Mijn zoontje is inmiddels 3 maanden oud. Ik merk dat iedereen hem graag wil vasthouden, wat ik natuurlijk wel begrijp opa's, oma's, ooms , tantes, maar ook nichtjes en neefjes. Maar ik merk aan mezelf dat ik dat nog steeds heel vervelend vindt. Ik heb hier woorden over met mijn man. We zouden vanmiddag gaan bbq'en bij mijn schoonouders. De 3 neefjes zullen er ook zijn. Afgelopen keer hebben ze ook geprobeerd om de kamer op te komen, gewoon kattekwaad uithalen, toen onze zoon lag te slapen. Ik zit dan gewoon op hete kolen, kan niet genieten van de bbq, omdat wij dan buiten zitten. Ouders van de neefjes zeggen ook niet wat. Mijn schoonmoeder zegt dat ik me hier niet zo druk om moet maken, en dat ik te beschermend ben. Ze zegt zelf dat ik dit al ben vanaf de geboorte. Ik vind het prima dat de kinderen hem een kusje willen geven, maar dan is het voor mij ook genoeg. Ze hoeven niet te blijven aaien, zo van ah en oh! Mijn man zeg dat ik me nu aanstel, en dat ik me er echt te druk om maak, maar ik krijg het maar niet van me af.
Oh ik ben net zo hoor! Toen Jamila net 6 weken was waren we op een verjaardag waar de hele familie van mijn vriend was. Jamila lag te slapen in de woonkamer, wij zaten allemaal buiten. Mijn vriend gaat even kijken en ik zie mijn schoonmoeder achter hem aan lopen dus ik hield het al in de gaten. Ga ik even later de kamer in om te kijken staan er 6 mensen om Jamila heen! Ja ze werd wakker en moet een schone luier. Toen heb ik haar maar snel teruggepakt en gezegd dat ik het liever zelf doe. Schoonmoeder liep boos weg want ze kon geen oma zijn ofzo. En dit krijg ik vaker te horen als ze ergens niet bij mag zijn zoals doktersafspraken. Trek ik me niets van aan op dat moment, ik wil het beste voor mijn dochter. Ze staat niet voor niets rustig op een andere kamer want savonds hadden wij een overprikkelde baby die huilde en niet kon slapen. Vanaf toen ben ik duidelijk gaan zijn over wat wel en niet goed is voor Jamila en dat heeft iedereen maar te accepteren.
Ik begrijp het heel goed hoor! Zelf vind ik het ook niet prettig als mijn dochter van hand tot hand gaat, uit haar ritme is door bezoekjes aan opa en oma of als er te veel kinderen aan haar hangen. Vraag me ook wel eens af of ik te beschermend ben. Maar tegelijk merk ik dat het wel steeds beter gaat nu ze wat ouder en makkelijker is. En ik laat haar met een gerust hart achter bij de opvang of oppas. Het is juist onze familie die ik lastiger vind. Die gaan minder voorzichtig/handig met haar om. Ik ben bang dat ze het vervolgens op een huilen zet en dat vind ik voor mijn ouders juist weer niet leuk! Kortom, volgens mij is dit gewoon normaal moedergedrag, en dat is nou eenmaal een tikje beschermend.
Op de kamer komen waar jouw kindje ligt te slapen? Zu me geen biet interesseren wat anderen vinden of wel of niet zeggen. Ik zou er zeker wat van zeggen..! Daarbij nemen wij altijd een babyfoon mee. En wat betreft vasthouden.. Opas en oma, tja misschien moet je dat zo nu en dan even toelaten (is mijn idee daarover). Maar jan en allemaal en allerlei kinderen? Daar zie ik de meerwaarde ook niet van in. Ik vind trouwens dat je man wel iets begripvoller naar jou toe mag zijn... Het voelt toch gewoon niet goed voor jou? En ben jij dan nu belangrijker of al die anderen? Zow, en dat vind ik ervan...
