Als de natuur het ons gunt zouden wij ook nog wel een 2e willen, maar voorlopig nog even niet hoe leuk wij het ook vinden. Ik geniet eerst even lekker van ons kleine mannetje en zou een 2e willen als hij wat zelfstandiger is. Dus goed kan lopen, zindelijk is misschien wel pas als hij naar de kleuterschool gaat dat er 4 jaar tussen zit. We zien wel plannen kan je het toch niet! Wel een leuk topic
Hier willen we nog even wachten. Super zwangerschap, maar daarna... Ik vond/vind het loodzwaar. Ik had een giga postnatale dip en daarna werd ons meisje erg ziek (ernstig eczeem). Alleen maar bezig met zorgen en verzorgen van haar huid, een ramp. Toen ze een maand of acht was werd het beter en nu gaat het best goed. Maar mijn dip ben ik nog steeds niet echt helemaal te boven, dus ik wacht nog even met een tweede. Ik ervaar mijn kindje nog te vaak als een last om al voor een tweede te gaan. Terwijl het wel kriebelt: want o wat vond ik het mooi om zwanger te zijn! Maar als ze 2 is willen we het weer proberen, mits ik me weer goed voel.
Bij mij begon het ook al gauw te kriebelen. Toen de kleine 9 maanden was bleek ik weer zwanger. Stiekem vond ik het wel leuk, maar ik heb dit echt onderschat. Zwanger zijn en dan zo een uk die rond kruipt en loopt vindt ik echt zwaar. Ik heb namelijk last van vermoeidheid, ben de hele dag door misselijk en mijn hormonen maken me helemaal gek. Ik kan niet rustig op de bank liggen als ik daar behoefte aan heb, en ik moet mn dochter vaak optillen. Nu heb ik ook bekkeninstabiliteit en last van mijn rug. Kortom het is echt afzien, als ik dit had geweten was ik er nog niet aan begonnen. Straks schelen ze precies 1,5 jaar, ik houd mn hart vast want ik ben nu al doodmoe. Ik hoop dat dat wel mee zal vallen. Maar goed, het is bij iedereen natuurlijk anders, en de ene zwangerschap is de andere niet (mijn eerste zwangerschap ging erg goed)..ik denk persoonlijk dat het grootse voordeel voor kort op elkaar kindjes, later pas zichtbaar zal zijn, in het begin is het gewoon doorbijten. Succes met keuzes maken
Hoe het zal zijn met 2 kindjes vlak na elkaar weet ik (nog) niet, maar tot nu toe valt het me alles mee. Roos was 4 maanden toen ik weer zwanger raakte en zal 13 maanden zijn als ik ga bevallen. Ik denk dat een tweede hoe dan ook zwaarder is, welk leeftijdsverschil er ook tussen zit en dat het allemaal zn voor- en zn nadelen heeft. Ik vind het meevallen, maar dat komt ook omdat mijn netwerk goed meehelpt. De opa's en oma's passen nog ieder een dag op Roos en op die dagen doe ik heel rustig aan en heb ik echt verlof. Tijdens haar middagdutje ga ik zelf ook vaak even liggen en verder heb ik weer geen klachten deze zwangerschap, dat scheelt ook. Ik heb nu op het einde wel heel erg veel zin in een zwangerloos bestaan, dus daar kijk ik wel naar uit
Toevallig had ik het er van de week met mijn vlos over (nu nog maar even niet hoor ). Zij vertelde dat het vaak "makkelijker" is om kindjes kort op elkaar te krijgen dan er een paar jaar mee te wachten, omdat je dan nog in het "ritme" zit. Als je wacht totdat je kindje 3 of 4 is kan het vaak al heel veel zelf (zindelijk, aankleden, evt. al naar school, etc.) en dan is het heel zwaar om weer van voren af aan te beginnen (gebroken nachten...). Wel is het natuurlijk 9 mnd ontzwangeren.... Een vriendin van mij raakte na 4 mnd weer zwanger en vond haar 2e zwangerschap lichamelijk heel zwaar, maar ook heel vermoeiend omdat haar 1e kindje nog zo afhankelijk was. Maar dat is natuurlijk ook voor iedereen anders! Wij gaan het weer proberen as onze meid een maand of 10 is....
