Ik moet even van me afschrijven hoor.. De band tussen mijn schoonmoeder en mij was altijd al apart, we kunnen met elkaar overweg maar dat is ook alles. Alles wat ik deed, deed zij ook. Alles wat ik voor mijn vriend kocht (kleding) kocht zij ook voor haar nieuwe man! het werd op een gegeven moment zo erg dat ze werkelijk alles kocht wat ik kocht. Nu ben ik zwanger (12 weken) en we weten nog niet wat het wordt. We willen het wel ontzettend graag weten en hebben dan besloten dat we tegen iedereen gewoon vertellen wat het geslacht is. De naam blijft echter geheim. Dit vind ze belachelijk, ik kom al 12 jaar bij haar over de vloer en ze vind dat ze op zijn minst recht heeft op de naam! wij ( mijn vriend en ik) willen dat nu eenmaal niet en het gaat ook gewoon niet gebeuren. Daarbij komt ook nog dat ze ons ongeboren kindje al gigantisch claimt. Zij wordt oppas oma, zij wordt overblijf moeder, in de vakanties zorgt zij voor de kleine, als ik bevallen ben komt zij helpen ipv kraamhulp en zo kan ik nog wel even doorgaan! ik heb een hele goede band met mijn eigen ouders en ik vind dat zij evenveel of misschien wel meer recht hebben op de kleine, ik zou de kleine ook liever bij mijn eigen ouders brengen als bij mijn schoonouders (ook ivm met rokers). ben ik nu zo onredelijk? of claimt zij inderdaad ontzettend? sorry voor het lange verhaal.
OMG wat erg. Laat ik even voorop stellen: zij bepaalt helemaal niks. Laat je niet dingen dwingen wat je niet wilt. Als jij (/jullie) niet willen dat zij oppasoma wordt dan niet. Zij komt helemaal niet ipv de kraamhulp als jij dat niet wil. (ik zou dat van eigen moeder niet eens willen en ik heb een hele goede band) En in de vakanties bepaal je ook zelf wie er voor zorgt. Heel leuk dat ze blij is met haar toekomstig kleinkind, maar de eisen van haar gaan de prullenbak in. Ze mag haar hulp aanbieden en zeggen dat ze t graag wil maar de keuze is aan jou en je partner. Als ik eisen omdraai naar aangeboden hulp dan bied ze veel hulp maar dat hoef je niet ook allemaal te accepteren. Je heb zelf ook nog ouders Oja en als ze de naam per se wil weten zou ik t geslacht ook niet meer vertellen .
Woow, dat is wel het raarste wat ik ooit gehoord heb! Ze kan toch wachten tot de baby is geboren? Ik weet niet hoor, maar bijna niemand zal de naam aan vader/moeder vertellen. Nee toch? Ik vind dit heel bizar!
dat vinden wij nou ook. Alleen laat ze het altijd zo overkomen dat je jezelf er heel rot over voelt. net als dat zij recht denkt te hebben op de naam. dat is toch juist iets wat je bewaard voor als het geboren wordt!
Zou ik ook ongelofelijk op afknappen! Mijn schoonmoeder is iemand die altijd al onze aandacht probeert op te eisen. Mijn schoonvader ligt al enkele maanden in het ziekenhuis wegens longkanker (hij mag vrijdag naar huis) en zij verwacht dat mijn vriend en ik elk moment van de dag voor haar klaarstaan. Ik begrijp volkomen dat ze niet graag alleen is en dat ze wel wat hulp kan gebruiken, maar om een voorbeeld te geven: Mijn vriend heeft ze elke dag van de week naar het ziekenhuis gebracht terwijl ze zelf met de auto kan rijden. Wij hebben hier geen enkel probleem van gemaakt, maar dan krijg ik de zondag een telefoontje van een razende schoonmoeder dat wij niet voor haar klaarstaan omdat wij de zondag eens iets voor onszelf wilden doen... Ik heb zo het gevoel dat jou schoonmoeder een heel deel van jullie leven probeert te beslissen en ook ik zou dan geneigd zijn om mijn baby meer naar mijn eigen ouders te doen. Ik weet dat het je schoonmoeder is en je niemand wil kwetsen, maar ik denk dat ik zeker mijn mening zou zeggen hierover tegen haar, het zou sterker zijn dan mezelf
jouw schoonmoeder overdrijft indd vreselijk... JULLIE zijn de ouders en JULLIE bepalen wat je wel of niet met je kindje wil doen. de naam al verklappen, het idee alleen al . blijft toch lekker jullie geheimpje hé. ik zou zeggen: begin nu al met de nodige afstand te nemen want na de geboorte wordt t enkel erger. Ter illustratie: mijn man is het enige kind dat mijn SM heeft (zus komt niet meer thuis), tijdens mijn 1e zwangerschap heeft SM TONNEN kleertjes voor de baby gekocht, massa's bodietjes, pyamatjes, pakjes, .... ze wou precies al beslissen wat IK MIJN kind zou aandoen. o pde duur heb ik niks meer aangenomen en heb ik alles netjes teruggegeven met de smoes dat ik al veel te veel zelf gekocht had. na de geboorte wou ze ook als eerste het kindje vastnemen, ze stond ELKE dag voor de deur om het schatje te komen bekijken, maar hulp aanbieden in huis? oh nee! Vreselijk vond ik het. ik durfde niets te zeggen en op de duur is daar e bom gebarsten en heb ik haar buiten gegooid. met heel veel emoties en moeilijke gesprekken tot gevolg. Nadien is ze wat getemperd, maar nog steeds wil ze veel beslissen voor m'n kindjes, wil ze dat ik hen 'netjes' kleed en hun mooie schoentjes aandoe... de afstand is groot genoeg nu, maar in het begin werkte dat enorm verstikkend en was ik erg ongelukkig. dus laat het zo ver niet komen en grijp op tijd in!
