Een gedicht voor Linc en Reece... moederhart.... Zo intens verliefd als op jullie ben ik nimmer nooit geweest. Mijn allerliefste allessies..ik ben verliefd op papa, maar op jullie nog het meest. Als je pijn hebt voel ik het ook, mijn wereld tekent even zwart. Als je huilt dan word ik week en verbrijzelt langzaam heel mijn hart. Als ik alleen op pad ben.. voel ik me allenig, als ik met zijn tweeën wegga.. voel ik me nog niet volledig. Ik ben pas compleet met jullie aan mijn zijde. Ik voel me op en top moeder met jullie beide. Jullie allermooiste lachjes doen mij iedere dag verblijden. Al die nieuwe kunstjes zorgen dat ik glunder van trots. Tuimel, tuimel, tuimel en dan zitten als een rots rollen, tijgeren, kruipen en dan sta je plots! Lopen langs de de tafel.. vanaf een nieuwe hoogte zet je de ontdekkingsreis voort. Je wordt steeds bijdehanter wat ook bij de leeftijd hoort. Vanaf de zijlijn bewonder ik, je dagelijkse groei. Ineens zeg jij dit en ineens doe je dat, altijd aan het leren,soms zonder mijn bemoei. Een ding moeten je weten...blind kan je mij vertrouwen Welke fase je ook doorgaat, op mij als moeder kan je bouwen. Mijn verdere leven wijd ik namelijk aan jouw bestaan. Mijn liefdevolle hart heet moederhart voortaan. Wanneer je gaat slapen en langzaam maar zeker in dromenland geraakt slaap dan maar rustig allerliefsten.. maak je maar geen zorgen, want mijn moederhart waakt. liefs mama
mooi Iris... Ik kan af en toe ook uit elkaar knallen van liefde als ik naar mijn kindjes kijk. Ze zijn zooooo makkelijk om van te houden..
Prachtig gedicht. Zelf bedacht? Ik herken die moederliefde. Ik kan wel bijna janken zo verliefd ben ik op mijn kind haha
ja zelf geschreven. af en toe heb ik zo'n aderlating. Na dit gedicht dacht ik een hele bundel over moederhart te schrijven, maar ik heb er tot nu toe nog maar 1 . Inspiratie genoeg tijd... te kort. Leuk dat jullie hem leuk vinden.
mooi gedicht, alle cliche over moederliefde is waar... ik kan al janken als ik aan hem denk, soms fluister ik hem dingen in zn oortje als "ik zal altijd bij je blijven, beschermen, achter je staan etc etc....en dan pink ik meestal wel een traantje weg..
Prachtig! Ik vind dit gevoel trouwens nog veel sterker sinds onze tweede er is, soms kan ik echt huilen van geluk als we bijv. op zondagochtend met z'n viertjes in ons grote bed liggen... Ik zou niet weten wat ik zonder onze kindjes zou moeten!!