Ik zou mijn verhaal even "hopelijk" klein houden. Ik ben zwanger van mijn tweede kindje, Ja nog maar 14 weken.. maar ben nu al bang voor mijn bevalling. Eigenlijk komt dat door de eerste bevalling die ik heb gehad.. de weg tot de bevalling vond ik prima gaan. ben zelfs naar de morfine in slaap gesukkeld. op een gegeven moment werd ik wakker gemaakt omdat het toch wel nu moest gebeuren. en kreeg ik weeenopwekkers. het hartje van Sam dook steeds omlaag bij een wee tot 80, 100 tussen de ween. En had gelukkig na een tijdje 10 cm ontsluiting. De ligging van Sam was niet optimaal en moest een beetje geholpen worden. ik kreeg een knip, en op Sam zijn hoofd werd de vacuumpomp neergezet/gekwakt. Sam zat vast, en werd door MANkracht (had eerst een vrouwelijke) omhoog getild/getrokken. en is zelfs 1 keer losgeschoten.. (man moest zijn evenwichthouden, anders viel hij naar achteren) na de 5de keer lag Sam levenloos op mijn borst.. Arie kon nog net SNEL door knippen. en Sam werd weg getrokken..! Sam werd gereanimeerd en had een score van 4 en na 6minuten een 7.. we hebben 3 dagen in het ziekenhuis moeten liggen.. Sam is gelukkig hersteld van zijn reis, en is een vrolijk mooi knap ventje die daar gelukkig niks aan heeft overgehouden.. Maar nu een tweede bevalling, ik zie daar onwijs tegen op. Ik wil dit niet nog eens mee maken.. is er een kans dat ik dit weer ga maken, over 26 weken? wie kan me een beetje gerustellen?
Jee, meid. Ik zou willen dat ik je kon geruststellen. Vaak hoor je dat een tweede bevalling sneller en makkelijker gaat dan bij de eerste. Maar dat is in jou geval nogal logisch gezien jouw eerste bevalling. Jouw lichaam weet hoe het is om te bevallen dus zal denk ik nu niet meer dit soort problemen geven. Kun je er met je verloskundige over praten? Misschien door je mega angst dat er een ks in zit? Ik heb er met mijn gyn over gesproken omdat mijn bevalling ook niet prettig was en wij zijn overeengekomen dat we een ks krijgen. Ook omdat ik er al 1 gehad heb uiteindelijk. Ik was ook ontzettend bang voor herhaling omdat in het begin werd gezegd dat ik op de natuurlijk manier het zou moeten proberen. Maar ik heb vaak mijn angst geuit en daar is uiteindelijk naar geluisterd.
Niemand kan je garanderen dat deze bevalling niet zo gaat lopen. Ik ben bij de eerste heel snel en redelijk makkelijk bevallen, maar niemand kan mij beloven dat dat deze keer weer gebeurd. Over het algemeen wil het bij een tweede wat vlotter en makkelijker verlopen, maar er zijn ook vrouwen bij wie dit niet zo is. Misschien is het voor jou zeker een optie om dit bespreekbaar te maken bij je VK of gynaecoloog, misschien door over je angsten te praten dat je het een plekje kan geven. Gelukkig heb je nog een x aantal weken de tijd..probeer wel te genieten van je zwangerschap, voor je het weet is alles achter de rug en hopelijk kan je dan terugkijken op een voorspoedige bevalling!
Dankje wel Ik heb het al een keer bekendgemaakt bij de Vk maar die zegt dat dit geen probleem moet zijn..! Maar toch ik ben bang.. dat het weer verkeerd zou gaan..! Op mijn CTG scan met 41 weken,, vroeg de Gyna ook Of mijn vriend lang was.. Nu vraag ik me af, heeft hij niet gewoon gezien dat mijn kind te groot was voor mijn bekken
Volgens mij heeft iedereen het recht in NL om zijn eigen medische dossier in te zien, misschien als je het wil weten zou je het ziekenhuis moeten bellen waar je ben bevallen en het dossier opvragen. Maar of je daar nou echt geruster op word is de vraag natuurlijk. Gewoon vaak genoeg aankaarten bij de VK dat je je ongerust maakt over de aankomende bevalling, dan zal ze daar toch wel proberen op in te spelen. En je kan het ook zo bekijken, je loop nu weer bij de VK dus ze zien geen problemen voor de komende bevalling anders was je wel gelijk doorverwijzen naar een gynaecoloog voor de controles.
