''Kar76 (Karlijn) - Bevallen 24-09-2009 - 39+6 (vaginaal, hoofd en volkomen stuitligging; super bevalling!) - Mette en Bjarne - 2965 en 2765 gram (ook moeder van Sverre, geboren 11-07-07).... hoe doe je dat; die super bevalling.. hier alles nog inside..vorige week was de dopler weer ietsje minder van het meisje...maar geen paniek. snap het echt niet. ga van af nu helemaal niks doen...uhh hoe moet dat?? Nee ik hou me een stuk rustiger en rust meer uit, volgens de gyn zou dat geen enkele invloed hebben. maar ik denk dat het wel degelijk invloed heeft. aan de andere kant; ik kan weinig meer hebben!!! begin me echt een hulpeloze olifant te voelen. En snel geïrriteerd over de stomste dingen.en natuurlijk heel erg emotioneel... Zoonlief mag nog niet afzwemmen, jeetje wat voel je je dan plaatsvervangend verdrietig....(hij moet gewoon beter luisteren en zijn best doen) En de poes was aangereden...dat gaat echt door merg en been..ze leeft nog!! en heeft een flinke tik gehad en de zenuwen in haar bekkie liggen lam (miss tijdelijk) we moeten haar nu wel voeren en water geven. maar volgens mij gaat het de goede kant op. Weet niet wat het is, maar tijdens mijn vorige zwangerschap is onze vorige kat erg ziek geworden en hebben we haar in moeten laten slapen....dus er kwamen weer wat extra emoties los. Sorry ik reageer niet meer zoveel....maar ik lees wel veel bij.. iedereen sterkte tot later??
noor ""Maar toch, in gedachten heb ik me al 100 keer afgevraagd waarom ze nou niet gewoon een hartaanval kreeg, heb ik me al 10 keer ingebeeld hoe het zal zijn, zal gaan enz... Toch is het nu het dan bijna zover is wel weer heel andere koek..."" Tja ik denk dat je het moet nemen zoals het komt...mijn vader heeft een hartstilstand gehad (58 jr) en ik heb dan ook weer vaak gedacht hoe het zou zijn als....zeer frustrerend. maar voor beide valt iets te zeggen. Gelukkig kunnen we hier niet over beslissen...maar ik weet wel dat je er heel erg sterk uit kan komen!!! hou je taai en heel veel sterkte Okki
@Margit gek genoeg sliepen ze gister overdags nog heel veel..had ze om 8 uur de fles gegeven toen beneden in de box en wippertje..rond 10 uur vielen ze in slaap..en dit ging een beetje door tot 12 uur..toen weer flessen en toen in bedje om half 1 tot 3 uur ( heb ze moeten wakker maken ) en toen rond half 5 weer beetje slapen in de box...beetje wakker..beetje slapen. Even na 7 uur paar hapjes fruit fles en toen om 8 uur in bedje en vanmorgen pas om half 9 de fles....heb Britt moeten wakker maken en Steijn was wel al wakker maar die hoorde ik niet. Ik denk dat dit alles door de prikjes komt..dus mij benieuwen hoe het vandaag gaat. Met de fruithapjes ben ik ineens begonnen..merkte dat ze op de speen gingen kauwen en kauw bewegingen maakte..vandaar. Nu doen we om de dag een paar hapjes. CB zei dat het iets extra's is en dat ze voorlopig nog genoeg voldoening halen uit de flessen dus je hoeft geen fles minder te geven en ook niet minder inhoud. Heb inderdaad ook het advies gehoord van eerst met groente beginnen...maar voor ik het wist had ik een fruithapje geopend en omdat we het om de dag doen en soms zelfs 2 dagen ertussen laten merk ik niet dat het op hun darmpjes slaat...en geef ook maar heeeeel weinig.
Nou net de bedrijfsarts gesproken en hij bood zn excuses aan voor de fouten in de analyse..er stond ook in herstel binnen 1 a 2 dagen..en hij gaf aan dat dit natuurlijk 1 a 2 maanden moest zijn..ook vroeg hij of hij had aangegeven datgeva ik met een maatschappelijk werker kon praten..maar ook dit was niet het geval. Ik gaf aan dat ik inderdaad over een slechte conditie beschik maar dat iedere vrouw dat wel heeft na een zwangerschap..en dat dat zeker niet de reden is dat ik me heb ziekgemeld..nou sorry sorry en sorry. Hij maakt een nieuw verslag en die heeft mijn werkgever voor het weekend nog binnen...dus ...voorlopig ben ik er dus weer even vanaf. De arts zei dat de eerste prio de kids zijn en mijn herstel en dat ik daar maar aan moest werken voordat ik me ergens anders druk over hoefde te maken.
