Ik ben nu 37.4 weken zwanger, en ons meisje ligt in een onvolkomen stuit. Ik heb een versie gehad welke mislukt is. Nu moet ik de keuze maken tussen een stuitbevalling of een keizersnede. Best een pittige keuze, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar een stuitbevalling, ik ben bang dat ik spijt krijg als ik niet geprobeerd heb om op een natuurlijke manier te bevallen.. Wie heeft hier ervaring mee?? En wat hebben jullie gedaan?
Ik stond voor dezelfde keuze en wilde een stuitbevalling proberen. Ik zag erg op tegen het herstel na een keizersnede. Ik heb gekozen voor een ziekenhuis waar ze ruime ervaring hadden met stuitbevallingen. Ik wist natuurlijk wel dat er alsnog een grote kans was dat het op een keizersnede uit zou lopen, maar ik wilde het graag zelf proberen. En het is me gelukt! Met 41 weken ben ik bevallen van ons zoontje (4210g). Ik vond het erg zwaar en had tijdens de bevalling wel spijt van mijn keus haha. Maar nu kijk ik er met trots op terug.
Hier tot 4 cm gekomen... Had hem in stuit kunnen baren ware het niet dat de navelstreng tussen de beentjes doorliep.. Ik denk dat ik het bij een 2e ook weer zou proberen als hij/zij in stuit ligt.. Het fijnste vond ik het feit dat ik weeeen heb doorgemaakt.. Weliswaar maar 3 uurtjes maar hij heeft zichzelf aangekondigd.. Die optie heb je ook nog .. Al vinden sommige gyns dat niet leuk omdat dat dus ook buiten kantoortijden kan zijn..
Ik heb gekozen voor een keizersnede en de gyn stond achter die keuze. Het kindje loopt namelijk aanzienlijk meer risico met een stuitbevalling dan met een keizersnede. Mijn redenatie was: liever ik een wat langer herstel en de eventuele risico's dan mijn kind!!!! Overigens is het herstel van de keizersnede mij heeeeeeel erg mee gevallen. Ik ben vrijdag om half 4 bevallen en zondag om half 11 in de ochtrnd zat ik thuis weer op de bank. Precies een week laten liep ik al weer twee uur buiten. Overigens baalde ikaanvankelijk ook dat ik niet "zelf" de bevalling kon doen maar omdat ik vond dat dit het beste besluit was voor mijn baby heb ik me dar overheen gezet. Ik heb er geen spijt van gehad. Suc6 met je keuze.
Ik heb voor een keizersnede gekozen, ook omdat ik voor mijn kindje het geen risico wou. Het herstel vond ik zwaar, maar heb geen spijt van mijn keus. De kleine kondigde zich eerder aan als de geplande datum. Ik heb een hele nacht in het ziekenhuis weeen gehad en een ontsluiting die niet vorderde. De weeen heb ik dus wél gevoeld dus ik weet hoe dat is, heb er dus ook wat voor moeten doen. En uiteindeljik doordat de ontsluiting niet vorderde zou het zowieso een keizersnede geworden zijn. En nu was ik al voorbereid op de operatie.
Aangezien bij mij de kleine ook nog in stuit ligt en ik waarschijnlijk eerder ga bevallen ben ik me ook in deze vraag aan het verdiepen. Er is inderdaad een grotere kans dat je kindje opgenomen moet worden na een vaginale bevalling. Dus het heeft voor het kind iets meer risico. Voor moeder is het risico met een gewone bevalling kleiner. Er is echter een onderzoek van Hannah (even navragen bij je gyn of vk) waaruit blijkt dat er geen verschil is tussen de ontwikkeling van de kinderen op een termijn van 5 jaar. De moeders hebben na 5 jaar na een keizersnee echter wel nog meer problemen. Dit onderzoek schijnt volgens de vk zo te bekijken zijn op het internet. Ik heb het door mijn opname nog niet opgezocht. Maar misschien kan je hier naar kijken om je keuze makkelijker te maken. Daarnaast is het natuurlijk wel heel belangrijk dat als je voor een gewone vaginale bevallig gaat dat je hier 100% achter staat. zo ook de gyn. Ze zijn wel heel voorzichtig met een stuitbevalling. Als bijv de ontsluiting niet vordert wordt er wel snel alsnog een keizersnee gedaan. Dus je moet er dan ook op voorbereid zijn dat het alsnog een operatie wordt. ps Dit is wat de vk, gyn tegen me verteld hebben. Dus ik weet niet zeker of het allemaal klopt. Maar het schijnt in hun vaktijdschrift gestaan te hebben...
