Misschien zit ik wel bij het verkeerde topic, maar ik moet echt even mijn hart luchten! Al vanaf dat mijn jongste geboren is wordt de oudste voorgetrokken! Zo ook vandaag, Mijn oudste was de 17e jarig en daar had mijn sm vrij voor gevraagd. Ze was er de hele dag. Samen hadden we geld bij gelegd om een cadeau te kopen, zo gezegd zo gedaan! Op de dag zelf vond ze het zielig en heef troch nog een extra cadeau gehaald. Heel lief! Vandaag is mijn jongste jarig(Oke we zijn al weer een paar minuten verder dus officieel os hij niet meer jarig😜 maar goed, ze had vandaag dus geen vrij gevraagd en ook kwam ze niet met een extra cadeau. Ze moet het natuurlijk allemaal zelf weten, maar het zijn allemaal van die kleine dingen zoals die oudste mag wel blijven slapen maar de jongste dan weer niet voor de gezelligheid! Alleen als het echt "moet" dan mag het.. Hoe zit dat nu eigenlijk bij jullie? Wordt er ook altijd iemand voorgetrokken? En hoe gaan jullie ermee om. Ik kreeg vandaag allemaal verwijten naar me toe gesmeten over hoe ik anderen met mijn oudste om laat gaan als hij iets fout heeft gedaan etc etc, en zo kunnen wr nog even doorgaan😃 Fijne avond xx
Wel wat herkenbaar. 1e kleinkind (onze oudste) is speciaal voor m.n. mijn moeder. Dit ooit besproken en benoemd. De 1e blijft speciaal en dat mag ook (vind ik), maar na dit benoemd te hebben kwam ook het besef dat ze er dus op moet letten dat nr 2 ongeveer dezelfde behandeling krijgt. Dus herkenning ja, maar handig en eerlijk vind ik het niet. Ms eens benoemen dat t voor je jongste soms wel sneu is.
Hier is dat (nog) helemaal niet zo en mijn Sm heeft zelfs 9 kleinkinderen.. Ik zou er ook echt wat van zeggen als het anders zou gaan, snap daar namelijk niks van. Zeker niet als de jongste bijv niet mag logeren en de oudste wel?' Een eerste kind trek je ook niet voor ten opzichte van je volgende kinderen, die zijn allemaal even leuk lief en bijzonder. Dus zo zou het met kleinkinderen ook horen te gaan.
Mijn ouders houden van alledrie evenveel. Maar toch gaat de jongste nooit mee logeren. Van ons hoeft het nog niet zo en hij is vrij bewerkelijk en dat vinden mijn ouders te zwaar. Is prima, wil niet zeggen dat ze de andere twee voortrekken. Dat logeren komt bij hem ook wel als hij wat ouder is.
Mijn ouders houden van beiden evenveel. Zijn echt gelijk. Al kan mijn zoon mijn moeder goed om de vinger wikkelen en mijn dochter mijn vader hihi
Mijn schoonouders houden van beide evenveel en trekken gelukkig niemand voor. Allebei mogen ze blijven slapen, eren en komen spelen. Ze worden gelijk behandeld. Als de 1 het niet mag, mag de ander het ook niet.
Hier is het verschil er wel maar klein. Dat gaat nog wel komen: mijn moeder wil graag een kleindochter en zodra die komt bij mijn broers of zus zal die enorm worden voorgetrokken. Dus ik zet me alvast schrap.
hier gelukkig niet ze houden van alle kleinkinderen even veel en ze zijn gelijk ik zou daar persoonlijk niet blij mee zijn dat hebben ze straks zelf snel genoeg door erg sneu dan voor het kindje
Hier helaas net zo en dat heeft er voor gezorgd, dat ik inmiddels geen contact meer heb met mijn moeder. Zo kwam ze bij mijn zoontje altijd bij de voetbal kijken (Doet ze overigens nog) Hij mag altijd blijven logeren, krijgt cadeautjes enz. Bij mijn dochter is ze nooit bij haar zwemmen geweest, mag niet zo vaak komen logeren enz. Het gekke is dat haar moeder (mijn oma dus) precies hetzelfde deed vroeger en ze altijd riep dat ze zelf echt nooit zo wilde worden. Sinds dat mijn bonuskids inwonen is het helemaal bergafwaarts gegaan. Ik heb er meerdere malen met haar over geprobeerd te praten, maar dat liep uit op ruzie. De kids zijn inmiddels op een leeftijd dat ze het zelf door hebben, dus heb ik een grens getrokken, het is of allemaal hetzelfde, of allemaal niet. Heel jammer, maar helaas is het niet anders.
Hier niet. Mijn moeder is gek op allebei. Bij mijn eigen opa en oma heb ik weleens gemerkt dat ze mij voortrokken, vooral mijn oma zei dat weleens 'jij bent toch speciaal he, het oudste kleinkind'. Ik ben geloof ik ook het enige kleinkind dat daar vaak alleen (zonder andere kleinkinderen) heeft gelogeerd enzo.
Ik vind het eerlijk waar niet zo raar dat opa's en oma's voorkeur hebben... Je hebt zelf toch ook (vaak) voorkeur bij neefjes en nichtjes? Het ene kind is nl liever/makkelijker/gezelliger dan een ander kind en daar doe je ver niets aan. Dat ze het zo laten merken vind ik weer niet goed... Maar daar zou je evt wat van kunnen zeggen.
