Schoonouders

Tja ik mag mijn schoonouders gewoon niet,maar ik probeer zoveel mogelijk niks met ze te maken te hebben.

Het is alleen het respect wat ik voor ze heb omdat ze de oma & opa zijn van mijn divaatje dat ik het vol hou anders was het allang over en uit geweest.

 

bij ons is het vaker andersom hihi.
qua nieuwsgierigheid enz dat zit niet in mijn schoonouders karakter

 

Ik heb 2 setjes schoonouders.
Met 1 setje hebben we geen contact meer (het paar met de échte schoonmoeder),maar dat andere setje zijn SCHATTEN (het paar met de échte schoonvader).

 

Als ik zo de verhalen lees mag ik mezelf ook gelukkig prijzen, alleen maar lof over mijn schoonouders. Niet opdringerig, laten ons met rust, en pas als wij om advies vragen krijgen we raad van ze, zijn altijd welkom maar ze lopen niet bij ons de deur plat (op de manier dat je er gek van word). Nee, ik mag echt in mijn handen knijpen met zulke schoonouders!

Maar de dames die problemen hebben met hun schoonouders, hoe is de relatie tussen jouw partner en jouw ouders? Is dat door jou slecht band met je schoonouders juist sterker? Of gaat hij dan ook op en aanmerkingen plaatsen? (gewoon nieuwsgierig hoor )

 

@patricia01: hier regelmatig problemen met de schoonouders. De band tussen mijn ouders en mijn vriend is juist erg goed. Hijzegt vaak dat hij wilde dat hij zelf zulke ouders had.

 

'k Heb alleen nog een schoonmoeder - en zij is lief, maar kan ook überenthousiast, überemotioneel en überaanhankelijk zijn. Daar heb ik van meet af aan een stokje voor gestoken, een beetje laten zien dat ik mijn grenzen heb. Anders zou ze hier wel elke dag kunnen zijn, hangend in de box en kirrend, snotterend en kraaiend. Een mens heeft ook z'n rust nodig. En sindsdien gaat het prima

 

Zo'n schoonma heb ik dus ook, en juist daarom is t fijn dat ze 175 km verder woont. Ze wil heel graag dat ons meisje eens bij haar komt logeren, ze heeft al zooooooooooo vaak te kennen gegeven dat als wij op vakantie willen met zn 2e dat ons meisje meer dan welkom is.
Maar dat gaat echt niet gebeuren (sowiso gaat t niet vanwege BV), wij krijgen dan een oververmoeid meisje terug. Ook kan ze nogal overdreven paniekerig reageren.
Zo liepen we eens door t park tijdens mn kraamweek, en in de verte kwam er n brommer aan. OOWWWWWW, paniek, zullen we gauw oversteken?
Mam, doe normaal zei mn vriend, ze gaat echt niet dood van n beetje herrie. Of als onze (erg) grote hond voorbij komt lopen, raakt ze ook in paniek, niet omdat ze bang is voor onze hond, maar misschien wil die wel aan ons meisje snuffelen en volgens mij wordt ze dan in haar gedachten opgevreten
Als oma op zou gaan passen krijgen we dus n oververmoeid meisje terug die overal paniekerig op reageert. Gelukkig is mn vriend t helemaal met me eens dat ze niet naar zijn moeder gaat.

 

crisje,

waarom zopu ze niet lekker een keer bij oma kunnne logeren dan?
Nu bv niet met de bv , maar later.Als het alleeen is dat ze overbezorgd is, snap ik het niet hoor.Jullie samen genieten, en oma ook een keer alleen genieten van d'r kleindochter.

 

ik heb geel veel moeite gehad met mijn schoonmoeder, maar de laatste 2x dat ik haar heb gezien hebben we goed gepraat en nu gaat alles goed gelukkig.
Wat de ts beschrijft heb ik juist met mijn moeder, die vind slank zijn het mooiste ter wereld zo ongeveer. mijn zusje is echt niet dik integendeel maar die zit ze wel eens te pushen dat ze af moet vallen, maar daar trekt mijn zusje zich niets van aan

 

Ik heb juist schattin van schoonouders, heb nog nooit zulke gelukkige mensen gezien toen onze dochter was geboren.

Daar in tegen mijn ouders !

Ik ben gewoon een geluksvogel wat betreft schoonouders

 

Mijn schoonouders zijn mensen die echt, maar dan ook echt álles voor hun kinderen (en aanhang) overhebben.