Hoi hoi, Ik heb twee kindjes kort op elkaar: mijn oudste was 16 maanden toen mijn jongste werd geboren. Ik vind het erg meevallen met de drukte. Ik was toch nog gewend aan luiers en onderbroken nachten. Het in nu erg leuk om te zien hoeveel ze aan elkaar hebben. Ze zitten nu heel schattig samen in de zandbak te spelen. Ik heb wel een tweelingwagen gekocht omdat de oudste wel al liep toen ik was bevallen maar nog niet zulke lange stukken. Nu zitten ze naast elkaar in de dubbele wandelwagen en dat gaat super. Ik vond wel het zwanger zijn bij een tweede veel zwaarder omdat je niet kunt gaan liggen wanneer je moe bent. Ik had ook al vanaf 20 weken bedrust ivm complicaties en dat valt niet mee als je nog een kleintje hebt. Maar goed, et wat hulp hier en daar lost ook dat zichzelf wel op. Mij bevalt het prima! groetjes, Josie
Bij mij spelen praktische overwegingen wel een belangrijke rol. Ik heb een contract tot eind 2011 en dan moet ik sowieso een nieuwe baan zoeken. Vroeger wilde ik altijd ongeveer 3 jaar leeftijdsverschil, maar als we dat zo zouden uitkienen (wat natuurlijk vaak ook nog eens niet werkt), dan moet ik vlak na het eind van mijn contract bevallen, dus dan ben ik werkloos. Of ik moet zwanger worden in het eerste jaar van een nieuwe baan. Vind ik ook nogal een risico. Met andere woorden: het is veel makkelijker om binnen dit contract dat ik nu heb zwanger te worden en te bevallen. Dat zou betekenen dat we bijvoorbeeld weer beginnen als mijn zoontje ongeveer 1 is. Maar ja, dan vind ik het leeftijdsverschil best klein. Misschien is hij dan ongeveer 2 als de tweede komt. Dan kan hij wel lopen, maar hoe goed? En hij begrijpt dan ook nog niet alles, zit midden in de peuterpuberteit. Dus dat lijkt me best moeilijk. Het is nogal een doerak, sprint (kruipt) overal naar toe, hoe moet dat als ik hoogzwanger ben? Of als de kleine er is? Aan de andere kant: dat wijst zich vanzelf wel en een klein leeftijdsverschil is voor de kinderen zelf wel erg leuk. Helemaal omdat ik zie dat mijn kind nogal snel is, dus als we erg lang wachten, zal het verschil in ontwikkeling tussen de twee te groot zijn. Naja, ik kan wel honderd redenen noemen om wel of niet lang of kort te wachten...
Bij mij: zie onderschrift. Yelena is dan een jaar. Wij doen het omdat het goed voelt. En omdat wij geen onoverkomelijke obstakels zien zoals ruimte, geld, leeftijdsverschil. Wij denken dat onze situatie er goed voor is.
Hahaha zelfs tijdens het lezen van dit topic spring ik van 'kort op elkaar' naar '3 tot 4 jaar er tussen'. Ik word er echt hopeloos van!
Wij zijn meteen voor een 2e kindje gegaan. Maar ik gaf borstvoeding en had pco, dus ik gaf het toch al weinig kans dat het snel zou lukken . Toen Eva net 1 was raakte ik zwanger, dat werd een miskraam en nu ben ik ruim 7 weken zwanger en hoop ik dus dat het dit keer wel goed gaat! Maar het heeft 2 kanten, er weinig of veel tussen. Hoe ouder Eva wordt, hoe makkelijker ze ook wordt en hoe makkelijker het zal zijn met nog een kindje erbij. Maar het omschakelen zal denk ik wel weer even wennen zijn, Eva wordt steeds minder afhankelijk van mij, dat zal wel weer heel erg wennen zijn! Wat dat betreft had ik ze echt wel heel graag kort op elkaar willen hebben, maar ja, het is niet anders en zo is het ook goed! Voor degenen die er 4 jaar tussen willen hebben: bedenk wel dat als je oudste naar school gaat, je de jongste telkens mee moet nemen bij het brengen en halen naar/van school. Dat lijkt me echt heel vervelend (maar als het niet anders is, dan is het maar zo ). Dat probleem heb je toch een stuk minder als je kinderen maar 2 jaar schelen.
wij zijn nu druk bezig voor een tweede kindje, we hebben nu een peuter van ruim 1,5 jaar en ik heb in mei mijn spiraaltje laten verwijderen. Ik heb er heel veel zin in zo'n tweede kleine spruit. Ik heb het idee dat mijn cyclus nu weer een beetje normaal is dus vanaf deze week gaan we flink klussen!
Tussen mijn kids zit 6 jaar verschil en vind het super zo! Mijn zoon is al ontzettend zelfstandig. En daarnaast vond ik het heel bijzonder om de zwangerschap met hem te delen. Hij heeft het heel bewust meegemaakt en heeft er ook echt samen met ons naar toe geleefd. Ze zijn samen een prachtstel! Ze spelen samen en grote broer is erg beschermend. Vind dus niet dat er perse weinig leeftijdsverschil tussen moet zitten om een goede band te hebben.
Hier kriebelt het al een tijdje en wie mijn man kan overhalen om voor een 2e te gaan krijgt de 100.000!
Hoi hoi, Onze dochter is nu bijna 10 maanden en we zijn al begonnen voor een tweede kindje. Mijn zus en ik schelen 3 jaar en mijn vriend en zijn broertje ook. Toch hebben wij ervoor gekozen om ons (hopelijk) 2e kindje kort op elkaar te laten komen. Lijkt me leuk dat ze samen kunnen opgroeien!
wij gaan na half oktober (na onze bruiloft) voor een tweede! Kan niet wachten! Liefst wil ik al eerder, maar ja wil niet 'dik' in een trouwjurk. Bovendien heb ik de jurk al, en wil d'r natuurlijk niet uitbarsten! Dus dan toch maar ff wachten.. Ben al wel al en paar maanden gestopt met de pil, dus helemaal 'ready to go'.