Zo, de boys slapen, even tijd om te reageren... @Noor; Sjonge, meid, wat een verhaal!! Ik kan me (gelukkig) niet voorstellen hoe dat moet zijn om je moeder op deze manier, stukje bij beetje, kwijt te raken. Ik hoop voor jullie allemaal het beste (wat dat ook moge zijn) en heel erg veel sterkte voor nu en later. @Luca; Wat erg dat jij hetzelfde moet doormaken als Noor. Ook jij heel veel sterkte! Het forum is niet alleen voor tweelingverhalen toch? Dus als jullie behoefte hebben, kom dan maar even je verhaal doen hoor! Er is vast altijd wel een luisterend oor... @Kar; Wat super dat het zo goed gaat met die kleintjes van jullie! En voel je niet schuldig over het (kleine) gewichtsverlies van Mette. Jullie hebben er toch alles aan gedaan om haar te helpen. Het is anders uitgepakt dan je gehoopt had, maar nu is het weer opgelost. Zo leer je steeds weer wat bij! En het is inderdaad zo moeilijk dat je altijd 'vergelijkingsmateriaal' hebt. Soms handig, maar vaak ook niet helemaal eerlijk. @Maaike; Van harte gefeliciteerd met de verjaardag van Bodhi en Babette!!! Hoe voelt het vandaag? Je kindjes zijn straks officieel dreumes. Gaaf hè? Gaan jullie nog iets leuks doen vandaag? Laat ze maar lekker taart eten. Dat levert erg leuke foto's op (zie album... ). Wat betreft het CB; wat een stomme fout zeg!! Hopelijk blijkt het allemaal mee te vallen. Eigenlijk geldt voor jou hetzelfde als voor Kar; je vergelijkt Bodhi met Babette, maar ten eerste is Babette een meisje en ontwikkelen zij zich vaak sneller en ten tweede heeft Bodhi misschien nog wel helemaal geen behoefte aan zitten of staan. Merk je ook dat hij gefrustreerd raakt? Natuurlijk moet er iets gebeuren als het echt heupdysplasie is, maar ook met bovenstaande dingen moet je natuurlijk rekening houden. Sterkte in ieder geval!! @Ylaisa; Wat een scheetjes zijn het toch. Hele leuke kids heb jij! Grappig dat Britt er echt uitziet als een meisje (niet alleen door het knalroze pakje... ) en Steijn als een jongen. Wel balen dat het met de bedrijfsarts zo raar is gelopen. Goed dat je er achteraan gaat. Hopelijk kom je er uit met de arts en je werkgever. Wel logisch dat je niet terug wilt als het net zo'n hork is als de manager van Helena. Over het beginnen van vaste voeding; het wordt aangeraden om te beginnen met groenten, omdat (de meeste) kinderen fruit lekker vinden door de zoete smaak. Groenten hebben een veel meer uitgesproken smaak en is daardoor vaak niet zo geliefd. Het heeft dus niet alleen met de darmpjes te maken. Ik heb aan deze sites heel veel gehad: http://www.ggd-nijmegen.nl/pool/1/documents/101.04%20Babyvoeding.pdf en http://www.aveant.nl/20071212T104630D4/ave/up/ZisewnbII_JGZ01_babyvoeding_0-12_maanden.pdf. Jullie (Margit en jij) misschien ook wel! @Okki; Wat een pech hebben jullie zeg. Hopelijk gaat het snel beter met de poes. Dat zal wel behoorlijk schrikken zijn geweest. Wonen jullie aan een drukke weg? Logisch dat bij jou heel veel emoties loskomen. Lekker laten gaan hoor, dat lucht alleen maar op. En als je er behoefte aan hebt kom je maar weer lekker hier je verhaal doen!! Hou je taai! Ben je trouwens voor de laatste controle weer bij die fijne gyn geweest? @Margit; Jij moet je ook niet schuldig voelen hoor!! Je kunt honger nu een maal niet 'ruiken'. Je doet hardstikke je best en het is nu toch weer goed opgelost? Zoals ik al eerder schreef; zo leer je steeds weer wat bij.. Hier; Vriendlief is weer beter en weer aan het werk gegaan vandaag. Zo ernstig ziek was hij dus niet... *zucht* Mannen... Maar goed, hij was gisteren nog wel thuis en voelde zich al beter. Heeft toen gestofzuigd en lekker gekookt. Dat maakt een hoop goed... De jongens zijn wel snipverkouden. Gelukkig hebben ze er nooit last van en het snot loopt met straaltjes uit hun neus, dus het zit niet vast ofzo. Ben net lekker met ze naar buiten geweest. Dat zal ze wel goed doen. Ikzelf heb het best druk met school. Probeer toch werk van 5 dagen in 3 dagen te stoppen en dat gaat niet... Ach, nog anderhalve week en dan hebben we een weekje vakantie. Gaan we het eerste weekend lekker naar Centerparcs in Limburg. Even weg! Kijk er nu al naar uit!
