Moet het toch ff van me aftypen, hopelijk lucht het me op hebben jullie nog wat tips. M'n schoonmoeder is al nooit met m'n beste vriendin geweest, maar dat was eigenlijk nooit een probleem tot onze eerste dochter werdt geboren. Heb altijd bij alle voorvallen tot 10 kunnen tellen en mezelf kunnen beheersen. Voorbeelden van deze week: Van de week had ze me echt verdietig. Mijn oudste dochter was daar de hele middag geweest. 'S avond na het eten hebben ze haar weer naar huis gebracht zoals was afgesproken. M'n dochter liep steeds wijdbeens en wou niet zitten en zei steeds kont au. Het arme kind stond stijf van de luieruitslag en de poep zat nog op haar billen. -onze dochter krijgt al snel wat rode billen als je haar niet goed schoonmaakt- Volgens m'n schoonmoeder was dat onze schuld en niet dat van haar Hoe kan het onze schuld zijn als ze bij haar is. Vandaag vondt ze dat onze oudste vaker naar buiten moest en dat wij wat vaker met haar moeten spelen. Ik ga elke dag met de kindjes naar buiten, dat vind ik belangrijk voor ze en speel elke dag met onze oudste dochter zodat ze ook elke dag even mama voor zichzelf heeft. We hebben al vanalles gedaan en gezegt op alle dingen die zijn voorgevallen, maar het dringt gewoon niet door bij haar...'t is net of ze geen bord maar een compleet flatgebouw voor d'r kop heeft. Iemand nog tips/tricks of wat dan ook om wel door te dringen tot haar?
Ooooh jee Dat kan echt niet!!! Arm ding met haar rode billetjes, en dan nog jullie de schuld geven.. Aah heb gewoon meelij met haar!! Je mag best wat minder op je tong bijten en eens flink duidelijk zijn! Kom toch, gaat haar geen bal aan hoe jij je kinderen opvoed en al helemaal niet als ze jullie dochter er zo bij laat lopen. Laat haar eerst zelf maar eens op gaan letten! Nee ik zou de subtiliteit voorbij zijn en toch even heel erg duidelijk(wel aardig, maar wel écht duidelijk) zijn! Je staat volledig in je recht hoor, dit kan echt niet.
En de pest is dat mijn man het allemaal maar laat gebeuren om de lieve vrede te bewaren...daar worden onze kindjes wel de dupe van. Heb al op allerlei subtiele manieren wat duidelijk proberen te maken, en het werkt geen van allen bij haar. Maar ik merk aan mezelf dat het niet lang meer duurd voor de bom barst richting schoonloeder toe. Het lucht wel ff op om het van me af te tikken
Pfoe, moeilijk hoor!! Ik heb gelukkig sinds we samenwonen een beter contact met mijn schoonmoeder dan voorheen. Maar ik ken je frustraties!!! Heb alleen geen ervaring met schoonmoeders die zich met mijn kinderen bemoeien. De eerste is namelijk op komst Kan je niet meer dan sterkte wensen en als het echt te gortig wordt, zou ik er zeker wat van zeggen!!!