Bij ons zal er dalijk 19 maanden tussenzitten. We wilden er eigenlijk voor gaan als Lisa een jaar was, maar het kriebelde alweer zo erg dat we er met 10 maanden al voor gegaan zijn. Ons lijkt het idd erg leuk dat ze straks echt nog veel aan elkaar zullen hebben. En net wat al gezegd werd, als je oudtse dalijk naar school gaat is het ook weer niet ideaal met het slapen vd jongste. Wat mij wel heel erg opvalt is dat we best wel negatieve opmerkingen uit de omgeving krijgen, iedereen vind het zo snel! En ben er ook heel erg verbaasd over hoe goed mensen dat laten blijken, vooral dan van mensen die je helemaal niet goed kent.
Wij gaan voor een tweede kindje als mijn zoontje 2 is. Dit heeft o.a. te maken met ons huis dat dan gebouwd is, we verhuisd en gesetteld zijn. Ook speelt er mee dat ik simpelweg niet zie zitten om met 2 kleine en nog zo hulpbehoevende kinderen in de weer te zijn. Daarnaast gaat alles nu perfect: zoontje is lief en makkelijk, mijn werk is super en vraagt aandacht, ik heb tijd om te sporten en mijn sociaal leven op pijl te houden. Het is niet dat je dat met 2 kinderen niet kunt, maar je bent wel weer even uit de running en daar ben ik nog even niet klaar voor. Verder is het niet onze voorkeur om kort op elkaar kindjes te hebben. Als het meteen zou lukken dan zou er krap 3 jaar tussen zitten en dat vinden wij een prima verschil. Dus hier gelukkig geen enkele twijfel. Uiteraard hoop ik dat zwanger worden weer net zo makkelijk zal gaan als de eerste keer, maar zo niet dan is mijn kinderwens toch al vervuld. Ik ben hoe dan ook een gelukkig mens.
Voor mij was de keuze al gemaakt, want ik raakte spontaan zwanger (niet gepland). Tussen mijn zoontje en nummer 2 zal precies 2 jaar zitten. Eerst had ik een leeftijdsverschil van 2,5 a 3 jaar in mijn hoofd (in hoeverre je dat kan plannen), maar nu ben ik eigenlijk wel heel blij met dit verschil. De tijd zal leren hoe druk het wordt, maar ik denk dat een tweede kindje toch minder 'wereldschokkend' is qua verandering. Trouwens, nu slaapt mijn zoon nog heerlijk lang 's middags, dus dan kan ik nu lekker meetukken en hopelijk straks ook al broertje er is. Overigens heb ik lang borstvoeding gegeven en mijn cyclus kwam pas weer op gang na bijna 14 maanden. Eerder had niet eens gekund. Ik denk dat een jaar ontzwangeren trouwens wel goed is. De vriendinnen van mij die snel van de tweede zwanger waren hadden een veel zwaardere zwangerschap. Daarnaast is hoogzwanger nog veel je kindje moeten tillen niet zo handig....
Hier ook twijfel wanneer een 2e. Ik voel alles nu al heel erg kriebelen...Maar misschien komt het nog wel door de hormonen en dat een vriendin van mij voor het eerst zwanger is nu bijna 13 wkn. Ik weet ook dat het niet verstandig is om nu te doen,we hebben maar 2 kamers en niet snel kans op een groter huis omdat hier alleen maar mensen met urgentie voor gaan.. Mijn vriend en ik verdienen helaas niet genoeg samen om een particulier huurhuis te huren of te kopen. We hebben nog een auto die afbetaald moet worden en dat gaat nog 3 jaar duren. Het lijkt mij heel leuk om snel weer zwanger te zijn,maar misschien komt het nu ook wel omdat ik het idee heb niet genoeg van mijn vorige zwangerschap te hebben genoten. Kwa leeftijd van mijn zoontje vind ik 3 jaar wel ideaal hij is dan hopelijk zindelijk en gaat dan waarschijnlijk naar school als ik dan zwanger ben. Ook mijn vriend wil nu nog geen 2e en het liefst haal ik eerst ook nog een diploma maar het kriebelt wel heel erg zeker omdat we ook zo genieten van Jason....
@Aaliyah86: ik herken het wel hoor, dat het meteen al kriebelt. Ik wilde eigenlijk voor mijn gevoel ook direct weer. Het is inderdaad zo genieten zo'n kleintje dat je er wel nog een wilt. Maar nu dat mijn zoontje wat ouder wordt en elke dag wat nieuws doet, word ik zo gelukkig van hem dat ik minder die behoefte heb van nog een erbij. Bovendien kost hij nu ook veel meer energie doordat hij kruipt en overal aanzit (en zwaarder is), dus dan ga je wel beseffen dat twee wel druk kan zijn. Daarbij denk ik dat die drang in de eerste maanden ook door de hormonen komt.