Tijd voor jezelf

Ik snap wat je bedoelt, wij hadden het ook dat hij net z'n huiluurtje had tijdens het eten etc. Maar misschien ben ik de enige die zegt: tja dat doen baby's nu eenmaal? Niet om je aan te vallen hoor helemaal niet! Bedoel er echt niks verkeerd mee, maar kindjes van die leeftijd hebben nu eenmaal behoefte aan contact, "huidhonger" en het enige dat ze kunnen doen is dan gaan huilen etc. Dat zit nu eenmaal in het instinct van een kleine baby.

Jullie vinden je ritme wel, wat voor iedereen prettig is. Douchen bv; probeer dat te doen wanneer hij net slaapt bijvoorbeeld.
Eten zal nog wel een tijdje moeilijk blijven maar je krijgt er echt handigheid in om met kindje op de arm te eten
Het komt allemaal wel goed, deze periode gaat vanzelf voorbij. Maar probeer het ook los te laten en te genieten. Deze tijd komt nooit meer terug. En er komen nog meer fases dat ze even niet zonder je kunnen spelen etc.

 

Hmmzz.. hier is dat niet helemaal zo...

al ik ga douchen en ze beginnen te huilen, dan moet ik nog steeds douchen hoor. En dta doe ik dan ook gewoon. Dan schiet ik wel even extra op, maar die douyche neem ik.
En als ik aan het eten ben, eet ik toch echt gewoon mijn bord leeg als het nog warm is. En als zij besluiten te huilen, dan ga ik hooguit even een speen brengen, maar daarna eet ik eerst mijn bord weer verder leeg. En dan zijn zij weer aan de beurt.
Misschien scheelt het dat ik ze wel vaker moet laten huilen omdat ik niet twee kinderen tegelijk kan helpen. Dus als ik met Pepijn bezig ben en Florine bedenkt te moeten huilen, dan zou ze toch moeten wachten...
En van huilen krijgen ze niets hoor, ik vind het ook wel zielig, maar soms is het niet anders....

 

Helemaal mee eens.

 

Ik vind het heel knap... ik kan het nogsteeds heel slecht. Zelfs naar de wc gaan als ze lekker op mijn schoot ligt te slapen... ik moet mezelf er toe manen

Maar ik douche gewoon na de ochtendvoeding, die neemt ze meestal tussen 6 en 7, dan is ze meestal weer slaperig en wil ze nog wel in haar wiegje tukken.

Ondertussen ben ik ook bezig om haar gewoon in de draagdoek te doen als ik zelf ook dingen wil doen. Werkt als een tierelier, zij slaapt als een roosje terwijl ik lekker mijn handen vrij heb.

 

Ik denk, weet eigenlijk wel zeker, dat het een héél verschil is of het je eerste of je tweede kindje is. Of dat je 1 kindje hebt of meteen 2 of 3 tegelijk .

Ik vind het verschrikkelijk om een kindje te laten huilen, bij Eva gebeurde dat dus ook nauwelijks, gunde mezelf ook nauwelijks tijd om naar de wc te gaan, een boterham te maken. Maar nu Eva er al is en Lisa er nu bij is gekomen, zal ik Lisa af en toe wel moeten laten huilen, ik kan nou eenmaal niet op 2 plekken tegelijk zijn en heb ook niet altijd alle tijd om uitgebreid te gaan troosten als ik Eva nog moet aankleden enzo. En als ik zelf niet zo goed eet een dagje, ach ja, geeft niets, maar Eva moet natuurlijk gewoon op tijd te eten hebben.
Maar het gaat best aardig moet ik zeggen, al zal ik nog wel wat stressmomentjes krijgen zodra ik een keer ergens stipt op tijd moet zijn . Ik ben in ieder geval een stuk relaxter met Lisa dan met Eva. Kon ik me bij Eva erg druk maken als het haar niet lukte te slapen, bij Lisa heb ik dat helemaal niet. En ik vind het absoluut niet prettig als Lisa huilt en ik kan niet meteen bij haar zijn, maar ik weet ook dat ze er niets aan zal over houden en uiteindelijk ben ik er echt wel voor haar.

Als Lisa bij mij in slaap is gevallen en Eva heeft me nodig, dan leg ik Lisa gewoon weg en ga Eva helpen. Als Lisa dan wakker wordt en gaat huilen en ik ben klaar met Eva, pak ik haar weer op.

