Een kwestie van gevoel vs verstand. Wij hebben twee kinderen van net 3 en 18 maanden. De babytijd vonden we bij beide kinderen pittig, al ging het bij de tweede wel een stuk beter. Beide zijn geen goede slapers, worden nog zeer regelmatig 's nachts wakker en het zijn pittige dames (temperamentvol). Ik voel me op mijn werk vaak gesloopt en het kost me veel energie om voldoende te presteren. Daar speelt het slaaptekort een grote rol in. Als ze een tijdje wat beter slapen (fases) gaat het me een stuk gemakkelijker af en voel ik me zelf ook positiever. Voor onze relatie was de babyfase ook pittig. Maar gevoelsmatig willen we toch beide nog een kindje. We beleven er ook veel plezier aan en heeft geeft juist ook weer energie. Als ik zou kunnen kiezen, sla ik het liefst de zwangerschap en babytijd over en krijg ik liever direct een wat ouder kindje, maar ja, zo werkt het natuurlijk niet. Ik ben inmiddels 34, als we nog een kindje zouden krijgen zou ik liever niet ouder willen zijn dan 35. We gaan volgend jaar echter verhuizen en omdat ik het nu allemaal al pittig vind zou ik er sowieso pas na de verhuizing voor willen gaan, maar dat betekent dat we dan ook alweer wat ouder zijn. Ik weet wel dat een zwangerschap niet te plannen is maar de keuze wanneer er voor te gaan kan je natuurlijk wel beinvloeden. Wie herkent deze voors- en tegens en wat heb je gedaan of zou je doen?
Als je het nu pittig hebt, vanwege slaapgebrek en temperamentvolle peutertjes, dan zou ik echt wachten. Ik vind 34 jaar nog niet zo oud en 35 jaar ook niet . Ik ga er altijd maar vanuit dat de meeste van ons nog wel 'voldoende vruchtbaar' zijn tot 40 jaar, in die zin heb je nog wat tijd. De kans is reëel dat een 3e kindje ook pittig is (zei de moeder met 3 pittige, bewerkelijke kinderen... die alle 3 pas echt goed slapen sinds ze 4 jaar zijn...). Een derde kindje is echt wel een kindje erbij, vooral als ze 'mobiel' worden (kruipen, lopen e.d.) en dan heb je alles maal 3. Het huilen, zeuren, eten, wassen, plassen, halen, brengen ... Het is drukker en niet alleen in babytijd. In mijn persoonlijke geval is het met vlagen heftiger en zwaarder geweest dan ik eigenlijk aankon. Maar als je sowieso wacht tot na verhuizing (wat ik ook zou aanraden), wie weet hoe het dan met je kinderen gaat en hoe je je dan voelt? Dan ben je maar een jaartje ouder, toch?
Bedankt voor jullie reactie. We gaan eerst maar eens verhuizen en komend jaar merken we vanzelf wel of het wat makkelijker wordt met onze meisjes of niet. Ik heb zelf altijd echt een harde 35-grens gehad, maar het klopt dat 36 (of nog wat ouder) natuurlijk ook prima kan.
Hier ook de twijfel en de klok die tikt... Onze jongste is 7 mnd en hebben het gevoel dat het nog niet helemaal compleet is. Lijkt me super, 3 kids... Onze twijfels zijn gebaseerd op het financiele vlak en ruimtegebrek. Verstandelijk gezien houden we het bij 2... Maar het gevoel om een 3e te willen is wel heel sterk. Ik word deze mnd 36 en kan daardoor ook heel erg het gevoel hebben dat het dan wel snel moet gebeuren. Maar toch wacht ik nog even. Wie weet besluiten we straks wel dat het prima is zo. Who knows... en inderdaad. Als je wat ouder bent kan het ook prima!
Misschien handig om de voor en tegens ook op papier te zetten. Wie weet helpt het om wat helderheid te krijgen, of in ieder geval overzicht. Wachten tot na de verhuizing lijkt me sowieso een goed idee. Dan heb je ook de tijd om erover na te denken. Hopelijk wordt de keuze over een tijdje helder. Succes!
Ik zou nog niet teveel piekeren en in ieder geval wachten tot na de verhuizing, kijken hoe de situatie dan is en hoe jij je voelt. Zo oud is 35 nog niet hoor!