hele grote kans dat ze er dan gewoon doorheen zit , zelf op is, problemen heeft. Schreeuwen is vaak frustratie, onmacht.
Tja, ik ben niet heilig en verhef heus mijn stem wel eens.... en ben ook echt wel eens superpissed om bepaalde acties van zoonlief, dus kan niet zeggen dat ik NOOIT schreeuw tegen mijn kind, maar het is niet mijn standaard manier van opvoeden gelukkig
Gisterenavond lag ik op de bank lat bracht dochter naar bed. Hoor ik ineens mensen willen jullie niet meer praten.. denk he waar komt dat vandaan, bleek ze op bed gaar raam open gemaakt te hebben. Wat denk je dat mijn reactie. Was liefje niet meer doen of ben je nu helemaal gek geworden. Dit mag niet#!! Als ze valt is het op het balkon. Maar twee ramen hier in huis eindigen drie etages lager daar zit gelukkig nu raam slot op omdat ik haar er al voor aan zag het raam eens te openen. Binnen kort krijgt ze weer een normaal laag bed. Van wegen. Deze dingen en lat. Heeft ook op zijn donder van mij gehad. Ik was in de veronderstelling dat ze in mijn bed lag om te gaan slapen. Ja hoor schreeuwen mag (soms) ik meestal als ik schrik zo als reden hier boven.
ooohhh zielig zeg... Ik heb ook wel eens boos gereageerd omdat mijn oudste weer eens te laat op de wc aan kwam omdat ze zo nodig overal moet treuzelen en nog even wat moet zeggen enzo maar een kind zo de grond in trappen.... nee dat kan echt niet hoor... wat erg zeg!
Ik verhef ook mijn stem wel eens tegen mijn kind! OMG wat een vreselijk slechte moeder ben ik.... En ik tik hem ook wel eens op zijn vingers! Bel snel het AMK
Tsja dit is iets waar ik niet over kan oordelen vind ik misschien was het kind al de hele dag heel vervelend en was dit de zoveelste actie dan kan ik me voorstellen dat je ff uit je plaat gaat. Ik ben ook weleens vreselijk tekeer gegaan tegen dochter een paar weken geleden ik had griep moest haar van de peuterspeelzaal halen en boodschappen doen dochter was vreselijk vervelend luisterde voor geen meter gooide pakken kaas door de winkel heen enzovoort buiten aangekomen op weg naar de auto neemt ze de benen en klom over zo'n fietsenrek heen en weer terug toen zei ik we gaan nu echt naar de auto en ze reageerd niet en klimt gewoon verder toen heb ik haar opgepakt toen begon ze te gillen en geeft me een klap op me oog toen heb ik haar neergezet en een tik op der handen gegeven en geschreeuwd tegen der of ze helemaal gek geworden was en heb haar aan der arm gepakt en zo meegenomen naar de auto en ik kan me heel goed voorstellen als mensen dat zagen dat ze ook dachten wat is dat voor mens die der kind op de handen tikt en daar staat te schreeuwen dus om een lang verhaal kort te maken we kunnen niet oordelen als iemand schreeuwt tegen haar kinderen
Ben het wel eens met je dat kinderen flink het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen en maar door blijven gaan totdat er eer paar stoppen springen. Ik heb er zelf ook zo 1 hier die zo zijn dagen heeft. Het wil wel eens gebeuren dat ik uitschiet en iets luider waarschuw. Het enige waar ik echt voor waak is het schelden. Dat kan echt niet! Woorden als g#dverd*mme komen hier niet voor, waar de kinderen bij zijn. De oudste is namelijk op een leeftijd dat hij het kopieert.
Zeker, maar dat maakt het voor het kind niet minder erg. Hier ook een buurvrouw die vaak uit onmacht uit haar slof schiet, laatst was ze de halve dag bezig haar zoon naar boven te sturen;'Nu ga je de trap op! Trap op! TRAP OP! NAAR JE KAMER!' En dat ventje is 4, vast niet altijd poeslief, maar zo krijsen tegen een kleuter vind ik toch wel te ver gaan. Ook al heb je er een achterliggende reden voor (ziek/stress/etc).
