weer werken na miskraam

Hoi stella,

allereerst veel sterkte met het verwerken van dit verlies!

nu je vraag, ik heb donderdagavond bloedingen gekregen eerst heel licht, maar vrijdagmorgen behoorlijk hevig, ben direct naar het ziekenhuis doorverwezen, ik was daar om negen uur, om drie uur s'middags curretage gehad (ik had toevallig een vrije dag, goed gepland of niet dan)!
Ik ben s'maandags weer aan het werk gegaan!
Mijn leidinggevende vond dat ik thuis moest blijven, maar ik voelde mij lichamelijk niet ziek en had de afleiding van het werk nodig!

Ieder moet voor zichzelf bepalen wat het beste voor haar is!

heel veel sterkte

Liefs jette

 

hey meis,
veel sterkte he!
ik ben vrij snel weer aan het werk gegaan, bij de eerste Mk met 12 weken had ik vakantie, opzich lekker maar wilde eigenlijk wel weer snel werken, heb je afleiding he...
nu weer een mk maar een hele vroege, 1 dag verplicht thuis geweest...
veel succes met het verwerken van...
knuffel van bianca

 

Ik ben 1,5 week thuisgebleven. Kon wel eerder gaan beginnen denk ik, maar het is op mijn werkvlak erg moeilijk om vervanging te krijgen. En die vervanging was voor 2 weken geregeld, dus ik heb het lekker rustig aan gedaan. Had dit ook wel nodig hoor, was lichamelijk een wrak: door lage weerstand ook nog eens flinke griep erbij gehad. Achteraf dan toch wel lekker geweest die 1,5 week...

 

Dag Stella

7e november had ik curettage, en de 15e november ben ik terug gaan werken. Mijn werkgever zei dat ik nog wat langer mocht thuisblijven maar wou dit niet.
Die eerste werkdag zag ik erg tegenop, is uiteindelijk redelijk goed meegevallen.
Lang thuiszitten en je afzonderen, zag ik niet zitten, pas terug die confrontatie met the real life, kon ik terug verder met het 'dagelijks leven' en de verwerking van MK.
Het is een persoonlijk aanvoelen en keuze.

sterkte!
flyke

 

Hoi Stella,

ik heb eind september vorig jaar een miskraam gehad en ben daarna 1 dag thuis gebleven omdat die vervelende krampen en bloedverlies nog heel erg waren. Na die dag ben ik weer gaan werken omdat ik ook graag afleiding nodig had. Trouwens niemand op het werk was van mijn zwangerschap op de hoogte, daarvoor was het nog te vroeg (net iets meer dan 7 weken).

Ik ben nu opnieuw zwanger maar sta ook doodsangstend uit....voel me een wandelende stresskip...

Neem de tijd die jij ervoor nodig hebt en kijk niet naar wat een ander doet.

Heel veel sterkte de komende tijd,

liefs,

Angela

 

Ben gisteren weer begonnen.
Ik kon zelf uitmaken hoe lang ik wou blijven (arbeidstherapie). De eerste dag was erg vermoeiend maar ook confronterend.
Heb de collega's wel uitgelgd wat er was gebeurt.
Gelukkig had iedereen er begrip voor. Na 4 uurtjes was ik echt op! Vandaag was ik ook erg moe na een halve dag en heb toen ik thuiskwam 1 1/2 uur geslapen.
Vanaf morgen meld ik me weer 50% beter. Ik wil niet overhaast weer in het diepe springen, en mezelf de tijd gunnen voor herstel.
Volgende week dinsdag controle bij de gyna, hoop dat alles goed is.

Mijn raad: gewoon wat je gevoel zegt; je bent zelf de baas over je lichaam en emoties

Succes
Groetjes Minka

 

ten eerste heel veel sterkte met je verlies.

ik ga a.s donderdag weer beginnen dan is het een week na de curretage.
Heb zo wat geen bloed verlies gehad en voel me net zo goed als daarvoor
(lichamelijk dan....)
En wil gewoon weer lekker aan het werk.
Maar dat is voor iedereen weer anders het is net of je er wel weer aan toe bent.
Het blijft de komende weken gewoon nog moeilijk binnen in huis niet zo maar buiten je zien overal zwangere buiken,kinderwagens,baby's.
dat is heel confronterend,vind ik.

sterkte liefs iris

 

Lieve Stella1, allereerst heel veel sterkte in deze nare periode!

