Snel een tweede kindje...

Ieder voor zich denk ik altijd maar. Ik zou er na 3 maanden echt nog niet aan moeten denken. Ik was na 9 maanden zwanger van de 2e. Met 6 maanden dacht ik even zwanger te zijn, maar was toen wel blij dat het nog niet zo was. Heb die 3 maanden extra toch echt nodig gehad.

 

Ik vind het wel heftig zwanger zijn en een klein kindje en sem is dan al bijna 2 haha. Hij kan best veel zelfstandig maar een heel klein kindje moet je nog steeds tillen enz.

 

wij gingen er na 4 maanden weer voor.
En hoewel het bij mijn dochter de eerste ronde raak was heeft het voor mijn zoontje nog 8 maanden geduurd incl slikken van clomid.
Nu zitten er 20 maanden tussen en voor mij is dit wel perfect. Dochter kon al goed lopen, in een peuterbedje slapen en dingen zelf. En toch zit er vrij weinig tijd tussen zodat ze nog best veel aan elkaar hebben.
De eerste tijd met 2 kleintjes vond ik wel zwaar maar je krijgt er zo veel voor trok.
Mijn kids zitten af en toe te keten op de achterbank en dan kan ik alleen maar lachen.

 

Hey,

zoals je in mijn banner ziet ben ik al weer haast 23 weken zwanger en is onze dochter bijna 11 maanden.
Mijn vriend is 39 en ik ben zelf 36 en ook wij wilden snel voor een tweede gaan ivm onze leeftijd.
Dat het zo snel zou gaan (2e ronde raak) hadden we ook niet verwacht, maar we zijn natuurlijk superblij!
Ik weet natuurlijk nog niet hoe het zal gaan als de tweede is geboren, maar ik vind het nu wel af en toe pittg hoor.
Het zwanger zijn en dan achter een kleine aan hobbelen die al kruipt, staat en wil gaan lopen!
Zeker de eerste maanden was ik bekaf, nu begin ik weer wat meer energie te krijgen.
Ik ben hele dagen thuis met onze dochter en mijn vriend werkt veel en lang. Dit betekent dat ik, naast het verzorgen van onze dochter, het hele huishouden alleen run en nu begint mij dat toch wel een beetje op te breken.
Soms zou ik willen dat ik ook 2 dagen op kantoor achter een bureautje kon zitten, lichamelijk is dat iig niet zo zwaar
Maargoed, wij hebben hier voor gekozen en ik denk ook dat de hormonen een hoop doen mbt negatieve gedachten.
Het overgrote deel van de tijd vind ik het hartstikke fijn om de luxe te hebben thuis te zijn voor onze dochter en straks ook voor de andere frummel.

Veel succes met zwanger worden!!

 

Da's naar zeg, dat je zo allergisch bent Heb je zo een mooie studie gedaan!
Mijn vriend en ik zijn elkaar 6 jaar geleden pas tegengekomen, eerst veel gereisd en toen toch besloten om te proberen zwanger te worden (vandaar op latere leeftijd kindjes).
Als het dan eenmaal is gelukt en die kleine is er, dan besef je echt wat een wonder het is en wil je het weer beleven
Volgens mij kriebelde het bij mij al een week na de bevalling, maar besefte ook wel dat dat iets te veel van het goede zou zijn.

En die beren.. tja die zien wij ook nog steeds hoor. Afgelopen week toch maar gekozen voor een duowagen bijvoorbeeld. Jeetje zeg, hoe lang we daar over hebben lopen tobben, draagzak, plankje of duowagen? Onze dochter zal zo'n 14/15 maanden zijn als de kleine wordt geboren en echt goed lopen (als ze dat dan al doet) zal er niet inzitten.
Ook over de babykamer hebben we nog steeds discussies
Wiegje, ledikantje? Onze dochter zal ook naar een groter bed moeten, maar wanneer? En heeft het dan zin om nu nog een ledikant aan te schaffen of zal het net allemaal kunnen om te gaan ruilen met de spullen enzo?
En wat te denken van de kans dat de nieuwe baby niet zo makkelijk zal zijn als onze dochter tot nu toe is geweest?
Hahahaha...zie je, wij zien die beren ook nog

Maarre...nog zo'n wonder erbij, de liefde die je gewoon overspoelt, het geluk dat je ineens ervaart en nooit dacht te ervaren, al die beren worden daar wel weer door weggevaagd!
Ik had nooit gedacht dat ik dit nog mee zou gaan maken in mijn leven (mijn vriend ook niet) en nu ervaren we het gewoon voor de tweede keer!

Joh, als het zo kriebelt en jullie kunnen het tweede kleintje ook een superthuis geven, lekker aan toegeven zou ik zeggen.
Als het eenmaal zover is, buigt je leven vanzelf weer om naar de situatie en weet je binnen no time niet meer hoe het ook al weer was toen je nog met z'n tweeen (drieen) was.
En weet je, snel of niet snel op elkaar, iedereen heeft z'n mening toch wel, het is nooit goed, maar ik bedenk me maar dat het ons leven is en wij staan er voor 100% achter!

 

Geen ervaring, maar het is echt wat je zelf wil en aakan.
Ik vind het echt pittig (2 kindjes, 2 jaar verschil) maar ik ben een beetje zwaar op de hand/pessimistisch en in combinatie met weinig energie (ik=chronisch vermoeid) is het gewoon zwaar.
Maar mijn oma had er 3 in 2 jaar en mijn moeder 2 in 13 maanden en die had er zo nog 1 achteraan gewild.

Zolang het voor jou medisch verantwoord is, jij het wil en je partner het ook wil, je het kindje de nodige dingen kan bieden, zou ik niet weten waarom je er niet voor zou moeten gaan.
Ik hoop voor je dat het snel lukt