pffff.. ik moet het even van me afschrijven. een topic met twee dingen die ik kwijt moet: Al een poos geleden hebben we al aangegeven dat we zaterdag de verjaardag van onze dochter vieren. Ze is vandaag 1 jaar geworden. Nou echt ik ben zo trots, zo geroerd. We hebben niet heel veel vrienden, met onze trouwerij hebben we uit eindelijk alleen onze hele directe dring uitgenodigd, het was goed zo. In die directe kring zitten dus twee stellen, we zijn met zn zessen en soort van gegroeid tot vrienden groep. Wij hebben juli een dus een kindje gekregen, het andere stel januari. En het derde stel, zegt bezig te zijn, zij vind het heel vervelend als het niet lukt. Ze ligt dan twee dagen huilend in bed, als ze ongesteld is geworden. Maar ze wil bijvoorbeeld niet testen, na een jaar zei ik van jo misschien toch eens kijken of je een keer naar de dokter wil. Maar dat wil ze allemaal niet. Dat is een situatie dat ik heb gezegd van jo als me nodig bent moet je het maar zeggen, doe waar je je goed bij voelt. Zo gaan we ook met afspraken om. Jo ben jij ineens moe en heb je geen zin om te komen kom dan niet......... Maar jou smste ik haar ere gister van jullie zijn er wel toch zondag (ging gebak bestellen) en nou krijgen we het bericht dat ze niet komen. Dus ik gebeld, namen ze niet op en laten weten via de app van jo, dat zouden we toch niet leuk vinden. niet verkeerd bedoeld maar het is de eerste verjaardag van ons meisje, dat zouden we graag met jullie willen delen. Ik kreeg alleen terug : het is toch niet erg als we een andere keer komen. Geen reden van waarom niet, dus ook niet begrepen wat ik haar gestuurd had. Ik ben gisteravond best overstuur geweest, wij hebben niet heel veel mensen om ons heen en nou haken die ook nog af.. straks komt er niemand op de verjaardag van ons meisje en is dat onze schuld. Wat moet ik daar nou mee? En wat moet ik met die vriendin? nog een keer zeggen? Dat is punt 1. Punt 2 nou ga ik me echt even kwetsbaar opstellen.. denk ik van ... zucht. ik zag haar echt als mn vriendin. we zagen en spraken mekaar niet vaak maar het was altijd wel gezellig. Naast de twee stellen en mijn moeder en mijn zus waar ik close mee ben, heb ik nog 1 beste vriendin al 10 jaar. en een vriendin sinds een jaar of vijf maar die woont heel ver weg. In de zwangerschapsgym wel leuke meiden ontmoet maar dat is eigenlijk al een beetje verwatert omdat we het een periode druk hebben gehad vanwege onze financiën. En nu word het allemaal wat rustiger, mn werk is op regel... en nou mis ik gewoon nog een vriendin(en) Wie lijkt het iemand leuk om eens te kijken of de klik er is? Ik woon in omgeving Steenwijk. Werk in de gehandicaptenzorg dus wisselende diensten. Heb een dochtertje die vandaag een jaar is geworden. We hebben een hond, wonen in een simpele hoek woning, zijn getrouwd, houden van simpele dingen als een bos wandeling, zwembad, samen eten. Als ik tijd voor mezelf heb, lees een boek. Ik ben stevig, ben dus dol op eten en snoepen, heb lang haar, draag veel rokjes, maak veel foto's, besteed heel graag heel veel tijd met mn dochter, en wil graag een tweede kindje. Probeer eerlijk en open te zijn.... heb niet mijn man even gevraagd hoe hij me zou omschrijven hij zei: spontaan, pittig, klein (hij is bijna 2 meter ik 1.65 ofz), altijd in voor een lach....
Ik zou het respecteren dat ze niet komen en niet verder over doorgaan.. misschien idd een keer apart uitnodigen zodat het wat minder confronterend is.
Allereerst gefeli met je dochter! Wat betreft die vriendin... Heeft ze er niet gewoon veel moeite mee dat er alleen maar mensen met kids zijn? Het heeft bij mij ook lang geduurd om zwanger te worden en ik had zelf ook echt heel veel moeite met dit soort feestjes. Snap dat je haar er heel graag bij wil hebben maar probeer het ook vanuit haar kant te zien...
Daar moest ik ook meteen aan denken! En het kan heel moeilijk zijn om dat toe te geven, dus misschien heeft ze daarom geen reden gegeven?
Ja, dat is wel heel vervelend. Ik kan me voorstellen dat ze het moeilijk vind om te komen. Als ze er mee bezig zijn en het lukt niet. Maar dan is dit niet de manier om met elkaar om te gaan. Als het je zo dwars zit zou ik met haar gaan praten en eerlijk vertellen hoe je je voelt. Eens kijken wat ze daar dan op zegt. Maar eerlijk zijn is wel het beste naar elkaar toe. Laat je teleurstelling maar blijken.
Ja inderdaad, ik wil het ook graag van haar kant zien! absoluut. alleen ze zegt het niet, .. we hebben voor een poosje geleden nog met kids gezellig een dag door gebracht. en toen ook over gehad dat het voor hun wel eens vervelend als het over de kleintjes gaat (omdat zij er nog geen 1 hebben) en toen ook gewoon er niet meer over gehad. Dus vanuit mij gezien is dat begrip er sowieso. dat is mijn invulling zeg maar. Ze geeft me geen reden waarom ze niet komen....