Ik heb drie miskramen gehad het afgelopen jaar;
de eerste was een missed abortion (kwam pas aan het licht bij de 12-weken echo), daarbij ben ik anderhalve week thuisgeweest van mijn werk - van het moment dat ik met tabletjes begon om de miskraam op te wekken tot een dag na mijn curettage. De tweede en derde waren spontane miskramen, die heel weinig lichamelijk ongemak met zich meebrachten en snel voorbij waren. Daarbij ben ik niet thuisgebleven van mijn werk.

Achteraf gezien was zowel het snel weer gaan werken na de curettage als het blijven werken tijdens de andere miskramen een beetje te stoer. Lichamelijk gezien ging het wel. Maar de klappen kwamen pas daarna, dus ik had bij nader inzien meer tijd moeten nemen om het te verwerken.

Neem vooral de tijd meis, een miskraam - hoe vroeg ook - is niet zomaar een klein akkefietje dat je snel opzij zet om verder te gaan met je leven!

Sterkte en een dikke knuf, Wendy

 

hoi stella1,

zo kun je maar zien he als je het zo leest, ieder doet het op haar eigen manier, de ene na een dag de ander een week, je moet gaan werken wanneer je jezelf weer sterk genoeg voelt om mensen onder ogen te komen, de eerste dag is niet eenvoudig, maar ik heb veel afleiding op mijn werk dus voor mij was het prettig om weer aan de slag te gaan!

wenniepenny wat lees ik heb jij drie keer een MK gehad het afgelopen jaar, pffff dan heb jij wel een heel emotioneel jaar gehad!
Maar ik zag aan je banner dat je zwanger bent, en hoe nog 30 dagen te gaan, super go girl!

liefs jette

 

Dat is heel herkenbaar stella, ik heb dat ook, wil niets liever dan weer zwanger zijn,................ maar dan, als ik er aan denk slaat de angst om mijn hart, stel je voor dat het weer mis gaat............. nog een keer zoveel verdriet en pijn............. pffff krijg het benauwd als ik er aan denk!

Maar toch wil ik weer zwanger worden en dan maar hopen, en duimen dat het goed mag gaan!

liefs jette

 

Hoi Stella,

allereerst heel veel sterkte met dit grote verlies, ook ik spreek helaas uit ervaring: 5 januari begonnen met bloeden, 8 januari spontaan het vruchtje verloren.
Ik had mij die 5e januari al ziek gemeld, omdat ik me een beetje grieperig voelde en naar de dokter wilde i.v.m. het bloedverlies.
Inmiddels zijn we anderhalve week verder en heb met mijn leidinggevende afgesproken om aanstaande zaterdag weer te gaan werken.
Ik kreeg gelukkig alle medewerking en steun van mijn werk uit, ik mocht/kon zelf bepalen wanneer ik weer wilde gaan werken, maar in ieder geval niet te snel.
Ben nu dus nog 3 dagen "vrij" en eerlijk gezegd begin ik het nu wel een beetje zat te worden. Op zich heb ik genoeg te doen (wassen, strijken, opruimen, boodschappen doen etc.), maar eigenlijk wil ik wel weer terug naar "het normale leven". Gewoon die confrontatie weer aangaan, het leven gaat ten slotte door, ook na een miskraam, hoe hard dat ook klinkt en is.

