Ik snap het wel dat jullie apart slapen, maar het "hoort" niet vind ik. Wij slapen altijd samen. Al slaap ik daardoor wel erg slecht. Oa door snurken, woelen, draaien ed. Wel slapen we sinds een jaartje op een groter bed (1.80 breed) met 2 aparte matrassen en beide eigen dekens. Sindsdien slaap ik een stuk beter. Maar ieder moet doen wat hij of zij wilt hoor. Ieder zn eigen keus
brr klinkt toch niet echt geweldig... nouja zolang ik er niet teveel last van heb stel ik het nog ff uit iig maar goed al met al zou ik wel medisch de boel laten checken als je partner je de kamer uit snurkt... want dat lijkt me toch niet gezond...
Hier precies hetzelde TS! Wij slapen al sinds dat ik zwanger was niet meer samen en eindelijk erger ik me niet meer aan mijn vriend. Ik werd er zo agressief van, kon hem wel wat doen! Eerst vond hij het niet leuk, maar uitgelegd dat ik ontzettend agressief werd van zijn snurken en tikken (als hij op z'n zij ligt snurkt hij niet, maar maakt hij een tikkend/klakkend geluid). Dat gevoel is gewoon niet goed voor een relatie.. Heerlijk om alleen te slapen (nouja, met mijn zoontje nu). De meeste mensen vragen zich altijd af of je dan nog wel seks hebt.. Tja, daar heb je toch niet perse je bed voor nodig?
Heb je wel is gedacht aan slaap apneu? Mijn man begon,ook zo te snurken waardoor ik niet kon slapen en dit kwam eruit
Wij slapen ook apart. Vriendlief snurkt heel hard en woelt het hele bed door. We hebben het lang geprobeerd. Totdat ik tgv slaaptekort met de auto uit de bocht vloog. Toen was de maat vol. We hadden er ook constant ruzie om. Vriend is bij longarts en kno geweest, lange rits onderzoeken gehad. Geen slaapapneu, maar 6 of 7 individuele oorzaken die stuk voor stuk een niet-vergoede operatie zouden worden met nog geen 50% kans dat het snurken zou stoppen. Sinds we apart slapen zijn we allebei fit en uitgerust. En dat je seksleven eronder lijdt....bij ons absoluut niet! Integendeel
Wij slapen ook altijd samen; maar wij snurken ook tegen elkaar op. Af en toe heeft mijn partner last van mij; ik wat minder van hem omdat ik het gewend ben (ex-partners, broer, zussen en ouders - iedereen lijkt altijd te snurken in mijn omgeving). Mijn partner heeft oordopjes in en soms draait hij zich om in bed en gaat hij andersom liggen (met zijn hoofd aan het voeteneind). Dat jullie apart slapen is toch prima? Dat bepaalt verder helemaal niks in de relatie. Het zou pas 'erg' zijn op het moment dat één van jullie daar last van heeft en het graag anders zou willen zien. Dat is gewoon iets tussen jullie. Ik kan mij best voorstellen dat wanneer je last hebt van elkaar dat je daar een werkzame oplossing voor probeert te vinden; zoals jullie dus gedaan hebben. Dus ik zou eerder zeggen dat het prima gaat! Fijn dat jullie dat zo kunnen doen.
Hier slapen we enkel apart als een van de twee ziek is... Ik kan echt niet slapen als er een naast me liters ligt te zweten, dus dan ga ik naar het logeerbed. Als ik zelf ziek ben, ga ik ook wel eens op de bank liggen met de tv aan (beetje afleiding) en val ik dan meest in slaap. Verder slapen we altijd samen. Nu moet ik ook zeggen dat we nu een 1.80m bed hebben en dat was voor ons beiden wel echt een aanwinst, slapen veel beter sindsdien! Daarvoor maar echt een smal bedje van 1.40m en dat was altijd vechten om ruimte
Dat is het ook. Sinds we de gedachten hebben los kunnen laten zoals "het hoort niet, raar, vreemd..." etc. Is het helemaal ok en ontspannen en als het dan weer zover is, is het ook echt ok. We gunnen elkaar een goede nachtrust en de behoefte alleen te zijn
Als we hier nog een bed over hadden, dan had ik het ook wel geweten. Lijk me zo heerlijk om weer eens rustig te kunnen slapen tot de andere ochtend, zonder steeds wakker te worden van gesnurk. Snap je helemaal.
Mijn man heeft zware slaapapneu en een CPAP-masker. Voor die tijd was het eigenlijk geen doen. Maar tegelijkertijd snapte hij dat zelf niet en hadden we ook maar 1 slaapkamer en een heel klein appartement. Ik heb het dus gewoon uitgezongen tot hij eindelijk de stap naar de huisarts en vervolgens slaapkliniek heeft gezet. In de kliniek heeft hij "pieken" qua snurken gehaald van 60 decibel (en tegelijk ook massa's ademstops die ik ook had opgemerkt). Ik verschoot er niks van toen ze dat van die decibels achteraf vertelden . En ik was heel blij met de officiële diagnose. Sinds zijn masker slapen we allebei veel beter. Echt altijd apart slapen zou mij echt weinig zeggen (1 nacht daar kan ik mee leven). Zo eenzaam, niemand om tegen aan te kruipen, geen extra "verwarming" in bed. Ik word tegenwoordig wel geregeld wakker als meneer om 5 uur 's ochtends weer es aan 't woelen en draaien is omdat ie niet meer kan slapen (hij is een vreselijk ochtendmens). Hem al vaak genoeg gevraagd of ie denkt dat ie een gebraden kip is .
En jullie zien elkaar overdag ook niet? Kan je net zo goed gaan latten. Ik heb een relatie met mijn vent en woon samen met mijn vent en heb kinderen met hem omdat ik zielsveel van hem houd en wij samen zijn echt 1. Ook 's nachts in bed. Ik voel me echt rot als we apart slapen.
Masker? Is dat lekker om tegenaan te kruipen dan? Ik krijg nu echt het beeld van het Hannibal Lector masker voor me...
Net als Kaboutermeis heeft mijn man ook een apneu en een CPAP masker en sindsdien slaap ik ook beter, want met dat masker op snurkt hij niet meer. Voorheen had ik daar ook wel eens last van. Als ik eenmaal sliep werd ik er niet wakker van, maar als ik wakker was, kon ik door het snurken moeilijk in slaap komen. Ik ben ook wel eens beneden op de bank gaan liggen. Dus je moet doen waar je je goed bij voelt. Het is belangrijk dat je allebei goed uitgerust bent (anders word je toch alleen maar narrig en prikkelbaar naar elkaar).
@Dappertje Dik: echt sexy is zo'n masker niet, inderdaad. Het is bij mijn man een dop die over zijn neus zit met een slang eraan. Dus een soort olifantenslurf. Dus de romantiek en het knuffelen moet ook gebeuren vóórdat het masker op gaat, want mijn man kan ook niet in alle houdingen slapen vanwege de lengte van de slang. Dus lepeltje, lepeltje is er bij ons niet echt meer bij. Maar we slapen tenminste weer allebei.
Wij slapen altijd samen, kan het mij niet anders voorstellen ook eigenlijk. Lijkt mij zo ongezellig. Ik vind het heerlijk en kruip elke avond lekker tegen hem aan. Er komt hier ook geen kind m'n bed in
Dat is mooi voor jullie. Fijn dat je zo gelukkig bent. Misschien kun je een ander haar geluk ook op waarde laten en niet zo belerend reageren alsof jullie relatie is zoals het hoort te zijn? Serieus, komt niet echt aardig over....