Uiteraard. Maar dat maakt het toch niet minder zielig voor het kind? Er is altijd een reden voor alles, dat maakt het niet oké. In dit geval zeker ook omdat het vaak gebeurt.
Schreeuwen op zich, ik kan me er niet druk om maken als ik iemand zie schreeuwen tegen haar kind, zolang het niet te vaak is, weet jij veel wat er achter zit. Soms ben je ook heel boos of geschrokken, nou, dan reageer ik ook niet met een rustige stem, ze mogen best aan mij merken dat ik boos/geschrokken ben. Dat je je kind publiekelijk (want de hele buurt kan meegenieten) voor aap zet, vind ik wel sneu.
Och, misschien had moeder net 5 keer met het potje voor haar neus gestaan, of aan het kind gevragen of ze naar de wc moest...tja als mijn zoon dan even later toch in zijn broek staat te kakken, ben ik ook niet blij hoor! En ja dan kan ik ook wel eens uit mijn slof schieten. Zolang je het hele verhaal niet kent, kun je ook niet oordelen vind ik in dit geval.
Eens. Hier ook wél eens geschreeuwd. Middelste was constant aan het jennen en hem tig keer toespreken om vervolgens te zien dat hij zo broertje met een harde duw de trampoline afwerkt die vervolgens zich een bloedlip op de straat klettert. Nou dan mag hij zich even bergen..
Hier verhef ik mijn stem ook wel is hoor.. 1 keer hing zoon lief door het raam gooide spullen naar buiten.. nou dan Ga ik echt niet poes lief zeggen ' lieverd Niet meer doen hoor ' dan word ik echt wel boos en verhef ik mijn stem ook echt wel... Heeft wel geholpen.. Hij raakt het raam niet meer aan
Nou ja, dit dus. Je kent niet het hele verhaal en tenzij dit niet 10x per dag voor komt en je niet het idee hebt dat het kind mishandeld wordt etc denk ik dat moeder het gewoon even beu was. Ik ben normaal ook een vrij rustige relaxe moeder, maar mocht je toevallig gevolgd hebben hoe het hier de afgelopen 2 weken gaat, merk ik dat ik ook echt een stuk minder van de kinderen kan hebben. Tel daarbij op dat ze vanmorgen OOK nog om 4.45 uur klaar wakker waren, geloof me, dan ben ik op een gegeven moment ook niet meer poeslief als ik de halve dag sta te waarschuwen. Goed? nee, waarschijnlijk niet. maar ook ik ben maar een mens.
Moet wel lachen om hoe je het zegt. Dit was er bij mij dus gisterenavond aan de hand zie en paar berichten terug. Ik zeg en je komt NU van dat bed af en je mag het raam niet openen. Ze ging terug naar bed en bleef boos op mij omdat ik boos was op haar. Ze sleepte zelfs haar vader mee naar binnen om tegen mij te zeggen dat ze boos was. Ik zeg tegen haar en ik ben boos op jou jij mag niet het raam open doen. Gelukkig was haar vader het met mij eens. Vanmiddag na school met haar er overgepraat ik zeg nooit meer zo maar een raam open doen. Twee ramen van mij als ze die open doet( kan niet meer zit slot op nu) dan ligt ze drie etage.s beneden nou dan heb ik liever nu een boze dochter, dan dat ik straks sta te gillen omdat mijn kind te pletter is gevallen van drie hoog.
Bel dan gelijk voor mij. Met 2 kleuter/peuterpubers dan schreeuw je wel eens als ze het te bont maken en gewoon praten niet helpt.
Nou, ik schreeuw helaas ook wel eens tegen m'n kids. Teken van zwakte ? Ja.. Maar ik ben een mens. En allang blij dat ik het bij een schreeuw hou. Mijn kinderen hebben geen trauma's en ik ben geen slechte moeder. Sommige perfecte moeders hier, pfffff zou ze in het echt wel eens willen zien.