We vernoemen onze baby in 2e en 3e naam naar haar oma's. Eerst mijn moeder, dan mijn schoonmoeder. Dat om meerdere redenen: ik ben degene die zwanger is, dus vind ik dat mijn moeder wel als eerst mag komen , maar ook omdat het dan mooier is met de initialen (met de 1e naam erbij) en omdat het dan ook beter loopt qua ritme. Ik heb het zo voorgesteld en mijn man heeft daar geen bezwaar tegen gemaakt. Voor hem zal daarin wel hebben meegespeeld dat de initialen met een andere volgorde een woord vormen, weliswaar geen scheldwoord, maar toch.
Het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht. Als het bij ons een jongen word vernoemen we hem naar de vader van mijn man, en een meisje vernoemen we naar mijn moeder. Daar waren we het snel over eens. Maar als je het niks vind, dan moet je het niet doen. Waarom zou je...! Volg je gevoel!!
Ik ben niet zo van vernoemen maar toch is onze dochter hier met haar 2e naam vernoemd naar mijn schoonmoeder, die is een jaar voor haar geboorte overleden. Ons idee er achter was: zo geven we haar toch ook wat van die oma mee, mijn moeder kan dat zelf in levende lijve doen. We hebben wel gegrapt dat al ze op mijn moeders verjaardag geboren zou worden ze ook de naam van mijn moeder zou krijgen, maar dat vonden we eigelijk too much. De tweeling zal wrs niet vernoemd worden, mijn man vindt de naam van zijn vader vreselijk en wil zijn zoon daar niet mee opzadelen, mij maakt het niet zoveel uit
Je moet ook niet alle namen nu al weggeven he. Misschien komen er nog meer kindjes.... Zo is mijn oudste zus vernoemd naar de moeder van mijn moeder, en de volgende zus naar de moeder van mijn vader. En aan sommige namen kom je nooit toe, omdat er niet nog meer kinderen komen.
Ik denk ook dat je moet doen waar je je het beste bij voelt. Toevallig delen mijn vader en schoonvader 1 naam dus die hebben we dan gebruikt als tweede naam voor ons zoontje. Maar.........ben nu zwanger van de tweede.....als dat dus weer een jongen wordt (wat ik ook denk) mogen we toch nog eens diep gaan nadenken wat we dan als tweede naam gaan gebruiken!
wij hadden ook afgesproken dat als het een jongentje is dan vernoemen we het naar mn man zn pa en als het een meisje is dan vernoemen we het naar mijn moeder...het word dus een meissie. mn man heeft trouwens ook niet echt een goeie band met mijn ouders, maarja ik daar en tegen wel. nog even wat anders..in heel veel reactie's lees ik over "scheve gezichten". Sorry maar daar zou ik me echt niets van aantrekken hoor. het is jullie kind, en als jullie het naar 1 moeder willen vernoemen is dat jullie keus, en de ander zal dat misschien niet leuk vinden, maar zal zich daar toch bij neer moeten gaan leggen. Als mijn schoonmoeder het er niet mee eens is, is dat haar probleem en niet die van mij en mn man. Wat ik probeer te zeggen is: ga straks niet lopen denken wat een ander er van vind, doe wat jullie willen, en luister idd naar je hart!!
Op zich is dat een keuze die je helemaal zelf moet maken vind ik. Bij ons was het weer anders om. Ik wou onze dochter graag 3 namen geven, gewoon omdat ik 1 naam maar 'saai' vind en iedereen bij ons 3 namen heeft dus het is ook een beetje iets wat ik 'van huis uit' heb mee gekregen.. Man vond het prima, maar zelf heeft hij er niets mee. Nu is ze met haar 2e naam vernoemd naar mijn zus. Met haar 3e naam was het een beetje dubbel. Destijds had vriend nog goed contact met zijn moeder en hij vond het wel bijzonder om haar naar zijn moeder te vernoemen, aangezien ze toch al vernoemd ging worden. Ik heb dus niet veel met mijn schoonmoeder, maar wel een hele sterke band met mijn moeder (man ook) dus dat vond ik weer niet kunnen. Nu hadden wij als voordeel dat mijn 2e naam, de eerste naam van mijn moeder is maar tevens ook de 2e naam van mijn schoonmoeder. Dus met die naam, werd ze naar ons allemaal vernoemd in één keer . Uiteindelijk vind ik dus toch dat je moet doen waar je je goed bij voelt. We hebben altijd gezegt dat mochten we ooit een zoon krijgen, we hem naar mijn zwager zouden vernoemen (vriend van zus), vonden we wel een mooie gedachte aangezien dochter naar zus vernoemd is. Nu zijn we toch van gedachten veranderd en ondanks dat ze het eigenlijk tijdens de zwangerschap van dochter al tegen zwager gezegd hebben, gaan we hem dus toch niet vernoemen. Onze zoon word met zijn 2e naam vernoemd naar zijn vader en met zijn 3e naam naar de man die als een vader voor mij is geweest.
Wij krijgen een meisje en de 2e naam is een vernoeming naar mijn oma. Met haar had ik een hele bijzondere band en helaas is ze 3 jaar geleden overleden. De rest van de namen, en bij evt. volgende kinderen bedenken we gewoon zelf. Ik voel me niet verplicht om m'n ouders of schoonouders te vernoemen. En voor scheve gezichten moet je niet bang zijn vind ik, het is jullie kind en je hebt vrijheid om zelf de namen te kiezen. Ik zou dus doen wat je zelf graag wilt en niet wat iemand anders wil.
Mijn man wil als het een jongetje is de kleine naar zijn vader vernoemen. Ik heb dit lang erg moeilijk gevonden en vond het zielig voor mijn pa. Maar de kleine naar mijn pa vernoemen doen we niet, want dan heet hij hetzelfde als mijn man! (snappen jullie em nog?) Toen zag ik op het graf van mijn opa en overgrootopa dat aan mijn vaders kant de naam van de vader van mijn man ook voor komt. Dus het blijft dan toch bij beiden de familie! Maar het is inderdaad erg lastig. Je wilt niemand voor het hoofd stoten, lastig he! Succes!
ons ventje krijgt gewoon zijn eigen naam en de namen van meter en peter erachter ,is 30jaar geleden ook bij mijn schat gedaan en 28jaar geleden bij mij dus waarom veranderen
Wij hadden samen afgesproken dat als het een jongetje zou worden, het dezelfde 2e naam zou krijgen als mijn man. Wat ook de voornaam is van zijn vader, opa, overgrootopa, etc. etc. En als het een meisje zou worden, zouden we of niet vernoemen of ik mocht kiezen. Ik heb er voor gekozen om haar met haar 2e te vernoemen naar mijn vader. Maar dan wel een wat modernere en natuurlijk meisjesvariant.