succes verhaal hier ook.... in 2001 begonnen met ivf 1e x raak zwanger met 6 wkn mk volgende 2 ivf allebei mislukt.... relatie loopt stuk door allerlei problemen onder andere de ivf stress... 2005 mijn man leren kennen hij heeft al twee kinderen dus ik denk die wil er geen meer bij goddank wil hij graag dus opnieuw de mm in helaas zwak zaad...dus word voor icsi gekozen...2006 1e icsi poging 11 bevrucht 2 terug geplaatst 9 ingevroren..helaas mislukt deze poging weer augustus 2007 in eigen cyclus 2 cryo's laten terug plaatsen in april 2008 bevallen van ons eigen mooie eskimobaby..... net toen ik alle hoop had opgegeven...was daar mijn mooie mannetje na de vakantie gaan we het nog een keer proberen om een brusje te mogen krijgen
Volgens mij heb ik een succesverhaal: In maart 2006 kwamen we in de MMM terecht, ik was toen al een klein jaartje spiraalloos maar zwangerschap bleef uit. We kregen eerst allerlei onderzoeken in het zh, wisten zelf ook totaal nog niet welke kant het opging. Maar de periode tussen de afspraken was belachelijk lang waardoor we ineens in maart 2007 zaten zonder enige noemenswaardig resultaat, daarnaast was ik intussen 35 jaar en ik voelde de druk van mijn leeftijd. In het gesprek met de arts assistent ben ik van pure wanhoop in tranen uitgebarsten, blijkbaar had dat gek genoeg effect. De hoofdarts vond ineens dat het schandalig lang duurde voor we geholpen werden en ik kreeg binnen no-time een kijkoperatie gevolgd door een HSG en de vreselijke worden tuba-factor werden uitgesproken. Voila dacht ik, dat is dus waarom het niet lukt, ik wist wel dat mijn eileiders afgesloten waren. Na de kijkoperatie en de HSG duurde het weer een paar maanden en waren we intussen in maart 2008 beland, we mochten in april met de IVF beginnen, maar stelden dat uit tot mei. In mei onze eerste poging gehad die met een domper eindigde, de avond ervoor kreeg mijn man een epilepsie aanval en was het einde verhaal.Ik moest wel de punctie ondergaan maar daarna was het klaar. In augustus 2008 vol goede moed weer met nieuwe poging gestart, ik voelde me al een tijdje niet helemaal top en liet bloed prikken en ja hoor te snelle schildklier. Ik vermelde het bij de uitgangsecho en de poging werd direct gestaakt en het was niet duidelijk wanneer we weer mochten beginnen. Zoals het ernaar uitzag kon ik pas na een jaar weer starten. Ik kreeg het spaans benauwd en wilde perse dat mijn lichaam er binnen een paar maanden aan toe was. Dit lukt en in december 2008 mochten we weer starten met poging nr 3,helaas net als nummer 1 eindigde deze in een anti climax, weer kreeg mijn man de nacht ervoor een epilepsie aanval en werd er niets gedaan met de eitjes. Het ziekenhuis zag nu dat er een probleem was wat betreft mijn man en besloot zijn zaad in te vriezen mits het van goede kwaliteit was. Hij leverde zjn goedje in en anderhalf week later moesten we langskomen voor de uitslag. Mijn cyclus was na de mislukte poging in januari nog niet helemal op gang gekomen en ik zat de dag voor het gesprek met zh op CD 46, mijn man wilde dat ik een test deed voor ik allerlei middeltjes aanvroeg om mijn ongi op te wekken. Ik deed plichtsmatig de test om hem gerust te stellen en om het zh te kunnen vertellen dat ik nog steeds niet ongesteld ben en inmiddels op CD46 zat... Maar...de test was positief! Ik ben gewoon zwanger geraakt op een natuurlijke wijze terwijl dat min of meer uitgesloten was. Maart 2009, drie lange jaren nadat we aanklopten bij het ziekenhuis an een jaar vruchteloos proberen is het toch gelukt. Ik heb het al eerder vermeld, maar dit kan iedereen overkomen. En ik was altijd enorm sceptisch als anderen dat tegen mij zeiden.Ik werd er zelfs inwendig agressief van. Maar het klopt wel! En ik wens het iedereen op dit forum toe die bezig is met vruchtbaarheidsbehandelingen of al zo lang aan het proberen is zonder resultaat.
