Goedemorgen dames, Ik wou laatst reageren op iemand die zei dat wij meiden uit de MMM eens niet moesten doen of wij liever een kind willen als iemand in ronde 1. Ik probeer dit terug te vinden maar niet gelukt. Dus ik hoop dat ze dit leest: Ik zal het even op een simpele manier voor je uitleggen. Jij hebt honger en je zit in een kring met meiden op een verjaardag en elke keer komt er een schaal met eten langs en wordt onder je neus gehouden maar net als je er een wil pakken wordt alles onder je neus weg getrokken.. Heb jij dan de 20ste keer dat je die schaal ziet nog meer honger als de eerste keer? Heb jij naalden in jezelf moeten steken? Elke cyclus weer 3 ochtenden in de week vrij moeten nemen met smoesjes op je werk voor je echo's? 2 jaar verplichte nummers moeten maken? 2 jaar met zwangerschapsaankondigingen om moeten gaan? Al 2 jaar antwoorden moeten geven op verjaardagen waarom je nog geen kinderen hebt? Vieze ranzige clomid moeten slikken waar je dikke hormoonaanvallen en hoofdpijn van krijgt? Nee ik geloof het niet.. Ga niet over anderen lopen zeiken als je niet weet wat ze mee maken. Ik zeg niet dat je het in de eerste ronde niet graag kan willen.. Maar geloof me hoe meer rondes voorbij gaan.. Des te kleiner wordt je hoop en des te groter je wens. Mijn wens is inmiddels door hormonen spuiten uit gekomen.. Ik hoop voor jou inmiddels ook.. Maar ik wou dit even kwijt.
Mee eens! maar je weet pas wat het is als je het meemaakt. En de een heeft nou eenmaal meer inlevingsvermogen dan de ander. Je verwoord het wel precies goed.
Ik begrijp wel wat je bedoeld hoor. Maar je zegt dat een ander niet moet oordelen maar eigenlijk doe jij dit nu ook. Want ook al is iemand misschien in rond 1 zwanger dat wil niet zeggen dat die ander het gevoel wat jij heb voor een kind niet lukt zwanger te raken, in haar leven op een ander vlak heeft gehad. Zeg in relaties? Of geen ouders maar wel zien dat anderen het wel hebben.... Enz enz.... Ik begrijp je frustratie en het was vast ook niet netjes wat gezegd is, maar als jij niet wil dat iemand over jou oordeelt moet jij dat ook niet over een ander doen lijkt me?!
Ik ben het helemaal met je eens en begrijp het helemaal (ook al heb ik niet moeten doormaken wat jij hebt doorgemaakt). Het is wat mamalap zegt over inlevingsvermogen...... Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ga er (extra) van genieten!
Ik ben het helemaal met je eens. En er mag best wel wat meer inlevingsvermogen hierbij komen. Het is net zoiets als tegen iemand zeggen die ziek is zo van. Agh je stelt je aan!!
Wauwie, mooie, duidelijke woorden! Hoop echt dat degene dit leest! Geniet van je zwangerschap meid! Liefs, Yvonne
Ik denk dat de wens wel even diep kan zitten. Of je nu in 1 keer zwanger bent of pas na jaren zwanger wordt. Ik was zelf net binnen een half jaar zwanger en wilde echt al jaren héél graag kinderen, maar dat kon door andere oorzaken niet. Daar heb ik ook veel verdriet van gehad. Ik snap wel dat het verschrikkelijk zwaar is. Dat je gefrustreerd raakt, ontzettend bang wordt. Dat het een verschrikkelijke aanslag op je lichaam is en dat het klote is in combinatie met werk. Ik denk dat mijn leven echt stil zou staan als ik in die situatie zou zitten. Ik vind het echt heel erg voor iedereen die in die situatie zit. Mijn zus zit ook al langere tijd in de medische molen, dus ik maak helaas van dichtbij mee hoe het allemaal in zijn werk gaat en wat voor impact het heeft op... alles.
Juist. Ik merk dat mensen die niet in de mmm hebben gezeten echt geen idee hebben. De hele poespas wat erbij komt kijken om hopelijk ooit een kindje te mogen krijgen. Spuiten of slikken van hormonen, de bijwerkingen, de onderzoeken, de echo's en daarbij de angst of het ooit zal lukken, de onzekerheid, de schaamte waar je overheen moet om voor jan en alleman je benen wijd te doen voor echo's e.d. En ik zou het zo weer overdoen.
Misschien gaat het gewoon om begrip en inlevingsvermogen naar de medemens in het algemeen. Sommige situatie zijn gewoon heel moeilijk voor te stellen, langdurig ongewenst zwanger zijn is er daar 1 van. Maar bijvoorbeeld extreem ziek zijn in de zwangerschap ook, of onzichtbaar ziek zijn... etc... maar dan kun je nog steeds proberen de ander te begrijpen zonder daar je eigen oordelen op te projecteren.