Ook ik ben meer dan ongeduldig om zo snel mogelijk weer zwanger te worden, zou het liefst een kijkje in m'n buik nemen om te zien of er al een eisporng is, want dat is tenslotte heel moeilijk te bepalen na een miskraam.
Ik heb gehoord dat het beter is om eerst 1 cyclus af te wachten, i.v.m. het uitrekenen van je eventuele uitgerekende datum, maar dat vind ik zooooo moeilijk.
Angst voor een volgende zwangerschap heb ik wel.......zou het dit keer wel goed gaan ?
Maar gelukkig heb ik heel veel verhalen gelezen en gehoord van vrouwen die na een miskraam een prachtige baby op de werleld hebben gezet, dus dat geeft mij weer genoeg hoop.
Wel denk ik dat ik bij een volgende zwangerschap iets langer wacht met het te vertellen, want het iedere keer uit moeten leggen dat je niet meer zwanger bent kost toch wel heel veel pijn en energie, hoe lief en goed bedoeld ook. Uiteraard vertellen we het wel aan onze dierbaarsten (ouders, zus/broer, beste vrienden), maar niet meer aan iedereen die het horen wil ! We waren ook zo ontzettend blij met dit kleine wondertje !

Lieve Stella, doe wat jij denkt dat goed voelt, alleen jij kan dat het beste bepalen en laten we voor elkaar duimen op een spoedige en voorspoedige zwangerschap !

Groetjes, Natascha.

 

Ik ben een week thuis gebleven. Eigenlijk was het pure noodzaak omdat ik zoveel bloed verloor.
Nu afgelopen maandag weer begonnen en het ging op zich prima. Ben wel erg moe en zie erg wit.
Maar dat komt allemaal wel weer goed.

Sterkte ermee.

 

Ik kreeg mijn miskraam toevallig in mijn vakantie (fijne vakantie, maar goed). Het bloedverlies begon op zaterdag, de miskraam was op woensdag en de maandag erna ben ik gewoon weer gaan werken.

Lichamelijk was ik er toen al weer bovenop. Emotioneel duurde dat ontzettend veel langer, maar voor mij was werken juist een fijne afleiding. Maar dat is voor iedereen anders.

Luister goed naar de eigen lichaam en als jij er nog niet aan toe bent om te werken is het heel begrijpelijk als je nog effies thuis blijft hoor!

Heel veel sterkte!

 

Hoi Stella,

Ik heb op 11 september een spontane mk gehad met 10,5 week. De dag erna ben ik alweer gaan werken en heb het daar ook verteld.

Uiteindelijk kreeg ik een week erna een enorme terugslag doordat ik een zware keel- en oogontsteking kreeg.
Ik denk dat mijn lichaam toen aangaf dat ik gewoon te snel weer aan de slag was gegaan. Later hoorde ik van iemand dat keelontsteking verband houd met emoties. Dus het was allemaal te verklaren.

Houd dus rekening met je lichaam en denk niet te snel dat je er weer vol tegenaan kan gaan.

Succes!

 

Ik heb twee mk's gehad met 6 weken en ben helemaal niet bij huis geweest. Ik werk 3 dagen in de week en ben gewoon blijven werken. Weet niet of dat goed is geweest voor de verwerking. Maar op mijn werk weet ook niemand het nog. Ik had toen nog een tijdelijk contract...
En ik heb weinig 'last' van mijn mk's gehad, lichamelijk dan...

 

Ik ga maandag weer werken, ben dus een week thuis geweest. Heb morgen ook een begrafenis dus die dag heb ik er een beetje bij gesmokkeld en vrijdag is mijn vrije dag....
Maar vind het wel ff lekker om zo een beetje bij te komen, lekker op de bank met een kopje thee.

Neem in ieder geval de tijd die jij nodig vind, als zijn dat 3 weken!

 

Hoi stella

Allereerst heel veel sterkte met het verlies.

Ik ben gewoon tussen alle bloedingen en de wee-achtige krampen (begon gelukkig in het weekend) door blijven werken. Ben nog opgenomen op de ehbo van het OLVG na het werk vanwege de extreme bloedingen en daarna weer gaan werken. Ik was doorzichtig geworden zoveel bloed had ik verloren. Daarna nog gecurriteerd en ook meteen weer gaan werken. Ik had net verteld aan mijn bazin dat ik zwanger was en wilde onder geen beding dat ze last had van mijn zwangerschap(pen), omdat ik in een bedrijf werk waar een aantal gedwongen ontslagen waren gevallen. Achteraf gezien was het eigenlijk gekkenwerk wat ik deed en hoop nooit dat het nog een keer gebeurt.
De tweede miskraam was meer een verlate menstruatie.

liefs irisje