Hoi meiden, wij hebben nu een heel lief vrolijk ondeugend meisje van 10 maanden, ondanks alle ellende die we gehad hebben ; extreme vroeggeboorte met 31 weken, 5,5 week ziekenhuis. Ik met een superhoge bloeddruk, extreme verborgen reflux met 2 stikincidenten met ziekenhuis opname… en tijdens mn zwangerschap erachterkomen dat we beide het gen hebben van de volendammer ziekte en dus 25% kans hadden op een ziek kindje dat maar maximaal 2 zou kunnen worden enz enz. onze opties zijn nu dus IVF met genmutatie ( als ik dit goed heb) of het “gokken” zoals de dokter zei en het op de natuurlijke manier doen en met 12 weken een vlokkentest.. maar ik wil het zo graag, maar zit er niet te weinig tijd tussen, kan ik dit wel, durf ik het weer aan. 100e vragen. hoe oud was jullie kindje toen jullie weer zwanger raakte?
Ik heb geen antwoord op je laatste laatste vraag, maar heb wel ervaring met de IVF variant die jij benoemd (dit heet PGD). Hier gaat veel wachttijd overheen (je start ongeveer 1 tot 2,5 jaar na aanmelden). Mócht je deze optie overwegen, dan raad ik dus aan snel informatie in te winnen en je aan te melden, ook al is de wens voor een 2e nog niet heel groot
Wens toen onze zoon 13 maanden was. Zwanger geraakt toen hij 19 maanden was. Helaas is deze zwangerschap niet goed geëindigd. Dus nu weer proberen zwanger te worden. Door deze ervaring (de wens en het daadwerkelijk zwanger worden en blijven) wel geleerd dat het niet vanzelfsprekend is allemaal. En dat het krijgen van een kindje soms veel tijd kan kosten. Als dat in jouw geval ook zo kan zijn, en je in het medische circuit komt, misschien rekening houden met wachtlijsten. Maar je moet bovenal doen wat goed voelt voor jezelf.
De wens was er toen ons zoontje 1,5 was... ik was zwanger toen hij net 3 jaar was.. heeft dus even geduurd bij ons. Achteraf wel blij met dit leeftijdsverschil. Als de wens er bij beide is dan zou ik ervoor gaan.. in jullie geval misschien lastig om direct de beslissing te nemen ivm mogelijk ivf? Misschien dit samen met je partner bespreken (als jullie dat al niet gedaan hebben)
Onze oudste was nog net geen 7 maanden oud toen ik weer een positieve test in handen had Gokken lijkt me heel spannend als de kans zo groot is… Wat zegt jullie gevoel?
Jaa lastig… ene kant denken we ivf indd maar ik heb een enorme angst voor naalden en ziekenhuizen en alle ellende. andere kant is de gok indd spannend…. Ik twijfel ecjt heel erg. Ook nu ik hoor dat de wachttijden tot wel 2 jaar kinnen duren…
Wens is 3 maanden geweest na de bevalling al maar gewacht totdat ze 1 was wegens advies van doktoren. Zijn nu in de 5e ronde.
De wens van mijn kant kwam met 15 maanden, mijn vriend is nu net met 22 maanden overstag. In het eerste mogelijke geval dus een leeftijdsverschil van 2,5 jaar, als het dan ook gelijk lukt. Ik wens jullie in ieder geval heel veel sterkte met jullie keuze, dat er maar een gezond kindje uit voort mag komen.
Tussen mijn dochters zit bijna 3 jaar, bewust voor gekozen omdat ik de babyfase en de stap naar twee zo lastig heb ervaren. En bij onze zoon zit er heel veel tijd Tussen. Ik zou echt zelf doen waar je een fijn gevoel bij hebt. Je voelt het zelf prima aan of je dit aankunt. Het heeft voor ons geen zin gehad om voor en nadelen af te strepen omdat het altijd anders loopt in het leven.
