Jeetje gisteren en vandaag ben ik zo van streek. Zweet breekt me uit, hartkloppingen. Ben ineens bang dat ik een miskraam krijg. Slaat helemaal nergens op hoor. Dan gaat het weer goed en dan denk ik: oh jee misschien heb ik het door de angst wel weer verpest en huppakee daar is het weer. Pfff, word er doodmoe van en nog angstiger. Hebben meer mensen hier last van of hebben hier meer mensen last van gehad? Heeft iemand tips voor me? Bedankt!
Nou, niet zo erg, maar het is me ook weleens door m'n hoofd geschoten. Hoe lang je je zwanger? Ben je al bij de vk geweest, heb je al een echo gehad?
Ik weet niet hoeveel weken je zwanger bent aangezien je geen banner oid hebt? Maar als je in de eerste 3 maanden zit denk ik dat wel meerdere meiden dat hebben. Was zelf soms ook best ongerust of alles wel goed zou zitten enzo. Na elke echo werd het steeds iets echter..
Bedankt voor jullie antwoorden. Ben nog niet heen geweest, maar ben ongeveer 5 weken heen. Het komt eigenlijk door gisteren, toen ik een afspraak wilde maken in het ziekenhuis. Ik had al voorgesprekken gehad i.v.m. een medische indicatie en als ik dan zwanger zou zijn kon ik rechtstreeks een afspraak maken. Nou dat bleek allemaal niet te kunnen en ze gingen alles dan weer bekijken of er een indicatie zou zijn e.d. Pas om half 4 's middags belde mijn huisarts dat het allemaal wel goed kwam, maar dat één of andere secretaresse niet verder had gekeken dan haar neus lang was. Daardoor ben ik gisteren de hele dag van slag geweest, terwijl ik zo gelukkig was gisterochtend. En daardoor denk ik dat het fout gaat en krijg ik er juist weer last van. Heel vervelend dus.
Ik ben pas met ruim 9 weken voor het eerst naar de vk geweest hoor! Ik denk dat iedere verse zwangere zich weleens zorgen maakt. Ik was ook best zenuwachtig voor de eerste echo die ik vorige week had, maar toen ik zag dat het allemaal goed zat, voelde ik me een stuk geruster!
Dank je voor de geruststelling, ik ben nogal een zenuwpees, dus krijg het er maar eens uit..... Alleen zo zenuwachtig als gisteren en vanmorgen, pfff. Ik trilde ervan.
Lees net dat er meer mensen zijn die extreme angst of stress ervaren, komt door de hormonen. Kun je hele rare dingen door gaan doen. Nou dat heeft me gerust gesteld. Ik ga zo maar eens even shoppen denk ik. Succes allemaal! En hopelijk heb ik binnenkort wat leukere verhalen. Ha ha.
Probeer er lekker van te genieten meid en lees niet teveel negatieve verhalen! Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik ben in de zesde week en ik herken het wel een beetje hoor! Ik ben niet heel erg in paniek maar het schiet ook wel eens door mijn hoofd. ben ook meer gerust als ik 3 maanden en een dag zou zijn.
ik ben nu ook wel onzeker en bij buikpijn klachten heb ik gelijk die angst om een miskraam te krijgen en dat terwijl ik er al 2 heb rondlopen en daarbij had ik precies hetzelfde, het zullen de hormonen wel zijn! Lekker proberen om afleiding te zoeken!
ik heb het nu ook heel erg.... heb gisteren een echo gehad en bleek geen 7 weken te zijn we zagen wel een frutseltje zitten en de gyn twijfelde over de hartslag of ze die zag ja of nee..... maar nu zit ik dus al sinds gisteren in de stress.... maandag pas weer voor een echo... maar bij mij spookt het dus ook onwijs door me hoofd dat het hardstikke fout zit...
heey meide Ik denk dat het heel normaal is dat je de eerste paar weeken bang bent dat er iets mis gaat. Zelfs nu ben ik nog wel eens bang en dat zal ook wel zo blijven tot ik mn kleine veilig gezond en wel in mijn armen heb. Toen ik net zwnger was ging ik om het uur naar de wc niet om dat ik moest plassen maar om te kijken of ik geen bloed verlor ... Maar nog even vol hoden staks als je de 12 weeken vorbij bent en de kleine begint te voelen kan je heerlijk genieten van de zwangerschap.
Het is allemaal héél herkenbaar! Ik weet sinds gisteren dat ik zwanger ben en uiteraard zijn we daarmee in de wolken. Helemaal omdat bij ons de kans op natuurlijke onstane zwangerschap heel gering was! Ik heb regelmatig last van lichte krampjes in de onderbuik en een gek gevoel in m'n bovenbenen. Ik maakte me daarover ook zorgen, maar gelukkig heb ik al diverse keren gelezen dat dit allemaal heel normaal is in de eerste drie maanden van de zwangerschap. Dus ik dwing mezelf om het, zo goed en kwaad als dat gaat, van me af te zetten en te genieten van deze oh zo bijzondere tijd
Hoi MeMe, Ik begrijp dat je je zorgen maakt, omdat jij je nog in een vroege stadium bevindt waarin een kans op miskraam nog groot is. Je hoeft je geen zorgen te maken, juist doordat je je zorgen gaat maken ga je automatisch stressen en dat is niet goed voor je embryo. Probeer rustig aan te doen en positief te denken. Het kan overigens altijd misgaan, of je nou pril zwanger bent of in het midden van je zwangerschap zit. Probeer van je zwangerschap te genieten meid! Groetjes
Pff je had mij eens moeten zien stressen, alleen omdat de consulente van moeders voor moeders langs zou komen en ik mezelf maar bedacht had dat ik weleens helemaal niet zwanger zou zijn......... eigenlijk was ik pas gerustgesteld toen ik de echo zag (juist daarom had mijn man om een vroege echo verzocht )
Ik begrijp het ook hoor! Toen ik 7 weken zwanger was had ik een beetje bloed verloren! Heb echt de hele dag alleen maar gehuild en gehuild en gehuild terwijl er niks aan de hand was maar ja zo bang ben je dan gewoon dat er iets mis gaat! Maar vaak is het angst om niets... Dus meis zo snel als je bang bent zo snel kun je er ook van genieten als alles goed is!
Ik ben ook erg bang! Ben elke dag weer blij een dag verder te zijn dan gister Heb de laaste dagen weer erge buikpijn (had ik met 6 weken ook en toen bloed verloren) Ik heb nu een angelsound bestelt en krijg hem vandaag binnen! waarschijnlijk is het hartje nog niet te horen maar ben erg benieuwd Ben blij als de 12 weken voorbij zijn!