Heeft hij zich over laten plaatsen, of is hij overgeplaatst? Daten hier? Nada noppes njente niets. Corona houdt tegen en boosheid. Ik ben eigenlijk, stiekem, zo godsvergeten pislink op mijn ex die vorig jaar, na de zomer, de bezoekregeling heeft vernaggelt. De l u l. Van resp. 2 nachten de ene week en 4 nachten de andere week, naar 1 nacht per 14 dagen. Ik mag het uitzoeken in de vakanties en mijn dochter is verdrietig. Maar zegt ze, " het went hoor mama. Ik heb meer last van jouw stress, daar krijg ik buikpijn van". Haar vader is gaan varen. Zonder enig overleg. Mijn stress komt van de momenten dat hij niets laat horen terwijl dat wel moet. Zoals nu. Twee weken vakantie. Al weken thuis. Ik heb geen dag meer over. Ik ben alleen week 2 vrij. Hij zou " kijken" wat hij kon regelen. Je snapt het al.. op mijn apps geen reactie. En ik heb niks kunnen regelen. Dus daten..? Ik ben er zo aan toe. Maar wanneer dan? Ik ga hulp zoeken om dit een plek te geven, want ik blijf boos. Toen we getrouwd waren zat ik vast aan zijn werkpatroon en nu flikt ie het weer. Hij gaat lekker zijn gang en ik heb één vrihe avond per 14 dagen. Je kunt me inmiddels opvegen.
Ik snap je heel goed! Vind het echt heel erg voor je. Het is ook zwaar en vermoeiend. Ik heb beetje hetzelfde situatie. Of ik werk of ik heb kinderen. 1x per 14 dagen logeren bij hun vader. Maar die ene dag is niet genoeg. Je hebt totaal geen ademruimte, en dan savonds ben je eenzaam en alleen. Wanneer ik dan weekend alleen heb wil ik wel daten, maar aan andere kant ben ik ook te moe. Dan heb ik de rust gewoon nodig om op te laden. ik vind het echt rot voor je.
sow dit is even herkenbaar ... Wat onwijs Kut en dat is nog zachtjes uitgedrukt.. mocht je willen pb en mag altijd. Heb je geen familie waar je op terug kunt vallen ? Hoe oud is je dochter ?
Ja of dat ene werkend dat ze naar hun vader moeten en jij eraan toe bent. Willen ze niet en gaan ze dus ook niet
dat lijkt me ook heel lastig idd! Je wil ze niet met tegenzin sturen maar zelf ben je ook toe aan rust. En even tijd voor jezelf.
Hoe oud zij jouw kinderen? Bij mij was het toen ze jonger waren gelukkig nooit een probleem voor ze om naar hun vader te gaan. Toen mijn dochter ouder werd vroeg ze aan mij... mama is het raar dat ik soms minder zin heb om naar papa te gaan? Ik heb toen gezegd dat wat zij voelt altijd okay is. En dat ik niet de juiste persoon ben om dat aan te vragen, omdat ik sowieso geen weekend meer naar hem toe wil. Afgelopen week zouden de kinderen de eerste week van de meivakantie bij hun vader zijn. Wel met af en toe een kind hier dat moet werken. Kreeg ik woensdag ineens een appje van dochter. Ik kom nu ook met broer mee en ik blijf bij jou. Ze was het helemaal zat bij haar vader. Thuis noemt ze alle issues op die ook een grote rol hebben gespeeld voor mij bij de scheiding. Dus ik snap haar heel goed, en zij weet dat ze bij mij altijd welkom is. Ze gaat nog naar hem uit een soort plichtsgevoel denk ik. Door zijn gedrag wordt het de kinderen ook steeds meer duidelijk waarom ik destijds wilde scheiden. Maar mijn kinderen zijn al een stuk ouder dan die van jullie. Zij kunnen ook alleen thuis blijven als het zo uitkomt. Maar ik snap je gevoel mbt tijd voor jezelf nodig hebben als alleenstaande moeder. Nu in de corona tijd kan ik niet naar mijn vriend toe om even rust te pakken zonder kinderen. En heb ik de twee oudsten als 2x op een zaterdagavond na hun werk weer naar hun vader gebracht. Zodat ik in ieder geval even een zondag voor mezelf had.