De wens voor een 2e was er hier na een half jaar al. Relatie liep stuk toen onze dochter 2 jaar was. Ik leerde mn huidige vriend vrij lot daarna kennen, en de wens voor samen een kindje groeide al na een jaar. Toen mn dochter 4 jaar was, hebben we onderzoeken laten doen in t zkh, en na nog eens 4 jaar was eindelijk voor mij mn 2e dochter daar dus tussen de meiden zit 8 jaar verschil
Als er echt wachtlijsten zijn ben er niet mee bekend maar als er sws een wens voor een tweede is zou ik ervoor gaan jullie weet gewoon niet hoelang het duurd nog
Ik heb meegelezen in het december topic, want ik was toen ook uitgerekend, en die spanning rondom de uitslag was zo heftig. Er is een kleine kans dat je het doorgeeft, maar je zal maar voor de keuze komen te staan.. Ik denk dat ik me in jullie geval zou aanmelden voor IVF PGD. Ik ben van mijn 2e zoontje zwanger geraakt toen de oudste 1.5 was. Ik had bedacht al te willen proberen als oudste 6 maanden was en dan mogelijk 1.5 jaar tussen de twee kinderen te hebben. Maar ik had door borstvoeding pas laat een cyclus, dus mijn plan ging niet op. Ik ben er toen al wel veel mee bezig geweest, wat ik achteraf zonde vond. Ik had me meer kunnen focussen op mijn zoontje, ipv balen dat ik nog geen eisprong had. Nu schelen ze iets meer dan 2 jaar en dat ervaar ik echt als heel prettig. Ik denk eigenlijk ook wel dat veel uiteindelijk als prettig wordt ervaren, als de situatie is zoals hij is. Succes met jullie keuze!
Aah jaa! Ik herken je naam nog! Alles goed met jullie? jaa de spanning was echt heftig rondom die tijd, maar wetende dat het nog 2,5 jaar minimaal kan duren + alle medische ellende die erbij komt kijken… de naalden, de (inwendige) onderzoeken, de 100e ziekenhuisbezoeken die je moet doen….. en de kans dat het met ivf misschien wel niet meteen lukt.. ik heb even de prijzen bekeken en schrok me dood met pgd gewoon 7000 euro per keer, natuurlijk wordt er een deel vergoed maar wauww
Ik wil als ervaringsdeskundige nog even hierop inhaken: de wachttijd is gelukkig niet minimaal 2,5 jaar maar het kán wel tot die tijd duren! Het kan ook zomaar na een jaartje helemaal gereed zijn voor jullie waarna je kan starten! Ook zijn er veel succesverhalen van stellen waarbij het binnen 1 terugplaatsing raak was. Dit omdat PGD vaak niet gedaan wordt vanwege verminderde vruchtbaarheid, zoals bij gewoon IVF vaak wel het geval is. Ook worden in Nederland 3 volledige pogingen vergoed! Je bent dus zelf nagenoeg geen geld kwijt. Hooguit je eigen bijdrage voor het ziekenhuis. wel moet ik nageven dat ik alle spanning eromheen heel heftig vond. De naalden zetten vond ik het minst erge (terwijl ik een fobie heb/had), maar het wachten op de uitslagen vond ik vreselijk. Maar, dat zul je straks ook krijgen als je wel op de natuurlijke manier besluit zwanger te worden, omdat je baby ziek kan zijn. mocht je sneller aan de beurt willen zijn, raad ik aan om naar België of naar Spanje te gaan voor PGD, dan kan je binnen een half jaar of korter starten. Dan ben je helaas wel wat geld kwijt (in België een stuk minder dan in Spanje). mijn tip zou zijn; kijk wat je het meeste rust geeft: PGD of geen PGD. En mocht je twijfelen over PGD: aanmelden kan altijd! Dan heb je het maar vast in gang gezet en kun je goede info krijgen van de medische specialisten! En afmelden kan ook altijd weer, mocht het niet de juiste keuze zijn voor jullie. succes!!
Bedankt voor je reactie! Heb net even gebeld en inderdaadd geen 2,5 jaar maar 6-8 maanden dus even verwijsbrieven sturen naar amc en hopelijk snel aan de beurt!
Oh wat fijn zeg! Nog een tip: zorg dat er ook zsm een verwijzing ligt bij Maastricht UMC. Zij nemen namelijk de aanvragen voor PGD in behandeling en eenmalig kom je bij hun op intake. Hoe eerder het daar is, hoe sneller je kunt starten
Ik snap dat je opziet tegen de medische molen maar lijkt het je niet nog moeilijker om eerst in spanning te zitten of je kindje gezond is, en als dat niet zo blijkt te zijn, het kindje weg te laten halen? Dat lijkt mij persoonlijk nog lastiger. Hier gaat het zwanger worden erg lastig, toen m'n zoon 9 maanden was bleek ik tot onze grote verrassing spontaan zwanger. Helaas is dit niet goed afgelopen maar de wens wakkerde daardoor wel aan. Inmiddels alweer 2 jaar verder en nog niet zwanger. Nu noodgedwongen pauze totdat we in België aan de beurt zijn. Het kan dus helaas ook met ivf heel lang duren maar hier spelen wel vruchtbaarheidsproblemen mee. Heel veel succes met het maken van jullie keuze!