Jij bent de baas, doe dus wat je goed lijkt en voelt. En van claimen....zo ik alleen maar meer in de weerstand schieten. Maar als je het over recht hebt, jouw ouders meer recht dan schoonouders vind ik dat heel vervelend klinken. Ze zijn beiden opa en oma geworden, hun kind heeft een kindje gekregen. Ik zou niet inzien waarom jouw ouders meer recht hebben dan de zijne. Dat het anders voelt dat begrijp ik maar dat is voor jouw vriend misschien net zo als je het over jouw ouders hebt.
Ik vind het zelf ook moeilijk voor mijn vriend. Hij staat altijd achter mij en nu dus ook. vind dat zijn moeder ons verstikt. We zeggen er ook wat van, en dan krijgen we de reactie van jaaaa we zijn er zo blij mee. Ik snap dat wel, maar het is ons kindje. We vertelde haar bijvoorbeeld laatst dat we de Stokke Xplory op het oog hadden. BAM ruzie, want dat geld geef je toch niet uit aan een kinderwagen. Ik had een pakje gekocht, nou dat vond ze te afschuwelijk voor woorden. wij kunnen dit geld missen, als we dat niet konden zou ik geen Stokke kopen. maar ik ben juist bang dat als we nu vertellen hoe het gaat heten dat ze daar net zo afkeurend op reageert als op de kinderwagen en de kleertjes.
je schoonmoe gaat wel erg ver. klinkt alsof ze zelf graag zwanger zou willen zijn. en het zijn haar eisen maar daar hoef je niks mee schoonma heeft hier ook aangeboden om als kraamhulp te komen ipv of naast de kraamzorg. ik heb nu eerst gewoon kraamzorg en daarna komt zij nog zo vaak als ik wil. ik vind dat wel fijn maar weet ook dat ze dingen doet die een kraamhulp ook doet (poetsen helpen met de baby) en niet alleen maar in de weg loopt en met de kleine wil kroelen. ik zou vast wat afstand nemen want ik denk dat ze jullie straks helemaal niet meer met rust laat. en laat je vriend duidelijk maken dat haar gedrag niet gewenst is, dat komt ws beter aan dan van de "slechte" schoondochter. edit: als ze perse een naam wil horen dan geef je er toch een waarvan je weet dat ze die goed vind (even vissen van te voren) en als ze na de geboorte verontwaardigd is dat de naam anders is "ja we vonden het toch niet leuk dat sommigen het al wisten dus we zijn van gedachten verandert" sorry ik ben soms heel gemeen.
Vind dit ook best ver gaan hoor. Ik heb gezegd vanwege prive redenen dat ze niet bij de bevalling zullen zijn maar dat ze op mijn dochter letten. Ik wil alleen mijn ouders en vriend erbij hebben. Ik krijg kraamzorg, mijn vriend neemt de eerste 1/2 weken vakantie vanaf dat de kleine is geboren en daarna neemt me moeder het over. Ik zit eerlijk gezegd niet op zijn moeder te wachten maar dr is aardig wat aan vooraf gegaan dat ik nu zo denk. Maar nog steeds heb ze geen reet te bepalen want het is jullie kindje... Snap dat ze graag oma wilt worden maar er is een grens natuurlijk. En idd jouw ouders en die van je vriend hebben wat dat betreft evenveel rechten maar ik zou het anders even wat rustiger aan doen en een beetje afstand voor jezelf nemen, dit gaat veel energie van je vragen die je hard nodig heb
Tsjonge jonge, wat een schoonmoeders! Ik sluit me helemaal aan wat hierboven al is beschreven. En inderdaad....begin nu al met afstand nemen, want straks lukt het je denk nog moeilijker. Ik zou vooral aam haar kenbaar maken wat ze wel kan betekenen ipv niet..eens kinken hoe ze daarom reageert. Het lijkt wel of ze bang is om achtergesteld te gaan worden als ik het zo lees! Pffff! Succes!!
