Moet alles dan maar zo serieus Zijn in het leven, laat een kind lekker kind zijn.... leugentje om bestwil zeg ik dan maar als ze er veel stress van ervaren van het hele sinterklaas gebeuren, dan snap ik het opzich wel
Je schrijft zelf dat je het vroeger fantastisch vond. Waarom dit dan je kinderen onthouden? Het is toch geen traumatisch geheim? Ze zullen er heus wel overheen komen als ze uiteindelijk erachter komen dat Sinterklaas doorgestoken kaart is. Ik zou me er totaal niet druk om maken en juist genieten van die blije koppies. Het is toch gewoon hartstikke leuk!
Maar dit zou ik sowieso niet doen. 3 weken lang élke dag iets geven maakt ze in mijn ogen alleen maar hebberig.
Mijn kinderen geloven niet, nooit gedaan. Ik zie daar de meerwaarde niet zo van in. Wij vieren sinterklaas gewoon op onze eigen manier. Geen gedoe met intochten, sinterklaasjournaal en alles. Ze mogen hun schoen een paar keer zetten en we vieren een gezellige avond met cadeautjes. En ik probeer ze ook iets mee te geven van de eigenlijke bedoeling van sinterklaas; anderen iets geven. Of dat ook blijft hangen durf ik te betwijfelen, het gaat ze uiteindelijk alleen maar om zelf een cadeau te krijgen
Kan dat sommige kinderen daar last van hebben, die van mij niet. Als ik dat zou zien zou ik ook minder geven.
Dat hoeft ook niet hoor. Hier zetten ze 2x per week de schoen (in totaal 6x dit jaar) en daar zit 2 of 3 keer iets kleins in (onder de 5 euro) en voor de rest wat snoepgoed of een mandarijn.
Hoe zou je daar op reageren? Negeer jij dat of heb je daar een antwoord op. En als ze het bijvoorbeeld tegen jouw kinderen gaat gebruiken? Hoe zou jij dan reageren?
Hier zetten ze elke dag de schoen. En er kan een handje pepernoten, chocoladeletter, kadotje inzitten. Maar alle kadotjes zijn onder de 3,50 per stuk. 6 zelfs onder de €1. Op 1 kadotje na dat was €8 voor de eerste dag een nieuw pietenpakje, omdat die van vorig jaar te klein is (anders had ik die namelijk weer ingepakt). En eerlijk, tot nu toe was zoon het meest enthausiant als "rommelpiet" en "versierpiet" zijn geweest. Die dagen kreeg hij alleen een handje pepernoten en een brief met excuses voor de rommel of brief met dat het feest begonnen is en vandaar de versiering. Dus hebberig werd hij er zeker niet van anders had hij die dagen wel lopen mokken dat er geen kadotje in zijn schoen zat.
Niet persoonlijk naar jou bedoeld maar... Mijn oudste dochter was ook van slag toen we haar vertelden dat sinterklaas een verklede meneer is. Ze was ook van slag toen ze voor haar verjaardag niet kreeg waar ze om had gevraagd. En ze gaat volgend jaar niet naar het concert van Billie Eilish. Traantje gelaten. Allemaal dingen waar ze van slag van was. Tja. Zo is het leven. Allemaal niet erg. Sinterklaas is een magische tijd voor kinderen. En als ze dan weten hoe de vork in de steel zit, is het ook heel leuk om toch mee te gaan in het verhaal, zeker als je nog jongere broertjes of zusjes hebt. Ze weten zelf hoe het was om te geloven. Jongste dochter vind het geweldig dat ze in het “complot” zit (want haar broertje gelooft nog wel)
Er zijn nog wel vele ergere sprookjes of verhalen die kinderen wordt verteld die lateren niet waar blijken te zijn. Ik vind Sinteklaas een van de onschuldige leugens. Ik zie het niet als liegen maar meer als een leuk fantasie toneelstukje waarbij magisch denken nog mag. Als je volwassen bent is er nog tijd genoeg om serieus te moeten zijn. TS, in jou geval...doen wat je niet laten kunt. Vind jij het niks dan doe je het niet.
Een kind kent de waarde van geld niet. Dus denk niet dat ze het verschil zien daarin, hij heeft iets gekregen, daar gaat het om. Ik zou zegge, laat ze de schoen zetten en doe er een keer niets in. Dan zie je vanzelf wat het effect is van dagelijks iets krijgen. Ik bedoel niet te zeggen dat ik weet dat hij hier slecht op zal reageren hoor. Maar ik vind het wel bizar om dagelijks iets te geven. Nergens voor nodig en in mijn ogen ook echt niet goed voor een kind.
