Weekend

Ik heb er geen probleem mee als mijn man een weekendje weg gaat. Maar wel in overleg.
Probeer idd zelf ook een sociaal netwerk op te bouwen, dan kan je er zelf ook een keertje lekker tussenuit.

Maar zoals ik al zei, wel in overleg. Hier in huis is het nu niet zo gezellig. Man heeft 2 weken vakantie ( waar hij écht aan toe was, en ik ook ). Ik liep best wel op mijn tandvlees, en ik heb hem wel 100 keer gezegd dat ik zo blij was dat hij nu even thuis is. Maandag is hij weer de hele week weg.
Maar goed, krijg ik vorige week te horen 'Oh, volgend weekend ga ik een weekend naar mijn zusjes' ... Oké...? Zonder overleg, zonder rekening te houden met mij of de kids en gewoon GEEN andere mogelijkheid volgens hem.
Right. Ik ben nog steeds erg boos. Ik gun hem dit weekend, is hij ook aan toe, maar nu het hier niet zo lekker loopt begrijp ik niet dat hij dit zomaar doet.
Uren over gepraat afgelopen week, maar ik begrijp hem nog steeds niet. En hij mij niet. Hij snapt wel dat hij het natuurlijk anders had moeten verkondigen, even had moeten overleggen. Maar ik ben zo teleurgesteld dat hij mij 1. zo behandeld en 2. mij 'in de steek' laat terwijl ik zijn aanwezigheid zo waardeer en er dankbaar voor ben.( klinkt wat dramatisch, maar hé).
Kinderen begrijpen er niks van, want 'papa heeft toch vakantie?' en zijn wat verdrietig ( kijken nu even een leuke film ).
Sorry voor het vervuilen van je topic TS, ik moest het even kwijt

 

Sorry ik vind dat je het een beetje opblaast, bedoel hij werkt al erg hard en gaat amper weg, snap niet zo goed waarom je daar moeilijk over zou moeten doen? Komop het is maar 1 weekend

 

Het is geven en nemen in een relatie.
Laat hem lekker gaan en bekijk het positief in plaats van dat je er tegen op gaat zien, je kinderen zullen het makkelijker vinden als jij zelf.
Ga wat leuks doen, alleen of met de kids en plan wat , dan heb je dat om naar uit te kijken.

 

Natuurlijk is het pittig om voor kinderen te zorgen en persoonlijk vind ik het ook echt niet altijd leuk hoor Dus snap best dat je wil dat je man af en toe wat meer onderneemt met de kinderen.

Maar ik merk in je verhaal dat er nog heel veel meer speelt en ik denk dat daar het probleem in zit. En niet zozeer dat je man een weekendje weg gaat.
Want verantwoording afleggen of je wel gewerkt hebt is natuurlijk een beetje vreemd, evenals het niet kunnen "beheren" van de rekening zodat je niets kunt sparen.
Ik denk dat je over dat soort zaken eens met je man moet praten. Dat lijkt me belangrijker dan dat weekendje dat hij weg gaat.

Oh enne.. Mijn man en ik hebben ook allebei een eigen vrienden en kennissenkring. Natuurlijk ook wel wat gezamenlijk maar dat zijn dan toch eigenlijk meer vrienden van hem, of juist van mij. Ik zie niet wat daar mis mee is. Denk dat er al iets niet goed zit in een relatie als je daardoor uit elkaar gaat. Ik vind dat je, ondanks dat je een relatie/getrouwd bent, wel een eigen leven moet hebben. Met eigen vrienden.

 

Gescheiden omdat ze allebei een apart sociaal leven hadden, maar met alle respect.. Bij jou klinkt het toch ook niet reuze gezellig? Jij voelt je in de steek gelaten, vandaar ook het idee om niet zo aan je man te hangen. Beetje lucht!

 

Wat een vervelende en onnodige reactie zeg!