Hoi dames, Noor, wat een verhaal. Ik wist niet dat je moeder zo ziek is. Heel veel sterkte voor jullie. Het lijkt me ontzettend moeilijk om je moeder zo achteruit te zien gaan. Hopelijk blijft haar verder lijden bespaard. Misschien dat je in Luca een lotgenoot vindt waar je steun bij kunt zoeken. Maaike, gefeliciteerd met Babette en Bodhi! 1 jaar alweer, wat gaat dat snel! Leuk trouwens dat je je weer eens komt laten zien. Ik vroeg me vaak af hoe het met jullie ging. Babette is ongeveer net zo groot/zwaar als Midas! Hij is 69 centimeter en woog twee weken geleden 7250 gram. Erg sneu voor Bodhi dat hij nu nog in een spreidbroekje moet. Hopelijk pikt hij het lopen daarna snel op. Bevalt het trouwens goed in jullie apartement? Zijn er al weer plannen om naar Zwitserland te verhuizen? Ylaisa, wat ontzettend slordig van de arts. Ik zou daar ook lichtelijk van in paniek raken. Gelukkig dat hij het alsnog in orde wil maken. Ik kan me voorstellen dat je niet terug wilt aangezien er zo weinig interesse wordt getoond in je situatie. In mijn situatie is het anders. Mijn manager is iemand met een zeer slecht ontwikkeld empatisch vermogen, maar mijn collega's zijn geweldig en zeer meelevend. Voor hen wil ik graag weer terug. Okki, ik kan me best voorstellen dat je onzeker wordt van de doppler. Ligt het meisje nog steeds achter in groei? Als je je zorgen maakt moet je altijd je gyn bellen hoor! En niks doen is inderdaad heel moeilijk. Ik was altijd erg blij met mijn laptop en mijn boeken Margit, hier ook door "schade en schande" wijzer geworden hoor! Soms weet ik het gewoon ook echt niet en is het een kwestie van uitproberen. En ja, ik heb ook vaak het gevoel gehad dat ik tekort schoot door gebrek aan kennis. Vooral in gevallen dat ik denk dat een van de jongens een zeurdag heeft en er iets anders aan de hand blijkt te zijn (pijn of koorts). Maar goed. Ik troost me met de gedachte dat elke moeder dit bij haar eerste kind heeft moeten leren herkennen, dus met ons zal het ook allemaal wel goed komen, haha! Diana, vanaf 4 maanden mag je volgens mij 4 flessen en een fruithapje gaan geven. Zie je het al zitten met je kerels? Ben heel benieuwd wat je gaat doen en hoe ze het vinden. Karel, hoe is het met jou en Romy en Sofia? Kar, geen zorgen maken over Mette en je vooral niet schuldig voelen. Veel kindjes vallen de eerste weken af en komen daarna pas goed bij. Fijn dat verder alles goed gaat zeg! Jipper, mijn man is juist het omgekeerde. Hij blijft pas thuis als hij koorts heeft. Dan ligt hij een paar dagen te slapen en gaat weer aan het werk. Niet altijd even verstandig. Ik wou dat hij soms iets meer weg had van de jouwe en ook eens een off-day thuis had. Hier gaat het oké. Ik begin me echt steeds beter te voelen. Morgen heb ik een gesprek met de verzuimconsulent van mijn werkgever om een plan te maken om weer aan het werk te gaan. Ik richt zelf mijn pijlen op begin november. Ik wil wel helemaal goed in mijn vel zitten, wil ik weer aan het werk gaan. Ondertussen wordt ons hele huis schoongemaakt. Mijn gastouder heeft nu tijd over en heeft aangeboden om ons huis dan in haar uren maar eens een grote schoonmaakbeurt te geven. Echt geweldig! Mijn keuken is straks weer stralend schoon en dat was hard nodig. Vanaf december vorig jaar is er hier van grote beurten weinig meer gekomen, dus ze heeft goed eer van haar werk. Ik ga mijn kindjes uit bed halen. Er is er in ieder geval 1 wakker. Midas is trouwens weer aan de beterende hand. Nog wel moe, maar geen koorts meer. Morgen gaan we met hem naar de huisarts om toch eens te vragen hoe het kan komen dat hij zo vaak koorts heeft. Iemand heeft ons een chiropractor aangeraden en ook dit willen we de huisarts eens voorleggen. Ik ben benieuwd! Fijne dag allemaal!