ik ben heel benieuwd naar dat artikel! Misschien maar goed dat ik t van te voren niet geweten heb, anders had ik misschien wel anders gekozen en ik ben juist blij dat t een keizersnede zou worde, omdat t ivm de ontsluiting anders alsnog een keizersnede zou worden
Moeilijke keuze, er is nogal wat te overwegen inderdaad. Ik benpas bevallen van ivm stuitligging dmv een keizersnede. Hier had ik voor gekozen ivm de risico's van een stuitbevalling voor het kind. Een van de risico's is namelijk zuurstoftekort voor je kind. En de gevolgen daarvan zijn nooit meer terug te draaien. Ik heb me er erg in verdiept vooraf en met gyn overlegd. Hij raadde mij ook een keizersnede aan, omdat hij wel eens heeft meegemaakt dat het mis ging. 50% van de stuitbevallingen eindigt alsnog in een spoedkeizersnede. Kortweg gezegd is bij een stuitbevalling het risico voor het kind. En bij een keizersnede het risico voor de moeder, met name als je nog meer kinderen wil krijgen hierna. Ik kan me heel goed voorstellen dat als alle omstandigheden goed zijn (ervaren gyn, goede ligging placenta etc) en je nog meer kinderen wil, je voor een stuitbevalling kiest. Mijn keizersnede was overigens een redelijke ramp, voor mij dan, mijn kindje is gezond geboren. Enorm veel bloedverlies, gescheurd buikvlies en vruchtwater wat naar boven is gevloeid. Maar toch ben ik blij dat ik hiervoor gekozen heb. Dit was mijn derde bevalling, de eerste twee zijn natuurlijk en goed verlopen dus ik weet wat ik gemist heb. Succes met jullie keuze meiden! Uiteindelijk moet je doen waar je je zelf in je hart goed en veilig bij voelt. Dat kan niemand voor je beslissen (en iedere bevalling brengt een risico met zich mee helaas).
Ik had ook een kind in stuitligging. IK had het gevoel dat ik het wilde proberen dus dat was ook de bedoeling. Had op de dag ervoor al de hele dag licht pijnlijke harde buiken. In de avond moest ik naar het zh en toen stopte het ineens dus gewoon weer naar huis. Volgende ochtend braken vliezen. In het ziekenhuis had ik al ruim 4 cm. Geen weeen. Bij toucheren dachten ze dat een voetje voelde maar omdat ik geen weeen had wilden ze proberen met wee opwekkers om te kijken of de weeen krachtiger zouden worden en de billen goed naar beneden zouden gaan. Na 2 uur werden weeen niet heftiger en niet regelmatiger, na weer toucheren voelden ze nog steeds voetje, en de navelstreng kwam tussen de beentjes door. Alles werg gestopt en ik werd klaar gemaakt voor de keizersnede. Ze wilden geen enkel risico nemen. Achteraf zei de gyn dat ik een engel op mijn schouder heb gehad, het had echt niet gegaan, zat een vlies met grote ader nog om het voetje, navelstreng kwam al naar beneden en voetje zat voor de uitgang. Ze hebben echt goed gehandeld en mij al die tijd goed in de gaten gehouden. Toucheren duurde soms wel 10 minuten zodat ze echt goed konden voelen hoe ze lag. Als ik bij de volgende een stuit heb zou ik persoonlijk denk ik weer voor een keizersnede gaan. Wat ik wel fijn vond was dat de bevalling nu wel zelf startte.
Mijn schoonzus heeft dit gehad bij haar eerste kind. Ze is gewoon bevallen en had alle uitscheuringen die er bestaan, behalve haar anusring was nog net niet doorgescheurd. Ondertussen is ze bevallen van haar tweede kind, op de 'normale' wijze. (geen stuitligging) De tweede bevalling was een eitje voor haar vergeleken de eerste bevalling. en ze zei tegen mij: als je een stuitligging hebt; een keizersnee! Doe het jezelf niet aan. Ze heeft ongeveer een jaar last gehad van haar uitscheuringen. In haar kraamweek en nog wel een poos daarna zat ze op een opgeblazen ring omdat normaal zitten niet ging. Een opmerking daarbij is natuurlijk wel dat zij niet weet wat een keizersnede is en wat voor nare gevolgen dat kan hebben. Het blijft dus een hele lastige keuze! Sterkte!