Toen ik deze week griep had, stonden ze meteen voor de deur met neusspray en een bord eten dat ik zo de magno in kon schuiven. Helemaal geweldig.

Ook als wij in de financiële penarie zitten, bijvoorbeeld doordat onze geldverslindende auto ( ) weer eens gerepareerd moet worden, springen ze heel vaak ongevraagd bij (wij maken hier overigens zo min mogelijk gebruik van, omdat ik moeite heb om geld van ze aan te nemen, het voelt als 'gebruiken' terwijl zij dat zelf niet zo ervaren).

Ook gaan we heel vaak daar eten, en het leuke is: je hoeft maar te bellen en je bent welkom. Er is werkelijk áltijd eten voor 6 man (dus wij, schoonouders en mijn schoonzus en zwager). Soms komen we daar onverwacht langs om mee te eten, en dan staat er al voor 6 man eten klaar. Als ik dan aan mijn schoonmoeder vraag: hoe kan dat nou? Je wist toch niet dat we zouden komen? Dan zegt ze: jawel, dat voelde ik gewoon

Na het eten gaan we altijd uitgebreid natafelen, met de nodige discussies en gepest. Hoop geschreeuw en gezelligheid, echt heel leuk en totaal anders dan bij mij thuis. Ik ben totaal niet opgevoed met dat familiegevoel, en ik heb er ook best aan moeten wennen dat deze mensen zo snel zo 'dichtbij' komen.

Het enige vervelende wat ik kan bedenken is dat er met die betrokkenheid van mijn schoonouders ook een hoop verplichtingen voor ons meekomen. Er zijn veel familieverplichtingen waar je gewoon niet onderuit komt (verjaardagen van andere familie enzo) en waag het niet om met kerst en oud en nieuw op vakantie te gaan

Maar goed, dat zijn kleine dingen...ik zou ze voor niks en niemand ter wereld willen inruilen 8)

 

@patricia... De band tussen mn man en mijn ouders is echt top gewoon! Ok, we hebben af en toe over hun ook wel te zeuren, maar daar zijn het ouders voor toch

We zijn daar ook best wel vaak. Soms vraag ik ook aan mijn man, wat wil je eten? Geen idee, wat eet je moeder haha. En dan gaan we weer naar Lelystad toe.

Mijn schoonmoeder zat zelfs tegen mn moeder op mijn bruiloft aan te zeuren, dat ze dacht dat mijn moeder de 'moederrol' overnam.

 

Tja schoonouders.....
Het zijn best schatten van mensen, maar de laatste tijd worden wij er behoorlijk kriegel van. Afgelopen juli hebben ze hun 1e kleinkind gekregen en daar draait hun hele wereld nou om. In het begin denk je van ach ja 1e keer opa en oma, maar het is gewoon tot het obsessieve af. Ze vragen ook niet meer aan mij van hoe het met mij gaat, maar hoe het met de kleine is. Hun wereldje is in een paar maanden heeeel klein geworden en de belangstelling naar hun andere zoons en dochter zonder kinderen miniem. Wij gaan dan ook niet zo vaak meer heen en mijn schoonzus en zwager ook niet, want het enige wat we horen is hun kleinkind dit of dat. Ze passen do op en willen nou ook op ons kind gaan passen op de do. Wij waren het al voor de zwangerschap eens dat dat dus echt niet gebeurd. Hebben wij ze straks om alle kleine dingetjes op de stoep staan en kun je geen nee zeggen omdat ze oppassen! Nee voor het incidenteel oppassen heb ik hele lieve ouders (waar mijn man ook super mee overweg kan), schoonzus/zwager, zusje en broer/schoonzus

 

Ik heb alleen mijn schoonvader nog. Mijn vriend zijn mama is gestorven toen hij 7 jaar was.
Ik heb echt een schat van een schoonvader. Waar hij kan zal hij helpen en voor de rest laat hij ons ons eigen leven leiden.
Hij is zo lief en kijkt uit naar zijn eerste kleinkind.
Ben benieuwd want hij is een heel emotioneel man.
Dus ik kan en mag echt niet klagen over mijn schoonvader. De schat!

 

Hihi mijn schoonzus was toen ook helemaal beledigd, zij wilde perse dat ik meteen iedereen (vooral haar) zou bellen als ik weeen had. Hahaha uiteindelijk is het een ks geworden en laatst zei ze dat ze me nu heel goed begreep waarom ik niet meteen wilde bellen. Ze had de Pfaffs gezien waarin iedereen met hun oor tegen de deur van de verloskamer aanhing Dat leek haar toch ook niet prettig.

