supermarkt

Afspreken dat ze elk bezoek 1 ding uit mag zoeken? Wij mochten dat altijd van mijn moeder en daar hadden we het dan zoooo druk mee dat ze gelijk geen kind meer aan ons had.

 

Ik weet niet hoe oud je dochter is, maar Eva krijgt altijd een krentenbol in de supermarkt. En dat houden we er maar gewoon in, en meer krijgt ze ook niet. Dan krijgt ze toch iets, maar weet ze ook waar ze aan toe is.

 

gewoon zeggen dat als ze goed mee helpen dat ze pas OP HET LAATST iets mogen uitzoeken? ik weet nog niet hoe ik het zelf ga doen, nog niet over nagedacht eigenlijk

 

Mijn dochter mag de spullen in de kar leggen. Als ze boos wordt en een driftbui krijgt, en dat gebeurt nogal eens helaas, dan laat ik haar uitrazen. Ik 'schuif' haar aan de kant en zeg tegen haar dat ze daar maar even boos moet zijn en dat ik alvast de rest van de boodschappen ga halen. Negen van de tien keer is ze binnen no time weer bij me, ik praat er dan maar niet meer over maar ga heel vrolijk verder met boodschappen doen. Als ze niet komt loop ik door en kijk ik van een klein afstandje natuurlijk wel of het goed gaat.
Wat andere mensen op zo'n moment denken interesseert me echt niet, het heeft duidelijk resultaat want het gaat steeds beter als we boodschappen doen.

 

@Jara... lijkt me een juiste tactiek! Mijn eigen kindje is nog te klein om iets te willen maar mijn neefje weet heel goed dat hij best kan vragen maar dat mama (of tante) bepalen of er wel of niet iets komt. En zo nee, dan is het ook gewoon nee en dreinen, janken, hysterisch gedoe is absoluut een NO-NO. Hij weet gewoon dat mama's wil is wet en vragen staat vrij maar Nee is ook een antwoord

 

Het ligt eraan of ik net iets nodig heb van eierkoeken of krentenbollen. Zo ja, dan mag ze van mij een stukje krentenbol ofzo, zo niet, ja, dan niet. Vaak wijst ze wel, maar dan zeg ik gewoon 'nee', jengelt ze soms heel even, maar dat is snel weer over.
Soms kan ze inderdaad erg dramatisch doen. Gisteren wou ze op een gegeven moment op het sportveld alleen een kant op lopen waar ze niet heen mocht en pakte ik haar hand en liep ik weer terug. Dan gilt en jankt ze als een mager speenvarken, iedereen kijkt toe, maar jammer dan, ze gaat gewoon schreeuwend aan de hand mee terug. Ik besteed er geen aandacht aan en zet gewoon door. Werkt het beste, ze heeft vaak snel door dat mama niet toegeeft.

 

Ze was zo gewend bij binnenkomst een stukje fruit te krijgen , en daar wil ik vanaf omdat ik het niet goed vind als ze daarom gaat vragen.


Wat ik nu doe is een boterhammetje smeren en in stukjes in een zakje meenemen. Als ik haar in het karretje zet krijgt ze het zakje en is ze zoet met het vissen naar de stukjes boterham.


Ze krijgt steeds vaker driftbuien omdat ze dan te lang in het wagentje moet zitten ( ook in de buggy hoor) Dan probeer ik het te negeren of laat haar even uitrazen en zet haar dan ( soms met flink wat moeite) weer terug

 

Oh ja ze krijgt pas een krentenbol of eierkoek als we af hebben gerekend want wil haar niet laten wennen dat ze alles maar open kan maken in de winkel.

 

chayenna krijgt altijd een croisantje als we naar supermarkt gaan, maar soms wilt ze ook andere dingen en dan is het toch echt nee, en als ze dan gaat huilen jammer dan, nee is nee bij mij

 

ja moeilijk, ik heb zelf gelukkig nooit echt nare ervaringen met de kinderen gehad. Niet toen ze in het karretje zaten(toen gaf ik ze altijd een croisantje-(krente)bolletje oid) en vanaf dat ze zelf liepen, mochten ze altijd met hun eigen kleine karretje in de winkel meelopen, en dan hielpen ze mij mee met boodschappen doen en wisten ze dat ze altijd zelf iets uit mochten zoeken. De enkele keer dat ze iets wilden wat ze van mij nog niet mochten heb ik ze laten staan, en ben ik gewoon weggelopen. (wel in de gaten houdend natuurlijk )

waarom zou je je kind NOOIT haar zin geven? Ik zie daar niets verkeerds in hoor, het is anders als je je kind daarmee veranderd in een onuitstaanbaar kind waarmee je niet meer kan winkelen, maar ik zie er persoonlijk niets verkeerds in als je je kind belooft dat het iets krijgt als het lief is (om maar iets te noemen)

 

Dylan krijgt niks in de supermarkt. Hooguit een snoepje bij de kassa.

Laatst bij de bakker deed ik de deur open en meneer riep gelijk KOEK! (hij krijgt daar vaak een biscuitje) Die krijgt hij voorlopig dus niet meer.

 

Bij onze oudsten deed ik het altijd zo: op zaterdag mochten ze allebei iets lekkers uitzoeken. Voor het weekend. Maar dat was echt vanaf een jaar of 3 pas. Daarvoor kregen ze niets. Waar je ze niet aan went, hoeven ze ook niet af te wennen.
Nu met Jesse moeten we het nog maar weer afwachten. Hij is nog maar net een jaar en krijgt dus ook nog niets.

 

Mijn zoontje krijgt nooit iets in de supermarkt.
Soms is hij wel eens boos, maar dat maakt me niet uit.

Als hij wel eens een snoepje krijgt bij de kassa, dan mag hij dat natuurlijk wel.

Wat andere mensen denken... ach... dat boeit me niet zo.

 

Dames, wat doen jullie als je kindje de boodschappen uit de wagen gaat halen als hij/zij voor in het zitje zit? Dat deed die van mij laatst. Hij had ineens door dat er achter hem in de wagen allerlei interessante dingen lagen en ging zowat achterstevoren in het zitje zitten. Dat was ook best eng want ik had het idee dat hij er zo uit zou vallen. Ik heb hem het steeds weer afgepakt en gezegd 'nee, dat mag niet' maar toen begon hij me toch een partij te brullen. En mensen maar kijken in de supermarkt...vond ik wel lastig. Ik wil niet dat hij maar dingen eruit pakt, er zitten toch dingen bij die gevaarlijk zijn, glas, schoonmaakmiddelen etc. Maar ik vond het wel lastig want ik stond op een gegeven moment mn boodschappen op de band te zetten en toen deed hij het ook. Ik was meer met hem bezig dan dat ik door kon gaan!