Zijn er meer dames die supersnel zijn bevallen? en dat dus ook niet leuk vonden? ik ben 9 minuten na binnenkomst in het ziekenhuis bevallen. Het was heel chaotisch allemaal en voor hetzelfde geld had ik hem in de lift gekregen (benen en billen bij elkaar!!!) Ik was zo in shock dat ik er nauwelijks iets van heb meegekregen. Nee, ik heb nauwelijks pijn gehad maar had liever meer pijn gehad en me kunnen herinneren dat hij geboren werd dat het van anderen moeten horen. Ik voel me hier soms erg alleen in aangezien ik alleen maar reacties krijg van "oh doe mij zo'n bevalling".
http://www.zwangerschapspagina.nl/na-de-bevalling/339668-wie-snelle-bevalling.html Hier zijn meer meiden met een snelle bevalling
Als het je een troost kan zijn, ik ben 2 keer bevallen (telkens zonder verdoving) en als ik heel eerlijk ben ben ik ook stukken van mijn bevalling kwijt hoor. Echt de moment wanneer mijn zoontjes geboren werden weet ik ook niet echt meer. Je moet mij ook niet vragen of ze direct huilde of niet want dat weet ik ook niet meer. Alhoewel ik voor mijn tweede bevalling mij er echt inprente dat ik daar op moest letten maar weet het dus ook niet echt meer.
De meningen zijn inderdaad verdeeld. Mijn 2e bevalling ging veel sneller dan de 1e, maar ik vond de 1e 'fijner', vooral omdat ik die bewuster heb meegemaakt en meer het gevoel had dat ik in control was op de kritieke momenten, terwijl de 2e bevalling mij overkwam. En dan was het nog lang niet zo snel als bij jou, denk ik. Ben trouwens beide keren thuis bevallen. Het krijgt nog wel een plekje, en dan kan het helpen om je verhaal heel gedetailleerd te herhalen (opschrijven, erover praten, erover nadenken, wat maar bij je past). Mensen die zeggen dat ze graag op jouw manier waren bevallen weten niet waar ze het over hebben, omdat ze er niet bij waren en niet hebben gevoeld wat jij voelt. Maar het is inderdaad wel vervelend om je zo onbegrepen te voelen, zo heb ik het in elk geval wel ervaren, als mensen zo luchtig doen over iets waar je zelf helemaal niet zo geweldig op terugkijkt. En daar komt voor jou nog bij (als ik het goed begrijp uit je onderschrift) dat je zoontje ook nog eens veel te vroeg kwam. Kan me werkelijk niet voorstellen dat ook maar iemand dat graag zou willen. Kun je echt beter 2 uur moeten persen op een voldragen kindje, dat zal je minder paniek geven dan met 32 weken uit alle macht proberen om je kindje 'op te houden' omdat je nog in de lift zit.
hier sluit ik me volledig bij aan! Mooi omschreven.... Hoe gaat het nu met je zoontje? Ze moeten toch altijd ff 'bijkomen' na zo vroeg ter wereld te zijn gekomen
wat een lieve reacties! Met mijn zoontje gaat het nu heel goed. Hij was met de geboorte 41cm en 1985gr. Hij heeft 10 dagen in de couveuse gelegen en in totaal 6 weken in het ziekenhuis. Hij is nu bijna 15 maanden, weegt 10,5 kilo en is 79cm dus we mogen zeker niet klagen!
Ik moest ook alles horen van mn man en het verloskundige team hoor haha. Door de heftige bevalling viel ik elke keer weg en weet dus gewoon hele stukken niet meer. Enige dat ik nog weet was dat mn man op een gegeven moment echt boos naar me riep van 'Corina!! Bij blijven! Jayden moet eruit!!!!! Je MOET doorzetten!!' en 2 tellen later was jayden er zonder persweeen.
Hier ook supersnel, drie kwartier na binnenkomst in ziekenhuis (vliezen waren al gebroken) al een weeenstorm achter de rug, volledige ontsluiting en hop daar was ons zoontje. Moet zeggen, was heel heftig, maar dat toch liever dan urenlange barensnood. Was wel even raar, meteen je kind in je armen. Maar de pijn vond ik erg meevallen al wist ik me geen raad met de kracht van de weeenstorm (in half uur naar volledige ontsluiting is best heftig!)... He, maar ik lees dat je kindje pas 32 weken was, dan vind ik het inderdaad een ander verhaal. Tuurlijk ben je dan nog helemaal beduusd, want je bent nog helemala niet ingesteld op een bevalling dan! Mijn zoontje was 36 weken, ook wat aan de vroege kant, maar die mocht gewoon komen natuurlijk.
Hier ook snel, in 20 minuten van 5cm naar geboren. Niet zo snel als bij jou maar ik ben ook stukken kwijt, en de vk was nog te laat ook. Niet bepaald fijn. De volgende bevalling gaan we filmen.
Eerste ging vrij snel, ca 5 uur en was ook hele delen kwijt. Komt denk ik ook erg door de hromonale bevallingsroes. Toch was ik, ook zoals Bri het omschrijft, wel erg in control en heb het ondanks sterrekijkertje, veel pijn, vacuumpomp, ingeknipt zijn etc toch als een prettige bevalling ervaren. Tweede was erg onverwachts, was op de poli bij de gyn, mocht meteen blijven ivm hoge bloeddruk en 5 kwartier later was ze er. Alleen pijn in het laatste kwartier. Ideaal! Maar toch overviel het me enorm. Ik had wel meteen het gevoel van: dit is mijn kind, en iedereen blijft er van af, ik zal alles doen om haar te beschermen. Maar het echt bevatten en die overweldigende moederliefde moest wel even groeien!
