Ik ben sinds 1 oktober weer aan het werk omdat ik het thuis zitten wel weer gezien had. Ik mistte het werken, sociale contacten en wilde niet "alleen mama" zijn overdags. Ik werk nu parttime en in een functie die beter te combineren is maar ik heb er echt spijt van gehad en ben gelukkig dat deze werkgever met mij in zee wil
Ik ben vanuit de examenbanken het kraambed ingerold, dus een gat in mijn cv, neuh Mijn hele leven heb ik niet echt een idee gehad wat ik wilde doen (buiten moeder worden). Een profiel kiezen was tot daar aan toe, maar open dagen bezoeken.. Ik had er gewoon geen interesse in. Ik had nog geen idee wat voor opleiding ik wilde gaan doen toen ik aan mijn examen jaar begon. En toen was ik zwanger. Even wennen maar geweldig! Volgens veel mensen was het zonde, omdat ik best goed kon leren. Maar ik wilde niets liever dan een kindje krijgen, het verzorgen en opvoeden, in ons eigen huisje. Ik had goed in De Gouw gepast hihi (lees; hobbit ) Dus, als het financieel kan, zou ík zeggen doen! Je kunt altijd nog (proberen te gaan) werken. De tijd die je nu met je kindjes doorbrengt krijg je daarentegen nooit meer..
Ik vraag me af hé... Hoeveel hebben jullie dan te besteden per maand? Soms overweeg ik ook wel eens om er ff uit te gaan, maar als ik dan kijk naar onze vaste lasten, houd ik een bedrag van pak hem beet 750 over na aftrek van hypotheek enzo. Daar moeten dus nog de boodschappen, tanken en uitgaven a la kleren, uit eten, kado's enzo vanaf... Wat hebben jullie zeg maar zo te besteden als thuisblijfmama's?! (Gewoon een idee bedrag....)
boodschappen max 250,- per maand. buiten alle rekeningen om hebben wij max 100,- 'vrij' te besteden. maar gaat vaak op aan luiers, extra boodschappen, hondenvoer ofzo. dagje centrum en dan broodje daar eten, ballorig, zwemmen. dat soort kleine dingetjes. of extra lekkere dingen voor int weekend, zoals cake om te maken enz
Ok, interessant om te horen. Ik leef natuurlijk nu we niet echt op het geld hoeven te letten heel royaal (2-3x per week uit eten, veel boodschappen etc.) maar 750 zou dus best te redden moeten zijn? Zelfs als ik uitga van 200 tanken in de maand (wat echt aan de hoge kant is hoor!) zou ik dus 550 over houden per maand. Daar zou ik dus best wel boodschappen van kunnen halen en elke maand wat kleertjes. Ik moet wel zeggen dat we veel biologisch eten dus dat kost toch wel wat meer, maar toch....
Na alle vaste lasten hebben we nog tussen 800 en 1000 (ligt aan de uren die vriendlief die maand maakt) over voor boodschappen, kleding, cadeautjes, uitstapjes/ergens eten, meubels (moet nog veel aangeschaft worden haha), hobby (figuren en games), sparen en 1 keer in de zoveel tijd een reis naar Nederland. Dus we zitten echt nog flink ruim, vind ik
Dat is idd erg ruim. Ik twijfel gewoon echt of ik het ga redden met 750 per maand. Vooral omdat ik nu zo'n luxe ben gewend om vaak uit eten te gaan etc., maar van de andere kant denk ik wat is nou meer waard de komende jaren? Uit eten gaan of bij mijn kindjes zijn.... Denk dat ik het ook vooral vervelend vind omdat ik een HBO- opleiding heb gedaan en me verplicht voel er iets mee te doen. Misschien toch maar eens dat idee van me af proberen te zetten.
Toen ik nog niet werkte hadden van na de vaste lasten: 300 voor boodschappen 100 kleding 100 leuke dingen 0. benzine (lease auto) 450 per maand om te sparen maar we wonen nu nog goedkoop. Mijn salaris sparen we nu ook 100%.