 

Ik denk dat er veel meer schreef zit dan alleen dit weekendje. Ik denk nl dat jij graag wil dat je man er meer voor jullie is, meer voor de kinderen zorgt en jouw meer ruimte geeft. En terecht. Dat is het probleem dat ik aan zou pakken, niet slechts dit weekendje weg.
En als jij weg bent en je jongste slaapt niet......... tja, zijn probleem.
Kom op meid, kom voor jezelf op! het zijn JULLIE kinderen.

Ik vind je opmerking over gescheiden door aparte sociale levens echt kolder.
Hier gaan we beide minimaal 1 a 2x per maand met vrienden weg, sporten beide 2x per week, gaan zeker wel 3x per jaar een weekend weg. En dit allemaal zonder elkaar.Maar daarnaast doen we nog zoveel met elkaar.
Het is een kwestie van balans

 

Ik snap ook best dat je man het leuk vindt om met vrienden weg te gaan, maar als het bij jullie al zo lang geleden is vind ik dat nou ook geen voorrang hebben hoor. Snap dat je er niet blij mee bent.

 

Het maakt eigenlijk niet uit wat we zeggen, welke tips en adviezen we je geven, je blijft bij je eigen gelijk, je komt steeds met weerwoorden en je blijft vinden dat jij degene bent die het zo zwaar heeft dat iedereen maar rekening met je moet houden.

Ik denk dat je het jezelf enorm moeilijk maakt op deze manier. Dus los het op met je man, door er over de praten met wederzijds begrip of accepteer het.

 

Helemaal mee eens. Ik zou er ook totaal geen problemen mee hebben als mijn man een weekendje weg gaat, maar wij doen ook regelmatig dingen als gezin samen.
Kan me voorstellen als er geen geld is voor een speeltuin oid en hij wel een weekend weg gaat, zonder even te overleggen, dat je daar niet blij van wordt.
Inderdaad een goede tip om bv 20 euro pm te sparen voor leuke dingen!
Ts, zou wel met je man in gesprek gaan hierover hoor. Succes!

 

Ja sorry hoor maar zo is het toch.. lees al het hele topic mee en reageer ook maar heb het idee dat er niet veel verandering in zal komen. Het gaat helemaal niet om dat weekend of dat ts zelf weg wil, want alle opties worden aan de kant geschoven. Ze moet zich verantwoorden over van alles en kan niet eens een keer met de kinderen naar Ballorig. Nou volgens mij ligt dat probleem helemaal ergens anders. En ja, ik denk dat je dan alleen maar dieper zakt wanneer je je constant op je man blijft projecteren in een soort afwachtende houding.

edit, en dit is goed bedoeld hoor. Ik denk dat wanneer je juist wat meer een eigen leven opbouwt en je niet zo aan je man blijft hangen je ook meer zelfvertrouwen kweekt en zo ook beter voor jezelf op kunt komen.

 

Mamavan3, ik snap jouw gevoel ook helemaal hoor.
Hier was het de afgelopen maanden ook erg pittig. Man ontzettend veel aan het werk, daardoor moe, dat werd op mij afgereageerd. Daarbij kinderen die aanvoelen dat ik op mijn tandvlees liep, wat natuurlijk ook allemaal op elkaar reageerde.
De koek was gewoon even op bij mij. Moest echt bijtanken. Net zoals jij, lees ik En als dan 'even' verkondigd wordt dat hij er tussen uit knijpt voor een weekendje, dat kan dan nét even de druppel zijn in al een overvolle emmer.

Mijn man gaat wel vaker een dagje/nachtje/weekendje weg. Ik heb een hele leuke vriendinnengroep waarmee ik regelmatig een avondje ga zitten ( of op stap ), maar ben eigenlijk nooit een nacht van huis. Nooit echt van gekomen. En dat is ook prima.
Maar ik verwacht wel dat mijn man rekening met mij houdt, net zoals ik met hem Je overlegd in een relatie, en al helemaal als je kids hebt.
En natuurlijk speelt er meer. Mijn man heeft 4 jaar lang in een vervelende werksituatie gezeten, wat ik al die tijd op mijn bordje heb gekregen. Nu heeft hij sinds een jaar een andere, uitdagende en pittige baan, mét HTS opleiding, en is dus veel van huis en erg moe. En ook hier krijg ik de gevolgen van op mijn bordje.
Dus ja, op een gegeven moment is het gewoon even genoeg.
En dat mag, kan en is logisch. Pratenpratenpraten is denk ik de enige oplossing. Direct iets zeggen als het je niet lekker zit of eventueel samen in therapie gaan om beter met elkaar te communiceren.