Zegt ze dan dat jij het ook zo moet doen? Het is ook niet mijn keuze, maar vind deze toon wel bizar belerend naar haar toe...
Deels snap ik Je gevoel wel, maar waarom het perse zien als liegen. Je kan het ook zien als het vertellen van een sprookje. Want die worden toch wel meer verteld.
Steeds vaker hoor ik dat mensen vinden dat Sinterklaas een leugen is tegen je kinderen. Sinterklaas is weer voorbij, de kerst komt eraan. mensen versieren hun huizen, winkelstraten worden verlicht en de bomen staan weer te pronken in de etalage. Kerst overheerst alles. Ik loop in de stad en ik denk bij mezelf "Waar blijft sinterklaas? De goedheiligman welke de lieve kinderen mooie leuke kadootjes geeft als ze lief zijn geweest? De Sinterklaas, de man, de toffe gozer, door wie ik 20 jaar geleden nachten niet kon slapen, hopende op een cadeautje of iets lekkers in mijn schoen de volgende ochtend. De man welke je huis in kon komen door de radiatorbuizen, de man die ieder kind in heel Nederland op dezelfde avond diens pakjes kon geven. Lopende in de stad, lopende onder de kerstverlichting, het is pas november, denk ik erover na. Een held was hij in mijn ogen, een held samen met zijn pieten. Samen met zijn donkere vrienden bezorgde hij mij en alle andere kinderen de dag/avond van hun leven, spanning, ongeloof en weken van nervositeit. En dan? dan komt de tegenwoordige tijd. Welke totaal niet meer realistisch is in tegenstelling tot mijn jeugd. Op het kinderdagverblijf hoor ik iemand zeggen "dat ze hun kinderen niet aan die onzin mee laten doen" What theee? Steeds vaker hoor ik ouders zeggen dat het een feest is wat over discriminatie, slavernij en leugens gaat. Waarom? Ouders geven te kennen dat ze hun kind nooit aan leugens zullen onderwerpen, dat ze nooit zullen liegen tegen hun kinderen en nooit mee zouden doen aan een feest wat voortkomt uit leugens. Ik schud m'n hoofd...Ik word eigenlijk er eigenlijk zo moe van. Die uitspraak over "je liegt tegen je kinderen" als het over Sinterklaas gaat. Ik noem het liever een geheim waarmee je kinderen een mooi feest gunt dat bij de NL traditie hoort en dat gezellig en spannend is en waar ze naar uitkijken en lol aan beleven. Net als de tandenfee, kaboutertjes en de paashaas. Moeten we dan als een kind 4 is gaan zeggen dat Sinterklaas niet bestaat, de tandenfee ook bullshit is net als dat kabouters, elfjes, de kerstman en het zandmannetje niet bestaan. Ik weet nog wel hoeveel lol ik had toen ik met mn broertje kabouters gingen zoeken, zag het pasgeleden nog op de video. Mn broertje was 3/4 en ik 8 (ik wist dat ze niet bestonden) en mn moeder en ik waren samen met mn broertje kabouters aan het zoeken etc, en hij vind het helemaal geweldig en legde een stukje brood neer voor ze etcetera..Dat is dan ook gelijk een leugen tegen je kind? Dan ben je ook gelijk een slechte ouder? Wat nou als een kind vraagt : "waar kom ik vandaan?" Hoeveel ouders noemen wel niet de ooievaar? Dan is dat ook gelijk een vette leugen? Als een kind vraagt: "Mama, als ik me tandje onder het kussen neerleg gaat de Tandenfee mij centjes geven he?" Ga je dan zeggen: "Nee die bestaat niet maar mama wil best een euro onder je kussen leggen hoor." Als je een liedje zingt over Klaas Vaak voor het slapen gaan, over het zandmannetje. "mama, wie is het zandmannetje?" "O die bestaat niet dat is een grapje" "maar waarom is er dan een liedje over?" "Ja omdat de mensen dat leuk vonden" Ja maar mama waarom dan? "Ja geen idee" Denk je dan echt dat je een kind daar een plezier mee doet? Denk je nou écht dat een kind je voor de rest van zijn leven veracht als je verteld/hij erachter komt dat Sinterklaas niet bestaat? Denk je nou echt dat je kind je dan nooit meer vertrouwt? Denk het niet echt eerlijk gezegd. Natuurlijk hoef je niet verplicht mee te doen aan Sinterklaas, en natuurlijk mag je het je kinderen vertellen. Natuurlijk ben je niet verplicht om het te vieren, net als dat je niet verplicht bent om kerst te vieren, dat moeten mensen helemaal zelf weten. Mensen die het