Afgelopen week kreeg ik te horen dat onze dochter in een stuitligging is gedraaid. . Ik heb hier geen ervaring mee; geen van de jongens hebben ooit • in de aanloop naar de bevalling toe • in een stuit gelegen. De verloskundige vertelde dat ze nog genoeg tijd heeft om te draaien, maar als ze medio september niet gedraaid is volgt een uitwendige versie. Mocht die ook niet lukken dan bespreken we vanuit daar wat de mogelijkheden zijn en onze wensen. Ik maak mij niet direct zorgen maar zit wel met veel vragen en heb de afgelopen nachten erg slecht geslapen. Merk dat het me toch bezighoud. . Ik weet dat ik dan eventueel kan kiezen tussen een stuitbevalling of een geplande sectio. Maar jeetje, beiden zijn niet niks. Wie kan mij vertellen over ervaringen? Ik lees bijv. ook dat je voor een sectio nuchter moet zijn. Maar dat kan toch helemaal niet altijd? En waarom is dat dan zo? I.v.m. kans op misselijk worden? En wat is het verschil tussen een epidurale en spinale ruggenprik? Ik heb 3x een epidurale gehad en niet beroerd geworden, maar wel last gehad van een snelle bloeddrukdaling waardoor ik wel even naar werd. Dit was goed op te lossen door even op links te gaan liggen en een paar zoete slokken appelsap te drinken. Dat kan natuurlijk niet als je op de OK ligt. Hoe gaat dat dan? Ik ben natuurlijk in therapie geweest voor mijn emetofobie maar op dit soort momenten slaat de angst toch weer een beetje toe en merk ik dat ik meer bezig ben met het in kaart brengen • en dus elimineren • van de kansen op beroerd worden. Daarbij komt ook nog kijken dat een stuitbevalling me ook heel pittig lijkt. En wat als je dan nog naar de OK moet? En stel dat je dan al een epidurale hebt, wisselen ze dan van type ruggenprik? Kan dat zomaar? En als je dan niet nuchter bent? Dat is natuurlijk ook gewoon een operatie. Mag je baby dan naar huis terwijl je zelf moet blijven? En dan heb je ook minder kraamzorg? En hoe komt een baby dan uit een stuitbevalling? Pff, ik zie overal beren op de weg. Ik hoop natuurlijk op een natuurlijke bevalling en dat ze zelf weer terug draait maar ik wil ook realistisch blijven.
@Beheer dit kan bij nader inzien misschien beter staan bij ‘Bevalling’. Zouden jullie dit topic willen verplaatsen?
Ik heb ervaring met lage bloeddruk icm een spinale ruggenprik (niet voor een sectio). Je kunt de anesthesist vragen om preventief iets tegen de misselijkheid in je infuus te spuiten, dit werkte bij mij erg goed.
Ik heb ervaring met een versie mocht je die willen gaan proberen als ze straks nog in stuit ligt. In eerste instantie had ik vantevoren gezegd: "Als de baby zo gaat liggen zal ze zich zo wel prettig voelen dus dan ga ik geen versie doen" tot het moment dat je écht moet gaan kiezen tussen, voor mijn gevoel dan, een versie of een keizersnede. Ik wilde absoluut geen keizersnede, vind dat echt doodeng. Dus met 36+3 hebben we een versie gedaan. Een stuitbevalling was hier trouwens sowieso geen optie i.v.m. haar geschatte geboortegewicht. De situatie was hier uitstekend voor een versie: Ruim vruchtwater en niet ingedaald. Ze zat uiteindelijk "klem" met haar hoofdje onder mijn ribben dus echt zelf draaien was haar nooit gelukt. Om die reden konden ze haar ook niet voorover draaien en dus is ze, bij de laatste poging, achterover gedraaid en dit is gelukt. (Ze hebben het een stuk of 4 x geprobeerd in 1 ziekenhuisopname zeg maar) Ze is overigens nooit ingedaald dus de spanning was er wel dat ze zelf weer terug kon draaien maar dit is nooit gebeurd gelukkig. Succes met je beslissing! Hopelijk draait ze zelf nog!