Hier is het niet tussen mij kinderen maar met ons neefje. Onze kinderen zijn de oudste, daarna die van mn schoonzus en dan de zoon van mijn zwager. En laatste is duidelijk oma's lieveling. Al bij de zwangerschap was ze heel geintteresseerd(bij ons nooit) Ze heeft tegen ons altijd gezegt dat ze geen vaste oppasoma wil worden en daar past ze 1x per 2 weken op. Zodra neefje komt laat ze alles iit dr handen vallen en straalt ze. Andere mensen zeggen weleens " lijkt wel.alsof ze voor het eerst oma geworden is" En dat terwijl ze met onze kids nooit iets leuks doet. Mijn oudste zegt het zelfs" ik hoef niet naar oma, die vind toch alleen ... leuk" Heel,heel triest
Met m'n eigen ouders nog geen ervaring. Maar weet nog dat mijn opa en oma alle kleinkinderen gelijk behandelde. Heb nog nooit het gevoel gehad dat ze iemand voortrokken of een favoriet kleinkind hadden. Nu m'n oma wat ouder is geeft ze wel toe dat ze mij & m'n zusje makkelijker vond omdat we altijd goed luisterde.
zou het niet kunnen komen omdat je oudste nu niet in een makkelijkere, leukere leeftijd zit voor haar? je jongste is nu 2 misschien vind ze dat teveel werk(kwa opletten enz.) en misschien van het 2e kadootje die ze niet aan de jongste gaf dacht ze wel hij is 2 dat snapt hij toch nog niet. liefss
Ja hier ook, maar dan heel anders. Er is altijd weinig oog geweest voor de kinderen van de twee zonen. Zijn er vier in totaal tussen 2007 en 2012. Contact is altijd slecht geweest, we hebben ze geprobeerd te betrekken e.d. maar weinig reactie. Nu is van hun dochter in 2013 een kleinkind gekomen en die is geweldig...... Het contact is in de afgelopen 2,5 jaar zo slecht geworden, en zelfs zijn schoonouders uit beeld geweest. Mijn man heeft weer contact, maar na 2,5 jaar wil ik (en ik kies voor onze kinderen) geen contact meer. Het lijkt wel alsof ze het vier keer afgeslagen hebben en bij nummer 5 dachten: ach laten we het toch maar doen. Laten we eens opa en oma zijn. Ik ben er klaar mee, wil er ook niets meer mee. Maar in jouw geval ts, zou ik je kinderen erin beschermen waar kan: logeren kun je zelf een hand in hebben. Kado's natuurlijk niet. Maar wanneer je kinderen het gaan merken, is het misschien echt tijd om er naar opa en oma toe wat aan te doen en het bespreekbaar maken.
Hier ervaring mee maar dan dat ik degene ben die werd voorgetrokken. Mijn moeder kreeg eerst mij en 11 jaar later mijn broertje. Mijn opa, oma en tante zijn altijd gek op mij geweest. Maar de verschillen zijn erg groot vergeleken met mn broertje... Die is anders als dat ik ben, ik altijd lekker makkelijk leuk en gezellig en mn broertje vaak stilletjes of soms juist heeel druk en dat ze er weinig band mee hebben. Mijn oma behandeld ons gelijk maar is daarmee de enige. Mijn opa en tante is het anders. Voorbeeld: voor mijn verjaardag krijg ik van mijn opa 200 euro. Mijn broertje mag mn moeder vaak iets voor kopen maar 1 x had ze gezegd dat ie geld wilde en kreeg ie een VVV bon van 25 euro... Zo ook bij mn tante hij een keer een boek van zown 12,50 en ik 50 euro. Daarnaast krijg ik van mn opa heel vaak geld toegestopt voor in mn spaarpot en mn broertje niet. Mn opa spaart per maand nog 50 euro op mn rekening aangezien mn groeirekening is gestopt op mn 18e en voor mn broertje heeft ie dat nooit gedaan... Ik op mijn beurt compenseer het weer om mijn broertje een mooi verjaardagskado te geven. Mn moeder gunt het mij ook van harte hoor maar eerlijk is het echt niet. Ook met school stimuleerde mn opa mij altijd, voor elke 10 kreeg ik 10 euro. Altijd super trots op me met mn mooie cijfers en helemaal toen ik ook nog mijn havo heb gehaald. En mn broertje doet het laagste van het laagste dus ja niets om trots op te zijn ofzo. Nu komt zijn achterkleindochter dus ja ook helemaaal geweldig. Iets erover zeggen durfde mn moeder en ik nooit wel heel vaak erover gehad met elkaar. Maar opa kennende zou er dan knallende ruzie ontstaan dus hebben we het maar zo gelaten.
Hier herken ik het wat betreft het eerste kleinkind van m'n schoonouders, dus de eerste van m'n schoonzus. Hij werd helemaal de hemel in geprezen en de rest van de kinderen (incl. mijn zoontje) moest wijken voor hem. Nu blijkt dat mannetje een vrij narcistisch karaktertje te hebben ontwikkeld en zijn broertje gaat er redelijk achteraan. Zielig voor die mannetjes natuurlijk, want volgens mij is dit meer de schuld van de ouders dan van de kinderen zelf. Maar schoonouders beginnen nu een beetje terug te komen op hun voorkeur en mijn zoontje is nu ineens alles voor hen.
Bij mijn ouders zijn al hun klein kinderen gelijk Bij schoonouders ging het al mis tijdens de zwangerschap. De oudste is een meisje en schoonvader wilde persee een jongen ivm stamhouder Enzo. En toen kwam bij schoon broer het eerste kindje en dat werd een jongen nou dat hebben we geweten. Onze ..... kan wel als eerste een jongen maken en onze ..... niet. Het zoontje wat wij nog kregen word altijd met naam begroet de meisjes worden niet aa gekeken. Oudste meisje voetbald en die moet iedere keer horen dat meisjes niet kunnen voetballen. Als je meer vb wil kan ik nog wel even doorgaan. Je snapt wel dat wij daar de deur dus niet meer plat lopen.