wanneer naar de huisarts?

hoi,

Wat een dilemma hè? Ik weet nog dat we op een gegeven moment bespraken dat we duidelijkheid wilden. Na dik een jaar klussen zijn we naar de huisarts gegaan. Eerder had volgens de berichten geen zin, dan doet een huisarts niets. Ik had mijn cyclus steeds opgeschreven (aantal dagen, bijzonderheden, klusdagen) en dit heeft de dokter bekeken. Verder stelde hij medische vragen (of je ooit ernstig ziek bent geweest, medicatiegebruik, achtergronden familie etc.). Wij krijgen een verwijzing voor de gyn. Bedenk wel dat je dan in de MMM komt en je moet goed afspreken wat je wel / niet wilt. Wat doe je als blijkt dat er iets niet goed is? Het zal in eerste instantie zo zijn dat je inwendige echo krijgt om te kijken of er bijzonderheden te zien zijn. Je partner moet zaad inleveren. Verder heb ik steeds cyclus echo's gehad (om te kijken of je een eisprong hebt). Daarna een samenlevingstest (verplicht seks hebben en daarna direct naar het ziekenhuis om te kijken of het zaad doordringt tot het baarmoederslijm) Ik heb een baarmoederfoto gehad en uiteindelijk hormonen gekregen om de eisprongkwaliteit te optimaliseren. Na ruim 2 jaar klussen vanaf begin tot zwanger zijn via de MMM was ik zwanger. En nu typ ik dit met een kleine dame op mijn schoot.

Weet dat als, als je naar de huisarts gaat, een soms lange weg moet gaan om zwanger te worden. Emotioneel soms zwaar, fysiek soms zwaar (soms een week lang iedere dag naar het ziekenhuis) en niet gemakkelijk omdat je open moet zijn tegen bepaalde mensen over je "probleem" (werkgever bijvoorbeeld omdat je vaak naar het ziekenhuis moet)



Succes en sterkte!

 

Hoi Mol: wat een duidelijk verhaal! Mag ik vragen waarom jij uiteindelijk hormonen heb gekregen voor de eisprongkwaliteit? Was er iets bij jou uit de onderzoeken gekomen?

Ik ben zelf na een jaar na de huisarts gegaan. Ik was zelf bang (zo niet er van overtuigd) dat er iets mis zou zijn. Mijn huisarts heeft besloten eerst mijn bloed te laten controleren en vervolgens een sperma-onderzoek te laten doen. Toen daaruit niks bleek, zijn we doorverwezen naar het ziekenhuis.

Tijdens de eerste afspraak met de gynaecoloog zijn er wat vragenlijsten doorgenomen, heb ik een inwendige echo gehad en moest ik nogmaals mijn bloed laten controleren op hormonen. Uit dit alles is nog niks gebleken. Ik ben nu aan het wachten op een HSG (baarmoederfoto) en vervolgens gaat de gynaecoloog een uitleg geven van de kansen om zwanger te raken en zullen we het waarschijnlijk weer een half jaartje zelf moeten proberen...

 

hoi,

ook bij mijn vriend en ik is er een tijd over heen gegaan, voordat we besloten om toch naar de huisarts te gaan. We zijn nu vanaf juni 2008 bezig, dus we willen nu wel eens duidelijkheid! We gaan als het deze ronde niet lukt naar de huisarts. Ik moet zeggen dat het me opgelucht heeft, eindelijk gaan we een stap verder, want blijkbaar kunnen we het (nog) niet alleen. Dus ik zie er (nog) niet tegen op, maar dat kan natuurlijk altijd nog veranderen. Heel veel sterkte met het maken van de beslissing, en met het maken van een lief babytje!

 

Voor ik stopte met de pil had ik al een vermoeden dat het niet zomaar zou lukken.. En nu blijkt dat ik gelijk had!

We zijn 10-08-08 gestopt met de pil.. 04-08-09 hadden we een afspraak bij de HA, dus na een jaar. Vervolgens 31-8 de eerste afspraak bij de gyn, en 20-10 de eerste afspraak bij de fertiliteitsarts. In een paar maanden tijd bijna alle basisonderzoeken gehad, en er achter gekomen dat mijn schildklier niet goed werkt, wat dus waarschijnlijk de oorzaak is van mijn onregelmatige cyclus, en misschien zelfs dat het niet lukt. Dus nu sta ik zowel onder controle bij de FA vanwege kinderwens, én bij HA vanwege schildklier. Als dat goed is ingesteld mag ik beginnen aan clomid.