Ik heb een versie gehad bij onze oudste, die is mislukt. Daarna een geplande keizersnede gehad. Daarbij was ik nuchter. Ben niet misselijk geweest. Was een goede bevalling en snel herstel. Bij de jongste begon de bevalling spontaan maar het ging niet goed en de gewone ruggenprik ter pijnstiller hielp niet. Is al snel een keizersnede geworden. Ik was niet nuchter en was ook niet misselijk. Ook hier een heel snel herstel van gehad. bij de oudste moest ik 4 volledige dagen in het ziekenhuis blijven, uiteraard samen met zoon. Kreeg toen in eerste instantie inderdaad minder kraamzorg maar omdat zoon een slechte hielprik uitslag kreeg, kreeg ik die dagen toch extra. Bij de jongste (11 jaar later) was dat teruggebracht naar 2 dagen ziekenhuis. Ook 2 dagen minder kraamzorg gehad maar eerlijk gezegd was ik daar blij mee want bij de 4e weet je het wel. Daarnaast was het 40 graden en mijn moeder was ook in huis om voor de 3 oudste kinderen te zorgen toen ik moest bevallen. (Ze bleef 2 weken, ze woont op 1,5 uur rijden) Het was mij wat te druk in huis Haha
Onze eerste dochter lag in stuit, ik zou een versie krijgen maar dit kon niet vanwege te weinig vruchtwater. Omdat ze de eerste was en ik geen risico wilde nemen voor haar hebben wij gekozen voor een keizersnede. Bij een stuitbevalling kreeg ik allemaal horroscenarios in mijn hoofd en dat het dan alsnog op een spoed keizersnede zou uitdraaien. De keizersnede ging vlotjes, inderdaad werd ik ook even 'raar' en toen hebben ze iets in het infuus gespoten waarna het meteen beter ging. Ik ben niet misselijk geweest. Het herstel vond ik wel pittig, ik had best pijn aan de wond de eerste tijd, maar ik ken meerdere vrouwen die amper last hadden.
Hier geen persoonlijke ervaring met een stuit of versie, maar wel in omgeving. Allereerst is de kans dat ze zelf draait nog zeker aanwezig, jouw buik is na drie eerdere zwangerschappen niet meer zo strak/klein dus dat betekent dat ze later in de zwangerschap nog meer kunnen bewegen. Hoe zijn je eerdere bevallingen gegaan en hoe wordt deze baby geschat? Als je drie voorspoedige bevallingen hebt gehad en deze baby wordt niet groter geschat dan is een stuitbevalling zeker te overwegen (lijkt me zo veel fijner herstel zeker met de drukte bij jullie thuis) Bij een versie doen ze alleen waar jij je prettig bij voelt en wordt de baby goed in de gaten gehouden. Moesgroente het komen tot een geplande keizersnede zou ik gewoon je angst bespreken, je hebt dan toch een infuus dus laat ze dan lekker preventief iets tegen de misselijkheid geven, dat kan volgens mij prima!
Hier beide jongens in stuit gehad en door baarmoedervorm mag ik geen versie doen. R is doormiddel van stuitbevalling gekomen, ging prima allemaal ook geen foetale nood natuurlijk omdat hij al was overleden, toch binnen 4 uur bevallen met wel een knip om hoofdje geboren te laten worden. Bij H wou ik weer stuit doen maar dat leiden ze hier niet in en omdat ik absoluut niet verder mag lopen dan 37 weken is het een keizersnee geworden zag er tegen op, heb van mezelf onwijs lage bloeddruk en werd door ruggenprik nog lager.. en werd ik dus best beroerd en raar maar toen werd er gelijk wat in infuus gespoten en knapte ik weer wat op gelukkig. Uiteindelijk is het me enorm meegevallen. De baby mag gewoon bij je op de kamer en je blijft samen in het ziekenhuis natuurlijk. Hier maandag de keizersnee en do einde middag na huis maar H was opgenomen geweest op neonatologie. Anders was misschien wel eerder na huis. Doe het daarna ook eerst echt rustiger aan dan herstel je het snelste.
