Allereerst,is dit natuurlijk echt een heel moeilijke situatie,ik heb zelf ook aardig wat familieleden met autisme. Je vertelde dat jullie wel in zo'n vluchthuis terecht kunnen maar je bang bent voor de reactie van de oudste en de slechte begeleiding dan,maar als jij aankaart bij het autismecentrum dat je weg wilt en de reden uitlegt uiteraard.....dan kunnen zij toch daar ter plekke zorgen dat hij wel de goede hulp krijgt? Jou zoon is zeer gevoelig voor situaties en veranderingen en ik denk dat de sfeer bij jullie nu thuis haast zorgwekkender voor hem is dan vertrekken naar zon vluchthuis. Ik ben altijd van mening dat je dingen eerst goed moet proberen uit te praten maar als iemand je verkracht is het moment van praten voorbij. Ik zou als ik jou was voor de veiligheid van jou en je kinderen kiezen en een veilige plek zoeken bv met behulp van de huisarts,waar je zowieso echt naartoe moet om die spuit te laten zetten anders ben je straks nog verder van huis,meid,ik wil je heel veel sterkte wensen,je mag me altijd pb-en Heel veel sterkte en kracht gewenst voor de komende periode,en blijf sterk voor je kinderen!
Ik zit vol verbazing je verhaal te lezen. Ik weet wat het is om weg te willen, maar niet dadelijk te kunnen. Mijn situatie was heel anders, maar ik vind het zo erg voor je. Als ik kon dan zou ik je dadelijk helpen. Ik weet niet wat te zeggen om je steun te geven, maar ik wil je toch veel sterkte wensen.
Mijn bek valt open... Ze hebben niet een potje staan bekvechten, hij heeft haar verkracht! In een hoop andere situaties ben ik het eens met wat je zegt: alles doen wat reeel is om het gezin bij mekaar te houden en elkaar weer te vinden. Maar als er iets is dat ik mijn 2 dochters mee hoop te geven is het wel dat ze baas zijn over eigen lijf en eigen gedachten! En dat doe je niet door de man die je zo geschonden heeft nog een rol in je leven te geven. Ik wens TS alle sterkte en hoop dat ze de hulp krijgt die nodig is om voor zichzelf en de kindjes een nieuw en veilig bestaan op te bouwen.
Hey MamaSan, ik schrik ervan zeg... Weet eigenlijk ook niet goed wat ik moet zeggen. Heel veel sterkte ermee... Dikke knuffel!
Mamasan meis ik sluit me aan bij MoederK!! Heel veel sterkte, je hebt geen drol aan me, sorry !! Dikke knuffel!
mamasan, wil niet nieuwschierig overkomen ,maar vraag me wel af hoe het nu met jou en je kindjes gaat,omdat we al even niets van je hebben gehoord. knuffel
Lieve Mamasan, Wat een verhaal meis! Ben er echt stil van en heb met een brok in mijn keel je verhaal zitten lezen. Weet ook eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen, behalve dat ik je heel veel sterkte wil wensen! Dikke knuffel Dithje
Ben helemaal kapot van je verhaal meid. Aan mij heb je dus ook helemaal niks, wil je alleen alle kracht en wijsheid geven en natuurlijk heel veel sterkte!!
mamasan wat vreselijk voor je ik kan je helaas geen advies geven maar ik hoop dat alles snel makkelijker word voor je en er een oplossing komt dikke knuffel
Hoi MamaSan, Ik weet nog wel van je verhaal over je zoontje en de diagnose en wat een moeilijk iets dat was, maar ook een opluchting. Misschien is het je man allemaal teveel geworden? Jij weet zelf het beste wat er precies is voorgevallen en of je nog met hem doorkan of niet. Jammer dat hij doet of er niets is gebeurd, zo is een gesprek erover beginnen wel erg moeilijk natuurlijk. Ik kan me ook de voortijdige bevalling van je meisje herinneren. Gaat het wel goed met haar? En zorgt je man wel voor je kinderen? Heeft hij het nog met je over je zwangerschap gehad, of wordt ook daar over gezwegen... Moeilijk hoor, het is echt een rotsituatie. Heb je zelf nog wel zin om er moeite voor te doen, of denk je alleen maar aan weggaan? Ik neem aan dat er heus wel wat te bedenken is voor je zoontje hoor. Als je het idee hebt dat het niet veilig is in huis voor zowel jezelf als je kinderen lijkt mij de keuze eigenlijk wel duidelijk... Dan is het alleen nog een kwestie van wat belangrijke zaken regelen en z.s.m. doen. Klinkt misschien makkelijk, maar daar komt het ergens wel op neer hè. Maar wellicht wil je juist wel jullie relatie redden en heb je er nog hoop in, dan wordt het anders natuurlijk. Knuffel, Elea
lieve mamasan weet niet wat ik moet zeggen wat vind ik dit erg voor je zeg pfff echt zwaar zoiets ..ik hoop dat je de kracht ergens uit kan putten om hier goed uit te komen voor jou en je kids .. hele dikke knuffel liefs angel
@Mamasan Ik zit hier met een brok in mijn keel je verhaal te lezen, wat een hufter!!:x In plaats van dat ie je steunt met de kids flikt ie het je te verkrachten :x Ik weet van een vriendin dat autisme en het kiss syndroom geen makkelijke dingen zijn om mee te gaan en dan komt dit er ook nog bij.........ik wens je echt heel veel sterkte meid en ik hoop dat je vent nog bijdraait, en dan niet om de relatie te redden want zoals zovelen al zeiden, als ie je verkracht heeft maken dat je wegkomt, maar voor de kids, en als ie niet goed is voor hun en het is niet veilig voor jou en je kids, dan moet ie helemaal uit de buurt blijven.
