vrijdag kreeg ik te horen dat het hartje van het vruchtje niet meer klopte.. zaterdag kreeg ik felle bloeding en vreselijke pijne! echt niet te doet , ik ben meteen naar spoed gegaan en hebbe ze me dar een sterke pijnstiller gegeven! echt waar die pijn wenste ik mijn ergste vijand nog niet toe! de dokter zei da dat nog feller pijn deed als een bevalling omdat bij een bevalling gaat het vooruit en bij een miskraam niet! , oke ik lag toen op spoed en toen hebbe ze en curretage en savonds mocht ik terug naar huis! nu mag ik 10 dage geen sex en , ik moet wachten op mijn volgende menstruatie en dan mag ik terug voor kindjes probere , maar ze zegge dat het na een curretage vrij snel gaat , om terug in verwachting te zijn , omdat dan alles heel schoongemaakt is..En ik moet eerlijk zegge die curretage viel 300% percent mee , want ik heb nog altijd geen pijn en alles gaat heel goed met me.dus de dames die een curretage moetten , je hoeft echt geen bang te hebbe je voelt ter niets van! het was wel natuurlijk spijtig om dat vruchtje te verlieze , maar eigenlijk was het beter nu gebeurt danbinne een paar maanden , want dan had ik het leven van dat kindje gevoelt... ik hoop dat ik hier binnekort terug blij nieuws kan melden. en ik wil jullie via deze weg ook allemaal veel sterke wensen! en hopelijk jullie binnekort ook weer te zien met blij nieuws! ___________________________________________________________ XXX en kusjes sara
Jeetje meis wat rot voor je. Gelukkig heb je momenteel geen lichamelijke pijn. Ik wens je veel sterkte toe. Liefs Mirre
Hoi Passoatje, Wat erg allemaal voor je! Ik hoop maar dat je snel weer zwanger bent, maar wil je wel op het hart drukken om het ook rustig aan te doen en aan je verdriet toe te geven. Uit eigen ervaring weet ik (en ook als ik de verhalen van de anderen hier lees) dat het verwerkingsproces wel even wat tijd in beslag neemt. Heel veel sterkte! Liefs, Marla
Ik kan helaas inleven hoe je je gevoeld moet hebben. Ik heb ook helse pijnen gehad en met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Daar Morfine gekregen om de pijn te doen laten zakken. Dag daarna curettage gehad en dat was ook een beetje een opluchting. Pijn was eindelijk weg. Ja, de fysieke pijn, de emotionel pijn is nog steeds aanwezig.. Tja, is ook nog geen week geleden, moet even plaatsje krijgen..
dank je wel iedereen voor de reacties, het doet echt goed om te weten dat ik niet de enige ben die zoiets heeft meegemaakt want op zo'n momment dan voel je je echt wel alleen... ben echt blij dat we hier elkander kunnen steunen in moeilijke tijden en dat je hier je verhaal eens kwijt kan..echt bedankt en ik hoop echt dat het snel weer raak zal zijn..en dan hoop ik dat alles goed mag gaan! dikke knuffel en aan jullie ook veel sterke gewenst sara
Passoatje bij mij is die currettage ook veel beter uitgevallen dan verwacht, hopelijk maak ik het niet meer mee, maar als ik ooit moet kiezen ga ik terug voor currettage. Het is inderdaad jammer je vruchtje verliezen, beter nu dan later als je het kindje voelt, alleen heb ik het nog altijd moeilijk ermee, mijn verstand zegt dit ook, maar mijn gevoel was niet akkoord, beetje per beetje en met de tijd, voel ik dat mijn gevoel het een plaatsje kan geven. sterkte en hopelijk zijn we vlug terug zwanger! flyke
Hoi lieverd, wat naar dat je zoveel pijn hebt gehad maar wat fijn dat de curettage zo'n opluchting was! Veel sterkte met de verwerking van je miskraam, het is tenslotte niet zomaar iets waar je even makkelijk overheen stapt (helaas ben ik ook een ervaringsdeskundige). Neem vooral je tijd om het af te sluiten, en als je moet huilen laat die tranen dan vooral de vrije loopt. En praat lekker tegen ons aan als je daar behoefte aan hebt, dat heeft mij destijds in ieder geval heel goed geholpen. Het geeft steun om te weten dat je niet de enige bent die dit overkomt. Enne... om jou en alle anderen een hart onder de riem te steken: ik ben op dit moment bijna 31 weken zwanger, en het gaat hardstikke goed met ons kindje! Groetjes, Wendy
Wat mij heel erg helpt in de verwerking: ik lees oude verhalen over 'miskramen'. Hierin zie je heel vaak moeders die net hun kindje hebben verloren, maar als je dan onderin de banner kijkt, dan zie je heel vaak dat ze alweer een hele ruime tijd zwanger zijn. Teken dat het dus ook wel goed kan gaan. Dat geeft mij weer hoop. Tuurlijk had ik liever gehad dat het nu ook goed gegaan was, maar ik geef de hoop niet op. Het is nu ruim 1 week geleden dat ik curettage heb gehad. Vloeien wordt al een stuk minder. Nu lichamelijk nog aansterken en dan ben ik hopelijk snel weer zwanger. Ik ben erg beroerd geweest, maar ik verlang enorm weer naar dat gevoel. Hopelijk komt onze tijd snel weer...
Hey meis, Wat ontzettend rot zeg! Ik heb zelf ook een MK gehad maar geen curretage. Ik dacht 10,5 week zwanger te zijn maar helaas was het vruchtje al 2 weken dood... Ik kwam erachter doordat ik steeds meer bloed begon te verliezen en ongi krampen had. Kon s avonds gelukkig meteen terecht bij mn verloskudige. Het was allemaal echt heel verdrietig, gelukkig was mn vriend erbij en heeft me goed gesteund. We hebben ook samen gehuild. Al wilde ik niet altijd mn verdriet laten zien aan mn vriend en ik dan huilend op de badkamer zat en hij me dan zo vond, vond hij ook zo erg om te zien. Ben dus blij dat we er samen doorheem zijn gekomen en nu weer bezig voor een wondertje. Bij mij heeft de MK trouwens ook ontzettend veel pijn gedaan, had echte weeen. Die op gegeven moment echt om de zoveel minuten kwam en minuut duurde...zoo pijnlijk. Ook heel raar als het er dan opeens uit komt...er was bij mij niet zoveel te zien omdat het vruchtje dus al 2 weken dood was. Het heeft bij mij natuurlijk ook wel even geduurd voor ik eroverheen was maar nu gaat het weer erg goed. Alleen was het pas weer ff moeiijk toen iemand, die niet wist van de mk, vroeg het met mn buikje ging...toen kwamen de tranen weer. maar wij denken positief. Meis, ik hoop dat je snel weer zwanger mag worden! Knuf, Sylvia
Het is bij alweer ruim een week geleden, maar het blijft verschrikkelijk. Als ik jouw verhaal zo lees dan komt dat hele gevoel weer terug. Bah.. Het blijft zwaar. ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd. Hopelijk snel weer een nieuw klein wondertje op komst.. maar eerst even aan jezelf denken. Probeer het een plaatsje te geven. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ben er zelf ook nog mee bezig..