Ik had er in eerste instantie wel wat moeite mee, want het voelt toch als of je hebt gefaald ofzo. En nu nog zie ik vaak genoeg op tegen de afspraak in het ziekenhuis, maar dan valt het altijd wel weer mee. Je kunt ook pauze inlassen als je dat wilt, en dat heb ik al vaak overwogen, maar toch nooit gedaan.

Het is wel heel belangrijk dat je er beide volledig achter staat, want het is wel zwaar! Lichamelijk valt het allemaal wel mee, maar mentaal is het af en toe best moeilijk om alles vol te houden.

 

Je gaat wanneer je de twijfels hebt of t wel goed zit...... dus lijkt me nu! Op een gegeven moment is het genoeg en dat is voor iedereen verschillend. Bovendien, de huisarts is dan een eerste stap, die zal misschien doorverwijzen naar de gyno en ook daar geldt weer dat je zelf bepaalt wanneer je de volgende stap zet. Misschien is er een snel vast te stellen oorzaak en is t al snel duidelijk dat daar wel iets voor nodig is om t te verhelpen. Waarom dan nog langer blijven proberen terwijl je daar nu eigenlijk klaar mee bent. Tuurlijk is eht goed eerst gewoon te proberen en niet te snel te denken eht lukt niet, maar op een gegeven moment gaan de teleurstellingen zich tegen je keren en is t fijn als er wat meer helderheid/gang in komt.

Ikzelf heb even gewacht eerst met hormoonbehandeling, later zelf gekozen ermee te starten. Ik heb me nooit mislukt gevoeld oid, juist niet want je doet er toch alles aan!!!

Succes, Sas

 

in dec 08 hebben wij de pil de prullebak ingegooid, in de hoop op een mooi wondertje, eerste 2 maanden gewoon mijn regels gehad en vanaf januari geen cyclus meer de moed zakte me al in de schoenen in april ben ik naar de huisarts geweest omdat wij in mei gingen trouwen en ik ontzettend last had van een opgeblazen buik ja logisch als je geen regels meer hebt natuurlijk, daar kreeg ik een kuur provera om mijn menstruatie op te wekken, maar helaas daarna weer nix te bekennen van de duivels, in november bij de ha geweest en die heeft ons doorgestuurd, in dec afspraak bij gync. eind dec bij fa, en 11 januari weer bij gync. ondertussen hebben ze bloed onderzocht, zwemmertjes nagekeken, inwendige onderzoeken gedaan alles was goed maar als je geen cyclus hebt wordt het ook wel lastig zwanger raken dus nu heb ik weer een kuur provera en daarna moet ik clomid slikken om een eisprong op te wekken en dan meerdere malen naar het zkh voor echo's, helaas is het nu (nog) niet anders danmet behulp zwanger worden maar het is wel fijn dat al die behandelingen gedaan kunnen worden , alles voor een klein wondertje van ons 2.
De moed verliezen mag, maar geef de hoop nooit op!

 

@Nikaatje: ik heb hormoonpillen gehad om meer de kans te vergroten dat het eitje bevrucht zou worden. Ik had ondertussen al een recept voor Purgeon in huis om hormonen te gaan spuiten maar door de hormoompillen ben ik zwanger geraakt!

 

Maar Mol, was er iets 'mis' bij jou of is er niks gevonden en was dit puur het vergroten van je kansen?

 

@ Nikaatje. Nee er was niets mis maar ik had wel een hele onregelmatige cyclus. Soms 26 dagen soms 43 dagen. Die hormoonpillen moest ik op dag 1 t/m 5 van de cyclus slikken en dan was het zekerder te zeggen wanneer de eisprong was en dat de kwaliteit beter was.

 

heee....

Wij zijn na een jaar naar de dokter gegaan en die heeft ons meteen doorgestuurd. ben zelf heel erg opgelucht dat er nu naar gekeken wordt!! dus ons heeft het heel erg geholpen.

ik werd er zelf heel onzeker door...het is ook echt heel moeilijk om die eerste stap te nemen, maar geloof me het lucht echt op

wens jullie heel veel succes

 

Na een jaar proberen werd ik steeds weer teleurgesteld en gefrustreerd en toen zijn mijn vriend zelf dat we maar eens naar de huisarts moesten gaan. 2 keer zaadonderzoek gehad, intake fertiliteitsarts, echo man, bloedonderzoek man en nu blijkt dat we het met één testikel moeten doen waar ook nog eens een spatader in zit. Die zal verwijderd worden maar dan nog wordt het IUI of ICSI. Enfin, ik vind dat als jullie er samen klaar voor zijn om de stap naar de HA te nemen dat je moet gaan. Zo krijg je meer antwoorden en zekerheid en voel je je niet meer iedere maand gefrustreerd en verdrietig..... veel succes!