Jullie beslissen idd wie op jullie kindje past, dat je de naam geheim wil houden (doen wij ook: geslacht wel en naam niet), welke kinderwagen jullie willen..... Ik heb geen goede band met mijn SM...... Ik zou er liefst geen contact mee willen maar man wil dat niet. Hij hoopt op verzoening maar dat gaat niet. Karakters botsen en ik zal nooit goed genoeg zijn voor haar zoon. Dus verloren moeite..... Maar het is straks mijn dochtertje dat geboren zal worden en ook als is zij de grootmoeder er krijgt het niet in haar armen.....
Hee meis!! Aparte schoonmoeder, zelf geen nare ervaring met schoonmoeder.. Qua kleding kopen, komt over alsof ze jouw kopie wilde zijn.. Wat betreft de naam van jullie kindje, de enige die rechten mag uitspreken over 't kindje zijn de ouders zelf. En het is jullie eigen keuze om de naam te vertellen of juist niet te vertellen. Zelf konden we haar naam niet geheel geheim houden voor iedereen, zo weet mijn moeder, schoonmoeder en mijn opa de naam. Dit omdat beide oma's zeer verblijd zijn met hun aanstaande kleindochter. En mijn opa heeft zelf aangegeven de naam mooi te vinden, evenals opa en oma van mijn man.. Alleen zij mochten een top 5 maken, en deze naam stond bij hun en hun zoon op nummer 1. Nou, ze weten waarschijnlijk zelf niet meer welke naam ze zo mooi vonden.. De verrassing is straks een stuk groter voor ze, waarschijnlijk weten alleen beide oma's de naam nog. Komt goed uit dat beetje ouderdom (niet negatief bedoeld). Na de geboorte: Persoonlijk vraag ik liever mijn moeder als kraamhulp, zodat zij mij leert hoe ik de kleine moet wassen. Echter, ze is oma en geen ervaren kraamhulp. Dus ik neem de kraamhulp toch maar voor lief. Lijkt mij wat beter aangezien, kraamverzorgenden dit werk dagelijks doen.. Het komt wel op mij over, dat nu al haar kleinkind behoorlijk claimt.. Straks heeft zij nog zelfs de moederrol over jullie kindje.. Ze stelt eisen over het kindje, terwijl er nog geen kindje op de wereld is. Gaat een beetje te ver, je zegt zelf al, jouw ouders hebben net zoveel rechten op de kleine als zij. & persoonlijk ja, ik stel ook mijn moeder meer voorop als mijn schoonmoeder. Puur omdat het mijn eigen moeder is. Wat dat betreft is het hier makkelijk, mijn ouders zijn tevens onze buren, dus oma zal vaker binnen lopen, dan andere oma. Maar hier zal geen strijd zijn tussen oma, waar ik a.d.h.v. jouw verhaal wel 't idee van ga krijgen, ik hoop dat je daar geen problemen mee gaat krijgen.. Dit heb ik zelf gezien, bij de moeder van mijn schoonzusje, zij claimde haar kleinzoon enorm, als mijn moeder daar was werd mijn moeder weggekeken bij haar kleinzoon. Het was echt haar kleinzoon, terwijl nu is Chesney 3, en hij heeft die oma al 2,5 jaar niet gezien. Ze liep toen hij nog baby was, zonder pardon, zonder blikken of blozen langs de kinderwagen, zonder een blik in de wagen te werpen.. Zelfs nu is hij niks voor haar, er komt geen contact van die kant, en dat is best zielig.. Gelukkig heeft Chesney 1 super oma, en zij is echt dol op hem.. Ik bedoel maar, het kan altijd anders lopen. Nu is ze zo aan het claimen, misschien na de geboorte ziet ze jullie kindje niet eens staan.. Dan is 't maar een stuk vlees en meer is t dan niet, ik hoop juist niet, dat ze jouw moederrol over gaat proberen te nemen. Dat zou alleen maar meer ellende bezorgen..
pffff, wat herkenbaar al die verhalen!! Mijn schoomoeder vind het wel logisch dat als ik ga bevallen zij in het ziekenhuis "achter de deur" mag wachten. Niet dus!! En hoezo kraamhulp....ik kan toch ook komen....Not!! Kinderopvang hoeft niet hoor, ik doe het graag.....ja dat zal vast wel... pffff, dat worden nog lastige situaties
Het lastigste is dat je je schoonmoeder niet wil afvallen, het is de moeder van je partner (de vader van je kind). De kleine heeft recht op beide oma's en opa's (3 oma's en 3 opa's aangezien ouders van mijn vriend gescheiden zijn). Het gekke is dat ik me gewoon helemaal niet op mijn gemak voel met haar (wel bedoelde) bemoeienissen. en tuurlijk, zij hebben net zo veel recht op de kleine als mijn ouders, Alleen laten mijn ouders ons gewoon ons ding doen, zonder oordeel. Zij bemoeid zich OVERAL mee.
Misschien overenthousiasme gecombineerd met al wat eigenaardige persoonlijkheidstrekjes? Ze bedoelt het vast goed (denk/hoop ik) maar uiteindelijk bepalen jullie de grens, niet een anders. Goed overleggen met je partner zodat jullie op 1 lijn staan en dat ook zo overbrengen, voordat het voor wrijving tussen jullie tweetjes kan gaan zorgen. Veel succes!