Denk dat het hier een combi is van : " Ohhh ze zit 100km verderop , Ohhh zal alles wel goed gaan , Ohhh Wat als" Voor overdag maak ik me niet zo druk. Schrijf ook haar schema op met slaaptijden / eten enz. Hoop wel dat ze snachts slaapt! Opa en Oma hebben er in ieder geval reuze veel zin in.
Onze zoon was 3 maand toen hij een nachtje ging logeren. Wij hadden 's avonds een bruiloft. Ik vond het heel lastig maar kon het wel loslaten. Hij heeft inmiddels al vaker gelogeerd omdat het niet anders kon maar hij doet het dan prima. ik zou zeggen lekker gaan. Eens moet toch de eerste keer zijn.
Hier pas met 2,5 Sowieso omdat ze 2 jaar borstvoeding heeft gekregen en ik wilde haar pas uit logeren brengen als ze kon snappen wat het in hield.
De eerste met 4 weken, we zaten er helemaal doorheen hij huilde veel , hij gaat nu nog steeds 1 x in de twee weken een nachtje naar mijn moeder. F gaat ivm borstvoeding pas later als ze flesje accepteert denk rond de 3 maand als we naar de sauna willen. Ik ken mijn moeder door en door en vind het dan ook helemaal niet moeilijk, misschien bij F wel maar dat gaan we meemaken. Doe waar jij je goed bij voelt..
De oudste is regelmatig bij opa en oma blijven slapen, maar dan bleven wij er zelf ook slapen. Dan hadden we een feestje 's avonds of zo maar kwamen dan daar slapen (omdat wij verhuisd zijn maar veel vrienden en familie nog in onze oude woonplaats wonen 120 km verderop). De eerste keer dat ze alleen bleef slapen weet ik eigenlijkk niet meer. Best kans dat de eerste keer dat ze écht alleen bleef logeren was toen L* overleden bleek en ik daarna ingeleid zou worden. Maar toen was ze al 2 (ging prima, maar eerlijkheid gediend te zeggen dat we toen met iets heel anders bezig waren en we er wel op vertrouwden dat het allemaal goed zou gaan, vind het ook sterk dat dat de eerste keer zou zijn geweest maar ik weet het echt niet meer). Ons zoontje is 2 weken geleden voor het eerste zonder ons gaan logeren (wij hadden bruiloft). Veel spannender vond ik dat. Hij is blijven logeren bij zijn peter en meter en hij wil op 'vreemde' plekken nog wel eens lastig slapen, maar het was totaal geen probleem. Hij heeft zich voorbeeldig gedragen (zeiden de oppassers). Mijn zoontje was toen 9 maanden trouwens. Ik had wel alles tot in detail opgeschreven. Hij heeft nogal wat bijzonderheden. De meter werkt op een kinderdagverblijf dus ik vertrouwde het wel, het was meer mijn eigen gevoel en hoe gaat N het doen?
Omdat wij toen een bruiloft hadden, vervolgens is hij nog een nachtje extra gebleven. Mochten wij geen bruiloft hebben was het niet zo vroeg al geweest, maar wel rond 4,5maanden denk ik. Denk dat mijn mening ook 'gevormd' is door dat ik een keer meegemaakt heb ( kindje mocht niet bij oma slapen tot 5jaar terwijl oma en kindje het wel graag wilde, maar nee mama wilde het niet hebben... Nu komt het, moeder wilde weekendje weg, geboekt en ging er vanuit dat oma wel zou oppassen. Oma heeft toen nee gezegd, moeder kwaad. Oma zei duidelijk, nooit mocht het terwijl kind en oma wilde, nu wilt moeder weg en 'moet' het? Nee dankje..
Precies zo En de eerste keer is het ergst Maar oma is gelukkig en je kleintje zit bij de beste zorgen. Ze heeft tenslotte jou (of je man) ook groot gebracht. Geef een handige gebruiksaanwijzing mee mbt hoeveel eten en slapen en jullie ritme. En dan komt het zeker goed. Oh en bel gewoon af en toe even en probeer de rest van de tijd gewoon te genieten. Je mag best aan d'r denken.. Maar geniet ook even van elkaar
Mijn dochter is voor het eerst uit logeren geweest toen ze bijna 2 maanden was.. Op onze trouwdag zijn mijn man en ik toen lekker uit eten en naar de bios geweest, en heerlijk een nachtje doorslapen.. Ik gaf toen nog wel BV maar ze kreeg gewoon afgekolfde melk uit een flesje.. Ondertussen is ze al aantal keer bij beide opa's en oma's wezen logeren.. Ze heeft het altijd prima naar haar zin en de opa's en oma's ook.. Ik heb af en toe een dagje voor mezelf nodig en vind het ook fijn om soms met mijn man alleen wat te doen.. We zijn ook nog man en vrouw, vriend en vriendin naast papa en mama..
