Vriendinnen?!?

Ik begrijp je gevoelens heel goed, maar probeer het ook es van haar kant te begrijpen. Ik vind het heel erg jammer voor je dat je een mk heb gehad. Soms krijg je ook de neiging om jaloers te worden op zwangere vrouwen, omdat je jezelf daarin terugziet.

Je vriendin zit nu in een hele andere situatie. misschien zou ze jou wel willen betrekken bij alles, maar komt het niet op bij haar, omdat ze heel erg vermoeid is. Ze heeft op dit moment andere dingen aan haar hoofd.
Zet je vriendschap niet op het spel en haal geen gekke dingen in je hoofd. Je vriendin is zwanger en probeer anders es zelf contact met haar te zoeken. Stel een keer voor om samen te gaan winkelen ofzo.

Ik denk dat je vriendin bang is om met jou af te spreken, omdat ze niet wilt dat je haar zwanger ziet. De reden hiervoor is omdat ze zal denken dat je jezelf gaat verwijten waarom je neit zwanger bent.

Sterkte meid, en ik begrijp heel goed dat je in een hele moeilijke en lastige situatie zit

 

Ik denk dat jou vriendin zich hartstikke schuldig voelt en je niet onder ogen durft te komen...
Zij heeft nog een kindje in zich,en jij niet.
zij heeft een dikke buik,jij niet...
Ik zou me daar ook heel ongemakkelijk bij voelen.
Ik begrijp dat het voor jou heel vervelend is,
maar ik denk echt dat ze zich gewoon schuldig voelt.

Het zou voor haar heel moeilijk zijn;
als jij langskomt,moet ze dan vol enthousiasme over haar kleine praten?
Of moeten jullie praten over de bloemen bij de buurman?

Schrijf haar eens een kaartje,dat je graag weer gewoon contact zou willen en dat je niemand iets kwalijk neemt....

Succes ermee

 

Ik denk ook dat het vooral is dat ze zich niet zo goed een houding weet te geven ten opzichte van jou.
Leuk is het niet, maar ik kan het wel begrijpen. Misschien moet je het eens gewoon rechtstreeks aan haar vragen?
Succes!

 

Om eerlijk te zijn vind ik het inderdaad een beetje "zeuren". Ze kan zich schuldig voelen, maar ze kan ook gewoon even geen behoefte hebben aan bepaalde mensen om zich heen, vriendin of niet.

Dat heb ik nu ook. Ik heb een hoop contacten verbroken, omdat ik daar nu absoluut geen behoefte aan heb. Ik heb een klein groepje om me heen en verder helemaal niets..

Misschien dat je het gewoon moet vragen, want anders weet je het nooit..

 

Zo te lezen zitten jullie in hetzelfde schuitje. Zij heeft maar 1 keer met jou contact opgenomen en jij maar 1 keer met haar. Misschien kun je inderdaad een kaartje sturen of een brief/e-mail en daarin aangeven dat je het zo jammer vindt dat het contact aan het verwateren is. Als zij dat ook vindt, dan zal te blij zijn met je berichtje en jou ook zeggen wat zij er van vindt.

 

Waarom vraag je het haar niet gewoon, dan weet je gelijk waar je aan toe bent. Vriendinnen kunnen toch gewoon eerlijk tegen elkaar zijn.

Het is vast niet het antwoord wat je wilt horen maar ik begrijp je vriendin wel. Ik ben nu 28 wkn zwanger en slaap zo ontzettend slecht waardoor ik overdag het gevoel heb dat ik achter mezelf aanloop. Ook ik heb totaal geen behoefte aan contacten. Niet persoonlijk naar mensen toe maar simpelweg omdat ik daar de puf niet voor heb. De energie die ik heb gaat uit naar mezelf en m'n kind.

Liefs Eva

 

het is heel moeilijk van beide kanten...
heb zelf ook een mk gehad, was tegelijk met en mijn vriendin en mijn bazin zwanger, bazin 1 feb. uitgerekend, ik eigenlijk 18 feb. en vriendin 20 feb.
ze wilde mij eigenlijk in bescherming nemen en zo min mogelijk over de beeb zeggen omdat het pijnlijk voor mij zou zijn, voelde me ook ff buitengesloten maar heb het wel gelijk de wereld uit geholpen, praat erover met je vriendin, is zonde als jullie vriendschap hierdoor kapot gaat op schade oploopt...
succes ermee, X bianc

 

Mijn contacten zijn ook gereduceerd tot een absoluut minimum. Na een kwartiertje aan de telefoon te hebben gezeten, ben ik helemaal stuk en moet ik rusten. Ik zie nog slechts 1 stel vrienden - die heel rustig zijn en de situatie van extreme vermoeidheid bij zwangerschap zelf hebben ondervonden. Ik hoef hen dus niks uit te leggen - en mijn ouders en verder niemand.

Ik weet dat onze andere vrienden allemaal graag meer zouden willen meekrijgen van mijn zwangerschap maar dat zit er helaas voorlopig niet in.

Als jouw vriendin inderdaad zo moe is, kan ik helemaal begrijpen dat ze weinig belt en is het heel goed mogelijk dat er weinig meer achter steekt dan haar vermoeidheid.

Maar ik kan me ook voorstellen dat het naar voor je is! Hopelijk gaat het snel beter tussen jullie...

 

Misschien heeft ze minder contact omdat ze bang is jou te kwetsen met al haar verhalen en gevoelens over haar zwangerschap terwijl ze weet dat jij je kindje verloren hebt.
Misschien moet je met haar gaan praten en haar zeggen dat je toch wat meer betrokken wil zijn bij haar zwangerschap en vraag haar of ze misschien bang is dat ze jou kwetst.

Ik heb het bij mijn zus en haar vriendin gezien, haar vriendin had haar kindje na 5 en halve maand verloren en een week later kwam mijn zus erachter dat ze zwanger was. Mijn zus had er heel erg veel moeite mee om met haar vriendin over haar zwangerschap te praten, maar haar vriendin nam het heel goed op en heeft toen ook gezegd "ik wil niet dat je me ontziet en als het me teveel wordt dan zeg ik dat wel".

Succes

 

je kan wachten tot ze contact op neemt, maar je kan ook contact met haar zoeken.
soms gebeuren er dingen waar je niet goed weet wat op te zeggen, en dan stel je het uit. tot je je beseft dat je wel erg lang niets hebt laten horen. en dan word het alleen maar moeilijker om contact te zoeken.
ga gewoon bij haar langs, en zoek haar op. laat haar merken dat je het leuk vind om mee te leven met wat ze allemaal mee maakt. dan komt het vast allemaal goed

 

In zulke situaties is het altijd verstandig om haar gewoon te vragen of er iets aan de hand is.
Op deze manier ga je alleen maar speculeren en dat soort gedachtenspinsels pakken toch vaak negatief uit

 

he meid ik zou gewoon een keer afspreken met je vriendin en dan haar vertellen wat je dwarszit..vertel haar dan ook dat je graag meer betrokken bent bij haar en dat ze zich niet schuldig hoeft te voelen tegenover jou omdat jij een miskraam hebt gehad...ze is misschien hierdoor wat terughoudender naar je omdat ze misschien bang is jou hiermee te kwetsen en je niet durft lastig te vallen met haar geluk terwijl jij zoiets naars hebt meegemaakt.