Bedankt voor de reacties. Ik weet dat ze nog kan draaien en dat ze natuurlijk nu ook meer ruimte heeft om dit ook te doen, maar dat betekent natuurlijk ook dat ze weer terug kan draaien. Of is de kans groter dan ze dan ook indaalt? Ik heb het toevallig even aan de vk gevraagd van de week en O lag ingedaald met 34 weken, mini O met 36 weken en M al met 32 weken. Deze baby natuurlijk nog niet. Mijn eerdere bevallingen verliepen prima. De eerste duurde het langst, mede door een relatief lange ontsluitingsfase en toen ik eenmaal volledige ontsluiting had moest ik nog een uur wachten op persdrang. Vervolgens heb ik nog bijna een uur moeten persen. O was een een kleine 3 kg. Bij de 2e en 3e duurde de ontsluitingsfase gemiddeld 5/6 uurtjes en heb ik respectievelijk 26 en 13 min geperst. Mini O was ook een kleine 3 kg en M was ietsje zwaarder, bijna 3400 gram maar was ook de langste. Al met al dus geen reuzen, al vond ik M best groot (wel de meest soepele bevalling). Ik wil zeker een versie proberen als dit kan over 2 weken en ze nog niet is gedraaid. Al ben ik gaan googelen en dat had ik ook beter niet kunnen doen . Ben wel begonnen met moxa via mijn acupuncturist. Komende 2 weken mag ik elke dag met de warme sticks in de weer (die moet je vlakbij bepaalde drukpunten in je voeten houden). Gisteren heeft ze mij behandeld en de warmte is wel ontspannend. Het lokte in elk geval wel beweging uit dus je weet maar nooit. Ben vrij nuchter op dit gebied maar heb echt al zoveel voordelen ervaren van acupunctuur tijdens de zwangerschappen dat ik het wel wil proberen.
Hier lag kind 1 vanaf de 20 weken echo altijd in een stuit. Met 35 weken nog steeds. Ik zou voor een versie gaan en als dat niet had geholpen zou ik voor een stuitbevalling zijn gegaan. Gelukkig draaide ze met 36+1 en was ze gelijk goed diep ingedaald. Toevallig ook een oktoberbaby. Met 33 weken heb je echt nog even de tijd hoor! Tip: met je voeten omhoog op bed gaan liggen (voeten net wat hoger dan je hoofd) en handen onder op je buik liggen. Zo is die van mij gedraaid. Leek een hele verbouwing van binnen haha. Baby blijft in principe bij moeder. Ik moest 2 nachten blijven. Dochter had na de bevalling naar huis gemogen maar dat doen ze niet hoor.
Hier een eigenwijsje dat tot week 40 in stuit heeft gelegen. Versie geprobeerd met 36 (of 37? Weet niet meer) weken, die mislukte want ze lag ingedaald en vast. Overlegd met de gynaecoloog en heeft veel gelezen , besloten om een stuitbevalling te gaan doen. Ik wou absoluut geen keizersnede. (Wat moet dat moet natuurlijk , maar als ik mag kiezen dan een natuurlijke bevalling). ik weet niet hoe ze in Nederland omgaan en voorbereiden hiervoor maar hier kreeg ik een foto van mijn bekken om de doorgang op te meten. Ik zou tijdens de bevalling een peridurale krijgen (verplicht) en er zou een kinderarts klaarstaan voor de baby. Stuitbevallingen willen ze niet opwekken want opgewerkte bevallingen hebben grotere kans op een keizersnede. Stuitbevallingen hebben ook hogere kans op een keizersnede. Stuitbevalling is altijd medisch, en altijd met een gynaecoloog. Aangezien het je vierde is heeft ze tot op de dag van de bevalling nog de tijd om te draaien
Hier lag de 3e ook opeens in stuit, hebben de jongens naar mijn weten nooit gedaan. Echo met 28 weken lag ze nog met de hoofd naar beneden. Met 32 weken opeens in stuit. En met 36 weken weer met het hoofd naar beneden. Niet echt iets van gemerkt, dat ze gedraaid was. Ik vond het ook wel spannend, want ik zou rond 38 weken ingeleid worden ivm grote baby (en een schouderdystocie bij de tweede), maar gelukkig was ze zelf weer gedraaid. Hopelijk draait de kleine meid nog.
