de tijd wat sneller. Dikke knuffel Daphne
Hoi Wilma, Wij kennen elkaar al geloof ik Ik begrijp wel wat je bedoelt hoor. Ik heb zelf MS en ontzettend veel moeite om dit te accepteren (weet het pas anderhalf jaar). Heb net een flinke terugslag gehad en mag nog niet werken van de arbo (wat ik echt heel erg vind) en ik word aan het eind van het jaar waarschijnlijk voor een gedeelte afgekeurd . Ik kan er zo verdrietig van worden, maar...... mijn meisje maakt zo ontzettend veel goed. Als zij er niet was had ik nu in een megadip gezeten, maar voor haar MOET en WIL ik wel positief blijven en er voor gaan. De liefde voor je kind(eren) geeft zoveel positieve energie. Ik moet er ook even niet aan denken dat ze anderhalve week weg is. Ik snap dus heel goed dat je je kids heel erg mist en dat ze voor jou een positieve invulling van je leven geven, maar gelukkig weet je ook dat ze het heel erg naar hun zin hebben en dat het voor hen heerlijk is om op vakantie te zijn. Een lekker potje uithuilen kan opluchten en probeer iets leuks voor jezelf te doen (al is het met een boek en een megadoos chocolade op de bank) en geniet extra van ze als ze straks weer terug zijn! Heel verhaal, maar de bedoeling is goed! Succes met de laatste weken van je zwangerschap!
Dankjewel meiden! Wat n lieve reacties. Toen ik t schreef wist ik eigenlijk niet wat te verwachten. Ik had iig t idee dat sommigen me wel n muts zouden vinden (vond ik mezelf ook wel n beetje...bedoel wat is nou 10 dagen) Maar toch moest ik t ff kwijt. Ik was al redelijk uitgehuilt net...ff tv gekeken naar die dierenpolitie in amerika. (..die hebben t veel erger als ik dus hop niet zeuren! zoiets) En toen kreeg ik telefoon dat mn man aangekomen was bij opa en oma op de camping. Dus stond toch bij de comp dus even deze berichtjes gelezen...en...daar waren de waterlanders weer Maar dit keer omdat t me goed deed hoe jullie reageren Ik kan helaas niet even op de koffie daar ofzo. Het is minstens 2 uur rijden...wel meer denk ik...misschien wel 3 (mn schoonouders wonen nml in friesland en de camping zit in groningen). En ik heb dan ook nog eens geen rijbewijs. Bovendien ben ik met tijden lekker wiebelig en enorm moe. Al gaat t n stukkie beter sinds ik staaltabletjes heb. Dus blijf ik merendeel thuis nu. Had tijdje terug al de stoute schoenen aan getrokken om te gaan winkelen... Ben even in t postkantoor geweest en even door het winkelcentrum de blokker in geweest..alleen beneden (wel beter voor mn portemonai want t speelgoed staat boven ). En ik was werkelijk bek af! Dus dat was wel n indicator dat ik maar beter niet te ver of te veel moet doen. Kreeg ik trouwens net ook nog even van mn schoonmoeder te horen. Nu zijn de kinderen hier dus jij kan rusten....dus...rust dan ook! Ja mams Lief mens is t En ja tinusje we kenne elkaar n beetje Weet iig dat je een erg leuke smaak van meisjes kleding hebt
Nou, ik begrijp je volkomen! Sta al na één nachtje te popelen de kleine weer op te halen....binnenkort moet ik voor mijn werk een weekend weg, pffff dat wordt nog wat! haha... Maar ja, je schoonmoeder heeft zeker gelijk, nu het kan: neem het er even van. Natuurlijk met de kids in de achterhoofd, maar nu even Wilma op nummero 1!
Aaaaah, ik heb vooral het laatste stukje van je verhaal met een glimlach om mijn mond gelezen. Vooral de allerlaatste zin Juist bij je forumdinnetjes kan je lekker je ei kwijt toch? Wij staan zover weg, maar zijn toch dichtbij, zodat je lekker even kan spuien, zonder dat je meteen belerende reacties krijgt. En ik kan me je gevoel ook erg goed voorstellen. Mijn kinderen zijn weleens een middagje bij mijn ouders en sowieso de hele donderdag en vrijdag ivm werk. Ja, inderdaad lekker rustig, maar ik ben altijd ooooozoooo blij als ik ze weer ophaal of als mijn ouders ze weer terugbrengen...en dat is dus maar voor een korte periode, niet eens een nachtje. Maar toch, in jou situatie nu je het best zwaar hebt in je laatste weken van je zwangerschap, zou ik toch proberen het beste ervan te maken en lekker even je eigen ikkie weer te hervinden en te relaxen. Voor je kinderen ook super als ze terugkomen en een mama tegenkomen die weer helemaal "opgeruimt" is.. Sterkte meid, je red het!
Bekijk het zo, je kids zijn helemaal even uitgelucht, en jij heb even rust en ook tijd om uit te luchten. Heerlijk toch? Enne tuurlijk je kinderen missen blijf je toch wel doen, vele moeders hebben dat al als ze een nachtje ergens anders heen gaan. IS vrij normaal hoor!, hey sterkte en heel veel suc6 met je bevalling straks.