 

Nee precies, dat zag ik ook op t.v. en toen dacht ik nog van 'neeeeeee, dat zou ik noooooit willen!
Ik heb iedereen pas gebeld toen ze geboren was. Ze is 's nachts geboren, dus dat scheelt.

 

Hihi heel herkenbaar. Daarom laten we ze ook geen vaste dag oppassen, want dan kun je op een gegeven moment geen nee meer zeggen als ze weer eens komen. Voordat wij zwanger werden hoorde je nooit van ze (ze verwachten dat jij komt, terwijl ze zelf goed te been zijn en wij ook hele goede koffie hebben ) en nu is het om de haverklap vragen en bellen hoe het gaat. Nou zijn wij gelukkig niet vaak thuis, dus ze missen ons nog wel eens. Dat krijgen we dan wel weer te horen van "jullie waren er ook weer niet. Is toch niet goed al die drukte. Je moet wel je rust houden hoor" pfffff.... Ook krijgen we om de haverklap kleertjes, omdat ze hoopt dat de kleine dan het eerste pakje van hun aan heeft (dus niet). Misschien dat mijn moeder wel bij de bevalling aanwezig is, maar had je mijn schoonmoeder moeten horen toen we dat zeiden. Ze dacht dat zij ook uitgenodigd was. Nou niet dus. We wachten ook bewust even met bellen als ik bevallen ben. Willen even een uurtje genieten van ons drie-koppige gezin. Zou wel leuk zijn als mijn lieve schoonzus en zwager er eerder zijn dan mijn schoonouders hihi.

 

Ik heb heerlijke schoonouders! Ze hebben ons altijd gesteund en doen dat nog steeds. Ik heb zelfs nog een jaar bij ze in huis gewoond! Aan het eind van het jaar was ik trouwens wel blij dat we op onszelf konden gaan wonen hoor. Mijn schoonmoeder is er zo eentje die je vrolijk om 7 uur komt wakker maken om je te vertellen dat je eerste 3 uur van school uitvallen, om daarna nog te vertellen dat ze 'die en die' heeft gezien, dat je 'dat en dat' nog moet doen en vooral niet moet vergeten dat je over 3 maand bij 'die en die' op visite moet. Oja, en dat je nog wel even kan uitslapen dan! En ze is een echte schat, maar daar worden wij erg sjacherijnig van!
Nee, mijn schoonouders zijn echt heel lief en steunen ons in alles wat we doen, zonder ons ooit te veroordelen. Soms heb ik wel eens een lekker rustig zondagje gepland en staan ze opeens in huis, maar ach, ze zijn ook wel weer prettig gezelschap. Wat dat betreft kan ik het met hun eigenlijk nog beter vinden dan met m'n eigen ouders. Maar dat komt misschien omdat m'n man enig kind is en ikzelf uit een gezin van 3 kom. Wij komen bij mijn schoonouders altijd op de eerste plaats, terwijl mijn ouders hun aandacht moeten verdelen over 3 kinderen, een schoonzoon en 4 kleinkinderen.

Als ik jullie verhalen zo lees, ben ik nog maar weer eens extra superblij met mijn lieve schoonouders!

 

Oma geniet echt vollop van d'r kleindochter hoor.
Toen ons meisje 2 weken was heeft ze haar al in badje gedaan, ze heeft al vaak gezegd dat ze t zo fijn vindt dat ik dat oke vind.
Ik schuif ook met de bad dagen zodat oma ze weer in badje kan doen als ze hier is. Ze heeft t 1e fles BV mogen geven, althans geprobeerd want ze vertikte t om uit n flesje te drinken.
Als oma hier is doet ze eigenlijk bijna alles, hapjes geven, verschonen etc. etc.
En als ons meisje wat groter is mag ze best eens bij oma logeren, voor 1 nachtje.
Oma gunt ons meisje geen rust, ze wil de hele tijd knuffelen en spelen, en daar raakt ze oververmoeid van. En wij zijn bang dat ze haar overbezorgdheid en paniekerig gedrag over brengt op ons meisje.
Mijn vriend is door zijn opvoeding ook overbezorgd en zijn zus ook en die heeft ook dat paniekerig gedrag.