Noor: Wat een erg verhaal heel veel sterkte met je moeder! Okki: wat zielig van je poes Hopelijk knapt ze goed op! Hoe gaat het nu met jou? Heb je thuis zelf zo'n apparaat of was de doppler minder in het zkh?? Bij twijfel echt gewoon j gyn bellen hoor! Kar: Wat fijn dat het zo goed gaat! Geen zorgen maken hoor! Kindjes vallen toch altijd wat af in het begin? Ylaisa wat raar van die bedrijfarts zeg! Echt heel slordig... Fijn dat hij het iig opgelost heeft! Margit: heb jij al besloten wanneer je weer gaat werken? Hier gaat alles prima. Gisteren zijn we bij de kinderarts geweest en die heeft ze goed gekeurd. In januari moeten we terugkomen. Hij heeft ook uitgelegd of we nu met de voeding ook moeten kijken naar de vroeggeboorte. Hier op het forum hadden ze namelijk gezegd dat ik moest wachten met het gebruik van rijstebloem totdat ze de gecorrigeerde leeftijd hadden. De kinderarts vond dit niet nodig omdat de darmpjes nou eenmaal al veel werk moesten doen en dit wel aankonden. Nou goed, hier hebben we het overgehad enzo De kinderen wegen nu 3,8 kilo! en zijn zo'n 52 cm lang.. Het worden al hele meiden! Het slapen gaat nu ook steeds beter, dus we zijn helemaal tevreden. Morgen ga ik eens op bezoek bij mijn collega's op het werk en vrijdag het eerste gesprek bij het kdv... Ik ben me dus langzaam aan het voorbereiden om weer aan de slag te gaan! Als het goed is gaat m'n zus oer ong. 2 weken bevallen. Als we dan gaan kijken naar ons kleine neefje gaan de meiden lekker bij opa en oma logeren zodat wij even een hotel kunnen pakken. Kijk er nu al naar uit Verder ben ik verslaafd geraakt aan het ebayen en marktplaatsen...8) Heb zulke leuke kleertjes gekocht voor bijna geen geld... Moet me nu echt gaan inhouden
@ Noor, heel veel sterkte! (en Luca, jij natuurlijk ook!) Lijkt me zo moeilijk om je moeder zo af te zien glijden, je dubbele gevoel over het naderende einde snap ik heel goed. Enerzijds wil je je moeder natuurlijk niet kwijt en anderzijds zou het zo een opluchting zijn om te weten dat het lijden afgelopen is. Mijn zus is 2,5 jaar geleden overleden en ik had daar een soortgelijk gevoel bij maar als het om je moeder gaat, meestal je steun en toeverlaat, is dat gevoel denk ik nog veel intenser. Dikke knuffel voor jou en je gezin! @ Margit, lief dat je aan me gedacht hebt! Ik ben de afgelopen tijd erg ziek geweest dus vandaar dat ik niet meer gereageerd heb. En wat goed dat je nog wist dat ik ook weer een afspraak had met de bedrijfsarts. Die afspraak is door de arbo-organisatie afgezegd. Ze zagen gelukkig zelf ook in dat het niet zoveel nut had om een paar dagen voor mijn verlof nog een verzuimgesprek te plannen. Heb af en toe meegelezen maar nog niet zoveel fut om op de rest te reageren. Sorry, maar komt vanzelf weer. Ik ben dus erg ziek geweest. Vriendlief kwam 2 weken terug thuis met plotselinge griep en hoge koorts en daar heb ik ook wat van meegepikt. Ik was al erg benauwd / kortademig door de zwangerschap maar kreeg er nu bronchitus bij. Jeetje wat kan dat heftig zijn zeg, als je al niet weet hoe je moet zitten of liggen vanwege die buik en alles wat daar bij hoort, en dan ook nog zo ziek wordt. Er zijn echt wel momenten geweest dat ik het echt ff niet meer zag zitten. Maar gelukkig na antibioticakuur nu aardig aan het opknappen. De enige die niet ziek is geworden is Bas, gelukkig maar, wel een gezonde jongen zeg. Hier trouwens ook problemen met de opvang dadelijk. We hadden de tweeling al in april ingeschreven bij het kdv waar Bas ook naar toe gaat. Nu hadden ze in juni laten weten dat het pas per augustus 2010 gaat lukken om ze te plaatsen en dat er geen mogelijkheid was om met dagen te schuiven of wat dan ook dus dat we beter via hun gastouderbureau konden kijken wat daar de mogelijkheden zijn (we hebben opvang nodig vanaf februari). De intake daarvoor zouden we van de week hebben maar deze werd afgebeld. Ook met de mededeling dat de regels in 2010 gaan veranderen en dat ze voorzien dat een hoop gastouders gaan afvallen. De kindjes die al geplaatst zijn bij de gastouders die gaan afvallen krijgen voorrang op een plekje bij gastouders die wel aan de nieuwe regels gaan voldoen. Voor ons dus de mededeling dat de kans erg klein is dat we 2 plekken gaan krijgen. Wij hebben dus geen opvang van februari tot augustus. Ik ben wel alvast bij andere gastouderbureaus aan het kijken en op marktplaats maar als je in de bestanden kijkt is er meer vraag naar gastouders dan aanbod dus op dit moment zie ik de oplossing niet. Ik baal er wel een beetje van want ik zou best met ouderschapsverlof willen dat half jaar maar daar hebben we de financien gewoon niet voor, en volgens mij staat in mijn cao dat je maar voor 50% van je uren met ouderschapsverlof mag dus dat zou al niet eens een optie zijn. Maar goed, we moeten dus maar eens goed gaan puzzelen hoe we dit gaan oplossen en overleggen met werkgevers en onze ouders ofzo.