Wat naar dat dit zo gaat. Hoe oud zijn jou kinderen? Mijn zoon is 4 en wil nu al niet meer naar zijn vader toe. Maar helaas mag hij daar zelf nog niks over zeggen.
Mijn kinderen zijn 18, 16 en sinds gisteren 14. Dus zeker die twee oudsten gaan steeds meer hun eigen gang. Die hebben ook een bijbaantje. Maar ik vind het best verdrietig dat ex door zijn eigen gedrag de kinderen van hem vervreemd. Hij ziet ze in verhouding al zo veel minder dan ik. Maar ik ben wel trots op mezelf dat door de scheiding de kinderen nu ook zien dat zijn gedrag niet normaal is.
Wat lief jullie reacties! Maar tegelijk ook zo naar om te lezen dat dit meer gebeurd. Wat is dat dan toch? Mijn dochter is bijna 11 en gwk op haar vader. En als het nou een slechte vader was.. dat is dan weer niet het geval.
Hier is het met golven, of ze graag bij papa zijn, of niet. Momenteel heeft mijn jongste dochter (10) het erg moeilijk. Ze wil gewoon graag bij mij zijn, is graag fysiek ook bij mij in de buurt. Ze stuurt me de eerste dag (vooral avond) bij haar vader dan appjes, zo verdrietig Hoe ze me mist, dat ze erg moet huilen. Oudste dochter komt vaak nog even bij mij buurten, normaliter komt ze sowieso de poesjes verzorgen als ik ben vliegen. Zij heeft nergens moeite mee. Zoontje....zijn vader is heel streng voor hem. Er is weinig ruimte voor hem en zijn emoties. Hierdoor gaan, als hij weer bij mij is, alle remmen los (hij heeft autisme). Soms vertelt hij mij dingen, waar ik het absoluut niet mee eens ben. Maar wat echt met een verschillende kijk op opvoeden te maken heeft. Ik kan er verder niets mee. Ik denk dat als we van co-ouderschap naar bijvoorbeeld 1x in de 2 weken een weekend zouden gaan, mijn kinderen er niet mee zouden zitten. Ze zijn over het algemeen liever bij mij.
Wat ontzettend naar zeg. Heel frustrerend ook. Kan me voorstellen dat alleen dat al je bakken met energie kost! Je kan er toch met je hoofd ook niet omheen dat iemand zich met een vol bewustzijn zo gedraagt en denkt dat dit acceptabel is..
Soms zo moeilijk om te horen hoe ex denkt en doet over de opvoeding terwijl de kinderen anders nodig hebben... Maar je kunt er dan weinig van vinden....
Het zou helpen als dat geneuzel over ouderschapsplannen en bezoekregeling eens klaar zou zijn. Dat g e l u l.. staat leuk op papier, maar volgt er geen naleving kun je niets. Ja, naar de rechter stappen. Er zou een standaard wet moeten komen waarin vaders en moeders evenveel zorgplicht moeten dragen. Klaar. Ik word soms echt heel boos als ik hoor dat de vader een fulltime baan heeft, wisseldiensten, weekend moet werken etc. Er wordt voor het gemak vergeten dat wij moeders in dezelfde dituatie zitten. En dan verwacht men toch dat wij het wel even oplossen. Hoe is het mogelijk?
Ik moest meteen aan dit topic denken https://www.vriendin.nl/persoonlijke-verhalen/kim-had-een-horrordate/
@Evanesco Sorry voor mijn niet zo gepaste doorverwijzing. Ik geloof niet dat ik mee mag kletsen met jullie aangezien ik mijn vriend niet via Tinder maar via Pepper heb leren kennen.
Oh jawel hoor. Pepper.. was dat die met die foto's? Dat je foto's kon plaatsen om een indruk van je leven te geven ipv tekst?