Wij hebben net een nieuwbouwwoning gekocht dus hoevenvoorlopig daar iig niks aan uit te geven! Redde jij het met dat inkomen? Had je nooit het idee dat het te weinig was? (Sparen niet inbegrepen)
Hier na vasten lasten tanken en boodschappen rond de 200 euro vrij te besteden,waarvan we zoveel mogelijk sparen voor onverwachte uitgeven,laatst hadden we een maand met meerdere grote uitgaven zoals een kapotte wasmachine,reparatie aan auto en nog een paar kleine dingen.dan is het wel echt puzzelen en ff minder luxe boodschappen zoals lekkere dingen en frisdrank.kleding voor onszelf kopen we niet al te veel,en we proberen grote dingen zoals een kinderwagen en zo via marktplaats te kopen.uit eten kunnen we echt niet elke week,en dingen zoals vakantie zijn echt luxe nu maar dat komt ook omdat mijn man tijdens de zwangerschap onverwachts werkeloos werd,dat heeft veel spaargeld gekost omdat je toch minder te besteden hebt in een tijd waar je veel moet kopen.nu zijn we een vakantie aan het plannen voor in het voorjaar.
Ik zou heel graag thuisblijfmama willen zijn, maar voor ons financieel niet haalbaar. Simpelweg omday ik nooit had gedacht thuisblijfmama te willen zijn, dus op 1,5 salaris een huis gekocht. Nu dus alles bij elkaar te hoge lasten om manlief alleen te laten werken. Ik moet morgen weer voor het eerst werken en die neonletters met schuld die ergens in dit topic werd genoemd heb ik ook last van nu..
Nee dat niet omdat we toen die 450 per maand niet verplicht hoefden te sparen dus als onze vasten lasten hoger werden hadden we dat op kunnen vangen.
Ik zou het meteen doen, ik werk 2 avonden in de week omdat het nodig is, anders zou ik liever helemaal thuisblijven.
Ook ik ben thuisblijfmama, we redden ons financieel.. Tuurlijk ga je er op achteruit, dus het is afwegen wat je belangrijker vind. Persoonlijk vind ik het wel fijn, ben wel veel weg.. onder de mensen Want dat mis ik wel aan thuis zijn. Als Ivan en zijn eventuele broertje of zusje later naar school gaan zit ik er aan te denken om wel weer fulltime te werken. Dan kunnen we lekker vaak weg!
Thuisblijfmoeder?? Belachelijk! Thuis een beetje zitten niksen! Oké, oké, ik ben zooooo jaloers op vrouwen die dat kunnen doen. Volgend jaar wil ik in ieder geval minder gaan werken, helaas redden wij het niet op 1 salaris, anders zou ik geen seconde twijfelen! Ts, wat fijn voor je dat je de keuze hebt. Volg je gevoel!
ik wilde ook dolgraag thuismama worden toen mijn zoontje was geboren. ik ben dus na mn verlof niet meer aan het werk gegaan. mijn zoontje is in november geboren en in juni ongeveer kon ik er niet meer tegen. ik werd hondsdol van het thuis zijn. de muren kwamen op me af en voelde me compleet nutteloos. ik kon niet meer genieten. ik ben toen weer gaan werken 28 uur in de week. en dat doe ik nog steeds, alleen is 28 uur te veel max 24 uur dus 3 dagen. ik zit nu sinds augustus alweer thuis in de ziektewet en vond het heerlijk ik heb genoten van mn 2 hummels. maar begin nu te merken dat het weer begint te kriebelen. dus vind het helemaal niet erg om in februari weer lekker aan het werk te gaan. het blijkt dat thuis zitten voor mij niet is weggelegd, daarbij vind het ik erg prettig als ik gewoon even nieuwe schoenen kan halen als ik daar zin in heb. op het moment moeten we even zuinig aan doordat we ons complete huis hebben verbouwd en allemaal nieuwe meubels hebben gekocht dit jaar + dat er dn nog een baby komt en ik vind er niks aan hahahaha. weet je je kan eeerst gewoon stoppen met werken. is het niks voor je dan zoek je gewoon weer een baan toch. als het financieel kan zou ik het zeker proberen je moet geen spijt krijgen dat je het toch niet gedaan hebt. wat betreft kosten voor kinderopvang... je krijgt via de belastingdienst een tegemoedkoming dus op zich vallen die kosten wel mee. als je bv naar gastouderopvang gaat
Het eerste ben ik het niet helemaal mee eens, het is in deze tijd lasting om 'even' een baan te vinden, niet onmogelijk, maar lastiger dan in een economisch betere tijd. Het tweede ben ik zeker wel mee eens. Je kan beter spijt hebben van wat je gedaan hebt dan van wat je niet gedaan hebt.