Ik had dit toch zooooooo nodig! Zat er even goed door heen, maar dit zijn gewoon geweldige positieve verhalen... mooi hoor!
Mijn succesverhaal: Ik ben in april 2005 gestopt met de pil, tot maart 2006 niet ongi geweest. via de huisarts bij de gyn beland. Bleek PCOS te hebben. Verschillende kuren Clomid gehad, helaas zonder resultaat. Toen 5 of 6 kuren injecties gehad waarvan 1x een eisprong maar helaas zonder bevruchting. Op 3 september 2007 een LEO operatie gehad, op 6 januari 2008 een positieve test en op 9 september 2008 bevallen van een gezonde zoon Levi. In totaal 33 maanden bezig geweest. Voor degene die nu in de MMM zitten. Heel veel succes! blijf hoop houden.
sinds mei 2004 zijn we gestart voor een 2e kindje okt 2005 kwamen we erachter dat ik geen eigen eisprong had en ging aan de clomid 5maanden clomid gehad maar niet zwanger in juni 2006 ben ik geopereerd heb een leo behandeling gehad en een hsg daaruit bleek dat alles vergroeid zat en de enige manier om een kind te krijgen was ivf dus in dec 2006 1e ivf gestart, helaas mislukt in febr 2007 een cryo poging gehad en die was gelukt we waren na 33 maanden eindelijk zwanger helaas door complicaties tijdens de zwangerschap heb ik eerst met 7wk een miskraam gehad (2ling) 1kindje is wel blijven zitten maar helaas ook te vroeg geboren en overleden. daarna hebben we nog 2 cryo behandelingen gehad en 3 ivf behandelingen maar het is nooit meer gelukt we zijn in dec 2008 uitbehandeld! ben toen aan de pil gegaan omdat ik geen eigen cyclus heb (pco) eind febr gestopt met de pil omdat ik er beroerd van werd en wat blijkt nu zijn we spontaan zwanger geraakt ondanks dat de artsen zijn dat de kans op spontane zwangerschap 0.01 procent was nu morgen een echo om te kijken of het wel in de baarmoeder zit en of alles goed gaat zo dit is mijn succes verhaal, helaas tot nu toe nog geen kindje opgeleverd maar dat gaat hopelijk in dec wel gebeuren
Ik ben zwanger geraakt naar de 1e behandeling van ICSI in dusseldorf.. We kwamen daar terecht nadat ik het telefoon nummer had gekregen van Pekske.. waar we natuurlijk super blij me waren omdat we daar meteen konden beginnen.. Dit was erg fijn omdat we in enschede 5 maand moesten wachten... Wat niet mega veel is maar toch kregen we een goed gevoel bij Dusseldorf.. Hier hebben we bij de 1e behandeling 5 embrio´s kunnen ontwikkelen waarvan ik er 2 heb terug geplaatst gekregen.. en 1 van de 2 is nu onze mooie dochter waarvan ik bijna 26 weken ben. De andere broertjes en zusjes (3 embrio´s) liggen daar in de vriezer... een maga succes verhaal dus.. alles is meteen goed gegaan.. We zijn heel erg gelukkig!!
