Ik weet het echt niet meer. Sinds 2 weekjes is Jaslynn anders dan anders. Ze vind niets leuk, wil niets, niet in de box, niet in de wip en alleen slapen al helemaal niet. Ze is nog wel vrolijk hoor en lacht heel de dag door, kan lief spelen met mijn nichtje, brabbelt aan een stuk door maar toch is ze anders. Haar 1e tandje is vorige week doorgekomen dus ik heb het vermoeden dat het deels daar aan ligt maar kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat dat de enige reden is? Ze wil nl constant aandacht, maakt niet uit van wie in principe, totdat ze moe wordt of geen zin heeft, dan ben ik de enige die haar mag troosten, zelfs papa is dan niet goed genoeg meer. 's Nachts wordt ze ook wakker en wil dan absoluut niet meer in haar bedje liggen. Ze schreeuwt de hele boel bij elkaar, net zo lang totdat ik het maar opgeef en haar bij me in bed laat liggen zodat ik iig ook nog wat uurtjes slaap kan pakken. Nu ik dit aan het typen ben, heb ik haar dus gewoon in mn armen vast. Heb haar na haar laatste fles, rond een uur of 8, in bed gelegd en sinsdien heb ik haar er ook 5 keer uit moeten halen omdat ze overstuur wakker werd. Maar zodra ze in mn armen ligt, valt ze als een blok in slaap. En dit gebeurd dus ook elke avond. Wat zou er toch zijn? Ik kom zo echt nergens meer aan toe.. Herkent iemand dit?
zou al de 9 maanden sprong kunnen zijn had hier precies hetzelfde hoor en het gaat weer over, ze hebben dan als ze savonds in bed liggen soort van verlatingsangst waarbij ze denken lig ik hier alleen in mijn uppie en ben helemaal alleen met als gevolg huilen en overstuur, de tip die ze er voor geven (volgens de boekjes ) is probeer ze rustig in hun bedje op op hun kamertje te troosten en doe niet te veel lichten aan en zo een paar keer volhouden en blijf op hun kamertje tot ze rustig zijn en dan weer weg! heeft hier wel geholpen al duurde het soms heel lang maar gaat weer over gelukkig ! succes en sterkte ermee!
@joma, ja zou dat al kunnen denk je? Ik heb idd al geprobeerd om bij haar te zitten en haar te troosten maar ook dat helpt niet. Ze gaat in haar bedje staan en dan gilt ze het echt uit. Ze strekt haar armpje naar me uit en geeft niet op voordat ik haar eruit haal. @Lafo, zelf denk ik niet dat dat het probleem is. Ze is nl totaal niet bang voor andere mensen, of het nou om bekende of onbekende gaat. Ik kan haar rustig ergens achter laten. Het maakt haar in principe dus echt niet uit van wie ze aandacht krijgt, als ze het maar krijgt Alleen als ze moe is wilt ze echt alleen mij.