Helaas zelf meegemaakt. Erachter gekomen dat hij al een aantal maanden een ander had. Heb hem voor het blok gezet, en stond erop dat hij de waarheid zou vertellen. Helaas heeft hij (weet ik nu) maar de helft verteld. Ik had echt niet verwacht dat ik het ooit mee zou maken. Ben intens verdrietig geweest, en nog steeds. We hebben uiteindelijk samen besloten het nog een kans te geven. Ook omdat er kinderen in het spel zijn. Relatietherapie gedaan, ik heb hem het volle vertrouwen weer gegeven, en mij 1000% gegeven. Helaas heeft hij er al die tijd nooit echt energie ingestoken, en hebben we nu een half jaar later besloten om uit elkaar te gaan. Hij heeft mij echt respectloos behandeld, en is in die tijd dat we er aan werkten ook niet eerlijk geweest. Ik ben zoo boos. Echt woest op hem. Boos om hoe hij overal mee om is gegaan, en heel verdrietig... Ik heb echt een hels jaar achter de rug. En ik hoop dat het vanaf nu weer wat beter gaat worden, en dat ik een nieuwe start kan maken.
Ik heb ervaring hiermee helaas. Dacht van tevoren dat ik er niet mee zou kunnen leven als ik bedrogen zou worden. Maar dat valt dus alles mee Ik ben depressief geweest en in die tijd had mijn man contact met een oude kennis, ze hebben elkaar 1 keer gezien en wat gefriemeld, niet gezoend verder. Hij durfde het niet te zeggen, ik kwam er via zijn telefoon achter. Heb gewoon op een avond gevraagd of hij me moest vertellen. En toen kwam het hele verhaal. Natuurlijk erg moeilijk, ben heel boos geweest. Maar uiteindelijk de keuze gemaakt om hem te vergeven en onze relatie is beter dan ooit. Dus tja denk dat elke situatie verschillend is. Mocht ie het nog eens doen dan mag hij wel zijn spullen pakken.
Ja, het wordt beter... .. Spreek ik uit een ervaring die vrijwel gelijk is aan jouw verhaal. Jij verdient eerlijkheid en respect, jij verdiend zoveel liefde die hij jouw niet getoond heeft door zijn bedrog en leugens. Stapje voor stapje kom je er! En ja, scheiden is een lange weg. Niet normaal wat er allemaal bij komt kijken en dan heb ik het nog niet eens over de emotionele rollercoaster waar je in zit!! Focus op je nieuwe start, kijk vooruit. Je komt er echt wel. En al je boosheid en verdriet gaat met de tijd een plekje vinden. Je gaat het verwerken. Ik ben nu twee jaar verder en nog zijn de emoties op momenten zo heftig, maar die momenten zijn wel steeds minder frequent. Veel sterkte!!
Dankjewel voor je bericht! Het is goed om te lezen, hoewel ik me er nog geen voorstelling van kan maken. Fijn dat het bij jou steeds beter gaat! Zelf sta ik nu in de praktische regelstand, en ben ik bang voor de klap die nog gaat komen als alles echt allemaal rond is... Ik hoop ook dat ik in de toekomst weer mensen echt kan gaan vertrouwen.
Mensen vertrouwen gaat vast lukken, maar een nieuwe partner weer vertrouwen... Zo blind vertrouwen zoals ik m'n ex vertrouwde.... Geen idee, het idee van een nieuwe relatie en mijzelf weer zo bloot geven in vertrouwen dat lijkt mij zo moeilijk! En al die regelzaken zijn doodvermoeiend, stapje voor stapje ! Sterkte!
Gezien het feit er geen reactie komt, heb ik z'on donkerbruin of zeg maar gerust pikzwart vermoeden dat het geen vraag was om de tijd mee te doden @lloorrtt...
ik zou hem voor gek verklaren en hem veel succes wensen. Als hij beter denkt te kunnen krijgen, mag hij van mij weg hoor. Hij zal nooit iemand vinden die werkelijk álles voor hem doet en zoveel pikt als ik dat doe Ik verwacht zelfs dat ie dan binnen een paar maanden huilend op de stoep zou staan.
Hmm meegemaakt tijdens de zwangerschap en ik kan zeggen dat ik nasty word....heel nasty ofwel heb hem mijn huis uit getrapt zijn spullen in de auto geladen en bij zijn ouders voor het huis gedropt. Toen zijn nieuwe (of tijdelijke want het duurde een week of vier in totaal) vriendin dacht me ook nog eens te gaan stalken ben ik ook tegen haar heel nasty geweest. Ben er toen wel achtergekomen dat ik niet zo aardig ben als ik boos ben en daar ook flink van geschrokken zelfs naar een maatschappelijk werkster geweest omdat ik bang was altijd zo boos te worden maar gelukkig is het alleen in die periode voorgekomen. Dat was overigens ook direct de confrontatie aangezien ik het bewijs in handen had op dat moment...ook niet lang want dat kon heel prima richting zijn hoofd vliegen. Daarbij is het meestal al langer aan de hand (bij mij tenminste wel) en is het vermoeden er ook al even alleen confronteer je vaak pas als je het zwart op wit ziet staan...aangezien er meestal heel lang smoesjes en ontkenning is.
Ook dat gaat jullie beide lukken ook @Sascha87 het heeft alleen tijd nodig, veel tijd, dat kan ik zeggen uit ervaring.
Hier ook recent achter gekomen (juni dit jaar). Was het ook nog een goede vriendin die ik al 7 jaar ken en bij mij thuis had uitgenodigd in ny. Bleek ze ook nog zwanger te zijn. Ze heeft het weggehaald maar ik ben heel depressief en voel me kapot. Ik probeer er samen uit te komen (14 jaar samen, kind en getrouwd) maar het is verdomd moeilijk. Nu in relatietherapie en ga zelf ook in therapie om het te verwerken. Ik ben er via screenshots van een anoniem nummer achtergekomen. Iemand appte mij met dit is fabulous. Dat was een chat tussen mijn vriendin en man waar ze dus over de zwangerschap en hun avond hadden. Nummer is nooit meer online geweest.
Wat???? Lees ik nu dat jouw man je vriendin bezwangerd heeft en dat je hem niet de deur uit hebt getrapt? Respect dat je het nog wil proberen, hier had ie zijn koffers kunnen pakken.
Heel veel sterkte @LoeForceOne ! We hebben wel eens ruzietjes hier op het forum maar dit vind ik oprecht heel erg voor je! Wat een nachtmerrie! *digi knuffel*
@LoeForceOne wat heftig! Veel sterkte, ik hoop dat je het een plekje leert geven, of dat nou met of zonder hem is.
Dat waardeer ik enorm! Thanks! Het is heel zwaar. Als jk eerlijk moet zijn ben ik sinds juni al enorm depressief en voelt alles enorm zwaar. Ik hou zielsveel van hem maar een groter verraad bestaat niet. Ik ben 1 van mijn beste maatjes kwijt en mijn huwelijk wankelt aan alle kanten en er is 0 vertrouwen meer.