Nou ik heb mijn keuze gemaakt, en ga voor een natuurlijke bevalling. Uiteraard ook omdat er volgens 2 verschillende gynaecologen geen reden is om het niet te doen.Wij staan er allemaal achter.. en dit is voor mij gevoel toch de beste keuze. Ook nemen ze totaal geen risico's zullen niet gaan vervelen met weeopwekkers ed. het moet goed gaat en zoniet gaan ze alsnog voor een keizersnede. Ben blij met mijn keuze! Nu maar wachten tot ons dametje zich meldt!
Fijn dat je een keuze hebt kunnen maken. Dat zal vast rust geven. Ik heb trouwens uiteindelijk (na 30 uur of zo) wel een weeën stimulerend middel gekregen. Hopelijk hoef je niet lang te wachten. Veel succes! Vertrouw op je lichaam.
Oef dat lijkt mij echt een lastige keuze! Ik denk dat ik zou kiezen voor een keizersnede. overigs knap dat jij je keuze hebt kunnen maken! Succes meid!
Fijn dat je een keuze hebt gemaakt waar je zelf en de gyn achter staat! Ik wilde ook een stuitbevalling proberen, maar met 41 weken had ik nog geen ontsluiting en volgens de gyn was inleiden geen optie. Uiteindelijk met 41, 5 weken een geplande keizersnede en nog geen spijt van gehad. Als deze kleine weer in stuit ligt moet ik weer keizersnede en als deze goed ligt ga ik het zelf proberen.
Ik wist destijds 2 weken voor de uitgerekende datum pas dat hij in stuit lag (voetjes eerst), ben bij 38,3 weken bevallen (op de dag dat ik gesprek zou hebben over evt keizersnede) ik moest komen zodra mijn vliezen gebroken waren, dat was om 3u snachts. In het ziekenhuis kreeg ik meteen een infuus zodat de ontsluiting sneller zou vorderen. Hierop reageerde ik héél heftig waardoor ik met de 4e wee ofzo al gehele ontsluiting had. (erg pijnlijk maar was dan ook maar 1 wee die niet te harden was) Ondertussen zat er ook een team naast mijn bed klaar die indien nodig de keizersnede zouden gaan doen. Gelukkig was dat niet nodig, en is de bevalling me (achteraf) enorm meegevallen, hoewel het héél raar voelt als er ineens een voetje uitsteekt maar om 6:10u was hij er, dus totaal 3 uurtjes. Dat moet schijnbaar ook bij een stuitbevalling, want zodra er een "gedeelte" van je kindje geboren wordt neemt hij een teug lucht en dat is lastig als het hoofdje er nog niet is Zo hebben ze het mij toen verteld iig. Maargoed, ik kon toen ook niet vergelijken hoe een normale bevalling zou zijn dus het "overkomt je". Als het goed is/blijft ligt de kleine meid nu wel met haar hoofd naar beneden en heb ik over een aantal weken een normale bevalling om te vergelijken. Wel een voordeeltje van een stuitbevalling... het kindje heeft een mooi rond hoofdje, en geen opgeblazen gezichtje van het persen (bij ons dan iig)
Hier was de middelste een stuitliggertje. Had een enorm goede bevalling gehad van de eerste dus baalde enorm, maar voor mij was er absoluut geen twijfel omdat mijn kind geen enkel risico mocht lopen. Dus keizersnede gehad (woon niet in NL dus een stuitbevalling is al eigenlijk "not done" want te risicovol)? Derde zwangerschap overigens weer een top gewone bevalling gehad.
Ik ben vorige week woensdag bevallen van een stuitliggertje... Ik had ook de keuze gekregen tussen natuurlijk of een keizersnede. Mijn gynaecoloog raadde aan om een natuurlijke bevalling te proberen, en heb hiervoor ook gekozen. Ik had zoiets, ik wil het wel proberen, lukt het niet, dan krijg je alsnog een keizersnede. Mijn bevalling is super goed gegaan! 's Ochtends rond 11 uur begonnen de weeen om de 5 minuten te komen, om 6 uur 's avonds mocht ik gaan persen, en 3 kwartier later was ze er! En maar 3 hechtingen!
Nou gekozen voor de natuurlijke bevalling ,ddeze ging enorm snel iedereen stond ervan te kijken. Maar bij 9 cm braken de vliezen maar lagen de voetjes van ons meisje voor en lagen de billetjes te ver weg, helaas toen nog snel naar de ok voor een keizersnede. We wisten dat deze kans zeer groot was dus ons er helamaal aan over gegeven. Ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt voor de natuurlijke weg, ons meisje heeft zelf kunnen aangeven wanneer ze klaar was om geboren te worden, en voor mijn gevoel heb ik 95% van de bevalling zelf kunnen doen!!