Vandaag ben ik 9 weken zwanger. Ik heb vreselijk veel last van stemmingswisselingen, is dit normaal zo vroeg in de zwangerschap? Ik heb vreselijke woedeaanvallen, zo erg dat mijn vriend soms bang voor me is. Laatst was hij ervan overtuigd dat ik hem wilde slaan. Soms voel ik me ook heel agressief, ik doe natuurlijk niets maar ik voel heel sterk de neiging om met dingen te gaan gooien. Soms ben ik juist in een keer intens verdrietig, voel ik me onbegrepen en twijfel ik aan alles. Het is zelfs zo erg dat ik mijn vriend van de week de verlovingsring terug heb gegeven (5 minuten later wilde ik hem al weer terug, maar ik ben bang dat onze relatie eraan onderdoor gaat) Of ik ben juist in een keer super vrolijk en loop door het huis te dansen en word vrolijk van de stomste dingen. Is dit normaal? wordt het minder en kan ik er iets tegen doen? Ik probeer na te denken en tot 10 te tellen voordat ik flip, maar als ik eenmaal een uitbarsting heb maakt het me allemaal niets meer uit.
Zo erg als jij het beschrijft, heb ik niet gehad. Wel had ik de eerste weken juist last van stemmingswisselingen. Het leek of ik niet om kon gaan met de hormoonverandering en was heel down, chagerijnig en voelde me totaal niet begrepen. Na de 11 weken is hier bij mij echt verandering ingekomen. Het lijkt of ik de hormonen onder controle heb en voel me niet anders dan voor de zwangerschap (dat denk ik in ieder geval ).
Het is wel zo dat ik pas een paar weken (sinds ik er achter ben dat ik zwanger ben) gestopt ben met roken, dit versterkt het misschien een beetje...
Al je hormonen slaan op hol wanneer je zwanger bent en ook bij 9 weken dus al! Ik heb ook erg last gehad van stemmingswisselingen. Heb mijn vriend verteld dat ik dat dan niet ben maar mijn hormonen! Dat ik dingen niet zo bedoel als dat ik ze zei en hij "begreep" het redelijk haha!
Ik ook.. ik kan ineens heel boos worden als mn kat verdomd door het kattenluik te komen en gaat klaagmiauwen voor het raam.. of mn dochter vraagt me voor de duizendste keer op een dag een 'kopje thee' te drinken..normaal vind ik het allemaal prima..maar laten we zeggen dat mijn irritatiegrens erg laag is momenteel.. zucht
Ik heb het ook (alhoewel ik niet boos/agressief word) en bij mij helpt het enorm om het gewoon uit te spreken en erover te praten. Ik heb het nu vooral de laatste weken en voel me soms echt ellendig en verdrietig om alles en niets. Soms weet ik niet eens waarom ik me verdrietig voel haha. Als ik er dan met mijn vriend over praat helpt dat enorm!
Zo ontzettend herkenbaar.. Mijn vriend en ik hebben veel vaker dan 'normaal' woordenwisselingen, ik voel me ook continue onbegrepen door hem en heb het gevoel dat hij totaal niet snapt wat het inhoudt om zwanger te zijn.. Praten is idd de key.. Ben er inderdaad ook wel een beetje bang voor dat dit de gehele zwangerschap zo blijft..
Helaas herkenbaar. Bij mijn zoontje eigenlijk alleen in de eerste periode en na de bevalling een tijdje last van gehad. Nu ben ik ook heel erg snel geïrriteerd naar mijn vriend toe, ik wordt er zelf zo moe van! Ik vind zwanger zijn heerlijk maar dit vind ik toch wel het vervelendste van alles, je kunt er gewoon niks aan doen... Dat is zo frustrerend. Gelukkig heeft mijn vriend er begrip voor en zegt hij zelf dat het ook weer over gaat en door de hormonen komt, hier ben ik echt heel erg blij mee.
gohh , dat is nog niks ik heb ook een keer me verlovingsring naar hem toegegooid , binnen enkele minuten wou ik hem ook weer terug alleen ik durfde hem niet meer terug te vragen omdat ik wist dat ik me 'debiel' had gedragen haha blijf iig rustig praten en vertel als je weet wat je dwars zit alles , dat scheelt een hoop , het is trouwens allemaal goed gekomen vriend snapte het hier wel , voor zover een man het begrijpen kan natuurlijk , en inmiddels zijn we zelfs getrouwd
Hier ook zo! Soms ben ik echt onuitstaanbaar.. En heb dat op dat moment zelfs van mezelf wel in de gaten maar nog te geiriteerd om het toe te geven.. Blijf vooral praten op de momenten wanneer je je wel goed voelt.. Probeer het zelf dan elke keer uit te praten/uit te leggen als ik me wel goed voel.. Gaat een stuk makkelijker hihi
Hier nog een , rond week 12/13 leek t echt of er soms een duivel uit me kwam haha enne ja ook gestopt met roken wat het bij mij dubbel versterkt...rot combi iig hormonen en niet roken! Nu wel minder maar als er stress is kan dit ineens alle kanten omgaan qua stemming, succes meis!