het onderwerp zegt het al. wij hebben een grote deugniet van 14 maanden. Soms kan ik er wel om lachen, maar soms kan ik hem ook achter het behang( dat we overigens niet hebben hahah) willen plakken. Gisteren was het toppunt. Had hij uit de achterkamer een bierglas uit de kast gepakt en kwam hij naar me toe lopen met het glas in z'n handen en zegt ie: kop?? (betekent bij hem dat hij een kopje drinken wil hihi).Dan moet je je lachen toch inhouden terwijl het ondertussen wel gevaarlijk is. Verder wil hij elke ochtend liedjes zingen met de cd. dus doet ie zelf de cd-speler aan en: hop hop paardje zingen. alle kasten moeten open en hij moet alles een keer in z'n handen gehad hebben haha. herkent iemand dit??
Ja hoor herkenbaar!!! Hier een jochie wat echt alles maar dan ook alles uit de kasten probeert te trekken (zelfs kinderbeveiliging krijgt hij open!!) Ik zeg dus ook meerdere keren per dag *naam zoon* Nee dat mag niet! Is van mama is van papa. Maar luisteren ho maar! Gaat hij met zijn kontje wiebelen en zegt "nee" inderdaad liefje nee... om het vervolgens nog een keer te doen... Ook de voederbakken van de katten zijn niet veilig hoevaak ik hem wel niet heb weggetrokken met de woorden "is eten van de poesjes, jij hebt je eigen eten" maar luisteren doet ie nog niet hoor! Ook aan de haren van de katten trekken, heb hier verdorie zowat een naaktkat rondlopen , de andere maken al heel snel dat ze weg zijn maar 1 blijft het proberen.... En het leukste (oke niet opvoedkundig maar ik moet erom lachen) is als hij onder tafel gaat zitten (mag hij hier niet is de schuilplaats voor de katten) dan roep ik hem en hoor ik een schaterlach onder de tafel vandaan komen. Nu probeer ik met "boze stem" hem te corrigeren dan blijft hij me heel strak aankijken, hoofdje schuin en heel aandachtig naar me blijven kijken met opgetrokken wenkbrauwen en dan proberen niet te lachen!! Nou het lukt me nu iets beter maar als ik in de lach schiet gaat hij schaterlachen. Net alsof we het spelletje doen "wie het langst zijn lach in kan houden" Zucht en toch is het het liefste, knapste meest waardevolle bezit wat we hebben maar soms........ Het is dat we structuurverf hebben
Micchan geloof me doe alvast heel erg je best op de strenge blik want als 2 grote ogen je aankijken met echt een blik van wat doet mama gek??? Dan is het heel pijnlijk hoor om op je wang te blijven bijten.... Paar dagen geleden, mijn zoon heeft nogal korte benen dus klimmen op tafel en bank lukt hem nog niet (goddank!) wat denk je hij pakt zijn eigen stoeltje zet het tegen de salontafel aan en gaat in het midden op de tafel zitten. Je kon me wegdragen!
Hahaha heerlijk die streken. Het begint hier nu ook. Overal op klimmen, alles pakken (vooral dat wat niet van hem is), en dan dat koppie erbij.. geweldig. Maar het allerleukste vond ik eergisteren, je kon me echt opvegen: We lagen samen even op het grote bed te spelen, stoeien, knuffelen (grote hobby van meneer, dus doe we regelmatig even). Hij weet dat er een baby in mijn buik zit, dus ik vraag op een gegeven moment "L, ga je even de baby knuffelen?" Hij ploft op mn buik neer (autsj..) legt zn hoofd op mijn buik en zegt "aaaaaaaaaahhh!!!!" om vervolgens vol overgave mijn buik te gaan aaien. Superlief! Vervolgens komt ie omhoog, en ziet mijn borsten. Zijn oogjes beginnen te glimmen, krijgt een smile van oor tot oor en prikt in 1 borst. "noggeee!" zegt ie, om vervolgens ook die borst te gaan aaien. ("noggee" is hier dreumestaal voor "nog eentje". Meneer vond dat er in mijn borst nog een baby zat... whahahaha!)
Oh geweldig !!! Ik hoop dat mijn schat nét zo'n grote deugniet wordt. Ik zal hem vast ongetwijfeld achter het behang kunnen plakken - maar ik zal er tevens nét zo hard van kunnen genieten
ja het is geweldig, maar oow wat is het soms vermoeiend. Hij heeft wat nieuws. Als hij iets wil hebben waar hij niet bij kan en ik zit in de buurt zegt hij: kroel... dus hij wil kroelen. Maar eenmaal op schoot verschijnt er een hele grote glimlach en gaat hij snel naar het gene waar hij eigenlijk voor kwam hihi..
het is inderdaad leuker dan een passieve dreumes hoor maar m'n huishouden kom ik soms echt niet aan toe hihi..we gaan snel sloten/magneten op de kasten doen misschien heb ik dan meer tijd voor huishouden?
Whahahaha zo herkenbaar!!! Hier doet onze zoon dat ook en als ik dan tegen een vriendin zeg van meis hij komt niet voor jouw hij komt voor je telefoon die naast je ligt dan is het: ahhh nee joh hij komt gezellig knuffelen he lief manneke. En vervolgens duikt dat "lieve" manneke meteen naar haar telefoon Wij noemen dat hier in huis al "met voorbedachte raden"
Hier gisteren dan! Ik sta te koken. Op de salontafel staat een glazen pot met pindarotsjes. Wij leren haar dat ze niet aan de spullen op tafel mag komen. (niet dat ze luisterd, maar goed..) Loop ik naar haar toe, zie ik dat ze iets aan het weg smijten is. Dus ik kijk, zijn het stukjes pinda. Dus ik zeg tegen haar; 'zit jij aan de chocolaatjes??'. Begint ze 'nee' te schudden, draait haar hoofd om, heeeeeleeeemaaal onder de chocolade!!! Van de oren tot voorhoofd tot kin.. Zie je kleine dan maar eens een standje te geven!!
heerlijk wat herkenbaar! hier ook zo een, duwt de salontafel voor de tv, via een poef er op klimmen en op die manier de tv kunnen bedienen.... en glimmen van trots uiteraard hij is nog geen 13 maanden
Hier ook een ondernemende tante: klimt zelf de trap op, snapt dat een dvd in de speler een filmpje betekent, trok ook alle kasten open, (inmiddels getraind op 1 kast waar al het plastic kinderservies staat, waar ze mee mag spelen en meer niet ). Wil al zelf mee op en neer lopen naar school om de oudste te halen, (loopt sinds een paar weken dus ook los), en wil vooral alles wat wij ook doen. Klom laatst via opstapkrukje en handgrepen van de keukenlades al op het aanrecht en gisteren ontdekte ze hoe ze de trap ook weer af kan, (ik liep achter haar aan de trap op en boven gekomen kroop ze even de overloop op om weer terug te komen en zich achteruit de trap af te laten zakken). Ik geniet er hier vooral erg van We hebben hier veel periodes met een hoop pijn en hangerigheid gehad en deze streken kosten me 10 keer minder energie dan al dat troosten
Haha ik neem je advies ter harte! Lijkt me inderdaad verschrikkelijk moeilijk om niet in de lach te schieten