Als Lisa huilerig is tijdens het avondeten, eet ik of mijn vriend gewoon met haar op schoot, of aan de borst. Maar dat is van de 6 avonden pas 2 keer voorgekomen

En tijd voor mezelf pak ik dus 's avonds als iedereen op bed ligt . Ik heb gelukkig niet veel slaap nodig, al is het nu wel erg laat... maar ik was bezig met een bedankje voor de kraamhulp en dat kostte iets meer tijd dan ik had gedacht, is wel heel leuk geworden gelukkig!

 

oe dit herken ik maar al te goed.
het is erg vermoeiend en ik zit ook aan de eettafel met een baby op arm en met de ander werkte ik idd mn koude maaltijd haastig naar binnen.

douchen deed ik als hij eindelijk lag te slapen. als dat pas rond 16.00 was nou dan stond ik pas rond 16.00 onder de douche. relaxen op de bank bestond niet.

en nu is hij 8 maanden stukken makkelijker en nog heb ik het ontzettend zwaar!!! er is geen dag en lettterlijk geen dag sinds hij geboren is dat ik 1 dagje of desnoods een paar uurtjes lekker iets voor mezelf kon doen. iets leuks dan. en ik ben niet alleenstaand. maar goed datis een ontzettend lang verhaal en begin me er nu toch wel aan te irriteren dat mn vriend wel aan zn ontspanning toekomt zowat elke dag dat hij paar uurtjes voor zichzilf heeft en leuke dingen kan gaan doen. of een weekend weg of een weekje weg. en ik...pffffff

 

Oh, dit zou ik echt totaal niet pikken...!
Wij hebben een tijdje terug een periode gehad dat onze zoon telkens vanaf een uur of vijf ieder half uur wakker werd. Op een gegeven moment ging ik er dan uit, want vond het zinloos dat we allebei wakker lagen. Alleen kwam het bij mijn man in eerste instantie niet op dat hij misschien ook wel een keertje om zes uur of half zeven zou kunnen besluiten eruit te gaan zodat ik nog ff een uurtje door kon slapen Het derde weekend heb ik maar es gevraagd of het hem beviel hoe het nu ging (antwoord was natuurlijk ja) en dat ik toch ook best benieuwd was hoe het ook alweer voelde om pas om 8 uur ofzo uit bed te komen op zondag De hint kwam aan en nu doen we het dus om en om (als het nog voorkomt, want zoonlief is inmiddels weer redelijk netjes qua wakker worden). Grap is wel dat manlief dit nu aan iedereen vertelt alsof hij het zelf heeft bedacht, hahaha!

Maar goed, wat ik dus wilde zeggen: lennylenn, ik zou gewoon tegen je vriend zeggen dat hij op dag X van ... uur tot ... uur voor jullie kleintje mag zorgen omdat jij andere plannen hebt. En als ie protesteert; jammer dan! Hij heeft zijn ontspanning wel genoeg gehad, lijkt me zo, dus nu ben jij aan de beurt. Succes!

 

hallo mvs,

ja begin het nu wel een beetje zat te worden. het zit een beetje zo; ik werk 32-40 p/week.
op dinsdag en woensdag gaat maddox naar de creche.
de dagen dat hij niet naar de creche gaat ben ik thuis of is mn vriend thuis. hij loopt nu ook stage voor het afstuderen en daarnaast doet hij ook aan honkbal. leuk allemaal.