Meid, ik begrijp je gevoel, écht waar! Mijn moeder heeft 12!! jaar in de MMM gezeten voordat ze zwanger werd van mij. Voor mij ook nog een miskraam gehad. Dus ik heb van haar echt gehoord en gemerkt hoe verschrikkelijk zwaar dat is. Maar probeer je ook het tegenovergestelde eens voor te stellen... Beide heb je honger, zoals in jouw voorbeeld. De gastheer komt en geeft de ander direct eten, maar jij moet elke keer weer wachten, terwijl die ander eten krijgt. En in plaats van dat je het de gastheer kwalijk neemt, word je boos en jaloers op degene die wél eten krijgt. En gaat die persoon in sommige gevallen zelfs afkraken en belachelijk maken, redenen noemen waarom die persoon geen recht zou hebben op eten en dat jij het veel beter zou doen dan die persoon. Terwijl die persoon er ook niks aan kan doen en in veel gevallen met liefde haar eten aan jou zou geven en even een poosje zou wachten.... Dat is dus mijn frustratie, en die mag er denk ik óók zijn. Ik ben wél in de eerste ronde zwanger geworden en heb altijd het gevoel dat het me niet gegund wordt, dat sommige mensen je haast zouden toewensen dat jij ook diezelfde ellende meemaakt als hen. En dat ze vinden dat zij er veel meer recht op hebben omdat ze veel betere ouders zouden zijn. Dat is ook niet leuk om te horen. Snap je? Nog even als aanvulling: als het had gekund, had ik met liefde een jaar willen wachten, als daardoor iemand anders sneller zwanger was geworden. Maar dat gaat dus niet. En dat is oneerlijk. Maar daar kan iemand die snel zwanger wordt helaas ook niks aan veranderen
Ik hoop juist dat iedereen gelijk zwanger is dat wens ik iedereen! Ik neem het nooit iemand kwaad. Hoewel ik me wel irriteer als mensen zeggen: ja we hebben er heel lang over gedaan namelijk 4 rondes! Dan denk ik wel even van: wouw heb je 4 rondes moeten wachten? Wat een ramp joh! Mensen kunnen er denk ik pas een oordeel over hebben als ze het meegemaakt hebben. Ik zeg niet dat je het in ronde 1 niet super graag kan willen.. Maar er worden vaak hele denigrerende dingen gezegd tegen meiden in de MMM.. Geloof me. Ik wens iedereen een zwangerschap.. Ik hoop alleen dat er soms wat meer rekening gehouden kan worden met de MMM.
De ene is wel snel zwanger en de ander niet. Dat is gewoon helaas zo. Daar is gewoon niets aan te veranderen. Ik zit in de MMM en het wachten en alles erbij valt me zwaar. Maar ik gun het iedereen die zwanger is wel heel erg, al voel ik me er zelf (de laatste tijd pas) verdrietig onder. De wens is bij iedereen groot en of iemand nu pas in de tweede ronde bezig is of 20+, de wens voor een kindje is er bij allemaal. Bij mij zijn de frustratie anders: waarom lukt het ons niet? Zouden wij geen goede ouders zijn? Waarom wil er geen kindje bij ons wonen? Ik zou nooit iemand belachelijk maken als iemand wel snel zwanger is en wensen dat diegene dezelfde route als mij moet nemen. Al voel ik wel jaloezie, maar die uit ik thuis en niet tegen een zwanger persoon. Ik gun het iedereen die zwanger wilt worden om zwanger te mogen zijn, inclusief mijzelf. Want ik gun het mezelf ook om een keer zwanger te mogen zijn. Het enige verschil is tussen iemand die snel zwanger is geworden en iemand die er lang over doen/heeft gedaan. Is het verschil dat de ene totaal niets wet van de MMM en hoe dat voelt en is om mee te maken. Iemand in de MMM kan gewoon het verhaal niet kwijt bij iemand die er niet is geweest. En je natuurlijk kan de ene zich meer inleven dan de ander, maar je merkt gewoon dat ze er uiteindelijk niets mee kunnen. En dan is het fijn als je op zo'n forum als dit lotgenoten kunt vinden, want zij begrijpen je pas echt! En je mag hier heerlijk van je af schrijven, lucht ook lekker op!
@bolkje En je hoort mij geen boos en jaloers zeggen.. Ik denk dat je mij gewoon niet begrijpt maar dat maakt niet uit.
Het gaat totaal niet over niet gunnen. Je gunt iedereen een baby, als ze dat willen. Dat is ook totaal niet de boodschap van dit stuk. Maar er is soms zo weinig begrip voor. En dat is ook wel logisch, want als je na 4 rondes zwanger bent, heb je geen idee hoe het is voor de mensen in de mmm. En zoals eerder gezegd, alleen lotgenoten begrijpen elkaar echt. Maar neemt niet weg dat er niet een beetje begrip kan zijn.
Ik denk dat het voor beide partijen pijnlijk is. Ik durfde in het begin bijvoorbeeld niks op mijn blog of Facebook te zetten over de zwangerschap, omdat ik weet dat het niet bij iedereen vanzelf gaat. Ik durfde niet aan mijn eigen blijdschap toe te geven omdat ik anderen daar geen pijn mee wilde doen. Maar je verandert denk ik inderdaad wel door de MMM. Mijn moeder was bijvoorbeeld altijd heel erg voorzichtig met ons en overbeschermend. Logisch als je 12 jaar moest wachten, dan voelt het denk ik zó onwerkelijk dat het toch is gelukt dat je doodsbang bent om het weer kwijt te raken. Dat heb ik dan weer minder. Uiteraard ook wel de angst dat je kindje iets overkomt, maar niet op zo'n extreme manier als mijn moeder dat had.
En het gaat hier niet over het meiden het wel of niet gunnen. Wij gunnen het elkaar allemaal lijkt mij? Het gaat over die meiden die het allemaal heel mooi weten over de meiden in de MMM maar het zelf nog nooi mee hebben gemaakt. Kijk de een kan zich wel in leven en de ander geeft ons een preek met een ondertoon dat we ons niet moeten aanstellen.. Daar doel ik op. Wij MMM hebben heus geen afgunst voor gelukkige mama's in spe
Maar Bolkje ik bedoel het niet aanvallend hoor want ik kom je wel eens tegen in Topics en je lijkt me een enorme lieverd hoor. En wel fijn voor je moeder dat ze bij jou ziet dat jij niet haar ellende nog een keer hoeft mee te maken