Ben benieuwd hoe het nu gaat met je ? Ik heb je verhaal zitten lezen en schrok er behoorlijk van! Het is ook een heel ingewikkeld verhaal/gebeurtenis wat zich afspeeld op dit moment. Alleen mijn vraag is op dit moment en komt misschien hard aan maar weet je zeker dat je zwangerschap wil doorzetten? Mijn eigen vraag over dit wat ik net las is het enige is het wel gezond om nog een vierde kind te brengen in je huidige huishouden. Me persoonlijke mening is nee denkende aan de toekomst van alle kinderen die al in een behoorlijke ontrechte leven zit. Waar ze zelf natuurlijk niet voor gekozen hebben en jij ook niet! Dat je partner zichzelf niet is ja kan me wel iets bij voorstellen in zo'n rumoerige situaties dat hij misschien zichzelf ook even niet staande kan houden. Maar is het zo dat hij jou echt daadwerkelijk verkracht heb dan mag je heel erg uitkijken wat zijn volgende akties is want die zijn het meeste gevaarlijke. behoud je kinderen daarin of pak je koffers en ga je weg! snap dat er de middelen niet makkelijk voor zijn of zo voor de hand liggen en de gevolgen van de gemoedstand maar had gelijk me koffers gepakt en weggegaan ergens waar een instelling is die wel helpt voor de deur zitten en niet weg gaan totdat je hulp heb!
Beste mamasan, Je zult waarschijnlijk niets hebben aan mijn reactie, maar ik kon dit topic gewoon niet wegklikken zonder een reactie gegeven te hebben. Ik heb je verhaal echt met een brokk in mijn keel gelezen, wat moet jij in een vreselijke situatie zitten! Ik wil allereerst zeggen dat ik ongelofelijk veel respect voor jou heb. Ik ben zelf heel erg tegen abortus, maar er zijn voor mij hele uitzonderlijke situaties waardoor ik er meer begrip voor zou hebben en jouw situatie is daar een van. Jouw kindje is immers niet verwekt uit liefde, je man heeft je namelijk... (sorry ik krijg dat woord ook niet over mijn lippen) en met de komst van jouw kindje zal die herinnering alleen maar moeilijker te verwerken zijn... dat jij er ondanks dat en ondanks de moeilijke situatie waarin je nu verkeert er toch voor kiest om het kindje te laten komen, getuigt van ontzettend veel kracht en ik kan niets anders dan daar al heel veel respect voor hebben. Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar het allemaal moet zijn voor jou. Je zegt dat je het liefst weg wilt bij je man om zo te zorgen voor een veilige situatie voor jou en je drie kindjes en dat kan ik alleen maar hartstikke toejuichen! Jij, je 3 kindjes en je kindje op komst zijn het allerbelangrijkst en jullie veiligheid staat voorop. Ik kan echter ook heel goed begrijpen dat dat véél makkelijker gezegd is dan gedaan, vooral omdat je niet weet wat je man daar van vindt en wat hij zal gaan doen. Ik hoop dat je heel erg snel een veilige plek vindt en ik hoop ook van harte dat jouw man hulp gaat krijgen, want dat is ook voor jullie van groot belang of je nu bij hem bent of niet. Ik wil jou heel heel heel erg veel sterkte en kracht toewensen!! Liefs