het begon met zn stage. ik werkte eerst veel meer maar moest naar mn baas om dat op te geven want we hadden dan geen opppas. het was of ik moest stoppen met werken of ik moest vaste dagen en tijden krijgen, iets dat eingelijk niet mag en kan aangezien we in ploegendiensten werken. nou vooruit zegt ie maar dat kost jou dan wel je vakantiedagen. ok goed. ik hebd us vanaf nu tot volgend jaar geen recht meer op vakantie.
laatst moest hij een week weg voor honkbal. heb ik ook alles zowat in mn eentje moeten doen met wat hulp van mn schoonmoeder. afgelopen weekend een moest hij naar nijmegen. daar schoot zn schouder uit de kom. ok kan je ook niks aan doen maar alles komt nu op mij neer. letterlijk alles! en dat honkbal gedonder..ja hij doet het al heel erg lang bijna 20 jaar en speelt ook op hoog niveau maar bij hem en zijn moeder staat dat nu zo ontzettend hoog dat ik in het niet val. ze houden er geen rekening mee dat ik ook mischien wel eens ff weg wil of uitgput ben en niet elke keer naar mn baas kan gaan omdat ik vrij moet want hij moet honkballen of er is dit of dat. gisteren ook schouder uit de kom begint mn schoonmoeder..oo ja dan moet jij echt vrij krijgen hoor dat moet echt want hij mag niks doen. en ik kan niet oppassen en zn broer ook niet en zn vader ook niet dus jij moet ervoor zorgen dat je vrijkrijgt. ik werd daar zo boos over!!!!! ik moet elke keer naar mn baas gaan met de vraag of ik een dag vrij mag. ik heb geen snipper/vakantie dagen meer want die moest ik allemaal opgeven. ik kan wel ruilen met een collega maar die hebben ook hun leven. hun vrije dag moet ik dan inpikken. elke f*** keer is er wel iets.
in juni moet ie weer een week weg. en dat mag ikd an weer oplossen. honkbal is maar een hobby dus dat zou niet op de eerste plaats moeten komen.
de dagen dat ik vrij ben zit ik met maddi. want dan moet hij trainen. als maddi slaapt ga ik aan het huishouden beginnen. er is letterlijk geen dag geweest dat ik ff wat met een vriendin iets leuks kon gaan doen. ze staan er niet bij stil dat als hij weg is en ik aan het werk ben het dubbel zo zwaar is. ik sta vanaf 05.30 tot 16.00 mn poten uit mn lijf te lopen en als ik thuis kom heb ik nog mn babytje en een huishouden. dag in dag uit.

als ikd an ff chagrijnig ben van de vermoeidheid krijg ik te horen ooo gaan we dit weer krijgen. hij werkt niet hij weet niet hoe vermoeiend dat kan zijn!!!!

 

Jeeeee, meid, wat ben jij veel te goed voor hem, zeg! Bij mij zou hij hier echt niet mee weg komen. Zeker niet als die honkbal maar een hobby is en hij verder niet werkt. Kom nou ff gauw, zeg!
En jij werkt dan ook nog gewoon full-time?! Pffff, jij bent echt te lief...
Ik heb geen tips ofzo, hoor, want ik weet natuurlijk verder helemaal niet hoe jullie relatie is enzo, dus kan moeilijk gaan roepen wat je zou moeten doen. Maar ik vind het wel erg terecht dat je af en toe een beetje tijd voor jezelf wilt. Dat verdien je ook!! Dus daar zou ik zeker even werk van gaan maken... Misschien eens een overzichtje voor hem maken hoe de verdeling nu is qua werk, huishouden, zorg voor je kindje en tijd voor jezelf. En dan eens kijken hoe eerlijk hij dat vindt! Lijkt me dat hij niet met droge ogen kan beweren dat dit is hoe het hoort (tenzij hij uit de middeleeuwen komt..?).

Sterkte, meis! Wel voor jezelf opkomen, hoor, want het heeft natuurlijk ook geen zin als jij straks met een burn-out komt te zitten.

 

heb al zovaak gepraat met hem vooral dat hij meer in het huishouden mag gaan doen. nou dat is veranderd omdat ik het zo zat was en op het punt stond te vertrekken samen met maddi.
Ik weet gewoon niet meer hoe ik veel duidelijker moet zijn dat het niet eerlijk is en dat dat loeder van hem eens dr kwek moet houden en zich niet overal mee moet bemoeien.
ik heb het nou zo ontzettend gehad! en dan zit maddi nog eens in zn huilbui fase en ik moet dan echt op mn tanden bijten en diep adem halen om niet boos op hem te worden want hij kan er niks aan doen. snachts 3 keer opstaan omdat hij niet goed ligt of moet eten. sochtends weer om 05.30 op rennen naar het werk. savonds lig ik er dan rond een uur of 22.00 23.00 weer in en dan begint het gedonder weer.

 

tijd voor een pittig gesprek dit is niet normaal. Of gewoon een weekend plannen met vriendinnen en dit als mededeling aan het doorgeven wel of geen honkbal jij hebt ook recht om eigentijd

Vriend voetvalt 1 a 2 keer peer week.Andere avonden heb ik voor mezelf (hobby is scrappen) en zaterdag als het kan altijd ff alleen of met dochter naar de stad