Moet je weer bevallen in het ziekenhuis? Zo niet dan zien ze geen aanleiding dat t dit keer weer moeilijker zou gaan of er complicaties zijn te verwachten. Dit geeft je natuurlijk nooit de volle garantie dat er daadwerkelijk niks meer mis zal gaan. Maar de verwachting is dan iig goed. Ik ben ook met een vacuum pomp bevallen omdat ik hem er niet uitgeperst kreeg. Hele hoop ellende (ga ik je niet vertellen nu ) en gedoe enzo. Maar mn tweede bevalling ging als een tierelier (wel in het ziekenhuis ..maar ik was ook veel bloed verloren bij de eerste) Maar mn tweede was een standaard bevalling uit t boekje. Met een uitzondering dan. Mn weeen stopte even na de ontsluitings weeen en voor de persweeen. Ze hebben me toen onder de douche gezet en met de eerste druppels water was de pers drang er op volle toeren. 10 minuten later had ik zonder kunstgreep mn 2e zoontje. Elke bevalling bij welke vrouw dan ook is anders. Elke bevalling bij dezelfde vrouw is anders. Dus garantie kan niemand je geven. Maar een 2e gaat doorgaans stukke makkelijker en sneller. Als je er echt bang voor bent en blijft dan blijf dit met je VK bespreken zodat zij er rekening mee kan houden en je zo goed mogelijk kan begeleiden ondanks de angst.
Ik heb een beetje dezelfde angst als jij... ben dan wel thuis bevallen en zonder knip of scheur is Eva er uiteindelijk na wat duw- en trekwerk eruit gekomen. En ik heb zelf natuurlijk ook geperst alsof mijn (haar) leven ervan afhing . Eva's hartslag daalde ook telkens naar 80, maar dat was geloof ik niet zo erg, moest wel veel persweeen wegpuffen. Eva kwam er dus niet zo makkelijk uit en haar linker armpje leek verlamd. Op dat moment kon het me niet veel schelen, ze was immers verder gezond. Achteraf ben ik heeeeel erg blij dat het snel is bijgetrokken. En heel blij dat alles toch zo goed is gegaan uiteindelijk (Eva was ook een sterrenkijkertje en is tijdens het persen gedraaid). Je snapt dus ook wel welke angst ik heb voor een 2e, aan de andere kant, als ik Eva eruit heb gekregen (4350 gram), dan moet een 2e kindje toch ook wel lukken, de weg is al gebaand. Probeer wel je angst bespreekbaar te maken, als je met deze angst de bevalling ingaat, is dat ook niet zo goed voor de ontsluiting denk ik. Je moet vol vertrouwen de bevalling in kunnen gaan. Liefs, Snoopy
Ik heb bij mijn eerst ook een traumatische ervaring gehad, heb mezelf bij de 2e zwangerschap steeds voorgehouden, zo erg als bij Kim word het nooit! dat hielp mij, echter, ben net bevallen van nr 3 en toen kwam die angst toch weer terug, ik heb er met het team dat mij begeleidde in het zh over gepraat en zij hebben mij echt enorm geholpen en heel erg veel rekening gehouden met mijn situatie. Dat heeft heldend gewerkt voot mij. Maar praat er dus over, maak schriftelijk een bevallingsplan, waar je in schrijft wat jij belangrijk vind tijdens de bevalling en bespreek dat me je vk? team dat de bv leid. Je kunt daarbij denken over pijn bestrijding, wil je lopen kunnen tijdens de bevalling, maar ook over je verleden en angsten, ik wend je veel succes, en de tweede bevalling gaat meestal veel beter, al kan ik het je niet garanderen! Er staat hier op de pagins een verslag van mijn bevalling als je dat wilt lezen, Onder het hoofdstukje mijn bevalling van Iris Elja!
hoi! ik snap je heel goed! mijn bevalling was ook traumatisch (heb er zelfs een PND aan over gehouden) ik heb van 3 tot 8 in een weeenstorm gezeten, anderhalf uur geperst, toen vacuum die er eerst af schoot, toen navelstreng vast om aidan zijn nek, toen zat hij nog vast met zijn schouders achter mijn bekken dus hebben ze hem er op een of andere speciale manier uitgetrokken (benen omhoog en omlaag en 1 iemand op mijn buik duwen en een ander aan aidan zijn lijfje), en daarna wilde de placenta er ook niet op de normale manier uit. kortom, zoeits wil ik never nooit meer mee maken. ik moet dus ook weer bij deze nieuwe spruit via de gyn omdat ze verwachten dat het bij deze ook niet makkelijk zal gaan. ze verwachten dat mijn bekken weer te smal zal zijn omdat ik waarschijnlijk alleen grote kinderen baar. ik moet zeggen dat ze me wel goed hebben opgevangen. eerste afspraak bij de gyn (met 8 weken) hebben ze zelf al aangegeven dat ze maatregelen gaat nemen om dit drama te voorkomen. ik snap ook niet zo goed waarom je nu via de vk loopt ipv de gyn na zo'n zware bevalling. ik zou misschien zelfs wel een overschrijving vragen naar het zh ook omdat je zo'n schrik hebt. misschien kun je wel samen met je vk een bevallingsplan ofzo opzetten zodat je wat rustiger bent voordat je bevalling begint?