Met vasthouden en een kusje geven heb ik nooit problemen gehad maar als ie slaapt dan slaapt ie en dan hoeven er geen kusjes gegeven te worden of iets, lijkt me eigenlijk meer logisch dan overbeschermend!?! Ligt ie daar in een aparte kamer lijkt het me helemaal logisch dat de deur dicht blijft voor 'onbevoegden', zou dat ook gewoon zeggen.
Begrijpelijk. Wat ik niet zo goed snap is dat jouw vriend en schoonfamilie het prima vinden dat je neefjes kattenkwaad willen uithalen bij een baby. @talvi Wtf? Met z'n zessen om een ledikantje gaan staan? Wat jammer is dat er mensen zijn die alleen uitgaan van hun eigen behoefte i.p.v. de behoefte van het kind. Ik denk dat jij als moeder duidelijk weet waar jouw baby behoefte aan heeft. Daarom vind je het misschien zo vervelend dat je kindje van hand tot hand gaat. Je zoontje heeft daar niets aan en raakt misschien overprikkeld. Het is wel belangrijk om samen met je vriend een lijn te trekken. Trouwens waar ik compleet een gloeiende hekel aan heb is wanneer vreemde mensen aan je kind zitten. Ik zit toch ook niet aan die mensen te frunniken. Alhoewel mijn dochter laatst een bukkende mevrouw in de winkel aanraakt, dat vond ze erg grappig. Gek meisje.
Dan ben ik ook te beschermend.... Toen bleek dat ons mannetje niet zo goed met drukte om kon gaan ( en dan bedoel ik alleen al mensen hier op bezoek of wij met hem ergens anders heen) hebben wij besloten dat we nog maar 1 ding per dag zouden plannen. Dit hield ook in dat veel mensen dus nee te horen kregen als ze belden dat ze langs wouden komen om hem te zien. Mijn oma kon hier niet mee omgaan en verkondigde tegen iedereen dat ze van mij mijn zoontje niet mocht zien. Ik heb haar toen opgebeld en gevraagd waarom ze dit zei en heb haar uitgelegd waarom wij hiervoor kozen. Ze begreep het nog steeds niet, maar ik had wel verteld hoe het zat en voor mijn gevoel dus ook alles eraan gedaan. Mijn tip is dus eigenlijk volg je eigen gevoel en leg dit kort en duidelijk uit aan de mensen om je heen, ze hoeven het er niet mee eens te zijn maar zijn dan wel op de hoogte van jouw keuze.
Hier precies nog eentje. Nog erger zelf. Mijn tweede zoontje is niet vaak in iemand's arm geweest. Ik vind het niet leuk als kinderen aan zn gezicht zitten. Dus ik zeg gewoon zachtjes, je mag zn been aaien. En dat duurt niet lang. Ik ga gewoon weg. Kan me niet schelen of anderen niet leuk vinden. Na mijn eerste bevalling durfde ik niets te zeggen als iemand vooral mijn schoonmoeder die mijn eerste zoon oppakte en toen kreeg ik depressie. Ja het klinkt zwaar maar zo ging het. Dus nu doe ik wat ik wil.
Je bent niet over beschermend hoor, ik wilde ook niet dat ''anderen'' ''zomaar'' aan mijn kindje zaten. Mijn zoontje heeft in zijn eerste levensjaar bij weinig anderen op schoot gezeten dan bij ons of opa's en oma's. Ik zou not amused zijn als ik er achter zou komen dat ze wakker gemaakt wordt of andere bemoeienissen waar je niet van gediend bent. Jij bent zijn mama, volg je gevoel. Je stelt je niet aan!
Ik zou al helemaal geen kermis op zijn kamertje willen door andere kindjes op ZIJN kamertje als jouw kindje moet slapen, zijn ze nou helemaal betoeterd? Verder ben ik het compleet eens met bovenstaande posters.
nee hoor je bent niet te beschermend na mijn idee. hier mocht iedereen der vastpakken en knuffelen, maar als ze sliep zei ik ook dat ze der maar lekker moesten laten slapen en idd helemaal der kamertje was altijd leeg van visite, die kleintjes zijn gebaat bij rust en lekker kunnen slapen.
