Iedereen moet doen wat ze zelf denkt dat het beste is. Het idee van voor 1 of na 4 jaar is psychologisch onderbouwd. Maar geef mij één echte goede reden dat je je eigen belang (ík wil 6 kinderen) voor het belang van je kind stelt? Moet het belang van het kind niet altijd voorop staan? Ik heb liever 1 kind, dan 2 kinderen die elkaar constant het leven zuur maken of heel erg jaloerse gevoelens hebben..
De káns dat het gebeurt! Het is nooit uitgesloten. Het is ook afhankelijk van het kind. Wat jij ziet zijn sowieso momentopnamen. En wat mensen zeggen is vaak echt niet de hele waarheid, mensen houden graag de schone schijn op
@ maka123. waarom stel ik mijn eigen eisen boven die van mijn kind die ik al heb.. mijn droom is een groot gezin ,en ik snap niet dat ik dan het boven het belang van mijn zoon zet. ik vind dat echt onzin. jij kan toch niet kijken hoe de toekomst loopt. als mijn droom 6 kinderen is dan is dat mijn droom wie zegt dat hij werkelijkheid word . en wie zegt dat ik niet tevreden ben met 1 kind. nogmaals iedereen moet doe hoe hij of zij het wil doen. mijn zus heeft 3 kids met 0 maanden verschil en 3x keizer snee . allekinderen zijn gezond en ( zeuren ) of hoe je dat ook wilt noemen niet opelkaar
of kom je zelf uit een gezin waar jij enigst kind bent of dat je broers of zussen die 10 jaar ouder zijn .. dan snap ik je.. maar het belang van mijn kind staat voor op en ga daar ook zeker geen gesprek / discussie over voeren
Ik heb zeker geen glazen bol. Maar ik kan wel zeggen dat de kans groter is dat er - die het nu goed heeft neem ik aan - als hij 'te vroeg' een brusje krijgt, rivaliteit/jaloezie zal zijn, dan wanneer hij ouder dan 4 is. Het is jóuw droom om 6 (of iig zsm nog een kind te krijgen), niet zijn droom. Als hij voor hij 4 is een brusje krijgt, is de kans groter dat hij daar in een bepaalde mate last van zal hebben. De kans dus, ik zeg niet dat het zo zal zijn. Ik kom zelf uit een gezin van 3, met mijn broer (2,5jr ouder) altijd ruzie, met mijn zusje kon en kan ik het gemiddeld goed vinden. Waarom zou ik perse vanuit mijn ervaring moeten spreken? Ik probeer zoveel mogelijk naar de feiten te kijken.
hey!!! Ook hier eentje die weer zwanger wil worden. Wij hebben een dochter van bijna twee. Ook kriebelt het mij weer erg. Alleen mijn man ziet het nog niet zo zitten. Lastig dit. Helemaal omdat het zo kriebelt en het niet aan de kant kan zetten..
Joh ik krijg een beetje de sch**t van die psychologische onderbouwingen hoor. Net als het kind wat naar het KDV gaat en het kind wat niet naar het KDV gaat.. Joh, ik denk dat er voor zulke dingen maar 1 reden is: Aard van het beestje, en ook miss hoe ouders ermee om gaan hoor! Kinderen van een KDV zijn ook minder jaloers zeggen ze, delen meer, minder verlegen blablabla.. Thuisblijfkinderen zijn onzeker en eenkennig! Nou als ik naar mijn eigen ervaringen kijk is dat niet zo hoor. En dat is ook 'bewezen' in een onderzoek e.d. Ik vind jou gewoon erg negatief... Vind je heel vervelend over komen ook! Net alsof je je kinderen wat verschrikkelijks aan doet als er 'te' vroeg een kindje bij zou komen. Ons dochtertje is nu bijna 2 en wij zijn ook bezig voor een 2e... Goh, waar begin ik aan. Verschrikkelijk voor haar Ohja en nog iets. Hoe weet jij dat dat 'moment-opnames' zijn en dat die mensen de schijn op houden? Dat weet jij helemaal niet, want jij kent mij niet en HUN ook niet. Het is toevallig wel een buurvrouwtje van mij waardoor ik die ervaring heb dat het heel leuk is, en een hele goede vriendin. En met hun is het contact niet bepaald oppervlakkig en de schijn houden hun ook niet op bij mij! Ohja en mijn eigen moeder en schoonmoeder ook niet. (beiden 1e 2 kinderen met iets meer als 18 maanden verschil) Niks dan goeds.. En verder wat dingetjes, maar dat heb je altijd! Zeker niet zo erg als jij het allemaal voorspiegelt. Dan zouden mijn broer en zus het toch slecht hebben gehad, en mijn vriend en zijn broer ook...