Tuurlijk is het raar als je kindertjes opeens weg zijn, dat is hartstikke wennen! En als je het allemaal zat bent, zet je dat hier toch gewoon neer. Ik zit ziek thuis, gisteren ook, maar normaal werk ik dan die dag. Mijn dochter was naar de creche, de hond naar de hondendagopvang en ik lag in bed en bedacht me dat dat ongeveer een jaar geleden was dat ik voor het laatst gewoon alleen thuis was geweest, zonder eruit te moeten om de hond uit te laten, mijn dochter te verzorgen etc. Heel raar. Eerlijk gezegd had ik ook helemaal geen rustig gevoel, het voelde gewoon steeds alsof ik dingen moest doen en ik heb dus ook maar bar weinig geslapen. Maar sterkte en wie weet kun je lekker een blaadje gaan lezen in de tuin met je voeten in een tijl lauw water ofzo, adressen invoeren voor geboortekaartjes of een afspraak maken bij de schoonheidsspecialiste.
ooooooooooo dit is zooo herkenbaar laatst waren de kinderen 4 dagen bij oma logeren nou dat is dus echt een regelrechte ramp voor mij hoe bedoel je rust heb het alleen maar drukker voor mijn gevoel hahaha knuffel voor jou meid en inderdaad houd je aan de gedachte dat je kids het harstikke fijn hebben met opa en oma groetjes nathalie
het is heel herkenbaar hoor.... Als Ticho bij opa of oma gaat logeren dan bel ik ook een stuk of 3x op een dag om te vragen hoe het gaat... Even kijken of ik mijn ventje aan de telefoon kan krijgen... Even zijn stem horen... Ticho gaat volgende maandag logeren bij mijn schoonouders... en woensdag is hij weer terug... Het is op zich wel even lekker... Me vriend heeft nachtdienst dus die slaapt overdag dus dan heb ik even helemaal rust... gewoon mijn eigen ding kunnen doen... maar aan de andere hand heb ik ook zoiets van pfff.... wat hij maar weer thuis... Het is ook de eerste keer dat hij alleen bij hen gaat logeren.... spannend.... Het is wel lekker om even de rust te hebben zodat je zelf ook even tot rust kan komen ... soms moet je er gewoon even van genieten
Nou de eerste nacht zit er op. Was heel raar smorgens...was even vergeten dat ze er niet waren. Smorgens hoef ik er niet persee meteen uit voor hun. Ze zijn nml al 9 en 11...maar 9 vd10 x gaan ze dan bij elkaar op de kamer spelen zodra papa weg is of daar voor al rond spoken. En dan houd ik een... "oortje" in het zeil Maar vandaag waren ze nog best laat aan het slapen....en ineens besefte ik dat ze waarschijnlijk allang aan t voetballen waren ofzo...duh! Het valt mee eigenlijk...al wilde ik stofzuigen en krijg dus nu met geen mogelijkheid die stofzuiger naar beneden getilt (stom lomp en groot gevaarte en smalle trap...lukt me nu niet meer) Alleen gegeten...wel rustiger want mn jongste heeft een billen probleem...daar kan hij maar niet op blijven zitten. Aan de andere kant mis ik te horen wat de dag indeling zal zijn.. Zo van oh we gaan nu ff dit of dat en mogen we dan straks even skaten? En dan kom ik in de vriezer nog 2 ijsjes tegen... "die kunnen ze mooi straks....oh nee...ze zijn er niet" Het is ZO ONTZETTEND stil hier.... Het is nu bijna 12 uur maar als je zou zeggen dat t 6 smorgens is dan zou ik t aan de hand van de geluiden ook geloven. Had trouwens nog n leuke gister avond. Vriend belt op dat hij volgens de tom tom over n uur en 20 minuten thuis zal zijn (toen hij weer terug kwam van de camping). Nou mooi denk ik...nog ff op apegape hangen over de makkelijke stoel dan gaat de tijd sneller. Ga ik naar de wc....zie ik bloed!? Handig! Net nu mn man meer als n uur rijden van me vandaan is (en dat is n berekening zonder files) heb ik zoiets.. Gelukkig zei de VK die ik meteen opbelde dat het vast niks is. De baby beweegt nog goed (soms te goed...pff) en t is bruin bloed en alleen bij t afvegen. Maar verdorie zeg...zal je net zien. Dus was toch wel ff geschrokken. Mn man was er toch nog binnen het uur en was natuurlijk even geschrokken.. We dachten allebei van als t nu begint...dan wordt t vast een KS...want madam ligt nog steeds lekker met dr bol omhoog. Aan de andere kantg wel handig als de heren dat even ergens logeren...maar liever wacht ik nog minstens 2 weken...
heb je daarna nog bloed gehad? en die ijsjes in de vriezer kan je nu mooi zelf opeten doe maar rustig aan.
Het is er nog steeds met afvegen...soms n sliertje er tussen. Maar nog steeds bruin. tenminste...n uurtje geleden nog wel. Ben maar aan t opruimen en zo begonnen. Straks moet de vk hier komen en t is me toch n zooitje (tja...ik kan niet zo heel erg vooruit en man en kinderen kijken niet zo nauw) Zal blij zijn als mn moeder er is maar die komt pas over 2 weken. Die ruimt wel ff op enzo (soms lijkt t of dat dr grootste hobby is) Vraag me af wat de jongens aan t doen zijn. Bedacht me net dat ik de zonnebrand vergeten ben mee te geven
ik gok dat oma echt wel zonnebrand heeft en opruimen deed ik op zo'n krukje op de grond, dan hoefde ik niet telkens te bukken. maar de vk begrijpt het vast als het niet overal spik en span is, dus hou je wel een beetje rustig hoor.