Nee hoor, je hebt groot gelijk. Wij hebben 2 kindjes gehad die snel overprikkeld waren. Een comentaar dat we kregen dat we nergens kwamen! Op een dag de baby meegenomen naar een verjaardag. Lekker van hand tot hand laten gaan etc. En na een half uur was het krijsen en brullen. Dat vond de familie niet gezellig natuurlijk. Dus wij naar huis..... Nooit meer iets gehoord over te beschermend zijn. Mensen hebben altijd zo sne hun oordeel klaar he.
Jamila sliep in haar kinderwagen in de woonkamer, alle mensen waren verder buiten. Ze kan niet tegen heel veel drukte dus heb ik haar binnen gelaten. Maar goed dat werkt natuurlijk niet als er alsnog veel mensen om haar heen gaan staan.. Ik was toen ook echt boos en vond het erg vervelend dat niemand mij begreep want ik was meteen overbezorgd en ik moest haar maar leren loslaten. Nee, mijn kind dus mijn regels.
Mijn man houdt er ondertussen andere visies op na, dat ik een muur om onze zoon aan het bouwen ben. En dat het niet goed is voor zijn ontwikkeling. grrrrrrrrrr.
Als de baby slaapt moet iedereen hem/haar met rust laten. Daar ben ik erg streng in. Verder ben ik makkelijk. Als er een schone luier gegeven moet worden mag iedereen dat doen, met liefde Vasthouden ook geen probleem zolang de kleine niet aangeeft het vervelend te vinden.
Ik snap je helemaal! Ik ben de kleine op een gegeven moment in de draagdoek gaan doen als er veel mensen kwamen of we ergens naartoe gingen waar het druk was. Dan was ie lekker beschermd .
Dit dus. Maar mijn dochter is ook echt heel makkelijk. Zit graag bij oma, mijn oma, opa, tante, meter en haar broertjes op schoot. Vindt ze helemaal geweldig. Maar als ze slaapt en je maakt haar wakker.. dan is ze ECHT niet gezellig. lijkt een beetje op de mam, die houdt ook niet van wakker gemaakt te worden, haha. Maar ik zou gewoon doen waar jij je goed bij voelt. Ieder kind is anders en als jouw kindje dat niet graag heeft is dat prima toch? Ik zou lak hebben aan commentaar, mijn kind = mijn regels..
Ja ik herken 't wel. Ben vreselijk beschermend geweest tot dat hij een maand of 10. Nu kan ik hem een beetje loslaten. Hij kan lopen en praten. Dus als 't m niet bevalt dan loopt hij weg en roept nee of mag niet duidelijke taal.
Ja daar kan ik me ook in vinden. Als hij slaapt moeten ze hem niet wakker maken. Maar voor de rest mag hij gepakt worden en verschoond worden door iedereen, vind het alleen maar leuk dat ze zoveel met hem bezig zijn. Hij is ook een heel sociale baby, maalt er niet om dat hij door anderen gepakt wordt, begint dan te lachen en naar hun gezicht te grijpen.
Ik ben er ook niet gek op. Mijn jongste is nu net 1 jaar en nog steeds houd ik niet van al die kusjes geven ed. Gisteren zat ik op een verjaardag en liep daar een meisje met korstjes aan haar mond.Ik ben dan direct angstig voor koortslip of krentenbaard en dan word ik ook niet enthousiast als ze weer met haar handen langs het gezicht van mijn dochter gaat. Ik weet wel dat naarmate ze ouder worden het makkelijker wordt maar ik ben er gewoon niet dol op. Heeft niets te maken met overbezorgdheid maar gewoon goed willen zorgen voor je kindje.