pff wat balen jeetje, hetzelfde probleem als ik dus, maar dan op kortere termijn.. Ik heb me van de week ingeschreven bij twee online gastouderbureaus (om te beginnen) die in heel nederland zitten, en werd vandaag al teruggebeld door gastouderland.nl Die had zelfs al een gastouder in gedachten die misschien wel bij ons kon komen, en dat voor volgend jaar juni! dus misschien dat je je daar in kunt schrijven, want ik heb dus heel snel al een reactie gehad... Hopelijk heb je er iets aan!
@ Diana: het maakt me ook niets uit dat ie later loopt. Idd, lopen kan hij zijn hele leven nog. Ik vind het gewoon naar dat hij er nu meer last van heeft. Als dit al in een vroeg stadium was ontdekt hadden ze er meteen iets aan kunnen doen, toen lag hij toch alleen maar. Nu is het een hele actieve jongen die vooral op armkracht het hele huis doortijgert. @ Margit: ik had idd last van mijn schildklier, die werkte te snel. Mijn HA in de woonplaats met ook dat CB had mij verkeerde medicijnen gegeven, maar de internist van het AMC heeft het toen goed aangepakt. Vooralsnog functioneert ie nu goed. Is een paar weken geleden getest. Verder gaat het eigenlijk wel goed met me. Ben nu 3 dagen per week weer aan de slag als freelance journaliste en dat bevalt erg goed. Het is alleen zwaar dat mijn vriend voor een interne opleiding voor zijn werk doordeweeks 16 weken weg is, waarvan er nu 6 om zijn. Ik doe dus alles alleen en dat is best zwaar. Babette slaapt dus nog steeds niet door en is erg onrustig 's nachts, dus de nachten zijn ook nog steeds zwaar.. Maar goed, ik krijg zoveel terug van die twee... het zijn heerlijke kids. @ Jipper: moest wel even een traantje wegpinken hoor.. geen babies maar maar dreumessen. Maar het was ook een dag om heel erg trots op ze te zijn.. en ook wel op mezelf. Want het was toch een heel heftig jaar, alles bij elkaar. En daar heb ik me wel doorheen geslagen. Ze hebben lekker zelf taart gegeten, hele leuke foto's ja! Ik vergelijk ze idd maar ben me er wel van bewust dat Babette nou eenmaal sneller is. Zij is gewoon altijd al zo'n strebertje geweest en hij is meer een dromer. Het is alleen dat ik me zorgen ben gaan maken toen ik merkte dat hij in zijn kinderstoel 'hangt' en niet op zijn billen zit. Dat er geen kracht in zijn benen lijkt te zitten als ik hem met zijn voeten op de grond zet, hij zakt erdoor heen. Is heel erg instabiel als ik hem wil laten zitten, valt meteen om als ik hem niet vast zou houden. Het is niet een klein verschil, het is echt een onwijs verschil. Hij zit ook altijd onderuit gezakt in de kinderwagen, als ik hem rechtop zet dan zakt hij meteen weer onderuit. En als je het bekijkt in het kader van de heup, dan is het ook heel erg logisch, want het voelt voor hem niet goed om het te belasten. En het voelde gewoon niet goed. Als mensen zeiden, hij is vast traag... dan kon ik dat gewoon niet van ze aannemen. Ik vind het niet erg om een kind te hebben dat wat trager is dan zijn zus.. ja, uiteindelijk lopen ze allemaal en gaan ze allemaal naar school. Maar ik had steeds het gevoel dat hem iets dwars zat. En gelukkig hadden de fysio en kinderarts dat ook. De kinderarts heeft me vanochtend iig meteen gebeld nadat de fysio haar gister had gebeld en ze wil hem morgenochtend meteen zien. Dus daar ben ik blij om. Want eigenlijk stond de volgende afspraak pas over 7 weken. @ Helena: wat grappig dat Midas zo groot is als Babette, dat was toch zo'n klein mannetje bij zijn geboorte. Bij het CB snappen ze ook niet waarom ze toch zo klein blijft. Ik ken tweelingen die veel kleiner waren bij de geboorte dan zij (ze was 2240 maar heeft 2 maanden maat 44 gehad) en die zijn nu met 6 maanden al groter dan zij is! Bizar toch. Zo klein maar wel staan en stukjes lopen, het ziet er zo schattig uit. En een grote mond voor tien haha. Maar ach, ze zit weliswaar helemaal onder in de curve, maar in ieder geval er net binnen. Niets om me zorgen over te maken, ze is nou eenmaal klein en een lichtgewichtje. Ons appartement bevalt iig goed maar we willen zeker terug. Rond de leeftijd dat de kids naar school gaan. Dus we blijven nog even hier voor opleiding en werkervaring. Maar ik ben het klimaat en de drukte hier alweer helemaal zat. Ik ga weer lekker meelezen hier. Dan kan ik ook weer op jullie reageren.. want nu snap ik niet alle verhalen omdat ik een hoop heb gemist!