Hier direct na mijn verlof. Met 4 maanden wekelijks 1 nachtje omdat oma 2 dagen achter elkaar oppast. 1e x was echt lastig voor mij ;p maar zoonlief vond het best. Sindsdien slaapt hij overal endt is erg makkelijk met verjaardagen enzo.
Overigens slapen ze met verjaardagen en visites hier overal...maar nemen we ze s nachts lekker mee naar huis.
Mijn oudste is voor het eerst gaan logeren toen hij een week of vier was. Ik zat er totaal door heen en in een onverwachts moment kon zoon met schoonzus mee. en heb het gedaan. daarna de meeste kennen mijn verhaal wel. Is het redelijk gegaan en ging zoonlief na dat Lat naar Suriname ging elk weekend naar een van zijn tante.s gegaan de situatie was daarna en ik heb mij altijd zo rot en schuldig daarom gevoeld. Als hij weg ging maar ik kon niet anders dan het doen. Het ging als nog mis de dag voor Hemelvaart 2001. En toen is zoon vier maanden bij mij vader en stiefmoeder gebleven ik weet is geen zelfde situatie. Maar het heeft nooit goed gevoeld nooit. En toch had ik geen andere keus of optie. En daar bij ook al ging hij toen Lat weg ging naar Suriname ik weet dat hij opgevangen is door vijf fantastische tante.s nichtjes en neefjes en ook al was hij niet bij mij. Waar hij ook was ik wist dat hij het daar goed had. Soms heb je geen andere keus dan dit. Dochter daar in tegen is eigenlijk tot mijn opnamen van 2012 niet een dag gaan logeren of haar vader was bij haar dan vind ik het minder tellen en in 2012 zijn ze zes weken bij mijn zusje gebleven en in het weekend bij mij thuis met hun vader en met mij vaak in het weekend. Ik besef dat komt door mijn ziek zijn wat ik hier boven verteld. Als je eens je kind uit logeren doet en je weet dat ze voor 100pc goed zitten probeer er dan ook een beetje van te genieten. Schuldgevoelens zijn zo ontzettend on terecht vaak. Om je kinderen soms eens te laten gaan. Doen als het goed voelt. Voelt het als schuld gevoel ga na waar dat schuldgevoel vandaan komt, Is het omdat men je dan een slechte ouder vind als je je kind laat logeren of om dat je het echt net los kunt laten voor even. Met verhaal wil ik eigenlijk vertellen ook al MOET je soms je kinderen laten gaan het gaat nooit van harte, want of je nu gezond bent of ziek! Het liefst hebben we onze kinderen altijd bij je ook toen ik ziek was.Dat mijn grootste wens was zo snel mogelijk terug naar mijn kinderen hoe moeilijk het soms ook was.
Iedereen moet doen waar hij/zij zich prettig bij voelt.. Hier voelt het goed.. En ik merk dat ik het af en toe ook nodig heb.. Lekker dagje sauna ofzo, ff niet in het ritme van eten/slaapjes/spelen enz.. En ook een keer uitslapen, de kleine meid is altijd om kwart over 6/half 7 wakker en ik heb een slaapstoornis waardoor ik niet voor 1 uur slaap.. Ik vind het dus af en toe wel lekker om een nachtje te kunnen doorslapen en uitslapen..
O logeren ging ze al vrij snel, volgens mij had ik zelfs nog zwangerschapsverlof. Ik heb er totaal geen moeite mee. Zij vindt het leuk, oma/tante (waar ze dan ook is) vindt het leuk en papa en mama hebben even tijd voor elkaar. Win win win situatie vind ik. Maar goed...ik breng haar dan ook gewoon naar de gastouder als ik een dag vrij heb. Ze gaat 1x per week en als ik haar vraag of ze naar de gastouder wil, of thuis wil blijven omdat mama vrij is, kiest ze standaard voor de gastouder. Voor de duidelijkheid; ik werk ook maar 24uur per week en voornamelijk in de avonden, dus ik heb gemiddeld 4 vrije dagen per week en de andere dagen heb ik de hele ochtend en een deel van de middag vrij dus is niet zo dat ik haar nooit zie of dat ik niet graag bij haar ben. Als ik vrij ben dan breng ik haar later en haal ik haar eerder weer op dan wanneer ik zou moeten werken. Maar die paar uurtjes alleen thuis vind ik echt heerlijk en ik kan een hoop doen ook.
+1 Zl is met 3 maanden voor het eerst uit logeren geweest. Soms even heel fijn iets met z'n 2en te doen. En opa en oma vinden het ook erg leuk.
Hier met 5 maanden voor het eerst gaan logeren bij opa en oma. Hebben die ook even wat meer tijd met hun kleinzoon samen, want ze wonen best ver weg en anders zien ze hem helemaal bijna niet. Ik heb er niet zoveel moeite mee, misschien heeft dat er ook mee te maken dat ik thuisblijfmoeder ben en hem dus sowieso al elke dag de hele dag zie... En hij slaapt eigenlijk altijd de nacht door, van 10 tot half 7. Dus daar maak ik me ook weinig zorgen over