Gefeliciteerd met de verjaardag van je dochter ! Waarschijnlijk is je vriendin echt nog wel je vriendin, maar kan ze het nu niet opbrengen om een kinderfeestje te vieren. Ze heeft zelf nog geen kinderen, grote kans dat ze niet beseft hoe trots je als ouders op deze mijlpaal bent. Misschien zitten ze al lang in een medisch traject, maar willen ze dit voor zichzelf houden. En voor je meisje zijn al die volwassenen die extra komen lang niet zo belangrijk als haar papa en mama, voor jou is het vervelend, voor haar niet.
Hey meid, lastig hoor, en absoluut niet leuk kan ik me voorstellen... natuurlijk van harte gefeliciteerd met je dochter! Bijzonder hoor, alweer 1 jaar! Geniet er lekker van met je gezinnetje!
Toen wij nog vol in de mmm zaten vonden we kinderfeestjes ook heel moeilijk, je bent dan zo verdrietig als je dat geluk en blijdschap ziet en enorm bang dat het voor ons nooit zou lukken. Omdat het bij ons vooral bij familie was zijn we altijd gegaan, soms huilend terug naar huid zodra we in de auto zaten.. Onderschat het verdriet van je vriendin niet, misschien heeft ze je niet alles verteld en zijn ze al in de molen, je weet het niet. Wij hebben het ook niemand verteld. Laat ze lekker op een andere dag komen, vind je dochter vast ook geen ramp.
Tja, misschien is je vriendin er gewoon niet mee opgegroeid? Bij mij is het aflopen van verjaardagen van elkaars kinderen ook echt 'onbekend'. Moet ook eerlijk zeggen dat ik er weinig mee heb. Verwacht het omgekeerde overigens ook niet. Dat vrienden bij mijn kids op de verjaardag komen. Ik vind dat zelf meer voor familie en vriendjes van de kids zelf..... Wellicht zit dat er achter?
maar er zijn niet echt hordes met kids..er zijn twee baby's van 6 maand en onze dochter die nu de grens van een jaar over is.. en nogmaals dat het hierom gaat is mijn invulling. Maar waarom laat ze dan niet iets vallen.. hoe moet ik iets kunnen begrijpen als ik totaal niet weet waarom het gaat? stuur dan ff van jo kan het niet uitleggen maar ik kan het niet. dan kan ik toch een richting in. ze stuurt ook niet dat ze geen zin heeft ofz..
Ohja het feit dat er alleen over de kinderen wordt gesproken is dan vreselijk, alsof je er niet bijhoort.. Zo hebben wij het toen vaak ervaren.
inderdaad in haar familie, hebben ze ook nog geen kinderen. Dus jij gaat ook niet naar de verjaardagen van de kinderen van je beste vrienden?
Misschien omdat het ook gewoon niet leuk is om te zeggen dat je niet wilt komen vanwege de kinderen? En dat ze je misschien niet wil beledigen.
Wens je kleine meis maar proficiat! En al die volwassenen zijn maar bijzaak op haar feestje ... Het liefst wil ze véél speelgoed en vooral véél vriendjes van haar leeftijd (of zo ongeveer) ! Beste vriendin heeft overigens ongeveer hetzelfde gehad met haar schoonzus. Die kon het - na een miskraam en maar niet terug zwanger raken - ook niet meer aan om haar (mijn vriendin) en haar nichtje (kleintje haar vriendin) te zien. En heeft 2 jaar geen contact gehad met hen. Voordien waren ze goeie vrienden, maar die miskraam en alle problemen erbij heeft er serieus ingehakt.
Of misschien zit ze nog in de fase dat ze het liever niet onder ogen komt dat het op natuurlijke wijze wellicht misschien niet lukt of heel lang gaat duren? Kan me er echt iets bij voorstellen hoor.. Misschien niet teveel nadruk op leggen en haar laten weten dat je er bent voor d'r?
Gefeliciteerd met je dochter, ik woon overigens vlakbij jou in de buurt woon zelf in wolvega, je mag me altijd een pb sturen! Daarnaast zou ik toch zeker het gesprek aangaan met je vriendin, probeer het uit te praten
ja dat snap ik ook. we kletsen even en dan kap ik het vaak voor haar af.. mijn man wil nog wel eens met een biertje op zijn liefdes verklaring tegen over onze dochter vermelden maar dan zeg ik het ook gewoon waar iedereen bij is dat het wel even genoeg is over de kids.. dat er ook nog andere dingen op de wereld zijn. Dus wat dat betreft zou ze moeten weten dat ik daar echt begrip voor heb
Oh wat komt dit mij bekend voor!!! Wat eenzaam en rot kan dat aanvoelen... Blegh. Maar first things first: Gefeliciteerd met je dochter Jammer dat Steenwijk zo ver uit de buurt is, anders had ik op de koffie gekomen en hadden we wat gekletst en dergelijke, want we zitten een beetje in hetzelfde schuitje Rot voor je, maar probeer te genieten van de leuke momenten! Op het moment dat jij het naar je zin hebt en een leuke verjaardag viert met je dochter, zal zij er vast niks van merken dat het zo rustig is!