Even een hele dikke knuffel voor Noor en Luca.. *Knuffel* Het lijkt me verschrikkelijk om dit van dichtbij mee te maken.. Ik weet dan ook niet zo goed wat ik moet zeggen behalve heel veel sterkte de komende tijd.
Het opknappen gaat niet zo snel als gehoopt. Is ook logisch: echt ieder kiertje moet schoongemaakt en geverfd of behangen worden. Ik heb nog nooit zo'n vies huis gezien :S Fred heeft ook een beetje te ambitieuze plannen, hij is bezig met een wandje waar onze nieuwe tv in komt, in een nisje zegmaar, en daar plaats ie nieuwe stopcontacten in, en maakt ie mooie lichtjes in, maar voorlopig is ie daar al minstens 4 dagen mee bezig. En ik maar alles verven. Omdat alles blauw was moest er eerst grondverf op en dat is gister eindelijk afgekomen, dus vandaag moet ik gaan lakken. Het allerergst wordt de trap, de bewoners voor de vorige bewoners hadden tapijt op de trap, en dat hebben ze eraf getrokken, maar er zitten nog 1000 resten op, maar daar hebben ze gewoon overheen geverfd! :S Dat wil ik niet natuurlijk. Gelukkig helpt mijn schoonvader ons enorm goed, hij kan alles wat je met je handen moet doen (uh nou ja weet ik niet eigenlijk ), en hij wil de trap dit weekend wel onder handen nemen. Ondertussen is alles op de benedenverdieping geverfd, en alleen de lange muur is behangen.. We moeten wel echt opschieten want ik heb de huur per 31 okt opgezegd. Noor, sterkte met deze situatie. Ik heb het ook met mijn oma gehad. Zij heeft jaren geworsteld ermee. Zij heeft dan ook vaak gezegd dat het zo niet meer hoefde van haar. Je gunt het iemand niet om zo te lijden, dus ik had er ook vrede mee. Ik weet niet of ik het verteld heb, maar ze is overleden toen Marcus en Lucas 3 weken waren, na iets langer dan een week in coma te hebben gelegen. Ik heb haar altijd gezegd dat ze moest wachten met doodgaan tot ik kinderen had. Ze heeft het erg letterlijk genomen, en het ergste vind ik dat ze ze niet heeft gezien. Zij kon niet naar mij, en ik niet naar haar. Toen Marcus in et zkh lag ben ik snel met Lucas naar haar gegaan en heb die even bij haar gelegd, zodat ze hem hopelijk nog kon voelen. Ze maakte een geluidje toen, dus ik hoop t. Ik beloofde haar toen ook Marcus te laten zien en daar heeft ze op gewacht De kleintjes waren ook op haar begrafenis en eentje liet een keiharde scheet toen iedereen huilde, dus toen moest iedereen lachen
thanks meiden jullie reacties doen ontzettend goed. Heel erg lief. De situatie is stabiel slecht, ik ga straks met mijn broer weer even heen.
