haha die laatste zin doet me denken aan onze situatie. Oma is opgegroeid met 6 broers en geen zussen en heeft vervolgens zelf 3 zoons gekregen. En nu is er ineens een kleindochter!! Nou dat vind ze leuk hoor, nageltjes lakken, ze heeft het al over oorbellen, en tegelijkertijd die verbazing (meisjes zijn echt feller dan jongens)...dus ze komen idd op je pad.
Herkenbaar hoor....en ja dat zelfs bij de 6e x. Ondanks we van alle soortenal hebben hoopte ik dit x dat het toch een meisje zou zijn. waarom..eigenlijk geen idee..langer geleden, oudste zoon 'problematisch' en dan ga je daar toch veel aan denken wat als...mar de jongste zoon is totaal anders, ook had ik zo'n geweldige meisjesnaam nog staan, en jongensnaam wisten we totaal niet tot voor kort, denk van alles bij elkaar ook hormonen erbij..Toen met de echo bleek dat het een jongen gaat worden moest ik wel even slikken. Maar nu...nu kan ik niet meer wachten om onze zoon in onze armen te sluitenen heb ik dat gevoel van dat ik een meisje wilde helemaal niet meer. Straks is het hier 3 jongens/3 meisjes..eerlijk verdeeld zullen we maar zeggen.
Ik snap de voorkeur wel! Had bij de eerste gedacht dat het een meisje was en moest echt wennen aan het idee dat het een jongen was. Maar hij is echt het meest lieve, gevoelige en leukste jongetje dat ik me maar kon wensen! Echt geweldig om een zoon te hebben. Maar toch, kon ik er niks aan doen. Ja, bij de tweede toch weer die voorkeur. En het bleek een meisje. Al heb ik de hele zwangerschap getwijfeld of het wel klopte. Ik moet zeggen dat ik echt ontzettend blij en gezegend ben met mijn jongen en meisje. Maar ik weet zeker, met een tweede jongen was ik ook echt super blij geweest. Het wonder van een kind, je eigen kind is zoiets moois! Geniet van je zwangerschap!
Na drie dochters kreeg ik een zoon. Weet wat het is om een voorkeur te hebben, haha. Had ik bij de derde al, al was het ook gewoon prima dat dat een meid was. M’n vijfde was wederom een dochter. Mijn verloofde heeft twee zoons en een dochter. Hij is op een bepaalde manier zo’n “echte meisjespapa”. Zo leuk. Maar toch een milde voorkeur voor een jongen hier. Gewoon omdat het kan en mag. Heeft allebei z’n charme en ik heb immers maar één zoon en hij maar één dochter dus daarin ook geen “argumenten”. Een jongen zou leuk zijn voor net ietsje meer balans hier in huis. Het is nu 5-3 voor de meiden immers. Maar we gaan het zien. Als we maar een lief klein gezond baby’tje mogen krijgen, dan maakt het “met of zonder piemeltje” me geen bal uit.
Herkenbaar hoor! Wij hebben een dochter van 4 en tijdens mijn laatste zwangerschap hoopte ik op nog een meisje. Ik zag namelijk altijd 2 meiden voor me. Toen het bij de geslachtsbepaling een jongen bleek te zijn moest ik wel even slikken (zacht uitgedrukt). Gelukkig duurt een zwangerschap 9 maanden en had ik alle tijd om aan het idee te wennen en dat had ik ook nodig. Onze zoon is vandaag precies 8 weken en ik geniet zó van hem. Hij maakt ons gezin compleet. En stiekem vind ik het nu wel heel leuk om van beide geslachten te hebben. Hier houden we het wel bij 2 kindjes dus het feit dat onze dochter nooit een zusje zal krijgen is nog altijd even wennen (en dat vindt ze zelf ook jammer). Ik snap je gevoel helemaal! Ik hoop dat je inderdaad nu een meisje verwacht, maar mocht dat niet zo zijn neem dan gewoon de tijd om aan het idee te wennen. 2 jongens is ook wel weer heel leuk en vooral voor je zoontje, denk ik! Geniet van je zwangerschap!
Herkenbaar hoor! Ik ben in verwachting van onze 4e zoon. Ik was bang dat ik erg teleurgesteld zou zijn, maar dat valt echt mee! Het is wat het is en elk kind is uniek en van jou
Herken t zeker wel! Bij mn dochter had ik sterk t voorgevoel dat t een meisje werd, en keek ook echt alleen naar meisjes dingen en kleertjes, maar kocht bewust nog niks, tot ik zeker wist wat t zou worden, met de 20 weken echo vroeg die lieve mevrouw voorzichtig of we t wilde weten wat t werd en of ze dus even moest kijken, ik zei heel stellig; ik weet al wat t word, een meisje, maar kijk toch maar even voor bevestiging, en ja hoor! Het was een meisje! Nu had ik sterk t gevoel dat t een jongen word.. maar t gevoel zwakt af, naar: ik weet het niet! We willen heel graag een jongen, want die kan dan m ijnn mans naam doorgeven, anders sterft.zn familie naam uit, en dat wil die niet, maar als t wel een meisje is, zijn we net zo blij! Als t maar gezond is We gaan t mee maken met de 20 weken echo
Hier elke zwangerschap gedacht dat ik een jongen zou krijgen (bij de tweede en derde ook wel een heeeel lichte voorkeur) maar drie geweldige meiden gekregen. Ben heel blij met mijn meisjes en kan me ook niet voorstellen dat een vierde ineens een jongetje zou zijn maar toch zou het me leuk lijken om een jongetje erbij te krijgen in ons gezin en ik weet als geen ander dat gezondheid op nummer 1 staat hoor. Zie mijn handtekening... als nummer 4 weer een meisje is ben ik net zo gelukkig hoor!
Je hoeft je niet rot te voelen op het moment dat het even tegenvalt hoor. Je stelt je ergens op in en het is anders. Achteraf lach je er vast om. Toen wij hoorden dat we een zoontje krijgen heb ik in een deuk gelegen om het sippe gezicht van mijn man. Die moest echt even omschakeling. Nu Is hij dolenthousiast. Wanneer je nog steeds die teleurstelling voelt als je kindje er daadwerkelijk Is.. En als je je kind er minder om gaat behandelen, dan Is het tijd om hulp te gaan zoeken. Maar gelukkig gebeurt dat vrijwel nooit .