 

ik ben ook werkloos en hubby werkt zo'n beetje zelfde tijden als jouw man. alleen dan om de week 6werkdagen vanwege dat ze elke koopzondag open zijn en hij vaak de pineut is om dan te werken. zoals komend weekend dus ook.

ik gun het mijn man om er even lekker tussenuit te gaan. als ik hoor hoe vreselijk zijn werk soms is (zeurende collega's) en dan regelmatig erna thuis komen in een chaos. want zoonlief heeft een grote waffel ontwikkeld (lang leve school) en dochterlief krijgt 4kiezen tegelijk door, haar humeur is om te snijden momenteel.

tja ga er dan maar ff lekker tussenuit. MAAR...!!! tijd voor het gezin moet er ook zeker wel zijn. ja ik heb ervoor gekozen om thuis te blijven bij de kids, maar dat wilt niet zeggen dat ik het ook áltijd leuk vind. kwil ze regelmatig achter het behang plakken zoals vandaag. en ook ik ben dan toe aan een dagje voor mezelf of met hubby zonder de kids.

tips: 1x in de maand avondje man-vrouw tijd
pak een filmpje, bios of thuis. ga avondje poolen of bowlen. spring samen keer t zwembad in en geniet gewoon even van het kindloze moment samen. ga uiteten of bestel wat. maak een spelletjes avond of ga doelloos op de bank liggen praten met ene goed glas wijn erbij.

een avondje samen hoeft niet altijd heel duur te zijn. leg 20,- aan de kant elke maand en zo heb je weer even een leuke avond samen.

 

Ja wij proberen elke maand ook even met z'n 2en er tussen uit te gaan. Vorige maand heerlijk naar de italiaan geweest. Al is het maar een uurtje.
En nu hebben wij nog wat dinercheques en bioscoopbonnen op de koelkast hangen. Daar wordt het hoog tijd voor hier

( en nu ik lekker met de kinderen een filmpje zit te kijken, vind ik het ook wel weer prima. Straks lekkere mexicaanse schotel, wat mijn man nooit wil eten, dus dan ben ik helemaal blij haha ).

 

Misschien wou hij wel advies over hoe de jongste het beste in slaap te krijgen? Soms weten moeders dat nou eenmaal het beste.

 

Ik heb alleen de openingspost gelezen maar mijn hemel... Ik snap niet dat je man niet gillend gek van je wordt. Ga is wat voor jezelf doen, wat maakt 2 of 3 dagen zonder man nou uit?? En helemaal toe leven naar het tijdstip dat hij thuis komt met je kinderen......... Sorry hoor maar ik vind het echt niet normaal klinken. Het klinkt alsof je man 4 kinderen heeft.

 

Wat had hij dan moeten zeggen, sorry maar ik moet het eerst even aan moeder de vrouw vragen? Als het nou aankomend weekend was, dan kan hij wel even bellen om naar jouw plannen te vragen. Maar 6 weken vooruit? Dat mag hij toch wel zelf beslissen?

 

Wat is nu het echte probleem ts?

Dat weekendje waar je het in je openingspost over hebt of de ellende die je tussen neus en lippen vermeldt in je overige posts.

Verantwoording afleggen aan je man?!? We leven in 2014 hoor.

In gedachten plaats ik jou in een klein dorp op de Veluwe. Streng geloving, man de baas en vrouw onderdanig.

Misschien wordt het tijd dat je gaat bedenken wat je verwacht van je relatie. Vind je het zelf normaal dat je verantwoording af moet leggen voor de tijd die je al dan niet besteed hebt aan de webshop?