Dag dames, wat is er weer veel geschreven . Leuk! Eens kijken wat ik onthouden heb. @ Noor: nogmaals veel sterkte! @ Diana: je vroeg hoe het nu met mijn meiden gaat. Het gaat heel erg goed. Op dit moment heb ik niet het idee dat ze iets aan hun vroege komst hebben overgehouden en ik hoop dat dat zo blijft. Ze zijn idd nog klein voor hun kalenderleeftijd. Er zijn kinderen die geboren worden met het gewicht dat zij nu hebben en zij zijn al bijna 6 maanden . Als ik aan het wandelen ben met ze krijg ik af en toe reacties van mensen die zeggen: goh, zijn ze net geboren? Ehh, nee, ze zijn al 5,5 maand. Dan kijken ze toch wel even gek . En ik krijg vaak de opmerking dat ze wijs uit hun ogen kijken. Dat vond ik al toen ze net geboren waren (maar goed, ik ben dan ook niet helemaal onbevoordeeld ). Maar ik weet niet beter dan dat kindjes van 6 maanden zo groot/klein zijn als die van mij. Verder doen ze qua ontwikkeling wat ze moeten doen als je kijkt naar hun gecorrigeerde leeftijd (nu 13 weken), dus daar ben ik erg blij mee. @ Okki: je bent gewoon al bijna 36 weken zwanger! Wow! Dat is in tweelingland toch al een echte prestatie! Het grote aftellen begint nu echt te komen. Ik hoop dat je meisje het goed vol blijft houden. Wat rot van je kat. Lekker huilen hoor, af en toe, dat lucht op! @ Ylaisa: fijn dat je bedrijfsarts zijn fouten heeft hersteld. Idd je eerste prio zijn nu je kids en je herstel! @ Jipper: wat lekker, bijna vakantie! Kan me voorstellen dat je daar heel erg naar uitkijkt, helemaal als je een baan van 5 dagen in 3 dagen probeert te proppen . Hoe is het met de jongens: al wat minder verkouden? En vriendlief nog steeds terug aan het werk? @ Helena: hoe was het gesprek met de verzuimconsulent? Idd echt zorgen dat je goed in je vel zit hoor, als je weer gaat beginnen. Zoals je al tegen mij zei: volg je gevoel en zorg dat je alles op orde hebt als je weer aan de slag gaat . Wat lekker dat straks je hele keuken weer schoon is. Ik wil ook een schoonmaakster... Heb zo'n hekel aan schoonmaken... @ Karel: joepie, de dames zijn goedgekeurd door de KA. Reden voor een feestje . Hoe was het bezoek aan je collega's? Had je Romy en Sofia meegenomen? Je vroeg wanneer ik weer ga werken. Ik weet het nog niet precies, maar ik denk half november. Ik begin me toch langzaam maar zeker thuis te vervelen en dat ik volgens mij wel een goed teken. Het is erg leuk om bij de meiden thuis te zijn, maar er begint toch wel een beetje sleur te ontstaan inmiddels. @ Jeetje: jij hebt het goed te pakken gehad zeg! Vervelend, helemaal als je hoogzwanger bent! Hebben de jongens in je buik er geen last van gehad? En wat fijn dat Bas gezond is gebleven. Irritant he, die nieuwe regel voor gastouders. Ik snap echt niet waarom ze hebben ingevoerd dat een gastouder nog maar op 1 locatie op mag passen. Daarmee creeren ze een probleem voor zoveel mensen. Ik had iemand gevonden die, op papier, erg goed klonk, maar het bleek dat zij ook nog bij een ander kindje thuis oppast en ja, dan mag ze niet ook bij ons oppassen. Er zijn genoeg mensen die, buiten een gastouderbureau, op willen passen, maar ja, dat is onbetaalbaar zonder de subsidie. We zoeken verder... @ Maaike: fijn te horen dat het met je schildklier beter gaat. Gezellig dat je weer mee komt schrijven. De rest weet ik even niet meer... Hier: de dames hebben de afgelopen dagen HONGER (ja, met hoofdletters ). Geef ze nu 150 + 5 en overdag hebben ze daar genoeg aan (de flessen gaan niet helemaal leeg), maar bij de voeding van 19:00/19:30 uur is Linde na die 165 ml nog hongerig. Ik heb haar gisteravond, om uit te proberen, nog 65 ml gegeven en ook dat dronk ze helemaal op! En toen had ze nóg honger... Ik denk dat het idd een groeispurt is. Wat zal ik doen? 's-Avonds meer geven? Kan dat geen kwaad? Verder ben ik een beetje emo de laatste dagen. Heb besloten om te stoppen met kolven... Productie wordt minder en minder en de dames drinken meer en meer. Er is niet meer tegenop te werken. Ik heb nu voldoende voor 1 voeding per 2 of 3 dagen. Stoppen met kolven valt me zwaar, omdat het ook een soort van afsluiting van een periode is (wat jij ook al zei Jeetje). Het heeft de meiden zoveel goeds gebracht en ik heb er zoveel tijd en energie in gestoken, dat het moeilijk is om echt te stoppen. Ook blijf ik een beetje bang dat de meiden weer ziek worden, omdat ze geen moedermelk meer krijgen. Nou weet ik dat dat irreel is, iedereen zegt dat, maar toch... Al met al dus reden voor wat tranen hier, zo af en toe...Ik kolf nu alleen nog als er zoveel stuwing is dat het pijn doet, zo'n 1-2 keer per dag. Over een weekje zal het dan wel afgelopen zijn. Dan heb ik het toch 6 maanden volgehouden en daar ben ik trots op!
