Vandaag een jaar geleden ben ik met spoed opgenomen in het UMCG. Ik was toen 26.1 week zwanger en had al +/- 4cm ontsluiting en weeën. De tijd in het ziekenhuis leek als een slakkengangetje voorbij te gaan, maar als ik nu terug kijk is het een heel roerig jaar geweest wat grotendeels aan mij voorbij is gegaan. De angsten dat mijn zoontje het wel zou gaan halen.. De angsten dat hij wel kon horen. De angsten dat hij zijn armen en benen wel kon gebruiken. motorische gehandicapt. De angsten dat hij daardoor rolstoel gebonden zou wezen. De angsten dat hij geestelijk gehandicapt zou kunnen zijn. Ik merkte aan mijzelf dat ik steeds na een controle afspraak leefde omdat ik zo graag wou horen van de artsen dat het heel goed ging ondanks dat ik het zelf ook wel kon zien. Maar elke keer zat er wel een "maar" aanvast. "Maar we moeten nog afwachten hoe erg de spasme zal worden" En de fysio zegt letterlijk "als hij een spasme krijgt, krijg ik het ook" en "hij gaat straks gewoon lopen, maar hij zal dan misschien geen topsporter worden". En zijn oortjes zijn ook prima, meneer schrikt iedere keer als de hond begint te blaffen.. De angst dat er wat is zit er nog steeds goed in, zo'n mokerslag dat hij waarschijnlijk zwaar gehandicapt zou wezen vergeet je niet zomaar.. Dat zal pas gaan slijten op de dag dat ik zie dat hij lekker kan spelen en ravotten en voetballen enz.. Hij is echt onze topper O dat hij zich er zo doorheen heeft geslagen, dat hadden we bijna niet van durven dromen.. [-o< Over een paar dagen, dinsdag om precies te zijn, wordt hij alweer 1 jaar.. Ik heb al zoveel ballonnen en slingers ingeslagen dat ik het huis van binnen en buiten kan versieren.. Iedereen in de wijk zal dan wel denken "wat voor een idioot van een moeder woont daar dat zij het huis zo versierd voor een baby", maar dat kan me niet schelen. Het wordt groot feest en dat zal gezien worden ook..!
Ik kan me je angst goed voor stellen hoor......mijn schoonzusje is ook met exact 26 weken bevallen! Dat is eind februari al weer 2 jaar geleden en het gaat geweldig! je leeft natuurlijk van onderzoek naar onderzoek zal alles wel goed zijn? Nou die kleine meid was met zoveel dingen veel sneller dan mijn dochtertje die na bijna 42 weken pas werd geboren Ik zou zeggen versieren maar dat huis!
Vier het maar groots, dat hebben jullie allemaal verdiend! Wat is er mooier dan zo'n grote dag vieren en een rotjaar af te sluiten! Ik wens je in ieder geval alvast een hele mooie verjaardag voor je kindje en alle goeds voor de toekomst!
Jullie hebben zeker feest verdiend! Lekker groots vieren hoor, heerlijk! Alvas gefeliciteerd Als ons mannetje naar huis komt gaan we ook groot feest vieren
ja hoor! volproppen met ballonnen die hap! Gewoon doen! Jouw kanjer heeft het gered en hoe! geniet van de verjaardag!
Al bijna jarig! Alvast van harte gefeliciteerd! Heel veel plezier morgen en laat de buurt maar denken. Beter nog nodig ze lekker uit om te vieren dat het zo geweldig gaat met hem! Groetjes, Lisanne ps, toen Katie thuis kwam hebben we ook de vlag uitgehangen en overal slingers. Tis tenslotte ook een feestje waard hoor!
Morgen ben je jarig Leuk hoor! Alvast heel veel plezier! Bij ons hangen de slingers sinds de geboorte in huis en nu nog steeds Die blijven hangen tot hij thuis komt! Dan maken we er ook een groot feest van!