Weet niet of dit de juiste rubriek ik, maar plaats mijn vraag toch maar hier. Ben benieuwd of meer vrouwen dat zo ervaren als hoe ik het ervaar. Ik heb het idee dat je als vrouw zijnde gemakkelijker went, en "overgeeft" aan de verantwoordelijkheid voor zo'n kleintje. Dat de man hier wat meer aan moet wennen, en dat het allemaal wat minder vanzelf gaat als bij een vrouw? Voorbeeldje; vriend en ik zijn ergens. Rond 7 uur moet de kleine de fles, dat weten we allebei. Ik zorg dat ik rond half zeven mijn drinken al bijna op heb, zodat ik rond kwart voor 7 naar huis kan lopen, zodat we om zeven uur thuis zijn. Vriend heeft echter om kwart voor zeven nog een nieuw drankje genomen, en denkt dat het niet zo heel veel uit maakt om iets later te zijn. Gelukkig was ik wel op tijd, want op de terugweg begon onze kleine al met huilen, dus de terugweg duurde best lang.. Nu maakt het ook niet zo heel veel uit om iets later te zijn, maar onze kleine man mag sinds een week om de 4 uur de fles. Dat is al hardstikke knap. Ik vind het onzin om de fles dan nog langer te rekken, zodat hij eerst moet gaan huilen... Ik wil dan gewoon op tijd in huis zijn. Ben ik dan gewoon de pietleut, of is dit typisch het moedergevoel, dat je graag wilt zorgen dat de kleine het goed voor elkaar heeft. En is de man dan hierin gewoon wat gemakkelijker? (of egoïstischer? ) Ik heb het idee dat een vrouw gemakkelijker in haar moederrol komt, dan een man in zijn vaderrol. Dat een vrouw zich gemakkelijk "overgeeft" aan het ritme van haar kleintje, en zichzelf gemakkelijker op de 2e plaats zet? Heb ik dit goed, is dit herkenbaar? Ben heel erg benieuwd! Even ter aanvulling ; vriend is echter echt superlief voor ons kleintje hoor! , en helpt ook zeker goed mee met de verzorging! Bedoel alleen dat ik het idee heb, dat je als vrouw zijnde eigenlijk "de touwtjes in handen hebt" wat betreft de kleine... (lastig uitleggen eigenlijk wat ik nu precies bedoel, hoop dat het duidelijk is? ) BNen benieuwd naar de antwoorden!
Ik weet niet of het het verschil tussen mannen en vrouwen is.. Maar ik ben van mezelf wel een beetje een controlefreak (meestal niet te erg). Ik zit dus ook netjes optijd klaar om naar huis te gaan, en hou rekening met zoveel mogelijk. Al probeer ik het soms wat te laten gaan, want vaak zijn de zorgen om niks. Zeker nu mijn jochie ouder wordt maakt een keertje later eten niet zoveel meer uit. Of we geven nog een boterham bij het bezoekadres, of onderweg een koekje in de auto. Mijn man is ook erg verzorgend, ik lag de eerste paar dagen in het ziekenhuis, en kon het bed nauwelijks uit. Ik heb pas op dag 6 voor het eerst een luier verschoont! Mijn man tot die tijd samen met de verzorging. Thuis is het ook half om half als we samen zijn. De kraam heeft ons daar ook nog om geprezen. Dat we zo'n goed team waren (en zijn) Mijn man gaat er inmiddels ook vanuit dat ik die dingen wel regel. Zoals koekjes en drinken in de tas als we weg gaan, schone luiers mee etc. Het hoort een beetje bij de verdeling van dingen..
Ik herken dat wel een beetje hoor. Ik ben hier ook van het regelen. Als ik er niet aan denk, gebeurt het niet, zeg maar. Dus als we weggaan moet ik ervoor zorgen dat we alles bij ons hebben qua luiers, doekjes, billenzalf, speelgoed en snoepjes voor de oudste, een doek om de baby op te leggen bij het verschonen, reservekleren etc. Hij zal daar nevernooit aan denken en gaat er helemaal van uit dat ik dat wel doe. Bovendien geef ik borstvoeding, dus ik ben automatisch al verantwoordelijk voor de catering hier in huis. Oh, en m'n man heeft ook echt geen notie van wat je een kind voor kleding aan kunt trekken. Hij kleedt vaak de oudste aan, maar die ziet er dan meestal echt niet uit. Totaal niet bij elkaar passende kleren, verschillende sokken, kleding die ik al op de grond had gegooid om in de was te stoppen gewoon nog een dag aantrekken, veel te dikke trui, noem maar op....... Terwijl hij zichzelf wel leuk kan aankleden, hoor, zelf ziet ie er meestal best aardig uit Bij de oudste was het precies hetzelfde, dus ik denk inderdaad dat je als moeder misschien wel vanzelf de touwtjes naar je toe trekt. En als je bv geeft gaat dat zelfs nog sneller, omdat je dan toch ook altijd al alle voedingen voor je rekening moet nemen, dus je 'kent' je kind misschien ook wel beter. Ook doordat je als moeder natuurlijk 10 weken fulltime thuisbent met je kind na de bevalling. Dan herken je alle huiltjes sneller, je hebt meer routine in het badderen, aankleden, luiers verschonen etc.
mannen denken gewoon vaak zo ver niet, als je het vraagt of verteld is het vaak OJA.. het is idd ook een kwestie van gewoon vaker doen (en dus beter aanvoelen) tas inpakken gebeurd hier ook altijd door mij mijn man vergeet alles of heeft zoiets van "dat kan je toch onderweg kopen" en het domme is vaak gaat het hem heel goed af (alleen niet op mijn manier haha) luiers verschonen ben ik ook 100 keer sneller en handiger in en toch laat ik hem wel "tobben" want het is toch een momentje van hem en hij denk dat ie het super doet (wie ben ik dan om hem te vertellen dat ie het te sloom of verkeerd doet haha, deed ik in het begin bij onze zoon wel maar nu ben ik daar relaxter in, omdat ik zie dat het vaak toch ook wel goed gaat) haha ook kleding is erg herkenbaar het ziet er soms niet uit, ik heb hem nu uitgelegd dat er een systeem in de kast zit zodat ie in elk geval goede kleren aanheeft als dat moe en speelkleren als ie thuis buiten speelt enzo (das al heel wat ) Mannen zit de bedrading gewoon anders bij daar kan je tegen vechten of mee werken en de laatste is 100 keer makkelijker.. wat mijn man wel eens doet als ie bang is iets te vergeten in zijn telefoon zetten... dan gaat ie WEL optijd aan iets beginnen qua planning..
Haha.. dit zou ik ook geschreven kunnen hebben..!! En ik denk dat het bij ons inderdaad zo is dat ik me makkelijker kan overgeven aan het ritme van de kleine.. Want mijn vriend is zeker niet te lui ofzo om iets te doen (luier verschonen, fles geven), maar het moet wel wanneer hij het wil.. . Maar dat ritme komt er bij hem ook vanzelf wel in hoor!!
Ja, idd, hahaha! Liefst zou hij hebben dat er een aan en uit knop op zit... Is natuurlijk ook niet zo gek dat de mannen dat minder hebben. Wij hebben het beebje al 9 maanden bij ons gedragen, en verzorgd. Dan ben je volgens mij qua zorgen al een stapje voor?