Hier dan het verhaal rondom mijn stiefzoontje... De ex vriendin van mijn vriend spoelde de pil door het afvoerputje, hij wist niet beter of ze slikte de pil! en ineens komt ze aanzetten met: ik ben zwanger, waarmee zij dacht dat hij dan niet bij haar weg zou gaan, omdat hun relatie niet echt soepel verliep.. Echter tijdens de zwangerschap ging zij er vandoor en kwam bij het leger des heils terecht.. Met de geboorte is mijn vriend bij haar geweest in het ziekenhuis, en heeft ze enkele dagen weer bij zijn ouders ingewoond, totdat ze weer wegliep met kind en al.. zo ging dat steeds weer, elke keer liep ze weer weg met zijn zoontje.. ze heeft zijn zoontje zelfs een jaar bij hem weggehouden toen ze een nieuwe vriend had, tegen die ouders had ze verteld dat hij haar mishandelde enzo.. ze is zelfs een keer daar thuis gekomen, met een snee in haar gezicht en d'r kleren kapot en vertelde: Hij heeft me opgezocht en verkracht! Dus mijn vriend werd gevraagd op het politiebureau te verschijnen vanwege verkrachting! Gelukkig kon hij aantonen dat hij op dat tijdstip aan het werk was! die vriend van haar kon hem natuurlijk wel verrot slaan, zo pissig als hij was.. Op gegeven moment is ze ook weer bij hem weggelopen en stond bij mijn vriend voor de deur, met de mededeling dat hij ook recht had om zijn kind te zien.. en hij werd op msn aangesproken door die ex van haar, dat ie zijn zin weer eens had! Dus had hij zoites van: mijn zin? ja ik zie me zoon, maar had haar er niet bij hoeven hebben.. Die ex van haar en mijn vriend hebben toen eens met elkaar afgesproken, omdat zij allemaal vreemde verhalen de wereld in had geholpen en ze beiden wel eens wilden weten, wat daar nou waarheid van was.. Ondertussen zijn deze 2 beste maatjes van elkaar geworden.. Op 3 september 2003 heb ik mijn vriend dus leren kennen, en we zijn eigenlijk onafscheidelijk vanaf dat moment.. we waren goed en wel 1,5 week samen, dat we gebeld werden door mijn schoonmoeder, dat zijn ex de kleine achtergelaten had bij zijn oma van 78 met een vieze luier. ze had tegen het goedgelovige mensje gezegd: ik ga even een schone luier halen, maar ze moet nu nog die luier komen brengen... Kortom ze is niet meer terug gekomen.. Wij dus vanuit Veenendaal in de trein gestapt naar Schiedam om die kleine op te halen, want mijn schoonouders gingen de dag erna op vakantie.. Ik mijn ouders gebeld of zij een bedje konden regelen voor de kleine en of ze de volgende dag op konden passen, omdat wij beiden werken moesten de dag er na! Mijn ouders zijn bij de buren geweest en die hebben hun kinderen net zo lang gebeld totdat ze een bedje geregeld hadden voor die kleine.. we bleven maar bij mijn ouders slapen , want ik woonde op een kamertje en dat was echt te klein voor ons 3en.. De volgende dag zijn wij aan het werk gegaan en heeft mijn vader (die ik nu niet meer zie) die kleine onder zijn hoede genomen.. Is eens flink gaan winkelen met die kleine, want hij had alleen de kleren die hij aanhad, zij gaf namelijk altijd kleding mee voor een weekend en dat had ze nu ook niet gedaan. Ook heeft hij een nieuwe fles voor hem gekocht, want die kreeg mijn vader met geen mogelijkheid meer schoon, daar was drank op drank op drank ingegaan, zonder dat ie schoongemaakt werd, niet gek dat dat kind dan aan de diarree is natuurlijk.. Als die tijd (zijn nu 3 jaar verder bijna) heeft ze niet meer omgekeken naar haar kind! In 3 jaar tijd hebben we ettelijke rechtbank bezoeken gehad, ivm de voogdij etc. Zij had de ouderlijke macht namelijk, dat hadden ze niet geregeld bij geboorte, want mijn vriend dacht dat erkennen voldoende was, maarja ze waren dus niet getrouwd en dan gelden andere regels.. Nu dreigt ze met rechtzaken om een bezoekregeling, hebben er zelfs al een gehad, maar jeugdzorg en pleegzorg, zeggen beiden, dat ze eerst maar eens afspraken na moet gaan komen, want het is voor die kleine elke keer een teleurstelling van dat hij zijn mama gaat zien en ze dan niet op komt dagen.. De rechter stelde ons in het gelijk, maar nu heeft ze dus hoger beroep aangetekend. Dus jeugdzorg heeft contact met haar gezocht om een ontmoeting plaats te laten vinden tussen moder en kind, maar ook daar is ze dus weer 2 keer niet op komen dagen, Jeugdzorg is naar haar laatstbekende adres gegaan, maar daar blijkt ze dus weer niet meer te wonen, en ze heeft niet doorgegeven waar ze dan wel woont.. ze is voor het laatst door de moeder van haar ex waar ze een jaar gewoond heeft gesignaleerd in den haag.. Ondertussen leven wij in constante angst dat de kleine ontvoert gaat worden of wat anders, we kunnen hem nooit zonder toezicht buiten laten spelen, erg vervelend allemaal, want zelf heb je ook niet altijd de tijd/zin om mee naar buiten te gaan.. Die kleine woont momenteel bij mijn schoonouders, die zijn zeg maar pleeggezin voor hem, en ooit hopen we dat ie ook bij ons komt wonen.. Laat hem eerst voorlopig maar veilig bij oma wonen, hij is nu eindelijk zich aan het hechten aan haar, dat mag ook wel als je de helft van je leven, van opvanghuis naar opvanghuis verhuisd bent, niet bepaald een veilige basis voor een kind.. Daarom zijn we ook erg blij dat opa en oma (mijn schoonouders) deze zorg op hun genomen hebben.. We hebben bericht van de rechtbank in Den Haag, dat de moeder de ouderlijke macht weer terug wil... het hele riedeltje begint dus weer van voren af aan... Gek worden we er van.. Maar zij is er dus wel degelijk van overtuigd, dat ze die dus weer gaat krijgen, anders span je geen hoger beroep aan... Nu ben ik wel benieuwd, wat de rechter hier van zal denken.. Denk eigenlijk dat ze geen kans maakt, maar het blijft Nederland en de wet zit raar in elkaar...