Even een hele snelle reactie; ik zou ze 's avonds een papfles gaan geven. Dus niet persé meer voeding, maar wel 'zwaardere kost'. Rijstebloem door de flesvoeding en gaan met die banaan... Bij ons werkte het! En wat het kolven betreft; je bent een KANJER dat je het 6 maanden hebt volgehouden!!!!! Petje af hoor!! Dat kan niemand jullie meer afnemen! En die meiden van jullie zijn zo gezond als een vis. Dat kan namelijk ook gewoon na een vroeggeboorte...
Hey allemaal, ff snel: Het bezoek aan de verzuimconsulent vanmiddag is niet door gegaan. Dat wil zeggen, ik was er wel, maar hij niet. Vraag is nu of de arts het vergeten is of dat mijn manager vergeten is een afspraak met hem te maken. Ik vind het allemaal maar raar. Ik wacht nu op actie van mijn manager, ga er zelf niet meer achteraan. Vanmorgen met Midas naar de huisarts geweest. Chiropractor raadde hij af. Kindjes hebben wel vaker koorts, maar als er andere dingen bij kwamen moesten we gewoon contact met hem opnemen. Nu zag we dat Midas vanavond allemaal kleine rode vlekjes op lichaam had. Even in de gaten houden dus. De arts vond het wel echt vreemd dat Lex niks van de ziekte van Midas oppikt. Morgen kom ik weer reageren, ik wil nog wel even zeggen: Margit, je bent een topper!!!! 6 maanden kolven is super geweest voor die meiden. Ik denk echt dat je met een gerust hart kunt stoppen.
hihi de verzuimconsulent heeft verzuimt Maar eh, goed van je dat je er zelf niet meer achterheen gaat. Beetje slordig van die man! Rode vlekjes kan trouwens ook door de warmte komem..misschien ligt hij te warm? Margit: ik begrijp heel goed dat je een beetje somber bent door het stoppen met kolven. Het is idd een soort van afsluiting. Maar 6 maand kolven! Wow daar mag je echt heel trots op zijn dat je dat zo lang hebt volgehouden!! Krista: Pff klinkt als een heleboel werk! Wij zijn in februari verhuist en we zijn nu ook nog bezig hoor... we hebben toen alleen het hoogst nodige gedaan omdat ik een dikke toeter had Nu gaan we weer stukje bij beetje verder. Over anderhalve week krijgen we voor en achter nieuwe kozijnen. Ben zo benieuwd hoe het staat!! Net terug van mijn werk. Iedereen was helemaal verliefd op de meiden Ik moet zeggen dat ik nu wel weer heel graag ga beginnen hoor!
Hoi meiden Hier weer eens een update van mijn kant. Afgelopen maandag hadden we de intake voor de 20 weken echo...de arts heeft toen gelijk met de echo nog even gekeken omdat het ene kindje (ukkie) kleiner is dan de andere (pukkie). Hij zag toen dat ukkie wat minder vruchtwater heeft dan pukkie, gelukkig waren bij beide de blaasjes en maagjes goed gevuld. Vandaag moesten we weer voor controle bij de gynaecoloog komen en kreeg ik te horen dat ze de 20 weken echo vervroegd hebben naar a.s. maandag. Dit omdat ze ukkie toch beter willen gaan bekijken en hier liever niet te lang mee wachten (zou eigenlijk 2 november pas de 20 weken echo hebben). Verder hadden ukkie en pukkie allebei wederom een goed gevuld blaasje en maagje en dacht ze te zien dat het twee jongens zijn. Ze kon het nog niet met zekerheid zeggen (nu 80%) maar maandag weten we het waarschijnlijk wel zeker (95%). Spannend dus. Verder moet ik zelf rustiger aan gaan doen. Merk dat ik na een dag werken harde buiken heb en manlief viel het op dat ik vooral erg misselijk ben en veel moet spugen als ik de dag ervoor heb gewerkt. Heb me nu dus ook maar ziek gemeld voor morgen en het weekend en gevraagd om een gesprek met de arbo-arts. Verder moet ik nu elke week terug komen in het ziekenhuis. De ene week heb ik dan een afspraak met de gynaecoloog en kijkt ze met de echo naar het vruchtwater en de maagjes + blaasjes en de andere week moet ik voor een groei-echo. Heb ook weer een nieuwe lading emesafene zetpillen op kunnen halen bij de apotheek, want hier moet ik gewoon mee doorgaan van de gynaecoloog. Ook heb ik weer een nieuwe fles antagel gehaald en kreeg ik de tip om voor het slapen gaan een bak vanillevla te eten. Nu maar hopen dat ik wat op ga knappen...want zit er nu echt even doorheen. @ Noor veel sterkte.