Hallo allemaal, Ik heb een k*tdag vandaag en moet het even van me afschrijven! Ik weet dat hierover waarschijnlijk al veel topics geopend zijn en dat jullie mij niet kunnen helpen hiermee maar toch open ik dit topic. Omdat het soms al wel wat kan helpen als mensen begrijpen waar je mee zit of als je merkt dat je niet als enige je soms zo voelt. Dus vandaar... . Ik ben iemand die vrij negatief ingesteld is en die bovendien nog heel veel piekert! Je kan je voorstellen dat dit niet ideaal is wanneer je zwanger wilt worden. Ik lig maar de hele tijd te denken en te denken. Wat als ik gewoon maar niet zwanger raak? Wat als er iets mis is met mij en/of mijn man? Waarom is die al wel zwanger en ik niet? En zo kan ik er nog wel een paar verzinnen! Het is gewoon zo rot om je zo te voelen! Waarom kan ik niet gewoon wat genieten van deze periode en het gewoon op me af laten komen?!? En vooral: wat als ik gewoon mijn lichaam saboteer door deze negatieve gedachten en door er zo veel mee bezig te zijn? Pffff, je hoort het, ik ben echt een hopeloos geval . Hoe gaan jullie hier allemaal mee om? Hebben jullie die aan/uit knop al gevonden? Trouwens, ik denk dat ik wel weet waarom ik me nu zo down voel. Dit had ik vorige cyclus ook een paar dagen voor ik ongi ging worden en het bleek gewoon PMS te zijn!
Hoi Bereke, Ik snap heel goed dat je, je zo voelt en denkt. Ik ben er ook zo een! Ik heb het de laatste jaren wel behoorlijk afgeleerd door verschillende hele vervelende omstandigheden en doordat mijn man zo nuchter is al het maar zijn kan! En ik merk aan mezelf dat ik er nu wel veel beter mee om kan gaan! Ik probeer nu vaak zo te denkenit is een mooie periode en hier moet je ook van genieten! Jammer ongi, op naar de volgende klusmaand! Als ik zo pierker hou ik het misschien juist wel tegen! Zolang er nog niks bewezen is, is het zonde van mijn tijd om te piekeren.... Het leven is al zo kort dus geniet ervan en als het dan toch niet goed gaat is er dan nog tijd zat om te piekeren... Ik merk dat ik aan die woorden aan mezelf altijd veel heb en mijn man doet er dan meestal nog wel een schepje bovenop! En je weet het nooit... Dat is die onzekerheid... En daar kan ik wel heel slecht tegen.. vooral een paar dagen voor mijn nod Hoop je een beetje geholpen te hebben en succes met positief denken. groetjes Jose
Ik heb precies hetzelfde probleem, ik denk veel te veel (negatief), en twee miskramen helpen daar niet bepaald bij Mijn vriend is ook veel nuchterder, en denkt: nou als het deze maand niet lukt, dan proberen we het volgende maand weer. Maar wij zijn nu al 2 jaar bezig, met dus 2 miskramen en uiteindelijk problemen in de baarmoeder door verklevingen, dus de angst dat het nooit goed komt is wel veel groter geworden, en dan is het vaak moeilijk om er niet zo mee bezig te zijn. Ik heb er helaas geen antwoord op, het enige wat ik soms doe is het van me af praten met mijn moeder of tante. Of iets compleet anders gaan doen, dagje winkelen of ik ga onwijs staan bakken en koken, eigenlijk is dat het enige wat mij helpt, afleiding zoeken. Ik heb deze week vrij van mijn werk (schoolvakantie) en mijn NOD is donderdag, ik heb nog nooit zo graag liever geen vrij gehad als deze week, want nu heb ik echt geen bal te doen en moet tot donderdag wachten of ik weet of het wel of niet gelukt is, nou ik word nu al gek van mezelf!
Tja, hier nog zo'n piekeraar, en niet alleen over zwanger worden, dat valt tot nu toe gelukkig wel mee. Het kan wel aan de tijd van de maand liggen hoor, dat is helemaal niet gek. Wat bij mij heel erg helpt is afleiding zoeken. Dat lukt aardig op mijn werk. Verder heb ik heel veel hobby's, en dat scheelt. Dus probeer daar van te genieten!
Ik ben dus niet de enige blijkbaar. Bijkomend nadeel is dan nog dat ik werkloos ben en dus héél veel tijd heb om te piekeren . Dus ik begrijp je heel goed daarin Lynn! En het piekeren is iets dat ik altijd doe hoor maar gelukkig ben ik niet altijd even negatief Da's iets dat idd gewoon wel schommelt. Maar goed, we zullen er maar van uitgaan dat onze beurt nog komt hé!
Ik ben ook zo'n geboren piekeraar Bereke, helaas heb je dat of heb je dat niet, ik pieker over alles, soms word ik daar zelf echt gek van, maar ja, het zit nou eenmaal in me. Afleiding zoeken dan maar. Kan me voorstellen als je geen werk hebt dat dat echt moeilijk is. Kun je geen vrijwilligers werk gaan doen, om jezelf ook wat te doen te geven?