Hoi meiden, Nooit gedacht dat ik dit verhaal zou kunnen tikken... Mijn cyclus was enorm lang en onregelmatig. Ik werd doorverwezen naar de gynaecoloog en heb alle wel bekende onderzoeken gehad en daar kwam uit dat ik niets mankeerde. Mijn vriend kreeg een zaadonderzoek en daar kwam uit dat hij slecht zaad heeft, maar volgens het ziekenhuis was IUI de moeite waard. Na iedere poging zag het er steeds minder goed uit. Tijdens het bewerken stierf heb zaad verder af en bleef er maar weinig over om te insemineren. Na de derde en slechtste IUI-poging(maart) zijn wij doorverwezen naar een ander ziekenhuis voor IVF. Eenmaal daar op gesprek kwam naar voren dat het er naar uit zag dat we waarschijnlijk direct op ICSI zouden over stappen. Mijn vriend moet 3juli opnieuw een zaadonderzoek doen om te kijken of we daadwerkelijk ICSI gaan doen of toch nog IVF. Nu moest ik afgelopen zondag ongesteld worden, maar het kwam niet. Ik gaf mezelf de schuld dat het uitbleef omdat ik me zo druk maakte enz.enz. Afgelopen woensdag was ik nog niet ongesteld. Ach misschien had ik wel verkeerd geteld? Halverwege de dag kreeg ik het gevoel om toch maar te testen. Met in mijn achterhoofd dat het toch wel weer negatief zou zijn... Ik heb nog nooit zo hard gehuild van blijdschap, ik had zomaar ineens een positieve test!!!! Wij hebben het helemaal zelf gedaan. Ik kan het nog steeds niet geloven liefs ilona
Ik durf het haast niet te schrijven maar wij hebben echt een succesverhaal. Een spontane zwangerschap zit er hier echt niet in na de chemokuren en operaties van mijn man. Wij zijn in 2005 dan naar de gyn gestapt omdat wij een kinderwens hadden. Echter hebben wij altijd gedacht dat de kans op kinderen voor ons zeer klein was omdat het moest gaan lukken met ingevroren semen. In 2006 de eerste icsi poging. En meteen zwanger!!!! Zwangerschap goed uitgedragen tot 39 weken en toen via inleiding is onze dochter geboren. Het is hier blijven kriebelen voor een tweede kindje dus wij zijn vorig jaar weer bij de ivf poli gaan aankloppen omdat er nog embryo's in de vriezer lagen uit die eerste poging. Daar zijn er twee van teruggeplaatst. Na een paar dagen bloedverlies gekregen. Dus dachten dat het einde oefening werd. Op de echo was toen weinig hoopvols te zien (lege vruchtzak) dus maar afwachten. Toen na een week het bloedverlies weg was wederom met de echo gekeken en ja hoor, daar klopte 1 hartje. Een van de twee embryo's heeft zich ingenesteld en daar is bijna acht weken geleden, op de uitgerekende datum, onze zoon uit geboren. Een technische tweeling loopt hier dus rond. Of ja, maar 1 die nog maar kan lopen. Dit is echt zo een meevaller. Daar hadden we zelf nooit op durven hopen.Vooral omdat er zaad is gebruikt dat al haast 10 jaar ingevroren was. Heel veel succes iedereen, groetjes Brenda
Omdat ik zelf heel erg blij werd van de positieve verhalen toen ik de mmm zat, hier mijn succes verhaal: In dec '06 ben ik gestopt met de pil. Na anderhalf jaar proberen toch maar eens naar de huisarts gegaan. Die heeft mij doorverwezen naar de gyn. Dat was in juni '08. Daar alles uitgelegd, en meteen een echo gehad. Alles leek goed bij mij, dus eerst de zaadtest van mijn vriend afwachten voor dat ik een HSG zou krijgen. De zaadtest was niet goed, dus nog een keer testen. De 2e keer was nog slechter. Was wel schrikken, maar nu wisten we tenminste waar het aan lag. We moesten nog 1 zaadtest doen om te kijken welke behandeling we zouden krijgen. IUI was al uitgesloten, dus het werd IVF of ICSI. Het werd dus ICSI. Alleen was de wachtlijst heel lang en moesten we nog 6 maand wachten voordat we konden beginnen. In februari '09 kregen we eindelijk bericht wanneer we konden beginnen: april '09 Eerst begonnen met de pil (raar na zoveel tijd eraf geweest te zijn) en op 18 april (mijn verjaardag!) moest ik de eerste spuit Lucrin zetten. Het ging heel goed. Ik heb heel weinig bijwerkingen gehad. Op 30 april moest ik de Puregon erbij spuiten. Dit ging ook heel goed en ook bijna geen bijwerkingen. Dus het viel mij 100% mee! De punctie was wel wat pijnlijk, maar je hebt er wat voor over. Er waren 3 eicellen gevonden en er zijn er 2 bevrucht. Omdat ze niet konden worden ingevroren zijn ze allebei teruggeplaatst op 16 mei '09. Na 16 dagen na punctie zelf getest en ZWANGER! De volgende dag moest ik bloedprikken in het zkh en die was natuurlijk ook positief! Ik ben nu nog maar heel pril zwanger, maar tot nu toe gaat het goed. Volgende week een echo en dan zien we ook of er nou 1 of 2 zitten. Iedereen heel veel succes!! Groetjes Jewel