Eerste was 5,5 uur in totaal en de tweede 41 minuten! hij is nog net niet op de trap geboren, hoofdje was er al wel deels uit, pff was best heftig!
Ik ben in 35 minuten bevallen van mijn 3de, maar ik vond het heeeerlijk! Geen moment van paniek gehad of dat ik delen 'gemist' heb. Ik was volledig bewust van wat er allemaal gebeurde. Achteraf was ik eigenlijk alleen maar verbaasd dat het al achter de rug was. Ook totaal geen naweeen gehad.
mijn 5de bevalling ging belachelijk snel!!!! van niks naar een baby in 38 minuten.was 35,4 weken zwanger en ging mn jongste uit school halen.eerst nog ff vlug een brief afgeven op het woningburo.toen daar om 11.50 mn water brak,had de keus naar huis of toch nog mn dochtertje om 12.00 uit school halen ,koos het laaste.om 12.05 hield ik het niet uit,ben vlug naar mn ouders gelopen die aan het einde van de straat woonde.hup de auto in naar het ziekenhuis,daar is onzze zoon om 12.28 geboren
Ik ben in 44 minuten bevallen en heb dit ook niet als prettig ervaren. Ik ben geen stukken kwijt, weet het eigenlijk allemaal nog heel goed (vooral dat paniekgevoel)
ik heb op zich wel een snelle bevalling gehad en ik vind het op zich niet erg. wat ik wel erg vind is dat ik geen foto's heb van de bevalling daar ging het dus te snel voor de eerste foto is dat ze net op mijn buik lag. daar baal ik enorm van. hier ging het zo. ongemerkt had ik 6 cm ontsluiting terug gezakt na vliezen breken naar 5 cm, na 2 uur had ik 6,5 tot 7 cm en 20 min later volledige ontsluiting en 5 artsen naast mijn bed (foetale nood) 3 min persen en ze was er dus er was ook geen tijd om foto's te maken.mijn vriend heeft het zelfs niet gezien want die stond achter de artsen
Snap wat je bedoelt! En vreemd want er zijn juist veel mensen die aan mij vragen of ik het niet te snel vond gaan? Maar denk toch dat t er mee te maken heeft dat je zoontje te vroeg was en je er dus misschien nog niet klaar voor was, kan dat? Ik liep tegen het eind en was er zooooo klaar mee en wou zo graag bevallen. Had zo'n bekkenpijn dat ik waarschijnlijk overdag al voorweeen heb gehad maar hier niets van heb gemerkt 16:10 braken thuis mijn vliezen (meteen kwam weeenstorm op gang 17:10 in zh aangekomen met 8cm (was -15 konden niet doorrijden vanwege gladheid) 18:10 in bad in zh geboren wat bij mij goed werkt is foto's terug kijken. Had van te voren aan mijn vriend gevraagd of hij foto van me wilde maken met weeen, ookal zou ik dat op dat moment niet meer willen. En vp maakte meteen foto's toen ze eruit was
Ik heb helaas ook geen foto's van het moment dat ik echt aan het bevallen was. Pas wanneer ze op mijn buik lag dachten we weer aan de camera. Had de hele dag al wel wat voorweeen..maja die had ik zo vaak gehad de laatste tijd. Rond middernacht werden ze toch wel wat heviger, maar nog heel goed te doen. Om half 2 toch de verloskundige gebeld.. 2 uur was ze bij ons; al 5 cm ontsluiting..mochten rustig naar het ziekenhuis gaan. Daarna belandde ik in een weeenstorm.. In het ziekenhuis aangekomen had ik al 10 cm ontsluiting,(moest mijn persweeën nog weg puffen, omdat mijn eigen verloskundige er nog niet was) Toen mijn verloskundige er was hebben ze mijn vliezen gebroken en om 20 voor 4 was ze geboren. Op zich wel lekker dat het zo snel is gegaan. Maar ik ben nog steeds stukken van de bevalling kwijt. Ik zat zo in een roes. Toch hoop ik dat de 2e net zo zal gaan Heb het echt als een fijne bevalling ervaren. Tuurlijk, die weeën voelen niet fijn, maar op het moment dat ik dacht..ik wil pijnstilling, toen zat ik al op de 10 cm. Dus heb alles op eigen kracht gedaan en ben gewoon enorm trots op mijzelf Had 2 week na de bevalling alweer heel sterk het gevoel weer te willen bevallen..en nog steeds heb ik dat gevoel! Toch maar even wegstoppen nog
Hier ook vroeg (bij 31w4d) en snel. Lag al in het ziekenhuis vanwege een scheurtje in de vliezen. Om 04.35 uur ben ik de verloskamers opgereden voor een controle CTG. Had last van mijn darmen (ja echt geen pijnklachten, echt darmen), verpleging heeft nog gecontroleerd en voelde geen weeen of harde buiken. Om 04.40 uur zei ik: dit voelt niet lekker. Arts-assistent kijkt en komt met een verbaasd hoofd omhoog en zegt: je hebt volledige ontsluiting en dus was dat een perswee. Je mag absoluut niet persen! Dat heeft ze nog 5 minuten geroepen (in de tussentijd is alles en iedereen opgeroepen en hebben ze e.e.a. geprobeerd klaar te maken). Ik heb mijn lieftallige echtgenoot gebeld met het verzoek te komen. Die heeft thuis nog getwijfeld of hij nog een bak koffie zou drinken of gelijk zou gaan. Twee keer persen en nummer 1 was er om 04.50 uur. Vervolgens hebben ze me 10 minuten "rust" gegund (lees: zij hadden 10 minuten nodig om echt alles klaar te zetten voor nummer 2). Vliezen gebroken om 05.05 uur, twee keer persen en nummer 2 was er. De papa kwam 5 minuten na de geboorte van de tweede binnen ). Jouw verhaal klinkt dus erg bekend!