vertellen uit cultuuroverwegingen etc, prima toch? Valt niets over te zeggen verder. Maar als mensen gaan zeggen dat het simpelweg liegen tegen je kinderen is, vind ik dat eigenlijk nergens op slaan. Mensen die roepen dat je je kinderen bedonderd als je ze in Sinterklaas laat geloven? Beetje vreemd. Ieder zn eigen mening maar das toch best jammer he. Mijn kind gun ik hetzelfde plezier als ieder ander kind, en hetzelfde plezier als wat mijn broertje en ik hebben gehad in onze jeugd, dezelfde spanning, dezelfde nervositeit en hetzelfde ongeloof van al het pracht wat zich aandient in december. Er zijn ouders die over Sinterklaas niet liegen, maar nooit, maar dan ook nooit ontneem ik mijn kind het plezier en de traditie van Nederland. En diezelfde mensen, die vinden dat je meteen moet vertellen dat Sinterklaas niet bestaat omdat je anders liegt? Diezelfde mensen zeggen vaak zat als hun kind bij de supermarkt zegt "mama deze moet je nog betalen" "sssst, dat mag je niet zeggen, zeg dat buiten maar"
Ook weleens gehad omdat ik vergeten was de avond van te voren er wat in te stoppen. En nog steeds een vrolijk kind, want Sint en Piet waren vast druk en hadden geen tijd voor zijn schoen. Of hij had toch niet hard genoeg gezongen?! Maar alles behalve teleurstelling. En net als liegen over Sinterklaas geen trauma's zal veroorzaken denk ik ook niet dat die +-/ 17 schoenkadotjes dat zullen doen tot pakjesavond. Ik beleef er in ieder geval heel veel plezier aan.
Wij zien het ook totaal niet als liegen. Het is een leuke feesttijd voor de kinderen. Als onze zoon volgend jaar vragen gaan stellen (Hij is nu bijna 6) dan zal ik hem wel de waarheid zeggen maar ik verwacht niet dat hij er moeilijk over doet. Zelf vond ik het juist enorm gaaf dat IK het grote geheim wist van Sinterklaas en dat hij niet echt was en de kleintjes juist niet. En ik zie exact hetzelfde bij de oudste van mijn zus die nu 8 is. Hij voelt zich zo speciaal dat hij nu een geheimpje heeft met de grote mensen en dat zijn zusje en broertjes (en de rest van de kleintjes in de familie) er plezier van hebben. En ja, hij krijgt nog steeds iets, hoewel wij meestal een paar kleine cadeau's doen en meer spelletjes en liedjes zingen met de kinderen.
Sorry maar je laatste alinea slaat he-le-maal nergens op. Daarnaast: tandenfee kwam bij vroeger ook niet en mijn kinderen kennen het niet. Kabouters en feeen kennen ze van verhalen, heb ze nooit hoeven te vertellen dat die niet echt zijn, dat wisten ze zelf al meteen. Kerstman komt hier ook niet, dat is sinterklaas in Amerika, zoals mijn oudste het zelf bedacht had. En de paashaas is hier van chocolade. Toch genieten mijn kinderen intens van alle feestdagen. Edit: was een reactie op devilschase
Toen ik als kind hoorde over het verhaal was ik oprecht verdrietig en voelde me belazerd. Ik was ook pas 7 toen ik het hoorde........ van een vriendinnetje. Ik voelde me dus ook best schuldig dat ik dat mijn kinderen ook aan zou gaan doen. De oudste (10) gelooft sinds dit jaar niet meer. Ze stelde zelf de vraag. Haar reactie was heel positief. Wilde weten hoe wij dat steeds deden. Geen enkel probleem dus. Ze heeft er jaren van genoten en geniet nu dat zij het weet en haar zusje niet. Het is een onschuldig kinderfeest, wat heel goed uitgelegd en verantwoord kan worden.
Nou ja hebberig. Een beetje verwend wel Ik zit er aan te denken een uitbreiding voor zn treinbaan te kopen en om de dag een deel bij zn schoen te doen... heeft hij aan het eind van de rit een mooi cadeau! Ik was overigens ook heel boos. Maar dat was snel voorbij toen bleek dat ik dus de enige was die het geheimpje kende en mn broertjes en zusjes nog even voor de gek kon houden. Dan mocht ik hard op de deur bonzen... dat soort dingen. Super leuk!
Ik zie het niet als liegen, totaal niet. Ik ga er zelf helemaal in mee, heerlijk die ‘magie’ eromheen. ik was 5 toen een kind het nodig vond om te vertellen dat Sint niet bestaat. Vind ik nog altijd stom. Was ook niet leuk in de klas ofzo, terwijl iedereen nog geloofde