Hier lag de eerste in stuit. Moxa therapie gedaan, voetreflextherapie, spinning baby's oefeningen en versie geprobeerd. Alles uit de kast getrokken zonder resultaat, eigenwijs kind. Misschien niet wat je wilt horen, maar de eerste van mijn zus is met een stuitbevalling geboren, had het daarbij heel zwaar en daardoor lage apgarscore en een moeilijke start. Voor mij een reden om voor een geplande ks te kiezen. Dat is allemaal heel goed verlopen. Herstel viel mij mee. Het is natuurlijk niet niks, maar ik was na een paar dagen al af en toe beneden en na een week liep ik een rondje buiten. De kraamzorg is verlengd op advies verloskundige en dus kreeg ik ondanks eerst 2 dagen zkh toch nog alle dagen. De tweede is overigens vaginaal geboren, lag niet in stuit. De beleving is heel anders. Toch zou ik weer dezelfde keuze maken.
Hier een dochter die voetligging stuit deed en daar al tijden stug in lag (dus voetjes beneden in je bekken). Heeft 4 versiepogingen achter elkaar gekost maar bij de koprol achterover (laatste poging, de andere 3 waren vooruit geprobeerd) ging ze uiteindelijk wel goed. Viel me echt super mee! Je zit niet bij Dordt in de buurt toch?
Bedankt voor de reacties. We gaan het wel zien. Ik heb wel het gevoel dat nummer 4 wellicht minder geduldig is dan nummer 3. Vooral voor mijn lichaam voelt het 'zwaarder'. Zo heb ik regelmatig harde buiken, voel ik behoorlijk wat druk down under (terwijl baby nog niet is ingedaald en hopelijk duurt dit nog even ivm het draaien) en heb ik al een deel van de slijmprop verloren. Ook ben ik de laatste week behoorlijk moe (en moody) en echt wel onrustig. Hoewel het niets zegt (de slijmprop groeit gewoon weer aan) en ik me geen zorgen maak heb ik de hele zwangerschap al het gevoel dat deze bevalling weer spontaan gaat beginnen over een paar weken. We gaan het zien..
Ja het betekent allemaal niets hoor! Ook na (diep) indalen kan de baby gewoon weer terug en draaien. Slijmprop, bloedverlies, rustige/drukke/grote/kleine baby, voorgevoel.. het maakt allemaal niet uit
Had ik met nr 2 vooral. Al weken met 4 cm ontsluiting, pijnlijke voorweeën etc. Gebeurde he-le-maal niets.
over 2 weken draaien is wel wat aan de vroege kant… Hoe later hoe minder kans om weer terug te draaien. hier is ie vanzelf gedraaid na de 36 weken en is goed blijven liggen en wat ingedaald overigens is bij mij alleen de eerste goed ingedaald en de laatste een klein beetje. De anderen pas tijdens de bevalling
Zal ik iets ergs vertellen? Ik heb nog amper geshopt voor de kleine meid. 2 roze truitjes, een lief badstof shirtje en een romper. ik geloof namelijk nog steeds niet dat het een meisje is..