Hoi, Sinds 26 weken heb ik gezondheid problemen, hierdoor ook in het ziekenhuis beland, virus aan mijn evenwichtsorgaan. Daarna ging het wel iets beter, ook weer halve dagen gewerkt. Maar deze week lukte me niet om te werken. Gelukkig gaat het met de baby wel goed. Nu hebben mijn werkgever en ik samen besloten om vanaf nu met verlof te gaan. Normaal zou ik over een week met verlof gaan. Nu gaat dit anders dan ik van te voren gepland had, graag zou ik de hele zwangerschap werken, alles goed afronden en mijn collega's uitzwaaien op mijn laatste dag voor mijn verlof. Het voelt nu zo abrupt en niet zoals ik gewild had. Nu weet ik nuchter gezien dat dit de beste keus is. Maar werk loslaten is toch moeilijker dan gedacht. Zijn er met vrouwen die eerder met verlof gaan of gingen dan verwacht? En hoe ga je ermee om? Ik probeer het te accepteren en los te laten en te denken, na mijn verlof kom het werk weer. Lesje in accepteren dus denk ik. Groetjes
Is het een optie om volgende week nog even op de koffie te gaan voor een afrond-momentje? Even wat lekkers meenemen en bewust iedereen uitzwaaien? Misschien geeft dat je wat meer vrede
Ja beide keer met 20 weken ivm ernstige bekkeninstabiliteit. Kon dus ook verder helemaal niks... en kon er ook niet goed mee om gaan helaas. Muren kwamen op me af en ben in een depressie gekomen.
Ja idd goed idee. Ik was al van plan om langs te gaan ff wat lekkers mee en wat dingen afsluiten op het werk, mail etc. En nog even gedag zeggen
Mijn vliezen braken met 23,6 dus ik was van 1 op andere dag weg van werk. Geen moment mee bezig gehouden, vanwege de kritieke toestand waarin mijn zoontjes zich verkeerden. Tijdens mijn tweede zwangerschap vanaf 18 weken van de een op andere dag alleen nog maar een paar uur thuis werken. Ik zou ook nog een keertje terug gaan met traktatie en nog even de tijd nemen voor mailtjes/ overdracht indien nodig.
Ik moest met 26 weken heel onverwachts stoppen met werken. Tijdens een werkdag naar huis gegaan met harde buiken en daarna helemaal niet meer mogen werken. Wel nog een keer langs geweest, omdat ik langs de Arbo arts moest op het werk en er dus toch was. Ik vond het in eerste instantie heel lastig om te moeten stoppen met werken, omdat ik mij niet ziek voelde. Na een week ofzo kon ik het heel goed loslaten en uiteindelijk heb ik oprecht heel erg kunnen genieten van de tijd thuis en de laatste fijne weken!
Ik ben met de laatste zwangerschap met 27 weken met verlof gegaan ibm bi. Ik heb het op maandag aangegeven en dat was ook gelijk mijn laatste dag. Heb van belangrijke klanten aantekeningen gemaakt en echt geen seconde meer aangedacht. Vond het belangrijker om er voor de oudste te zijn als ik me goed voelde.
Op de dag dat ik controle had ( week 18) zou ik op die dag vanuit thuis werken maar aangezien dat ik op die dag onverwachts ook meteen moest stoppen met werken en volledig bedrust moest houden, geen seconde aan mijn werk gedacht. Laptop in de kast opgeborgen en volledige aandacht aan mijn zwangerschap . Ik moet zeggen dat mijn werk mijn hobby is, maar mijn baby boy is mijn leven. Ik heb wel elke dag contact met mijn collega's over koetjes en kalfjes omdat gewoon gezellig zijn maar dat is ook alles .