ik heb nooi rivaliteit gehad tussen mijn oudere broers en zussen . waar 2 jaar of meer tussen zit. iedereen ervaart zulke dingen anders.
Prima hoor. Ik wil je alleen even door een andere bril laten kijken. Het kan ook heel anders uitpakken dan je hoopt. Ik denk dat heel veel mensen - vooral diegenen waarbij het de eerste keer redelijk makkelijk is gegaan (en ik zeg niet dat dat voor jou opgaat, want dat weet ik niet) - te weinig nadenken over de consequenties.
Klopt, Maar dat moet niet de insteek zijn om een tweede kindje te nemen. Je neemt een tweede kindje omdat jullie daar aan toe zijn en ik denk niet na over de evt komende problemen die evt tussen de beide kinderen kunnen ontstaan??? Als we zo gaan denken kan je beter niet aan een tweede beginnen want zo zijn er tal van problemen toch???
Natuurlijk moet je nadenken over de gevolgen. Maar je kan toch niet van te voren dingen gaan bedenken waar het evt allemaal op fout kan gaan? je zou ook de positieve kanten goed kunnen bekijken? Je kan van te voren nooit weten hoe dingen lopen...
haha wat erg.. ik ben zelf de oudste, en heb altijd het idee gehad dat mijn broertje soms wat jaloers op mij was... we schelen 1 jaar en 7 maanden ofzo.. ik ben nooit echt jaloers geweest?! nu ik uit huis ben gaat het wel beter hoor
Wat een drukmakerij hier hahah!! Mijn zoontje is nu 14 en halve maand, hij loopt nog niet.. Ben nu dus blij dat de tweede er nu nog niet is.. Bij mij begon het eigenlijk ook pas te kriebelen toen mn zoontje een maand of 10 was.. We zijn er net voor zn verjaardag voor gegaan en het was de eerste ronde meteen raak ( super geluk is dat natuurlijk).. Als de tweede geboren wordt is de oudste 1 jaar en 9 maanden.. Mij lijkt prachtig, het zal vast ook wel zwaar worden.. En of mn zoontje het leuk vind.... Ik hoop het! We hebben het alleen niet met m kunnen overleggen of ie t wel echt leuk vind! hahah! Iedereen moet lekker zelf beslissen wat voor hen het beste lijkt!!!
@Maka: Ik vind het goed dat je ook de negatieve kanten belicht, want ik denk inderdaad ook dat het bij een 2e wel heel anders is dan bij de eerste, omdat je dan 2 kindjes hebt om rekening mee te houden. Maar....jouw stukje is wel heel negatief, en als je het zo bekijkt zou je nooit aan een 2e moeten beginnen. Persoonlijk denk ik dat wanneer de eerste 1-1.5 jaar oud is een mooie leeftijd is om te gaan denken aan een tweede. Tegen de tijd dat de baby dan geboren wordt, kan de oudste waarschijnlijk al lopen en veel dingetjes zelf doen. Ik zou ook rekening houden met andere praktische dingen als babykamertje (dat de oudste dus al in een peuterbedje kan), kinderwagen e.d. TS: Succes met het maken van je keuze! Uiteindelijk is het toch voor iedereen anders
Kleine aanvulling: Ik denk inderdaad dat het ook heel erg ligt aan de ouders en de opvoeding of een van de 2 jaloers gaat worden. Je moet er natuurlijk wel steeds mee bezig zijn dat je beide kindjes evenveel aandacht geeft, en met allebei de kindjes gezellig speelt en knuffelt. Dan zie ik geen reden waarom een van de 2 jaloers zou worden.