Goedemorgen meiden! Ik zou graag jullie mening willen want zelf weet ik het niet zo goed... 3 dagen geleden ronde 12 ingegaan (ronde 11 na vmk). Vorig jaar eind juli bleek ik zwanger! Wat een feest zo snel al! Helaas kwam aan die blijdschap na 2 weken een einde en zette het rood in en het zette door.... Vol goede moed begonnen we weer opnieuw. Maar tot op heden 0.0 resultaat. Heb vanaf ronde 5 mn temperatuur bijgehouden en ik heb elke maand een eisprong en een nette cyclus. Nu komt de vraag... Wanneer stap je naar de huisarts? Sommige zeggen zou niet te lang wachten, vriendlief zegt zou het niet al te snel doen, en ik??? Ik heb geen idee.... Ik wil gewoon het gelukzalige gevoel weer ervaren. Dus wat zouden jullie doen?
Er staat een jaar voor, dus het zou nu al wel kunnen hoor! Sterkte, ik ben na ronde 26 via de mmm zwanger geraakt dis weet hoe het voelt...
Gewoon gaan. Mijn gyn heeft me na driekwart jaar al doorgestuurd naar de fertiliteitsafdeling toen ik vertelde dat we met ovulatietesten werkten en het niet lukte. En ik ben blij dat ze dat heeft gedaan, want het bleek nodig. Voordat je daadwerkelijk een behandeling krijgt aangeboden ben je zo een paar maanden verder. Ze gaan eerst allerlei onderzoeken doen en soms is er een wachtlijst (vooral in de zomer). Wachten kost je alleen maar meer tijd en ik merkte dat ik juist meer rust kreeg toen ik eenmaal in het traject zat. Nu word er tenminste actie ondernomen, dat gevoel.
Ja, wij hebben het dan ook veel te lang uitgesteld. Vooral omdat ik de stap naar het ziekenhuis erg groot vond. Maar uiteindelijk blij dat we gegaan zijn!
Heey meis, wat naar dat het nog niet gelukt is voor jullie! Je kan zoals hierboven gezegd al naar de huisarts hoor. Wachten op de daadwerkelijke afspraak in het ziekenhuis en op uitslagen duurt vaak ook lang, dan kan je het nu alvast in gang zetten. Ik hoop dat het snel lukt bij jullie en dat die mmm niet nodig is!❤️
Ja wij vonden het ook best een stap. Vl wilde ook niet te vroeg maar ons gevoel zei dat er wat mis was. Wij werden na 8 maanden doorgestuurd vanwege eventuele vroege overgang. Ironisch genoeg is dat niet ons ‘probleem’, maar ligt hetaan vl zijn zaad. Nu hebben we waarschijnlijk/hopelijk al wel voor onze 12-maandengrens een afspraak in het nieuwe ziekenhuis.
Aan de ene kant denk ik niet dat er wat mis is, maar ja wel gek dat het tot op heden nog niet gelukt meer is, en dan ga je toch je twijfels krijgen... Hoe gaat het bij jou nu verder??
Ik zou ook gewoon gaan als ik jou was. Zelf heb ik anderhalf jaar gewacht ook omdat ik de stap zo groot vond. Ze gaan eerst allerlei onderzoeken doen daar gaat echt een hele tijd overheen. Voor mij voelde het echt als een opluchting toen we eindelijk een behandelplan kregen. S6!
Ja precies! Ik begrijp je twijfels heel goed! De enige manier om erachter te komen is toch echt om die stap te maken... dan kan je dingen eventueel uitsluiten of stappen ondernemen. Wij krijgen binnenkort een telefoontje van het andere ZH om een afspraak te maken. Daar horen we verder. Hoogstwaarschijnlijk wordt het iets in de richting van mesa/pesa/tese, icm icsi.
Ik zou gaan, ik ben afgelopen februari gegaan en kan deze maand pas met clomid beginnen (wat jij niet zult krijgen omdat jij wel een eisprong hebt) en mijn vriend moet in juli nog een keer zijn zaad inleveren. Stel dat we straks bijvoorbeeld iui zouden moeten, dan zijn we alweer driekwart jaar verder tegen de tijd dat dat begint. Dus lekker gaan, je weet niet wat er aan de hand is en alle onderzoeken die je door moet kunnen flink lang duren!
Zo dat duurt dan inderdaad wel lang! Ga je dan eerst als vrouw alleen naar de HA of is het normaal dat je partner mee gaat?
Ik ben alleen gegaan omdat ik op m'n 17e al wist dat ik PCOS had en toen de opdracht had gekregen me weer te melden bij een kinderwens. En mijn vriend heeft al kinderen. Als je niet weet aan wie het ligt zou ik wel samen gaan.
Nee, ik had een instelling van: waarschijnlijk is het iets kleins of simpels wat makkelijk te verhelpen is. Een pilletje nemen of een prikje of iets. En straks zijn we twee jaar verder terwijl als we eerder waren gegaan het allang was opgelost. Bleek achteraf helaas niet zo, maar had gekunt natuurlijk.
Wij waren maand of 9 bezig toen ik naar de huisarts ben gegaan. Heb tegen hem gezegd dat een een jaar bezig waren. Ik heb altijd gezegd dat kinderen krijgen moeilijk zou gaan, geen redenen hiervoor maar altijd gevoel geweest. Ben bewust een jaar gestopt met de pil voordat we zouden gaan "beginnen". Uiteindelijk naar ziekenhuis doorgestuurd, geen reden van verminderden vruchtbaarheid. Starten met iui, 6x alle niet gelukt. Eerste ivf terugplaatsing raak! Als je mijn mening dus vraag, ik zou al naar de huisarts gaan. Succes
Wat gek, dat heb ik dus ook altijd gevoeld, zonder reden! En was ook zo blij en verbaasd toen ik zwanger bleek de eerste ronde.... maar helaas mn gevoel bleek toch goed! Was ook al net als jij een jaar gestopt met de pil. Hebben ze nooit wat kunnen vinden?? Fijn dat het uiteindelijk toch gelukt is!
Hey meis, Ik zou ook zeker gaan. Ik herken het ook het gevoel wat hierboven beschreven wordt: De angst dat het niet zo snel zou lukken. Hier is dat gevoel ook werkelijkheid geworden. Bij ronde 3 raak, maar helaas een bbz. Nu inmiddels 5 rondes verder. Van de gyn mag ik nu al door naar de fertiliteitsarts en sta ik al op de lijst voor een hsg. Ik zie het maar als een fertiliteits-apk. Als er niks mis is, prima toch? Als er wat mis blijkt ben je direct op de plek waar ze je kunnen helpen. Liefs!
Ik heb besloten naar de huisarts te gaan als het deze ronde niet gelukt is. Dit omdat ik tijdens mijn cyclus heel veel bruinverlies heb, veel pijnklachten tijdens mijn eisprong en mijn menstruatie. Ook zijn mijn cyclussen onregelmatig. Wij zijn dan ongeveer 9+ mnd bezig. Ik hoor wel wat hij er zelf van gaat vinden en of hij alvast iets wil doen.
Ik ben ook eerder dan een jaar gegaan, heb ook inderdaad het idee dat er iets mis is. Ze hebben niets kunnen vinden. Dus moest ik van dit ziekenhuis nog een jaar zelf proberen. Nu hebben we een afspraak staan in een ander ziekenhuis. Het is echt puur gevoel wanneer je wilt gaan, de gaat sneller dan de ander. Bij ons was het ook puur toeval omdat het ter sprake kwam bij de huisarts.